İçeriğe atla

Sarmin Muharebesi

Koordinatlar: 35°54′N 36°43′E / 35.90°K 36.72°D / 35.90; 36.72
Sarmin Muharebesi
Haçlı Seferleri

Baudouin, Urfa Kontu ve Kudüs Kralı
Tarih14 Eylül 1115
Bölge
Sarmin, modern Suriye
Sonuç Haçlı zaferi
Taraflar
Antakya Prensliği
Urfa Kontluğu
Selçuklular
Komutanlar ve liderler
Prens Roger de Salerno
Baudouin, Urfa Kontu
Porsuk
Güçler

2,700[1]


700 süvari
2,000 piyade
8,000[1]
Kayıplar
Bilinmiyor, muhtemelen hafif 3,000 ölü[2]

Sarmin Muharebesi, ayrıca Tell Danith Muharebesi olarak da bilinir, 14 Eylül 1115'te Roger de Salerno'nun Haçlı ordusu, Porsuk komutasında ki Selçuklu ordusunu şaşırtıp, bozguna uğratmasıyla gerçekleşmiştir. Aynı zamanda Birinci Tell Danith Muharebesi olarak da bilinir ve onu İkinci Tell Danith Muharebesi olan 1119 Hab Muharebesi'nden ayırır.

Arka plan

Kasım 1114'te Antakya Prensliği'nde şiddetli bir deprem meydana geldi ve kalelerinin çoğu hasar gördü. Ertesi bahar, kalelerinin onarımını denetlerken, Prens Roger bir Türk işgali söylentileri duydu. 1111'den beri Selçuklu sultanı Muhammed Tapar, her ikisi de 1098'de Frank Haçlı lordları ve onların takipçileri tarafından kurulan Antakya ve Urfa Kontluğu'na bir dizi saldırı düzenlemişti. 1115'te Sultan, Porsuk'u Antakya'ya gönderdi. Sultan'ın kuvvetleri galip gelirse otoritelerinin azalacağını kıskanan birkaç Suriyeli Müslüman emir, Latinlerle ittifak kurdu.

Roger, düşmanının hareketlerini gözlemlemek için casuslar gönderdi, ordusu için erzak topladı ve prensliğini savunma durumuna geçirdi. Hem şövalyeleri hem de piyadeleri içeren 2.000 kişilik ordusu, Antakya'nın 20 km (12 mi) kuzeydoğusunda, Asi Nehri üzerindeki bir köprü olan Jisr al-Hadid'de toplandı. Daha sonra Antakya'nın yaklaşık 60 km (37 mi) doğusunda ve Halep'in yaklaşık 35 km (22 mi) batısında bulunan Atharib'e ilerledi. Burada Roger, Müslüman müttefikleri Şam'dan Tuğtekin, Mardin'den İlgazi Bey ve Halep'ten Lülü el-Yaya ile bir anlaşmaya vardı. Daha sonra hem Hristiyanlar hem de Müslümanlar bu anlaşmadan utandılar.[3]

Sefer

Müttefikler 80 kilometre güneye, duvarlarla çevrili Epemiye kasabasına taşındı. Bu hareket, birleşik orduyu Halep, Şam veya Antakya'yı korumak için manevra yapabileceği bir yere yerleştirdi. Türklerin ilerlediğinden emin olunca Roger, Kudüs Kralı I. Baudouin'e yardım isteyen bir haberci gönderdi. Porsuk'un ordusu aniden ortaya çıktı ve Epemiye'nin sadece 30 km (19 mi) güneydoğusunda Müslüman bir kasaba olan Hama'ya saldırdı. Türk komutan kısa süre sonra kampını Hama'nın sadece 12 kilometre kuzeybatısındaki Şayzar'da yaptı.

Baudouin hemen Kudüs Krallığı'ndan 500 şövalye ve 1.000 piyade askeri seferber etti ve kuzeye doğru yola çıktı. Yolda Trablus Kontluğu'ndan 200 şövalye ve 2.000 piyade ile Kont Pons'u ordusuna kattı. Roger'ın takviye kuvvetleri gelmeden düşmanla çarpışmasını yasaklayan bir mesaj gönderdi.[4]

Porsuk'un güçleri kısa süre sonra Roger'ın silahlı kampının çevresini kapattı ve Antakyalılar ve müttefiklerini erken bir saldırıya çekmeye çalıştı. Taciz edici saldırıları Latinleri ciddi şekilde kışkırttı. Frank şövalyelerinin düşmanlarıyla yakınlaşmaya o kadar hevesleri vardı ki, Roger izinsiz olarak kamptan dışarı çıkan herhangi bir adamın gözlerini çıkarmakla tehdit etti. Daha sonra, amacını vurgulamak için kılıcını çekerek kampın içinden geçti.[5]

Porsuk, Baudouin'in destek kuvvetini duyunca doğuya çekildi. Müslüman müttefiklerinin 5.000 takipçisini sayarsak, Baudouin'in birleşik ordusu 10.700 asker kadar büyük olabilir.[4] Müttefikler Şayzar'a ilerlediler ve Selçuklularla ittifak yaptığı için ceza olarak aşağı kasabayı yaktılar. Porsuk kasabayı savunmak için geri dönmediğinde, müttefik liderler seferin bittiğini varsaydılar. Müslüman Suriyeli emirler ve Hristiyan prensler yandaşlarını evlerine götürdüler.

