İçeriğe atla

Saragurlar

Saragurlar veya Saraguriler (Yunanca: Σαράγουροι, Süryanice: s.r.w.r.g.wr, Šarağurs) 5. ve 6. yüzyıllarda adı geçen Avrasyalı Türk[1] göçebe kabilesidir. Book of Sui adlı Çince kitapta bahsedilen Sulujie (蘇路羯, suoluo-kjɐt) kabilesi olabilirler.[2] Sabirler tarafından kovuldukları yer olan Batı Sibirya'dan ve Kazak bozkırları anavatanlarıydı.[3]

MS 463 yılında, Akasirler ve Hun birliğinin bir parçası olan diğer kabileler, İç Asya'da ortaya çıkan göçler sonucunda Karadeniz-Hazar steplerine giren ilk Ogur kabilelerinden biri olan Saragurlar tarafından saldırıya uğradı. [4] Akasirler, Kırım'ın batısında, Karadeniz'in kuzeyinde yaşamıştı. [5] Priscus'a göre 463'te Dengizik ve Ernak Saragurlara bir temsilci yolladı. [5] Ve Onogurlar Konstantinapolis İmparatoru'na gelerek [4] Sabirler tarafından anavatanlarından kovulduklarını söylediler. [4] [6] 469'da Saragurlar Roma koruması talep etti ve aldı. [7] 500'lü yılların sonlarında, Saragurlar, Kutrigurlar, Utigurlar ve Onogurlar, Karadeniz'in kuzeyindeki bozkırların bir kısmını tuttu. [8] 555 yılında, Pseudo-Zacharias Rhetor, Saragurlardan Kafkasya'nın kuzeyindeki on üç göçebe kabileden biri olarak bahseder, ancak kabilenin hâlâ var olup olmadığı belirsizdir. [9]

Saragur - Sara Oyur, sarı veya beyaz olarak ve hatta ''batı'' olarak tercüme edilebilir.[10]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Kim 2013; Golden 1992
  2. ^ Cheng, Fanyi. "The Research on the Identification between the Tiele (鐵勒) and the Oğuric tribes" in Archivum Eurasiae Medii AeviARCHIVUM EURASIAE ed. Th. T. Allsen, P. B. Golden, R. K. Kovalev, A. P. Martinez. 19 (2012). Harrassowitz Verlag, Wiesbaden. p. 106
  3. ^ The Chronicle of Pseudo-Zachariah Rhetor: Church and War in Late Antiquity. Liverpool University Press. 2011. ss. 449-. ISBN 978-1-84631-493-3. 7 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2020. 
  4. ^ a b c Golden 1992.
  5. ^ a b Blockley 1992.
  6. ^ Golden 2011.
  7. ^ Hussey 1966.
  8. ^ Curta 2001.
  9. ^ Kim 2013.
  10. ^ D. Sinor, "Autour d’une Migration de Peuples au Ve siècle" in Journal Asiatique, 1946-1947, p. 5

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Selçuklu Hanedanı</span> Oğuz Türklerinin Kınık boyuna bağlı bir Türk hanedanı

Selçuklu Hanedanı, Orta Asya kökenli Oğuz Türklerinin bir kolu olan Kınık boyuna mensup bir aile. Dukak'ın soyundan gelen ve Selçuk'un kurduğu Büyük Selçuklu İmparatorluğu ile bir hanedan halini alan Selçuklular 11. ve 14. yüzyıllar arasında Orta Asya'nın bir bölümünü, Anadolu'yu ve Orta Doğu'yu yönetti.

<span class="mw-page-title-main">Avar Kağanlığı</span> Avrasyada, Panonya ve Erdelde  egemen olmuş Türk kağanlığı

Pannonya Avarları, genellikle çeşitli kökenlerden gelen birkaç Avrasya göçebe grubunun ittifakı olarak kabul edilir. Genetik çalışmalar Avarların Kuzeydoğu Asya halkı olduğunu ve çoğunlukla Altay Dağları, Moğolistan ve Mançurya'daki Amur Nehri bölgesinden günümüz insanlarına benzediğini göstermektedir.

