İçeriğe atla

Santa Croce Bazilikası (Floransa)

Koordinatlar: 43°46′05″K 11°15′40″D / 43.76806°K 11.26111°D / 43.76806; 11.26111
Santa Croce Bazilikası
Basilica di Santa Croce
Santa Croce, Eylül 2013
Harita
Genel bilgiler
DurumMinor bazilika
TürRoman Katolik
Mimari tarzGotik, Rönesans, Neogotik
AdresPiazza di Santa Croce, 16, 50122 Firenze FI, İtalya
ŞehirFloransa, Toskana
Ülke İtalya
Koordinatlar43°46′05″K 11°15′40″D / 43.76806°K 11.26111°D / 43.76806; 11.26111
Temel atma1294–1295
Tamamlanma1385
Yenileme1560 (İç dizayn)
1842 (Çan kulesi)
1587-1863 (Ön yüz)
Tasarım ve inşaat
Mimar(lar)Arnolfo di Cambio
Diğer tasarımcılarGiotto
Yenileme bilgileri
Diğer tasarımcılarNicoló Matas
Giorgio Vasari
Floransa'daki Santa Croce Basilikası

Santa Croce Bazilikası (İtalyanca: Basilica di Santa Croce; İngilizce: Basilica of the Holy Cross: Kutsal Haç Kilisesi), İtalya, Floransa'da Franciskan mezhebinin en önemli kilisesi olup, Roma Katoliik Kilisesi'nin küçük bir basilikasıdır. Santa Croce Meydanı'nda konumlanır ve Duomo'nin yaklaşık 800 metre güneyindedir. Yapı yeri (ilk seçildiğinde) şehir surlarının dışında ve bataklık bir topraktı. Michelangelo, Galileo, Machiavelli, Foscolo, Gentile, Rossini ve Marconi gibi bazı en meşhur İtalyanların mezar yeridir. Bu nedenle ayrıca Temple of the Italian Glories (İtalyan övünmeler tapınağı) (Tempio dell'Itale Glorie) olarak da bilinir.

Yapı

İç kısma doğru ana giriş

Basilika, Franciskan mezhebinin dünyadaki en geniş kilisesidir. On altı şapelin en çok dikkate değer olanıdır. Şapellerin çoğunun süslemeleri Giotto ve onun öğrencileri tarafından yapılmıştır. Mezarı ve adına dikilen anıt fresklerle süslenmiştir. Efsane Santa Croce'nin Assisili Francesco'nun kendisi tarafından kurulduğunu söyler. Günümüzdeki kilisenin eski bir yapının üzerine, 12 Mayıs 1294 yılında olasılıkla Arnolfo di Cambio tarafından yapımına başlanmıştır[1] ve şehrin zengin aileleri tarafından finansmanı sağlanmıştır. Papa IV. Eugene tarafından 1442 yılında kutsanmıştır. Yapının dizaynı Franciskan'ların şatafatsız yaklaşımını yansıtmaktadır. Zemin katı bir Mısır veya Aziz Francis'in sembolu olan "Aziz Francis Haçı" olup, 115 metre uzunluğundadır. Kilisede halkın toplandığı orta alan yandaki iki kısım ile sekizgen sütunlarla ayrılır.

Rinuccini Şapeli

1560 yılında, koro bölmesi karşıt reform hareketlerinden yükselen değişimin bir parçası olarak kaldırıldı ve iç kısım Giorgio Vasari tarafından yeniden inşa edildi. Sonuç olarak kilisenin dekorasynunda hasarlar vardı ve önceki sunakların çoğunda bulunan paravanaların çoğu kayboldu.

Çan kulesi yangından zarar gören öncekinin yerine 1842 yılında yapıldı. Neo-Gotik mermer önyüz, 1587-1863 tarihleri arasında Nicolò Matas tarafından yapıldı.

Bir Yahudi olan Ancona'lı mimar Niccola Matas kilisenin ön yüzünü 19. yüzyıl neo-gotik mimari tarzında dizayn etmiştir. Matas, kendi emsalleri ile gömülmek istemişti. Fakat kendisi bir Yahudiydi ve şehrin duvarları içinde olmayan bir revandanın altına gömüldü.