Muharebe

Müttefik ordu dağılır dağılmaz, Porsuk tekrar işgal etti ve Epemiye yakınlarındaki Hristiyanların elindeki Kafr Tab kasabasını ele geçirdi. Bıkkın bir şekilde, Roger Antakya ordusunu geri çağırdı ve 700 süvari ve 2.000 piyade ile tekrar sahaya çıktı.[1] Yakınlardaki Urfa Kontluğu'dan bazı kuvvetler de katıldı. Bu sırada Porsuk ordusunu Antakya'nın yaklaşık 60 km (37 mi) doğu-güneydoğusunda bulunan Zerdana yönüne götürdü. Roger, ordusunu Antakya'nın 40 km (25 mi) güneyinde, Suriye'nin Cisr eş-Şuğur yakınlarındaki Asi Nehri üzerindeki bir köprüde, Rugia kalesinde konuşlandırdı.

14 Eylül'ün başlarında Roger, rakiplerinin Sarmin yakınlarındaki Tell Danith sulama noktasında dikkatsizce kampa girdiğine dair bir istihbarat aldı. Hızla ilerledi ve Porsuk'un ordusunu tamamen şaşırttı. Haçlılar saldırılarını sürdürürken, bazı Türk askerleri hâlâ kampa giriyordu. Roger, Frank ordusunu sol, orta ve sağ bölümlere ayırdı. Urfa Kontu Baudouin sol kanadı yönetirken, Prens Roger bizzat merkeze komuta ediyordu. Haçlılar, sol kanat önde olacak şekilde kademe kademe saldırdı.

Çatışma başladıktan sonra, sorun uzun sürmedi. Solda, Franklar kısa süre sonra, kamplarının arkasındaki bir yamaca çekilen Türklerin ana gücünü kırarken, Roger kampın kendisini işgal etti. Sadece sağda Franklar zor durumdaydı.[6]

Frenk sağında, okçuluk yapan Türkopoller, Selçukluların karşı saldırısıyla geri püskürtüldüler. Bu, düşmanlarını alanın bu bölümünde geri püskürtmeden önce zorlu mücadelelerle karşı karşıya kalan şövalyeleri bozdu. Roger, Porsuk'un ordusunu kararlı bir şekilde yenerek uzun seferi sonlandırdı.

Neticesi

En az 3.000 Türk öldürüldü ve pek çoğu, 300.000 bezant değerinde mülkle birlikte ele geçirildi.[2] Frenk kayıpları muhtemelen hafifti. İlkbaharda, Porsuk'un ordusu muhtemelen Roger ve onun Suriyeli müttefiklerinin ordusundan daha büyüktü. Türk generali, Baudouin'in ilerleyişi karşısında geri çekildi ve Kudüs Kralı'nın sayıca üstünlük ya da en azından eşitlik elde etmiş olabileceğini belirtti. Porsuk'un ordusu, sefer uzadıkça azalmış olabilir, çünkü bazı emirlerin onun ganimet paylaşımından rahatsız olduğu biliniyor.[3] Roger, ilkbaharda 2.000 kişi topladı, ancak son Hristiyan ve Müslüman müttefiklerinin desteği olmadan, sonbahar kampanyası için muhtemelen 3.000 kişilik daha büyük bir ordu çağırmış olabilir.

Roger'ın zaferi Haçlıların Antakya'daki hakimiyetini korudu. Ancak dört yıl sonra Roger, Ager Sanguinis Muharebesi'nde hayatını ve ordusunu kaybedecekti.