Avarlar,, Yunanca: Άβαροι, Ουαρχωννιται, bir tür zırh; Rusça: О́бры, Latince: Avari) 6. yüzyılın başlarında batıya doğru göçerek Orta ve Doğu Avrupa'da görünmeye başlayan ve Büyük Macaristan Ovası'na yerleşerek Avar Kağanlığı'nı kurmuş 9. yüzyıla kadar ayakta kalan, nüfusunun kökeni Türk olduğu bilinen savaşçı bir topluluktur. Bazı görüşler Avarların Prototürk kökenli olduğunu kabul eder. Avarlar çok yüksek örgütlenmiş ve çeşitli güçlü göçebelerden oluşan, Türk çekirdek soylu göçebelerden bir ana hükmedeni (Kağan) olan bir birliktir. Avarlara ilişkin bilgiler Teofilaktos Simokates, Menandros Protektor ve Efesli İoannes gibi Bizans kaynakları ile Fredegara Günlükleri ve Pavel Diakon gibi Frank kaynaklarında bulunmaktadır. Avar sözcüğünün kaynağı ise tam olarak bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Bulgar Hanlığı</span> 7. yüzyılda var olmuş bir Türk hanlığı

Büyük Bulgar Hanlığı, Latince: Patria Onoguria ), adlarıyla da bilinen, Onogur Ön Bulgarlarının Göktürklerin yıkılması ve Avarların zayıflamasıyla batı Pontus-Hazar bozkırında oluşturduğu 7. yüzyıldan kalma Göçebe bir imparatorluktur.

<span class="mw-page-title-main">Sabirler</span> Batı Sibiryada yaşamış ve Sibiryaya ismini vermiş olan topluluğu.

Sabirler, Sabarlar ya da Suvarlar, 5-7. yüzyıl civarında Kafkasya'nın kuzeyinde, Karadeniz'in doğu kıyılarında, Kuban bölgesinde yaşayan ve muhtemelen Batı Sibirya'dan gelen Türk kökenli göçebe insanlardı. Savaşta yetenekliydiler, kuşatma makineleri kullandılar, büyük bir orduları vardı ve tekne yapımcılarıydılar. Sabirler, 400'lerin sonlarında / 500'lerin başında Transkafkasya'ya akınlara öncülük etti, Bizans-Sasani Savaşları sırasında her iki tarafta da asker ve paralı asker olarak hizmet ettiler. Bizanslılarla olan ittifakları, daha sonraki Hazar-Bizans ittifakının temelini attı.

<span class="mw-page-title-main">Ogur öbeği</span>

Ogur grubu, Oğur grubu, Ogur öbeği, Oğur öbeği, Ön Bulgar grubu, Lir Türkçesi, Hun-Bulgarca ya da R-Türkçesi Türkî diller ailesinin bir koludur. Bu grubun günümüzde tek hayatta kalmış olan dili, yaklaşık iki milyon kişinin konuştuğu Çuvaşçadır. Gruba ait tarihi bir dil olan Ön Bulgarca bugün ölü dillerdendir.

<span class="mw-page-title-main">Volga</span> Rusyadaki bir nehir ve Avrupanın en uzun nehri

Volga ya da İdil Avrupa'nın en uzun ırmağıdır. Rusça Volga adı Ana Slavca Vlga'dan (nem) gelir. Baltık-Fin dilleri kökenli valkea (beyaz) ve "Valgõ" sözcüklerinden de adının geldiği iddia edilmektedir. Uzunluğu yaklaşık 3531 km olan Volga, Moskova ile Sankt-Peterburg arasındaki Valday Tepeleri'nden doğar. Deniz seviyesinden 28 metre aşağıda olan Hazar Denizi'ne dökülür. Valday tepelerinde bulunan birçok göl ve bataklıktan gelen kaynak kollarının birleşmesiyle meydana gelen Volga, Rjev'den itibaren ulaşıma elverişli bir hâlde akar. Moskova Kanalı'yla birleştiği yerden sonra genişliği 230 metreyi bulur. Bundan sonra nehirde düzenli bir ulaşım sağlanır. Volga'nın yatağı üzerinde beş adet baraj bulunur. Bu barajlardan Volgograd Baraj Gölü'ndeki santral, dünyanın belli başlı hidroelektrik tesislerinden biridir.

Zabergan, Karadeniz-Hazar steplerinin göçebe halkı Kutrigurların Sinnion'dan sonra gelen şefidir. İsmi İran dilindendir. Ya Avarlardan gelen baskı ya da Bizans İmparatorluğu'na karşı ayaklanma nedeniyle 558 kışı donmuş Tunayı geçen büyük bir Kutrigur ordusuna komuta etmiştir. Ordu üçe bölünmüştür: biri Thermopylae'ye kadar güneye inerken diğer ikisi Thracian Chersonesus ve Konstantinopolis çevresini talan etmiştir. Mart 559'da Zabergan ve 7000 atlıdan oluşan kuvvetlerinin bir kısmı Konstantinopolis'e saldırdı, fakat Belisarius onları Melantias Muharebesi'nde mağlup edip, geri çekilmeye zorladı.

