Sarah Bernhardt

Sarah Bernhardt
Sarah Bernhardt
	Nadar'ın Sarah Bernhardt portresi
Doğum	Henriette-Rosine Bernard; 22 Ekim 1844; Fransa
Ölüm	26 Mart 1923 (78 yaşında); Fransa
Ölüm sebebi	Böbrek yetmezliği
Defin yeri	Père Lachaise Mezarlığı
Mezun olduğu okul(lar)	Conservatoire national supérieur d'art dramatique
Meslek	Tiyatro oyuncusu, Tiyatro yönetmeni, Oyun yazarı, Ressam, Heykeltıraş
Etkin yıllar	1862-1923
Partner(ler)	Aristidès Damala
Çocuk(lar)	Maurice Bernhardt
Ebeveyn(ler)	Jeanne-Rosine Bernhardt (kardeşi)
Etkilendikleri	Jean-Baptiste Provost
İmza

Sarah Bernhardt (d. 22 Ekim 1844 - ö. 26 Mart 1923), Fransız tiyatro oyuncusu. Ününü Avrupa'da 1870'lerde duyurdu ve bunun ardından Avrupa ve Amerika'da aranılan biri oldu. Ünü, ciddi drama aktrisi olarak gelişti ve "Kutsal Sarah" takma adını aldı^[1].

İlk yılları

Paris'te Rosine Bernardt olarak doğan Bernhardt; "Youle" ismiyle tanınan Julie Bernardt isminde Hollandalı Musevi bir hayat kadınının hayatta kalan evlilik dışı en büyük kızıydı.

Geçimini sağlayabilmek için, kariyeri aktrislik ve hayat kadınlığının bir karışımıydı. Bu zamanlarda, her iki meslek de bir bakıma skandaldı; ancak hayat kadınları sosyal çevrelerde kabul edilmekteydi ve eğitimli olmaları durumunda eşit olarak görülmekteydiler. Bu vesile ile hayat kadınlığının yanı sıra bazı durumlarda daha saygı duyulan bir mesleğe ek iş olabiliyordu. Duc de Morny sponsorluğunda 1859 yılında tiyatro eğitimi için Convervatoire de Musique et Déclamation okutuldu.

Sahne kariyeri

Sahne kariyeri 1862'de başlayan Sarah, ünlü Fransız okulu Comedie Francaise'de bir öğrenciydi. Ünü de 1870'li yıllarda Avrupa'da yayıldı ve Amerika'da New York'a kadar uzandı. Kısa bir süre sonra dramatik aktris olarak bir ün kazandı ve "Kutsal Sarah" lakabını bu dönemin en ünlü aktrislerinden biri olması sayesinde kazandı. Liane de Pougy de başta olmak üzere birçok genç kadını aktris olarak yetiştirdi ve eğitti.

Görsel sanatlar ve kayıtlar

Bir sahne sanatçısı olsa da; Bernhardt, birçok prodüksiyonda kayıt diyalogları da yaptı. Bunlardan ilki de Jean Racine'in Phedre'sini Thomas Edison'un New York'u 1880'lerde ziyareti sırasında okumasıydı. Aktrisliği ile birlikte, görsel sanatlarla da ilgilendi. Ressamlık ve heykeltıraşlığın yanı sıra Antonio de La Gandara'ya da modellik yaptı ve bu sırada birçok kitap ve oyun da yayınladı.

Bernhardt'ın ayrıca opera üzerinde de etkisi olmuştur. Tosca ve Salome örneğin; operanın en tanınmış iki kadın kahramanı Bernhardt'ın oyunlarında yazdığı karakterler üzerineydi.

Sosyal hayatı, evlilikleri ve ilişkileri

Ligne prensi, Belçikalı soylu Charles-Joseph-Eugene-Henri ile bir ilişkisi oldu ve bu ilişkide tek çocuğu olan Maurice Bernhaardt (1864) doğdu. (Prens ise Polonya prensesi Maria Jablonowska (d. 1863 - ö. 1914) ile evlendi) Daha sonraki sevgilileri arasında sanatçılar da vardı. En tanınmışları, Gustave Dore, Georges Clarin, Mounet-Sully, Lou Tellegen, Alphonse Mucha da bunların arasındaydı. Mucha ise tanınmış Art Nouveau'sunu Sarah üzerine yapmıştı.

Daha sonraki yıllarda Yunan Aristides Damala (Jacques Damala) isimli aktör ile Londra'da 1882 yılında evlenen Sarah'ın bu evliliği her ne kadar kâğıt üzerinde -Sarah 1889'da 34 yaşında ölümüne kadar- sürse de, daha ilk yıllarında sona ermişti ve sebebi de genç aktörün morfin bağımlılığıydı. Bu evliliğin son yıllarında da İngiltere Kralı Edward VII. ile bir ilişki yaşamıştır.

Sessiz film kariyeri

Bernhardt, ayrıca sessiz filmlerin en ünlü aktrislerinden biriydi. 1900 yılında Hamlet olarak Le Duel d'Hamlet'i oynamıştı (Teknik olarak bu tam olarak bir sessiz film değildi, silindirler sayesinde film gösterilirken bir yandan da diyaloglar dinleniyordu) Bu filmle beraber 8 filmde ve 2 biyografi filminde oynadı. En son filmi Sarah Bernhardt a Belle-Isle (1912) günlük hayatını anlatan bir filmdi.