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b c Tibble 2018, s. 262.
  2. ^ a b Tibble 2018, s. 268.
  3. ^ a b Smail 1995, s. 145.
  4. ^ a b Beeler 1971, s. 133.
  5. ^ Smail 1995, s. 146.
  6. ^ Smail 1995, s. 178.
Genel

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Haçlı Seferleri</span> Orta Çağda Avrupalı Katoliklerin Orta Doğuyu ele geçirmek için Müslümanlara karşı başlattığı seferler

Haçlı Seferleri veya Haçlı Akınları, Orta Çağ döneminde Hristiyan Latin Kilisesi tarafından başlatılan, desteklenen ve bazen de yönetilen bir dizi dini savaştı. Bu askeri seferlerin en iyi bilinenleri, 1095 ile 1291 yılları arasında Kudüs ve çevresini Müslüman yönetiminden geri almayı amaçlayan Kutsal Topraklara yapılan seferlerdir. 1099'da Kudüs'ün ele geçirilmesiyle sonuçlanan Birinci Haçlı Seferi'nden başlayarak düzinelerce askeri sefer düzenlendi ve yüzyıllar boyunca Avrupa tarihinin odak noktasını oluşturdu.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Haçlı Seferi</span> 1147–1149 yılları arasında gerçekleşen Haçlı seferi

İkinci Haçlı seferi, 1147-1149 yılları arasında gerçekleşen Haçlı Seferleridir.

<span class="mw-page-title-main">Urfa Kontluğu</span>

Urfa Kontluğu veya Edessa Kontluğu, Birinci Haçlı seferi sonucu 12. yüzyılda Urfa şehri ve civarında Haçlılar tarafından kurulmuş bir devlettir. Kurucusu, daha sonra Kudüs kralı olacak olan I. Baudouin'dir.

Harran Muharebesi, 7 Mayıs 1104 tarihinde Selçuklu emirleri ile Haçlı devletleri Antakya Prensliği ve Urfa Kontluğu arasında 12. yüzyılda Harran'in hemen güneyinde Rakka'da yapılan bir muharebe. Birinci Haçlı seferi sonucunda yeni kurulan iki Haçlı devletine karşı yapılan ilk büyük muharebedir ve Haçlı orduları büyük bir yenilgiye uğratılmıştır. İki önemli Haçlı komutanı da Selçuklu Hanedanına esir düşmüştür.

<span class="mw-page-title-main">İlgazi Bey</span>

İlgazi Bey veya tam ismiyle Necmeddin İlgazi bin Artuk, Türk asker ve yönetici.

<span class="mw-page-title-main">II. Baudouin</span>

II. Baudouin Bourglu (diğer adı Baudouin Bourglu veya Baudouin Bourcqlu. Doğumda: Baudouin de Rethel., 1100-1118 yılları arasında ikinci Edessa kontu ve 1118 - 21 Ağustos 1131 yılları arasında Kudüs Kralı.

Tuğtekin veya tam adıyla Zahireddin Tuğtekin, Türk asıllı asker ve Büyük Selçuklu Devleti altında, 1097 - 1128 arasında, Suriye Selçuklu Devleti Şam Emiri ve sonra aynı devlete tabi Böriler Şam Atabeyi olan yönetici. Kalıtsal Şam Atabeyleri olan Böriler hanedanı kurucusu.

<span class="mw-page-title-main">Azez Muharebesi (1125)</span>

Azez Muharebesi, Aksungur el-Porsuki'nin idare ettiği Selçuklu Ordusu II. Baudouin'in yönettiği Haçlı Devletleri tarafından 11 Haziran 1125 tarihinde yenilgiye uğramış ve muhasarasını kaldırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Roger de Salerno</span> Haçlı

Ruggero di Salerno, 1112 ile 1119 yılları arasında Antakya Prensliği naibidir.

Porsuk bin Porsuk ya da Bursuk bin Bursuk olarak da bilinir, Hamedan emiri.

Artah Muharebesi 1105 yılında Haçlılar ile Selçuklular arasında Antakya yakınlarında Artah'da gerçekleşen çatışmadır. Türklere Suriye Selçuklu meliki Rıdvan komuta ederken Haçlılara Antakya Prensliği naibi Tancred komuta ediyordu. Muharebe, Haçlıların zaferi ile sonuçlanmış ve Haçlıların Halep'i tehdit etmeye başlamışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Ager Sanguinis Muharebesi</span>

