Akmola Eyaleti, Kazakistan'ın idari teşkilatında bir bölgedir; adını bölgenin merkezi Akmola'dan almaktadır. Akmola şehri 1994'te Kazakistan'ın başkenti olduktan sonra adı Astana olarak değiştirilmiş; eyaletin başkenti ise Kökçetav olmuştur.
Atırau, Kazakistan'da bir şehirdir ve Atırau Eyaleti'nin başkentidir. Almatı'nın batısında 2700 kilometre mesafede ve Astrahan adlı Rus kentin doğusunda 350 kilometre mesafededir.
Kazakistan tarihi günümüzdeki Kazakistan'ın sınırları içinde kalan bölgelerin tarih öncesi zamanlardan günümüze kadar süregelen tarihidir.
Pavlodar, Kazakistan'ın bir eyaleti. Başkenti 300.200 nüfuslu Pavlodar şehriyken eyaletin yaklaşık nüfusu 744.860 kişidir. Pavlodar Eyaleti, Kuzeyinde Rusya, Batısında Akmola ve Kuzey Kazakistan eyaletleri, Doğusunda Doğu Kazakistan Eyaleti ve Güneyinde Karagandı Eyaleti ile sınır komşusudur. Nikita Sergeyeviç Kruşçev'in Bakir Topraklar Projesi ile birçok millet, özellikle Ukraynalılar Pavlodar'a göç etmiştir.
Burabay Gölü – Kazakistan'ın Akmola bölgesinde Burabay avdanında bulunan bir göldür. Kökşe dağının doğu eteğinde, deniz dengesinden 320,6 m yükseklikte yerleşmiştir. Uzunluğu 4.5 km olup eni 3.9 km, ortalama derinliği 4.5 m, en derin yeri 7 m, kıyı uzunluğu 13,6 km, su alanı 164 km². Başkent Astana'a yaklaşık 250 km uzaklıkta bulunan, ormanlarla kaplı yeşil bitki örtüsüyle kaplı bir bölgedir. İçerisinde birçok göl bulunmaktadır. Kazak halkı deniz özlemini bu bölgede gidermektedir. Kazakistan'ın turistik bölgesidir. Birçok kaliteli otel bu bölgede bulunmaktadır.
Kazakistan Yaylaları (Kazakça: Сарыарқа - Sarı Tepe, Rusça: Казахский мелкосопочник - Kazakhskiy Melkosopochnik), Kazakistan Tepecikleri olarak da bilinir. Kazakistan'ın orta ve doğu bölgeleri boyunca uzanan büyük bir peneplen oluşumudur. Küçük dağ vahaları ve yüksek ovalardan oluşur ve kuzeyinde kömürü güneyinde bakırı bolca içerir. Asya çitası gibi nadir türler, bölgede hala yaşıyor olabilir. Ülkenin başkenti Astana da dahil olmak üzere Kazakistan'ın birçok önemli şehri, orada bulunur.
Keoladeo Millî Parkı veya Keoladeo Ghana Millî Parkı eski adıyla Bharatpur Kuş Koruma Alanı, Hindistan'ın, Rajasthan Eyaletine bağlı Bharatpur'da, özellikle kış mevsiminde binlerce kuşa ev sahipliği yapan önemlibir kuş gözleme alanıdır. Bölgede 230 kuş türünün ikamet ettiği bilinmektedir. Ayrıca kış sezonunda buraya gelen kuş bilimcileri ile önemli bir turizm merkezidir. 1971'de Koruma Alanı ilan edilmiştir. Aynı zamanda bir Dünya Mirası alanıdır.
Aïr ve Ténéré Ulusal Doğa Koruma Alanı, Nijer'de ulusal bir doğa rezervidir. İç içe geçmiş birkaç koruma alanı içerir ve UNESCO Dünya Mirası olarak listelenmiştir. Aïr Dağlarının doğu yarısını ve Ténéré Çölünün batı kesimlerini kapsamaktadır. BirdLife International tarafından Önemli Kuş Alanı olarak tanımlanmıştır.
UNESCO, Orta Asya ve Kuzey Asya'nın altı ülkesinde 19 Dünya Mirası Alanı belirledi: Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Türkmenistan, Özbekistan ve Rusya'nın Asya kısmı. Rusya'nın Avrupa kısmı Doğu Avrupa'ya dahil edilmiştir.
Kazak bozkırı veya Büyük bozkır, Kazakistan'ın kuzeyinde ve Rusya'nın bitişik kısımlarında yer alan ve Pontik bozkırlarından Emin Vadisi'ne uzanan Palearktik ılıman otlakların, savanların ve çalılıklardan oluşan bir ekolojik bölgedir. Avrasya steplerinin bir parçasını oluşturur. 19. yüzyılın ortalarından önce Kırgız bozkırı olarak adlandırılmaktaydı.
İdil-Kama Tabiatı Koruma Alanı, İdil, Kama ve Myosha nehirlerinin birleştiği yerde bulunan bir Rus zapovedniktir. Biri İdil'in sol kıyısındaki teraslarında, nehirlerin buluşma noktasında, diğer kısmı Kazan şehrinin batı eteklerindeki İdil'in yaklaşık 100 km yukarısında bulunan iki bölümü bulunmaktadır. Koruma alanı, Tataristan'ın Zelenodolsky ve Laishevsky Bölgesi'nde bulunmaktadır. Orta Volga bölgesinin kalan orman ve orman bozkır habitatını korumak için 1960 yılında resmi olarak kurulmuştur ve 8.024 ha (30,98 sq mi) alana sahiptir. Bilimsel çalışmanın özel bir odağı, Kuybışev Baraj Gölü'nün yerel çevre üzerindeki etkileridir. Baraj gölü 1950'lerin ortalarında tamamlanmıştır ve Avrupa'nın en büyük baraj gölüdür. İdil-Kama Tabiatı Koruma Alanı, UNESCO Biyosfer Rezervi'nin bir parçasıdır.
