İçeriğe atla

Savaşan Devletler Çağı

Çin tarihi
Çin Tarihi
Çin Tarihi

Muharip Devletler Dönemi veya Savaşan Devletler Dönemi (Çince (basitleştirilmiş): 战国时代; Çince (geleneksel): 戰國時代; pinyin: Zhànguó Shídài) İlk çağ Çin târihinde MÖ 5. yüzyıla Çin İmparatorluğu'nun kuruluşuna kadar (MÖ 221) geçen zamâna verilen addır. Sözde İlkbahar ve Sonbahar Dönemi sonrasında başlayan ve MÖ 256'da ortadan kalkan Doğu Zhou Hânedanlığı döneminin ikinci bölümü oluşturan dönem olarak görülür. İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nde olduğu gibi bu dönemde de kral, göstermelik yönetici olmaktan ileri gidememiş, gücü kalmamıştı.

Döneme verilen ad, Han Hânedanlığı zamânında yazılmış Muharip Devletlerin Kayıtları adlı eserden alıntıdır. Dönemin tam ne zaman başladığı konusu tartışmalıdır. Sık sık MÖ 475 olarak (İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nden sonra) gösterilirken MÖ 403 (Jin Hânedanlığı'in üçe bölündüğü târih) de bâzı kaynaklarda bu dönemin başıdır.

Muharip Devletler Dönemi'nde Çin

İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nin tersine Muharip Devletler Dönemi, bölgesel kumandanların etraflarında bulunan devletleri istilâ edip egemenliklerini pekiştirdikleri bir dönemdir. Bu süreç, İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nde başlar ve MÖ 3. yüzyılda, böylece, yedi büyükçe devlet ortaya çıkar. Bu Yedi Muharip Devlet şunlardı:

Politik güçteki değişimin bir başka simgesi, unvandaki değişikliklerdir. Kumandanlar, hâlâ kendilerini Zhou hânedanlığı'nın dükleri (公 gōng) olarak görürken şimdi kendilerine kral (王 wáng) unvânını lâyık görmeye başladılar; böylece kendilerini Zhou kralı düzeyinde görüyorlardı.

Muharip Devletler Dönemi, demir işlemenin Çin'de başladığı zamânı da içine alır. Artık bu dönemden sonra bronz yerine demirle silâhlar üretilir. Şû (şimdiki Siçuan) ve Yue (şimdiki Zhejiang) da bu dönemde Çin kültürü bölgesi içine alındı. Aralarında Mensiyüs tarafından ayrıntılandırılan Konfüçyüsçülük, Lao Zi ve biraz da Zhuang Zi tarafından ayrıntılandırılan Taoizm, Legalizm ve Mohizm'in bulunduğu Yüz Düşünce Okulu bu dönemde gelişti. Ticâret de bu dönemde gelişerek bâzı tüccarlara politikaya etki imkânı verdi. Askerî taktikler de değiştirildi. İlk- ve Sonbahar Dönemi'e göre değişikliklerle yaya ve atlı askerler, bütün ordularda kullanılmaya başlanıp iki tekerlekli savaş arabası tutulmamaya başlandı. Bu dönemden sonra Çin'in asilzâdeleri savaşçı sınıfa âit olmak yerine okur-yazar sınıfından olmaya başladılar. Krallıklar, büyük orduları birbirinin üstüne salarak birbirlerini egemenlikleri altına almaya çalışıyorlardı. Askerlerin silâhları, yavaş yavaş bronz yerine sırf demirden üretilmeye başlandı. Hançer baltası, bu dönemde değişik krallıklarda, bilhassa 5½ m uzunluğunda mızraklar çıkaran Qin'de son derece yaygın bir silâhtı.

Bu dönemde askerî strateji uzmanı Sun Tzu (Sun Zi), Savaş Sanatı adlı eseriyle en etkin ve bilinen en eski askerî strateji eserini yazdı. Bu eserin yanı sıra Yedi Askerî Klâsikler de bu dönemde yazıldı. Çin birleştiğinde bu yedi klâsik eser, ayaklanmaya teşvîk ettiğinden idâreciler tarafından saklandı.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Konfüçyüs</span> Çinli filozof, eğitimci ve yazar (MÖ 551–479)

Konfüçyüs ya da Kongzi, , Çinli filozof, eğitimci ve yazar.