1866 yılında hükûmetin pek çok dini evlere baskısı sonucu kompleks kamunun mülkiyeti haline geldi ve savaş sonrası İtalya bağımsızlığını elde etti ve birliğini sağladı.[2][3] Bugün Franciskan keşişlerinin eski yemekhanesi bir dericilik okulu olan (Leather School) "Scuola del Cuoio" na ev sahipliği yapmaktadır.[1] Ziyaretçiler yandaki dükkânlarda satılan; sanatçıların el hünerleri olan yapımlardan para kesesi, cüzdanlar (el çantası) ve diğer deri eşyaları görebilir ve satın alabilirler.

Sanat

Kilisede bulunan sanatçıların eserleri:

  • Benedetto da Maiano (mimber; Cappella dei Pazzi'ye kapılar, kardeşi Giuliano ile)
  • Antonio Canova (Alfieri'nin abidesi)
  • Cimabue (Crucifixion, 1966 yılı sel baskınında kötü bir şekilde hasar gördü ve şimde yemekhanededir)
  • Andrea della Robbia (Medici Şapeli'ndeki tablolar)
  • Luca della Robbia (Pazzi Şapeli'nin süslemesi)
  • Desiderio da Settignano (Marsuppini'nin mezarı; Pazzi Şapelinde duvar süsü (friz)
  • Donatello (Güney duvarı üzerinde "İsa'ya hamile olduğunu Meryem'e bildiren" rölyef; crucifix in the lefthand Cappella Bardi; St Louis of Toulouse yemekhanede, orijinal olarak Orsanmichele için yapılmıştır)
  • Agnolo Gaddi (frescoes in Cappella Castellani and chancel; stained glass in chancel)
  • Taddeo Gaddi (frescoes in Cappella Baroncelli; Crucifixion in the sacristy; Last Supper in the refectory, considered his best work)
  • Giotto (frescoes in Cappella Peruzzi and righthand Cappella Bardi; possibly Coronation of the Virgin, altarpiece in Cappella Baroncelli)
  • Giovanni da Milano (frescoes in Cappella Rinuccini) with Scenes of the Life of the Virgin and the Magdalen
  • Maso di Banco (Cappella Bardi di Vernio, freskler) Aziz Sylvester'in hayatından sahneleri betimleyen (1335-1338).
  • Henry Moore (statue of a warrior in the Primo Chiostro)
  • Andrea Orcagna (frescoes largely disappeared during Vasari's remodelling, but some fragments remain in the refectory)
  • Antonio Rossellino (Madonna del Latte rölyefi (1478) güney yan kısımda)
  • Bernardo Rossellino (Bruni'nin mezarı)
  • Santi di Tito (Supper at Emmaus ve Resurrection, tabloları kuzey yan kısımda)
  • Giorgio Vasari (Michelangelo'nun mezarı) heykeltıraş Valerio Cioli ile, Iovanni Bandini ve Battista Lorenzi. Way to Calvary Vasari tarafından yapıldı.[4]
  • Domenico Veneziano (SS John ve Francis yemekhanede)

Lorenzo di Niccolò tarafından yapılan Poliptik eskiden kilisenin Medici Şapelindeyken, şimdi Florentin galerisi ve Milano'daki Bagatti Valsecchi Müzesi olmak üzere ikiye ayrıldı.

Cenaze anıtları

Michelangelo'nun mezarı.

Bazilika, Floransalılar için dua ve korunma yeri haline gelmişti ve burası gömülme yeri olarak büyük bir onur vesilesiyle gelenek haline dönüşmüştü.

Galileo Galilei'nin mezarı

Zengin ailelerden Bardi ve Peruzzi gibi bazıları şapel sahibiydi. 500 yıl boyunca anıtlar kilisenin içinde yerleştirildi ve bunlardan bazıları şunlardır:

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2009. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2009. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2009. 
  4. ^ Kitap | first= Eve|last= Borsook| year=1991| title= The Companion Guide to Florence, 5th Edition| editor = Vincent Cronin | pages= pages 100–104| yayıncı= HarperCollins; New York

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Santa Croce Bazilikası (Floransa) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Michelangelo</span> İtalyan sanatçı, mimar ve şair (1475–1564)

Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, İtalyan rönesans dönemi ressam, heykeltıraş, mimar ve şairidir.

