Saul Bellow

Saul Bellow
Doğum	10 Haziran 1915(1915-06-10) Lachine, Québec, Kanada
Ölüm	5 Nisan 2005 (89 yaşında) Brookline, Massachusetts
Milliyet	Amerikan
Tanınma nedeni	Nobel Edebiyat Ödülü (1976) sahibi yazar
Evlilik	Anita Goshkin (1937 - 1956) Alexandra (Sondra) Tschacbasov (1956 - 1959) Susan Glassman (1961 - 1964) Alexandra Bagdasar Ionescu Tulcea (1974 - 1985) Janis Freedman (1989)
İmza

Saul Bellow (d. 10 Haziran 1915 – ö. 5 Nisan 2005), Kanada doğumlu Yahudi asıllı Amerikalı yazardır. Edebiyat alanında Nobel Ödülü'nü 1976 yılında ve Ulusal Sanat Madalya'sını 1988 yılında kazanmıştır [1] .

Yalnızlığı, ruhsal şaşkınlığı ve insan bilincinin olanaklarını inceleyen romanları ile tanınır. Paris'te Guggenheim Fellowship'te iken, en çok bilinen The Adventures of Augie March romanının büyük kısmını yazmıştır.

Saul Bellow, ebeveynleri Lescha (kızlık soyadı Gordin) ve Abraham Bellows'un Rusya'nın Saint Petersburg kentinden göç etmelerinden iki yıl sonra, Quebec, Lachine'de Solomon Bellows olarak doğdu. Üç büyük kardeşi vardı - kız kardeşi Zelda (daha sonra Jane, 1907'de doğdu), Moishe kardeşler (daha sonra Maurice, 1908'de doğdu) ve Schmuel (daha sonra Samuel, 1911'de doğdu). Bellow'un ailesi Litvanyalı-Yahudiydi; babası Vilnius'ta doğdu. Bellow, Temmuz'da doğmuş olsa da doğum gününü Haziran'da kutladı (Yahudi cemaatinde, her zaman Gregoryen takvimiyle örtüşmeyen İbranice doğum tarihini kaydetmek gelenekseldi). Ailesinin göçüyle ilgili olarak Bellow şunları yazdı:

Geriye dönük bakış, ailem sayesinde bende güçlüydü. İkisi de düşüyorlar, düşüyorlar fikriyle doluydu. Onlar Saint Petersburg'da müreffeh kozmopolitlerdi. Annem, aile kulübesi, ayrıcalıklı hayatı ve şimdi tüm bunların nasıl gittiği hakkında konuşmayı asla bırakamadı. Mutfakta çalışıyordu. Yemek yapmak, yıkanmak, onarmak... Rusya'da hizmetçiler vardı... Ama aşağılayıcı durumunuzdan bir tür acı ironi yardımıyla her zaman geçiş yapabilirsiniz.

Körük Chicago Üniversitesi'ne girdi ancak daha sonra Northwestern Üniversitesi'ne transfer oldu. Başlangıçta edebiyat okumak istedi, ancak İngilizce bölümünün Yahudi karşıtı olduğunu hissetti. Bunun yerine antropoloji ve sosyolojiden onur derecesiyle mezun oldu. Bellow'un antropoloji araştırmasının onun edebi tarzı üzerinde bir etkisi olduğu ve antropolojik referansların onun eserlerini zenginleştirdiği öne sürülmüştür. [kaynak belirtilmeli] Bellow daha sonra Wisconsin Üniversitesi'nde yüksek lisans çalışması yaptı.

John Podhoretz, Bellow'un yakın arkadaşı Allan Bloom'u (bkz. Ravelstein) tanımlamasını başka bir deyişle, hem Bellow hem de Bloom'un "geri kalanımızın havayı soluduğu şekilde kitap ve fikirleri soluduklarını" söyledi.

1930'larda, Bellow, Richard Wright ve Nelson Algren gibi geleceğin Chicago edebi armatürlerini içeren Works Progress Administration Writer's Project'in Chicago şubesinin bir parçasıydı. Yazarların çoğu radikaldi: ABD Komünist Partisi üyesi olmasalar da davaya sempati duyuyorlardı. Bellow bir Troçkistti, ancak daha fazla sayıda Stalinist eğilimli yazar nedeniyle onların alaylarına maruz kalmak zorunda kaldı.