Ager Sanguinis Muharebesi, Kanlı Meydan Muharebesi veya Sarmada Muharebesi olarak bilinir. 28 Haziran 1119'da Antakya Haçlı Kontluğu ordusu ile Artuklular arasında gerçekleşen muharebedir. Necmeddin İlgazi liderliğindeki Artuklular, Roger de Salerno'nun ordusunu imha ederek kesin bir zafere ulaştılar. Kuzey Suriye'de Haçlı Kontlukları ile Müslüman Devletler arasında hakimiyet mücadelesi vardı. Özellikle Halep'e hakim olmak Haçlıların en önemli stratejik hedefiydi. Halep meliki Rıdvan'ın 1113'te ölümüyle kısa süreli bir barış dönemi yaşandı. Fakat taraflar kısa süre sonra tekrar mücadeleye başladı. Roger de Salerno, Azez'i alarak Halep'i savunmasız bıraktı. İlgazi'de ona karşı harekete geçti. Roger Antakya Patriği Valenceli Bernard ile birlikte Reyhanlı'dan yola çıktı. Patrik ilerlememesini tavsiye etti. Reyhanlı (Artah) müstahkem bir kale olduğundan savunulması kolay olur diye tavsiyede bulundu. Ayrıca Kudüs Kontluğundan yardım istemesini ve onların kuvvetlerinin gelmesini tavsiye etti. Fakat Roger onların gelmesini beklemeden harekete geçti. Roger ordugahını Reyhanlı'nın 20 kilometre (12 mi) uzağında Sarmada geçidinde kurdu. İlgazi önce Atarib kalesine bir miktar kuvvet gönderdi. Roger'da onu karşılamak için bir kısım birliğini yolladı. Sarp ve kaçış yolları kapalı bir yerde ordusu ikiye bölünmüş şekilde baskına uğrayan Haçlı ordusu hemen hemen imha oldu.

Mevdud bin Altuntegin, Büyük Selçuklular'ın Musul valisi, Türk kumandan.

El-Sinabra Muharebesi (1113), Kudüs Kralı I. Baudouin liderliğindeki bir Haçlı ordusu, Selçuklu Sultanı tarafından gönderilen ve Musul emiri Mevdud bin Altuntegin tarafından komuta edilen bir Müslüman ordusu tarafından yenilgiye uğratıldı.

Şayzar Muharebesi, 1111'de Kudüs Kralı I. Baudouin komutasındaki bir Haçlı ordusu ve Mevdud bin Altuntegin liderliğindeki bir Selçuklu ordusu arasında taktik bir beraberlik ile sonuçlanan çatışmadır. Haçlı kuvvetleri geri çekilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ramla Muharebesi (1101)</span> Orta Doğuda muharebe

Birinci Ramla Muharebesi 7 Eylül 1101 tarihinde Haçlı Kudüs Krallığı ile Mısırlı Fâtımîler arasında gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Ramla Muharebesi (1105)</span> Orta Doğuda muharebe

Üçüncü Ramla Muharebesi 27 Ağustos 1105'te Haçlı Kudüs Krallığı ile Mısırlı Fâtımîler arasında gerçekleşti. Ramla kasabası, Ramla kasabası, Kudüs'ten Aşkelon'a giden yol üzerinde uzanıyordu, ikincisi Filistin'deki en büyük Fâtımî kalesiydi. Aşkelon'dan Fâtımî veziri El-Efdâl Şehinşâh, 1099'dan 1107'ye kadar yeni kurulan Haçlı krallığına neredeyse her yıl saldırılar düzenledi. İki ordunun Ramla'da karşılaşması üç kez oldu, üç savaştan üçüncüsü en kanlı olanıydı.

Hab Muharebesi , 14 Ağustos 1119'da Kudüs Kralı II. Baudouin'in komutasındaki bir Haçlı ordusu, Mardin'den İlgazi Bey liderliğindeki bir Müslüman ordusuna karşı tartışmalı bir zafer kazandı, çünkü Müslüman ordusu da bunu bir zafer olarak kabul etmiştir. Çatışma, sadece haftalar önce feci bir yenilgiye uğrayan Antakya Prensliği'ni istikrara kavuşturdu. II. Baudouin, İlgazi Bey tarafından fethedilen tüm kaleleri geri almayı başardı ve Antakya üzerine yürümesini engelledi.

Şakhab Muharebesi, 25 Ocak 1126'da Kudüs Kralı II. Baudouin liderliğindeki bir Haçlı ordusu ile Tuğtekin tarafından yönetilen Şam Selçuklu Emirliği arasında yapıldı. Haçlılar, Müslüman ordusunu sahada mağlup ettiler, ancak Şam'ı ele geçirme hedeflerinde başarısız oldular.

Hula Gölü Muharebesi, Haziran 1157'de Kudüs Kralı III. Baudouin liderliğindeki bir Haçlı ordusu, Halep ve Şam emiri Nûreddin Mahmud Zengî tarafından pusuya düşürülüp ve ağır bir yenilgiye uğratılmasıdır. Kral ve bazı savaşçılar yakındaki bir kaleye kaçarken, çok sayıda kişi öldürülmüş veya esir alınmıştır. Latin Kudüs Krallığı, rakipleri hastalanıp zaferini sürdüremeyince daha büyük bir hasardan kurtulmuştur. Hula Vadisi, günümüzde İsrail'in kuzeydoğu kesiminde yer almaktadır. Savaş sırasında bölge Kudüs Krallığı'na aitti.