<span class="mw-page-title-main">Kubrat</span> 632-638 yılları arasında hüküm süren Büyük Bulgarya Hanı

Kubrat ya da Kurt, 632-638 yılları arasında hüküm süren Büyük Bulgarya Hanı. Aynı zamanda Organa'nın yeğenidir.

Kabarlar, 9. yüzyılda Hazarlar’dan ayrılarak Macar kabilelerine katılan Türk halkı.

<span class="mw-page-title-main">İlek</span> Hun hükümdarı

İlek Hun İmparatorluğu'nda Attila'nın en büyük oğlu ve ardılı. Hükümdarlığı 453 yılından 454 yılına kadar 2 yıl sürmüştür. Nedao Muharebesinde öldürülmüştür. Yerine Dengizik geçmiştir.

Melantias Muharebesi ya da Melanthius Muharebesi, Zabergan komutasındaki Kutrigur ordusu ile yetenekli general Belisarius komutasındaki Bizans İmparatorluğu arasında 559 yılında gerçekleşmiştir. Büyük sayısal yetersizliğine rağmen, Bizans ordusu savaşı mutlak bir şekilde kazandı ve Kutrigurları dağınık bir şekilde geri çekmeye zorladı. Bu, Belisarius'un bir kuvvete komuta ettiği son muharebedir.

Sinnion 6. yüzyılda Kutrigur lideridir.

<span class="mw-page-title-main">Utrigurlar</span>

Utrigurlar, M.S. 6. yüzyılda Karadeniz-Hazar steplerinde yaşayan göçebe atlılardı. Batılarında yer alan Kutrigurlara benzerlerdi.

Sandal ya da Sandilch, 6. yüzyıl Utrigur Bulgar Hunlarının kabile şefidir. İsmin kökeni muhtemelen Türkçedir. Başlangıçta akraba halk Kutrigurlara karşı bir savaşta Utrigurlara liderlik etmeyi istememişti, Bizans İmparatoru I. Justinianus diplomatik ikna ve rüşvet ile onu savaşmaya ikna etti. Sandal liderliğindeki Utrigurlar, Kutrigurlara saldırdı ve büyük kayıplar vermelerine neden oldular.

Akatziri veya Akatzirs Karadeniz'in kuzeyinde, Kırım'ın batısında yaşayan bir kabileydi. Jordanes onları zirai insanlar olarak değil avcı-toplayıcı olarak tanımladı. Etnik kökenleri belirlenmemiştir. 5. yüzyıl tarihçisi Priscus onları İskitlerin etnik bir grubu olarak tanımlar. Ayrıca Hunlarla bağlantıları olduğu olduğu söylenir (Akatiri Hunni). İsimlerinin kökeni Ağaçeri Türkleri (Agathyrsi) ile bağlantılıdır. Bir Türk aşireti oldukları varsayıldı. veya "Aq Qazir " olarak Beyaz Hazarlar oldukları söylendi. Ancak Peter B. Golden ayrıca şunları kaydetti: "Bu tezlerin hiçbiri fonetik benzerliğin ötesinde hiçbir şeye dayanmaz"; ve Akatsirleri'in Hazarların atası olduğuna dair diğer hipotez de sağlam bir kanıtla desteklenmemiştir.

İrnek, Hunların bilinen son hükümdarı ve Attila'nın üçüncü oğluydu. Attila'nın ölümünden sonra imparatorluk parçalandı ve Attila'nın üç oğlu geri kalan toprakları yönetti. İrnek büyük ağabeyi İlek'ten sonra geldi ve büyük ihtimalle kardeşi Dengizik ile toprakları birlikte yönetti.

<span class="mw-page-title-main">Türk göçleri</span>

Türk göçleri, Türk boylarının ve Türk dillerinin 6. ve 11. yüzyıllar arasında Avrasya'daki yayılma sürecini ifade etmektedir.

Glom bir Hun kabile kralıydı. 520'lerin sonlarında Sasani İmparatorluğu adına savaştı.

Tyranx Sasani İmparatorluğu adına savaşan bir Hun generali veya kabile reisiydi.