Bellow, 1941'de silahlı kuvvetlere katılmaya çalışırken bir çocukken yasadışı yollardan Amerika Birleşik Devletleri'ne göç ettiğini öğrendikten sonra ABD vatandaşı oldu.1943'te Maxim Lieber onun edebi temsilcisiydi.

Dünya Savaşı sırasında, Körük ticaret denizine katıldı ve hizmeti sırasında, savaş için askere alınmayı bekleyen genç bir Chicago adamı hakkında ilk romanı Dangling Man'i (1944) tamamladı.

1946'dan 1948'e kadar Bellow, Minnesota Üniversitesi'nde ders verdi. 1947 sonbaharında, The Victim adlı romanını tanıtmak için yaptığı bir turun ardından, Minneapolis'in Prospect Park semtinde, 58 Orlin Street SE adresindeki eski büyük bir eve taşındı.

1948'de Bellow, Paris'e taşınmasına izin veren bir Guggenheim Bursu ile ödüllendirildi ve burada Augie March'ın Maceraları'nı (1953) yazmaya başladı. Eleştirmenler, Bellow'un pikaresk romanı ile 17. yüzyılın büyük İspanyol klasiği Don Kişot arasındaki benzerliğe dikkat çekti. Kitap, Amerikan edebiyatının en ünlü açılış paragraflarından biri ile başlar ve zekası ve azmi ile yaşadığı için, bir dizi kariyer ve karşılaşma yoluyla başlık karakterini takip eder. Günlük ama felsefi bir tarzda yazılan Augie March'ın Maceraları, Bellow'un önemli bir yazar olarak ününü sağladı.

1958'de Bellow bir kez daha Minnesota Üniversitesi'nde ders verdi. Bu süre zarfında, o ve eşi Sasha, Minnesota Üniversitesi Psikoloji Profesörü Paul Meehl'den psikanaliz aldı.

1961 bahar döneminde Río Piedras'taki Porto Riko Üniversitesi'nde yaratıcı yazarlık dersleri verdi. Öğrencilerinden biri, Bellow tarafından kurgu yazmaya teşvik edilen William Kennedy'ydi.

Bellow yıllarca New York'ta yaşadı, ancak 1962'de Chicago Üniversitesi Sosyal Düşünce Komitesi'nde profesör olarak Chicago'ya döndü. Komitenin amacı, profesörlerin yetenekli lisansüstü öğrencilerle çok disiplinli bir öğrenme yaklaşımı üzerinde yakın bir şekilde çalışmasını sağlamaktı. Bellow, yakın arkadaşı filozof Allan Bloom ile birlikte 30 yıldan fazla bir süre komitede ders verdi. Bellow'un üçüncü karısı Susan Glassman ile Hyde Park mahallesine taşındığı Chicago'ya dönmesinin başka nedenleri de vardı. Bellow, Chicago'yu bayağı ama hayati buluyordu ve Amerika'yı New York'tan daha fazla temsil ediyordu. Eski lise arkadaşlarıyla ve toplumun geniş bir kesimiyle iletişim halinde kalabiliyordu. 1982 tarihli bir profilde, Bellow'un mahallesi şehir merkezinde yüksek suç bölgesi olarak tanımlandı ve Bellow, yazar gibi bir yerde yaşamak ve "silahına bağlı kalmak" zorunda olduğunu iddia etti.

Bellow, 1964 yılında Herzog adlı romanıyla en çok satanlar listesine girdi. Bellow, arkadaşlarına, bilim adamlarına ve ölülere mektuplar yazan, ancak onları asla göndermeyen orta yaşlı ve sorunlu bir üniversite profesörü hakkında bu beyinsel romanın ticari başarısına şaşırdı. Bellow, 1975 tarihli Humboldt's Gift adlı romanında zihinsel istikrarsızlığı ve bunun dehayla ilişkisini keşfetmesine geri döndü. Bellow, merhum arkadaşı ve rakibi olan parlak ama kendi kendini yok eden şair Delmore Schwartz'ı romanın baş karakteri Von Humboldt Fleisher için model olarak kullandı. Bellow, Chicago'daki bir çalışma grubuna katıldığı için kitapta bir tema olarak Rudolf Steiner'in manevi bilimi olan antroposofiyi de kullandı. 1969'da Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi üyeliğine seçildi.