<span class="mw-page-title-main">Sun Tzu</span> Çinli general ve askerî stratejist

Sunzı, MÖ 500'de Wu Devleti'nde yaşamış ünlü Çinli komutan, filozof ve askeri bilgedir.

<span class="mw-page-title-main">Çin Hanedanı</span>

Çin Hanedanı, MÖ 221 - MÖ 206 yılları arasında Çin'i yönetmiş ilk hanedandır. Qin Hanedanlığı adını bugün Gansu ve Shaanxi eyaletlerinin kalbinde bulunan Qin bölgesinden alır. Qin Hanedanlığı'nın gücü, Shang Yang'ın MÖ 4. yüzyılda Savaşan Devletler Çağı'ndaki kanunlarda yaptığı legalist reformlarla artmıştır. MÖ 3. yüzyılın ortalarında ve sonlarında, Qin Hanedanlığı güçsüz Zhou Hanedanlığı'ndan başlayıp kalan diğer altı savaşan devleti de fethetmiş ve tüm Çin üzerinde kontrol elde ederek yönetimi tek çatı altında toplamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Konfüçyüsçülük</span> Çin merkezli etik ve felsefi sistemi

Konfüçyüsçülük, Ruizm veya Ru klasisizmi olarak da bilinir, antik Çin'de ortaya çıkan bir düşünce ve davranış sistemidir ve çeşitli şekillerde bir gelenek, felsefe, din, hükûmet teorisi veya yaşam biçimi olarak tanımlanır. Konfüçyüsçülük, Çin filozofu Konfüçyüs'ün öğretilerinden, daha sonra Yüz Düşünce Okulu dönemi olarak anılacak bir dönemde gelişti.

Çin felsefesinde Legalizm, bir politik sistemin temellerini içeren felsefedir. İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'yle Savaşan Beylikler Dönemi'nde yaygın olan dört felsefe okulundan biriydi. MÖ 770-MÖ 221 yıllarını içine alan bu dönem, Çin'de büyük kültürel mayalanmanın olduğu ve yeni düşünce tarzlarının ortaya çıktığı dönemdir.

<span class="mw-page-title-main">Shiji</span>

Shiji veya "Büyük Tarihçinin Kayıtları" MÖ 109 - MÖ 91 yılları arasında yazılmış tarih konulu eserdir. Sima Qian'ın başyapıtı olan eser, Sarı İmparator zamanından yazarın kendi zamanına kadarki Çin tarihini konu almaktadır. Sarı İmparator'un dönemini geleneksel olarak MÖ 2600 civarı olarak kabul edilmiştir ve tarihîliği tartışmalı olan bu figürü Sima Qian tarihî bir önder olarak bu eserinde ele almıştır. Çin tarihindeki ilk sistematik tarih metni olması hasebiyle, kendisinden sonra büyük gelişme kaydeden Çin tarih yazımı ve nesrini (düzyazısını) büyük oranda etkilemiştir. Etkisi bakımından Herodot ve eseriyle karşılaştırılabilecek bir konumdadır.

<span class="mw-page-title-main">Shujing</span>

Shujing veya "Tarih Klasiği" Antik Çin tarihindeki olayları konu alan kayıtların bir derlemesidir. Sıklıkla Shàngshū yani "Saygın Evrak" (尚書/尚书) veya sadece Shū (書/书) yani "Evrak" olarak da anılır. Eserin ismi Batı dillerine farklı şekillerde çevrilmiştir: "Tarih Klasiği", "Evrak Klasiği", "Tarih Kitabı" ve "Evrak Kitabı" gibi.

Lüshi Chunqiu Qin Hanedanlığı Bakanı Lü Buwei'nin direktifliğinde MÖ 239 yılında kaleme alınmış, ansiklopedik Çin klasik metni. 100.000'i aşan karaktere sahip olan metin, gerek bu açıdan gerekse de derli toplu bir biçimde çok geniş bir kapsama sahip olduğu için, Michael Carson ve Michael Loewe tarafından incelemelerinde erken dönem Çin metinleri açısından oldukça özgün bir yapıt olarak nitelendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Qu Yuan</span>

Qu Yuan güney Chu asıllı Muharip Devletler Dönemi, Çinli şairi. Eserlerinin çoğunluğu Chu Ci isimli şiir antolojisinde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Zhou Hanedanı</span> Çu Devleti veya Zou Hanedanı

Zhou Hanedanı ; Çin tarihinde MÖ 1122'den MÖ 256 yılına kadar hüküm süren kraliyet hanedanı. Çin tarihindeki Zhou Hanedanı, diğer tüm hanedanlardan daha uzun süre hüküm sürmüştür. Bu hanedandan önce Çin'in yönetici hanedanı; Shang Hanedanı idi ve Çin Hanedanı'nı bu hanedan takip etmiştir.