Katun Tabiatı Koruma Alanı, Güney Sibirya'nın orta Altay Dağları'nın dağlık bölgelerinde bulunan bir Rus zapovednik'tir. Katun Nehri, koruma alanı içindeki bir vadiden geçerek Obi Nehri'nin birincil kaynağını oluşturmaktadır. Katun Nehri'nin kaynakları, koruma alanının uzak doğu kenarında yer alan 4.506 metre (14.783 ft) yüksekliği ile Sibirya'nın en yüksek dağı olan Beluça Dağı'nda yer almaktadır. Katun, UNESCO Dünya Mirası alanı Altaylar'daki Altın Dağlar'ın bir parçasını oluşturan, uluslararası öneme sahip bir biyolojik çeşitlilik merkezidir. Katun Tabiatı Koruma Alanı, Altay Cumhuriyeti'nin Kök-Suu ilçesinde yer almaktadır.
Rostov Tabiatı Koruma Alanı, Avrupa'nın en büyük vahşi at sürülerine ev sahipliği yapan bir Rus zapovednik'i ve ayrıca kuşlar için sulak yaşam alanıdır. Korunan alanlar, Manıç-Gudilo Gölü'nün sularını, göldeki adaları, bozkır ve kıyı alanlarını çevreleyen beş bölüme ayrılmıştır. Koruma alanı, Rostov-na-Donu'nun yaklaşık 100 km kuzeydoğusunda, Rostov Oblastı'nın Orlovsky Bölgesi'nde yer almaktadır. Uluslararası öneme sahip bir Ramsar Sulak Alanının bir parçasıdır.
Astrahan Tabiatı Koruma Alanı (Rusça: Астраханский заповедник, Volga'nın Hazar Denizi'nin kuzeybatı kesimlerinde ulaştığı Volga Deltası'nın adalarını ve sulak alanlarını kapsayan bir alanı kapsayan bir Rus zapovednikidir. Koruma alanı geniş sazlık, hasır otu ve söğütlerle kaplıdır ve su kuşları ve yürüyen kuşlar için önemli bir yuvalama alanıdır. Beluga mersin balığı da dahil olmak üzere 50 tür kaydedilen koruma alanı balık bakımından zengindir. Koruma alanı, Astrahan Oblastı'nın Ikryaninsky Bölgesi'nde yer almaktadır. Bölge 1975'ten beri uluslararası öneme sahip bir Ramsar sulak alanının bir parçası olmuştur ve 1984'ten beri Dünya Biyosfer Rezervleri Ağı içinde yer almaktadır.
Altın-Emel Milli Parkı Kazakistan'da yer alan bir milli parktır. 1996 yılında kurulmuştur. Park, Kapchagai Gölü yakınındaki Ili Nehri ile Akdağ sıradağları arasında yaklaşık 4600 kilometrekarelik bir alanı kaplar ve çoğunlukla çöl ve kayalık araziden oluşur.
Burabay Millî Parkı, Kazakistan'ın Akmola Eyaleti, Burabay Bölgesi'nde bulunan bir tabiat parkıdır.
Buiratau Ulusal Parkı veya Buyratau Ulusal Doğa Parkı, Kazakistan Orta Yaylalarının kuru bozkır ve yarı kurak orman ekosistemleri arasında yer alan benzersiz geçiş bölgesini korumak için 2011 yılında kurulan bir milli parktır. Park, Akmola Eyaleti'nin Ereymentau Bölgesi ve Karagandı Eyaleti'nin Osakarov Bölgesi sınırında, başkent Astana'nın yaklaşık 60 km doğusunda yer almaktadır.
Kökşetau Ulusal Parkı Kuzey Kazakistan'ın Kazak Yaylalarının eşsiz manzarasına, arkeolojik alanlarına ve eğlence olanaklarına ev sahipliği yapan bir milli parktır. Sibirya Taygası (kuzeyde) ve güney bozkırları arasındaki geçiş bölgesinde yer alan arazi, bozkırla çevrili bir orman, göl ve dağ "adası"dır. Kökşetau, Akmola Eyaleti'ndeki Zerendi ilçesi ile Kuzey Kazakistan Eyaleti'ndeki Aiyrtau ilçesi sınırları içinde yer almaktadır. Park Kökşetau şehrinin 45 kilometre (28 mi) batısında ve başkent Astana'ın 275 kilometre (171 mi) kuzeybatısında yer almaktadır.
Kolşik Yağmur Ormanları ve Sulak Alanlar, Gürcistan'ın Karadeniz kıyı şeridinin yaklaşık 80 kilometrelik kısmı ve Kolhis Ovası'nın bazı kesimlerini içeren, UNESCO Dünya Mirası Listesi'ndeki yağmur ormanlarıdır. 26 Temmuz 2021 tarihinde Dünya Mirası listesine eklenen ormanlar, Gürcistan'da UNESCO'nun listeye dahil ettiği ilk doğal yapılardır.
Alagöl Biyosfer Rezervi, Kazakistan'da, Alagöl dağlar arası depresyonun orta kısmında, Avrasya'nın çöl bölgesinde bulunan bir UNESCO Biyosfer Rezervi'dir. 2013 yılında kurulmuştur. 193.089 hektar (745,52 sq mi) alan kaplamaktadır. Orta Asya-Hint kuş göç yolu üzerinde yer almaktadır. Koruma alanını sulak alanları, su kuşları için bir bir habitat ve yuvalama alanı olarak küresel öneme sahiptir.
Kazakistan