Humboldt'un Armağanı'nın başarısıyla hareket eden Bellow, 1976'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı. Bellow, İsveç'in Stockholm kentinde bir dinleyici kitlesine verdiği 70 dakikalık konuşmada yazarları medeniyetin fenerleri olmaya ve onu entelektüel uyuşukluktan uyandırmaya çağırdı.

Ertesi yıl, Ulusal Beşeri Bilimler Vakfı, ABD federal hükûmetinin beşeri bilimlerdeki en yüksek onuru olan Jefferson Dersi için Bellow'u seçti. Bellow'un konuşmasının başlığı "Yazar ve Ülkesi Birbirine Bakar."

Aralık 1981'den Mart 1982'ye kadar Bellow, Victoria Üniversitesi'nde (M.Ö.) Misafir Lansdowne Akademisyeniydi ve ayrıca Yazar-in-Residence unvanına da sahipti. 1998'de Amerikan Felsefe Derneği'ne seçildi.

Körük, yaşamı boyunca, çoğunlukla yılda iki kez ziyaret ettiği Avrupa'ya çok seyahat etti. Bellow, genç bir adamken Leon Troçki ile tanışmak için Mexico City'ye gitti, ancak gurbetçi Rus devrimci, buluşmalarından bir gün önce suikaste uğradı. Bellow'un sosyal bağlantıları geniş ve çeşitliydi. Hiç yazmadığı bir dergi profili için Robert F. Kennedy ile birlikte çalıştı ve yazar Ralph Ellison ile yakın arkadaştı. Pek çok arkadaşı gazeteci Sydney J. Harris ve şair John Berryman'ı içeriyordu.

Bellow'un ilk birkaç romanının satışları mütevazı olsa da, Herzog ile bu durum tersine döndü. Bellow, insan etkileşiminin ve fikir alışverişinin tadını çıkararak yaşlılığına kadar öğretmeye devam etti. Yale Üniversitesi'nde, Minnesota Üniversitesi'nde, New York Üniversitesi'nde, Princeton Üniversitesi'nde, Porto Riko Üniversitesi'nde, Chicago Üniversitesi'nde, Bard Koleji'nde ve Boston Üniversitesi'nde ders verdi ve burada James Wood'la birlikte bir sınıfa ders verdi ("mütevazı bir şekilde devamsızlıkla" Günü Yakala'yı tartışmanın zamanı gelmişti). Bellow, Boston'daki randevusunu almak için 1993 yılında Chicago'dan Brookline, Massachusetts'e taşındı ve burada 5 Nisan 2005'te 89 yaşında öldü. Vermont, Brattleboro'daki Shir HeHarim Yahudi mezarlığına gömüldü.

Bellow, bol bol kitap okurken aynı zamanda keman çalıyor ve sporu takip ediyordu. Çalışmak onun için sabit bir şeydi, ancak zaman zaman romanlarında ağır ağır çalışarak yayın şirketini hayal kırıklığına uğrattı.

İlk çalışmaları ona 20. yüzyılın önemli bir romancısı olarak ün kazandırdı ve ölümüyle birlikte yaşayan en büyük romancılardan biri olarak kabul edildi. Tüm ödül kategorilerinde üç Ulusal Kitap Ödülü kazanan ilk yazardı. Arkadaşı ve himayesindeki Philip Roth onun hakkında "20. yüzyıl Amerikan edebiyatının omurgasını iki romancı-William Faulkner ve Saul Bellow sağladı. Onlar birlikte 20. yüzyılın Melville, Hawthorne ve Twain'i" dedi. James Wood, Bellow'un The New Republic'teki bir övgüsünde şunları yazdı:

Tüm modern nesirleri onunkine göre değerlendirdim. Kesinlikle haksızlık, çünkü hızlı ayaklıları -Updike'leri, DeLillo'ları, Roth'ları- tek ayaklı gibi gösteriyordu. Yine de başka ne yapabilirdim? Saul Bellow'un düzyazısını ergenlik çağımın sonlarında keşfettim ve bundan böyle ilişki, hakkında sessiz kalınamayacak bir aşk ilişkisi niteliğine sahipti. Geçen hafta boyunca, Bellow'un düzyazısı hakkında çok şey söylendi ve övgülerin çoğu -belki de ezici çoğunlukla erkekler tarafından yapıldığı için- sağlam olana yöneldi: Bellow'un yüksek ve alçak perdeleri karıştırdığını, jivey Yidiş ritimleri, büyük romanların büyük demokrasisi, dolandırıcılar ve sahtekarlar ve kurgunun parlak algısını yüksek sesle seslendiren entelektüeller. Bütün bunlar yeterince doğru; John Cheever, günlüklerinde, Bellow'un kurgusunun yanı sıra, hikâyelerinin sadece banliyö kıymıkları gibi göründüğünden yakındı. Ian McEwan, geçen hafta akıllıca bir şekilde, İngiliz yazar ve eleştirmenlerin Bellow'a, tam da şu anda İngiliz romanında bulunmayan Dickensvari bir genliği canlı tuttuğu için çekmiş olabileceğini öne sürdü. ... Ama kimse bu yazının güzelliğinden, müziğinden, yüksek lirizminden, dildeki sağlam ama lüks zevkinden bahsetmedi. ... [I]n doğrusu, ona hayattayken ne kadar teşekkür etsem azdır, şimdi de edemem.

• Dangling Man (1944)
• The Victim (1947)
• The Adventures of Augie March (1953)
• Seize the Day (1956)
• Henderson the Rain King (1959)
• Herzog (1964)
• Mosby's Memoirs (kısa hikâyeler ayrıca Collected Stories kitabında yer alır) (1968)
• Mr. Sammler's Planet (1970)
• Humboldt's Gift (1975), 1976 Pulitzer Ödülü'nü (kurgu dalında) kazandı.
• The Dean's December (1982)
• Him with His Foot in His Mouth (kısa hikâyeler ayrıca Collected Stories kitabında yer alır) (1984)
• More Die of Heartbreak(1987)
• A Theft (1989)
• The Bellarosa Connection (1989)
• Something to Remember Me By: Three Tales (A Theft ve The Bellarosa Connection hikâyeleri) (1991)
• The Actual (1997)
• Ravelstein (2000)
• Collected Stories (2001)

• To Jerusalem and Back (1976)
• It All Adds Up (1994)

• News from the Republic of Letters (1997'den itibaren)
• Editors (Yayımcı bilgisi)
• ANON
• The Noble Savage

• Saul Bellow, Tony Tanner (1965) (ayrıca City of Words kitabını görünüz [1971])
• Saul Bellow, Malcolm Bradbury (1982)
• Saul Bellow: Modern Critical Views, Harold Bloom (Ed.) (1986)
• Handsome Is: Adventures with Saul Bellow, Harriet Wasserman (1997)
• Bellow: A Biography, James Atlas (2000)
• 'Even Later' and 'The American Eagle' in Martin Amis, The War Against Cliché (2001). Sonraki denemesi Everyman's Library'nin Augie March basımında da bulunur.
• 'Saul Bellow's comic style': James Wood, The Irresponsible Self (2004).(Çevrimiçi özet)

• Sufjan Stevens'in 2006 albümü The Avalanche, "Saul Bellow" isimli bir şarkı içerir.

• İki konuşması ile nobel sitesi (birisi ses kaydı) & uzun biyografisi25 Nisan 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Eleştirinin notlarla açıklanmış bibliyografyası Saul Bellow Topluluğu tarafından
• JM Coetzee, erken romanlarında21 Ağustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Bellow'un röportajı Paris Röportajı4 Ekim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Saul Bellow 'bookweb', The Ledge