Kitap yakımı ve bilginlerin gömülmesi, Çin'de Qin Hânedanlığı döneminde M.Ö 213 - M.Ö 206 târihleri arasında yapılmış olan ve birkaç kitap tür hâriç bütün kitapların alenen yakılarak tahrîbiyle sonuçlanıp bugüne kadar unutulamayan, târihe çizgisini koymuş eski bir sansür uygulanmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Japonya tarihi</span> Japonya tarihi

Japonya tarihi antik zamanların şehir devletlerinin modern Japon ulus devletine ulaşacak şekilde coğrafi ve sosyal tarihini anlatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Qin (devlet)</span>

Qin, Zhou Hanedanı döneminde bir antik Çin devletiydi. MÖ 3. yüzyılda kapsamlı reformlar sonrasında Savaşan Devletler Çağı'nda egemen güçlerinden biri olarak ortaya çıktı ve MÖ 221 yılında Shi Huangdi'nin önderliğinde tüm Çin'i birleştirerek Qin Hanedanı'na dönüştü.

<span class="mw-page-title-main">Jin (devlet)</span>

Jin veya Tang (唐), Zhou Hanedanı döneminde bir antik Çin devletiydi. Shanxi'nin güney kısmında efsanevi Xia Hanedanı'nın bulunduğu topraklarda yer almaktaydı. Jin İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nde güçlenmesine karşın aristokratik yapısı nedeniyle hükümdarının soyluların desteğini kaybetmesiyle MÖ 453 yılında parçalanarak Han, Zhao ve Wei olmak üzere üç ardıl devletler bölündü. Jin'in parçalanması İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nin bitişini ve Savaşan Devletler Çağı'nın başlangıcını ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Çin tarihi</span> ulusal tarih

Çin tarihi, yazılı kaynaklara göre 3500 yıldan fazla geriye uzanmakta olup yazılı Çin tarihi ise MÖ 1500'lerde Shang Hanedanı döneminden başlamaktadır. Çin binlerce yıllık tarihi ile dünyanın en eski medeniyetlerinden biri ve uygarlığın beşiği olarak kabul edilmektedir. Çin uzun tarihi boyunca değişimli olarak birleşik bir devlet olarak veya birçok devlet halinde parçalanmış olarak varlığını sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Han (devlet)</span>

Han, Çin'in Zhou Hanedanı döneminde MÖ 403-230 yılları arasında var olan bir devletti.

<span class="mw-page-title-main">Wei (devlet)</span>

Wei, Çin'in Zhou Hanedanı döneminde MÖ 403-225 yılları arasında var olan bir devletti.

Han Fei, aynı zamanda Han Fei Zi olarak da bilinir. Savaşan Devletler döneminde yaşamış Çinli bir filozof veya devlet adamı ve Han eyaletinin bir prensiydi.

<span class="mw-page-title-main">Shu (devlet)</span>

Shu, Çin'in Zhou Hanedanı döneminde MÖ 316 yılına kadar arasında var olan bir devletti. Devlet, Kuzey Çin Ovası'ndaki günümüz Henan eyaletinde yer almaktaydı. Batı Siçuan Havzası'nda Chengdu Ovası'na dayanıyordu ve kuzeydoğudaki üst Han Nehri vadisine kadar uzanıyordu. Doğusunda Ba kabile konfederasyonu, daha doğuda, Han ve Yangtze nehirlerinin aşağısında Chu devleti, kuzeyde Qin Dağları üzerinde Qin devleti ile batıda ve güneyde küçük askerî güce sahip kabile halkları bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Yedi Savaşan Devlet</span>

Yedi Savaşan Devlet veya Yedi Krallık, Çin'in antik döneminde Savaşan Devletler Çağı'ndaki yedi egemen devletti;


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.