Sarayın Kulesi
| Sarayın Kulesi | |
|---|---|
| Erdemli, Türkiye | |
 Kulenin görünümü | |
| Koordinatlar | 36°29′4″K 34°9′18″D / 36.48444°K 34.15500°D |
| Tip | Kule |
| Yapı tarihçesi | |
| İnşa ettiren | Helenistik |
Sarayın Kulesi, Türkiye'nin Mersin ilinin Erdemli ilçesinde bulunan Helenistik döneminden kalma bir kuledir.
Konumu
Kule, Mersin'in Erdemli ilçesinde, Kızkalesi'nin yaklaşık üç kilometre kuzeydoğusunda, Ayaş'ın iki kilometre batısında, Elaiussa Sebaste antik kentinin ve Erdemli'nin 20 kilometre güneybatısında yer alır. Eski Korikos Kızkalesi eteklerinde kuzeye giden yolun doğusunda, Şeytan Deresi vadisinin doğu yakasında, Adamkayalar kaya mezarları ile Demirciören ve Hıdırlı yerleşim kalıntılarının yanından Hüseyinler üzerinden geçerek; Canbazlı ve antik Olba Uzuncaburç'a ulaşılır. Yaklaşık iki kilometre kuzeybatısında, yine yolun sağında Gömeç Kulesi ve eski Gücük kulesi, Akkum Kulesi'nin dört kilometre güneybatısında ve Boyan Kulesi'nin beş kilometre güneybatısında yer alır.
Tanımı
Temel boyutları 4,07 × 4,14 metre olan kule, sözde izodomik duvarcılık teknolojisi kullanılarak, yani taş katmanları içinde aynı boyutta olan ancak boyutları bir sıradan diğerine değişebilen küboidlerden harçsız olarak inşa edilmiştir. Zemin katın yanı sıra üç üst katı ve üzerinde iyi korunmuş siperlerle çevrili bir savunma platformu vardı. Katların döşemeleri kısmen konsollar üzerinde, kısmen de çıkıntılar üzerindeydi; birinci katta kuzey ve güney duvarlarında tek kiriş için destek delikleri görülüyor. Zemin katta herhangi bir ışık açıklığı bulunmamakta olup, sonraki katlarda birkaç tarafta yarık pencere, üçüncü katta ise güney duvarında bir pencere bulunmaktadır. Kuzey duvarındaki bir benzeri daha sonra küçük bloklarla tuğlayla örülmüştür. Kuzey tarafta üçüncü kat ve savaş platformu için su drenajları görülmekte olup, üstü açık platform için ilave drenaj yuvaları yerleştirilmiştir. Birinci kattaki ıslak hacimler, doğu yönündeki bir drenaj sistemi aracılığıyla zemin seviyesine kadar boşaltılmıştır. Giriş kapısı güney duvarında olup, üzerine lentoda kabartma olarak bir sopa oyulmuştur. Bölgedeki çok sayıda binaya, özellikle kuleler ve lentolara, kulüp de dahil olmak üzere çeşitli tabelalar iliştirilmiştir; bunlara Olbian tabelaları adı verilir ve Olba rahip devletine üyeliği gösterir.
Kulenin etrafındaki alanda çiftlik binalarının kalıntıları ve bir petrol presi bulunmaktadır.
Kulüp ile kapı
Kuzey tarafında gargolye ve tuğlayla örülmüş pencere
Doğu tarafındaki ıslak odaların drenajı
Petrol presi
Kilikya kuleleri
Kilikya'da, özellikle Göksu Nehri ve Limonlu Çayı arasındaki bölgede çok sayıda Geç Helenistik ve Roma kulesi bulunmaktadır. Bunlardan bazıları bağımsızdı, bazıları yerleşim yerlerinin veya kalelerin parçalarıydı, ancak hepsinin gözetleme kulesi olarak hizmet ettiği görülür. MÖ 2. yüzyılda Selefkî'den Roma kontrolüne geçiş sırasında bölgeye yerleşen korsanların saldırılarına karşı koruma sağladılar. Farklı zamanlarda bölgenin ana kenti olan Korykos ve Elaiussa Sebaste'nin etrafında izodomik tarzda beş müstakil kule (Akkum, Boyan, Gömeç, Sarayın ve Yalama) kümeleniyor. Aynı zamanda ev ve depo olarak da hizmet verdikleri görülür. Alt katlar karanlıktı ve bu nedenle tahıl gibi gıda maddelerinin depolanması için kullanılabilirken, aynı zamanda çevrede yaşayanlar için bir sığınak yeri olarak da hizmet verebilirdi. Üst platformun mazgalları okçulara karşı koruma sağlıyordu. Farklı kulelerin benzer tarzı ve birbirlerinden üç ila beş kilometre uzakta olmaları nedeniyle, bunların bir grup olarak inşa edildiği, belki de birbirleriyle sinyaller aracılığıyla iletişim kurma amacı taşıdığı sonucuna varılabilir. Muhtemelen MÖ 133'te Seleukos egemenliğinin sonu, MÖ 65'te korsanların Pompey tarafından yenilgiye uğratılması ve (en geç) MS 74'te bölgenin bir Roma eyaletine dönüştürülmesi arasında inşa edilmişlerdir.
Bibliyografi
- Serra Durugönül: Türme und Siedlungen im Rauhen Kilikien. Asia Minor Studien Band 28. Rudolf Habelt, Bonn 1998, ISBN 3-7749-2840-1, S. 76–77, 92, 122.