Sarah Bernhardt, Fransız Legion D'Honeur (Onur nişanı)'nı 1914'te aldı.

Kariyerinin sonları

1915'te ciddi bir sakatlığın 10 yıl ardından, ayağı kesildi ve tekerlekli sandalye kullanmak zorunda kaldı. Yine de kariyerine ayakta durabilmesi için tahta bir protez ayak kullanarak devam etti. 1915'te Amerika'da başarılı bir turnenin ardından, Fransa'ya geri döndü ve kendi prodüksiyonlarında ölene kadar oynadı.

Başarıları Daniel (1920), La Gloire (1921) ve Regine Armand'yi (1922) de içerdi. Fiziksel durumu yüzünden sahne üzerine hareket edemiyordu ancak yaşlılığına rağmen değişmeyen sesi ile izleyicileri etkileyebiliyordu. 26 Mart 1923'te hayal ettiği gibi sahnede öldü ve Fransa'daki Pere Lachaise Mezarlığı'na gömüldü.

Kitapları

Dans les Nuages, Impressions d'une Chaise Charpentier (1878)
L'Aveu, drame en un acte en prose (1888)
Adrienne Lecouvreur, drame en six actes (1907)
Ma Double Vie (1907; as My Double Life, 1908)
Un Coeur d'Homme, pièce en quatre actes (1911)
Petite Idole (1920; as The Idol of Paris, 1921)
L'Art du Théâtre: la voix, le geste, la prononciation, etc. (1923; as The art of the Theatre, 1924)

Tiyatro kariyeri

1862: Racine'in Iphigénie'i, ilk rolü
1862: Eugène Scribe - Valérie
1862: Molière - Les Femmes Savantes
1864: Labiche & Deslandes, Un Mari qui Lance sa Femme
1866: T & H Cognard - La Biche aux Bois
1866: Racine - Phèdre - (Aricie)
1866: Pierre de Marivaux - Le Jeu de l'Amour et du Hasard (Silvia)
1867: Molière - Les Femmes Savantes (Armande)
1867: George Sand - Le Marquis de Villemer
1867: Georges Sand - "François le Champi" (Mariette)
1868: Alexandre Dumas, père Kean (Anna Damby)
1869: Coppée -La Passant, (Zanetto); ilk sahne başarısı.
1870: George Sand - L'Autre
1871: Theuriet - Jeanne-Marie
1871: Coppée - Fais ce que Dois
1871: Foussier ve Edmond La Baronne
1872: Bouilhet - Mademoiselle Aïssé
1872: Hugo - Ruy Blas (Doña Maira de Neubourg, Queen of Spain)
1872: Dumpère Mademoiselle de Belle-Isle (Gabrielle)
1872: Racine - Britannicus (Junie)
1872: Beaumarchais - Le Mariage de Figaro
1872: Sandeau - Mademoiselle de la Seiglière
1873: Feuillet - Dalila (Princess Falconieri)
1873: Ferrier - Chez l'Avocat
1873: Racine - Andromaque
1873: Racine - Phèdre (Aricie)
Sarah Bernhardt Theodora rolünde
1873: Feuillet - Le Sphinx
1874: Voltaire - Zaire
1874: Racine - Phèdre (Phèdre)
1875: Bornier - La Fille de Roland
- Alexandre Dumas, fils' L'Étrangère (Mrs. Clarkson)
- Parodi - Rome Vaincue
1877: Hugo - Hernani (Doña Sol)
1879: Racine - Phèdre (Phèdre)
1880: Émile Augier - L'Aventurière
1880: Legouvé & Scribe - Adrienne Lecouvreur
1880: Meilhac & Halévy - Froufrou
1880: Dumas fils' La Dame aux Camélias (Maguerite)
1882: Sardou - Fédora
- Sardou - Théodora (Theodora, Empress of Byzantium)
1887 : La Tosca13 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. de Victorien Sardou
- Dumas fils' La Princesse Georges
1890: Sardou - Cléopâtre, Cleopatra
1893: Lemaître - Les Rois
1894: Sardou - Gismonda
1895: Molière - Amphytrion
1895: Magda(translation of Sudermann - Heimat)
1896: La Dame aux Camélias
1896: Musset - Lorenzaccio (Lorenzino de' Medici)
1897: Sardou - Spiritisme
1897: Rostand - La Samaritaine
1898: Catulle Mendès Medée
1898: La Dame aux Camélias (Marguerite Gautier)
- Barbier - Jeanne d'Arc
- Morand & Sylvestre - Izéïl (Izéïl)
- Shakespeare - Kral Lear (Cordelia)
1899: Shakespeare - Hamlet (Hamlet)
- Shakespeare - Antonius ve Kleopatra (Kleopatra)
- Shakespeare - Macbeth (Lady Macbeth)
- Richepin - Pierrot Assassin (Pierrot)
1900: Rostand - L'Aiglon L'Aiglon
1903: Sardou - La Sorcière
1904: Maeterlinck - Pelléas et Mélisande (Pelléas)
1906: Ibsen - The Lady From the Sea
1906: Mendès' La Vierge d'Avila (Saint Theresa)
1911: Moreau - Queen Elizabeth (Queen Elizabeth)
1913: Bernard - Jeanne Doré (Jeanne Doré)