<span class="mw-page-title-main">Raffaello Sanzio</span> İtalyan ressam ve mimar (1483–1520)

Raffaello Sanzio da Urbino, kısaca Rafael olarak bilinen Rönesans döneminin İtalyan ressamı ve mimarıdır. Çalışmaları, şekillerin belirginliği, eserlerinin zenginliği ve insan ihtişamın neoplatonic fikirlerinin ifadesindeki görsel başarıları sebebiyle takdir görmektedir. Michelangelo ve Leonardo da Vinci ile birlikte, bu dönemin geleneksel üçlüsü olarak büyük üstatlarını oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Floransa</span> Floransa iline bağlı komün (Toskana, İtalya)

Floransa, İtalya'da, San Marino'nun batısında bulunan bir şehirdir. Kuzey İtalya'daki Toskana Bölgesi'nin başkentidir ve kendi ismini taşıyan ilin merkezidir. Kısa bir dönem, İtalya Krallığı'na da başkentlik yapmıştır.

Giotto Di Bondone, İtalyan ressam ve mimar. Rönesans resminin öncüsüdür.

<span class="mw-page-title-main">Bergamo</span> Bergamo iline bağlı komün (Lombardiya, İtalya)

Bergamo, kuzeybatı İtalya'nın Lombardiya bölgesinde bulunan, aynı adı taşıyan Bergamo ili merkezi olan bir şehirdir. 2018 itibarıyla nüfusu 121.200 kişidir.

<span class="mw-page-title-main">Sistina Şapeli</span> Romada şapel

Sistina Şapeli Vatikan'da, Papa'nın resmi ikametgâhı Apostol Sarayı'nda bulunan bir şapeldir. Esasen Cappella Magna olarak bilinen şapel, adını onu 1477 – 1480 yılları arasında restore eden Papa IV. Sixtus'tan aldı. O zamandan bu yana şapel hem dînî, hem sivil papalık etkinliklerine ev sahipliği yapan bir yer oldu. Günümüzde papalık seçimlerine de ev sahipliği yapmaktadır. Sistina Şapeli'nin şöhreti büyük oranda iç mekânını süsleyen fresklerden gelmektedir. Bunlar arasında en önemlileri Michelangelo tarafından yapılan Sistina Şapeli tavanı ve Son Hüküm'dür.

<span class="mw-page-title-main">Aziz Petrus Bazilikası</span> Romada bazilika

Aziz Petrus Bazilikası veya San Pietro Bazilikası Roma'daki en büyük 4 bazilikadan ikincisidir. Vatikan'daki en göze çarpan binadır. Kubbesi ile Roma'nın silüetindeki en önemli parçalardan biridir. Hıristiyanlığın en büyük kilisesidir. 23.000 m² arazi üzerine kuruludur. 60.000 kişilik kapasitesi vardır. İstanbul'un Fethi'nden sonra, Kızıl Elma'nın, Roma'da bulunan Saint-Pierre Kilisesinin mihrabındaki altın top olduğu ileri sürülmüştür. Yapının inşaatına 18 Nisan 1506 tarihinde başlanıp 1626 yılında inşaat tamamlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Arezzo</span> İtalyanın Toskana bölgesinde, Arezzo iline bağlı ilçe (komün)

Arezzo, İtalya'nın ortakuzey kesiminde, Toskana yönetim bölgesindeki Arezzo ilinin merkezi olan bir komündür.

<span class="mw-page-title-main">Bargello</span>

Bargello, ayrıca Bargello Palace veya Palazzo del Popolo olarak bilinmekte olup, eskiden kışla ve hapishane olarak kullanılan yapı şimdi bir sanat müzesi olan yapı İtalya'nın Floransa şehrinde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">San Lorenzo Bazilikası</span> Floransada bazilika

San Lorenzo Bazilikası, İtalya'nın Floransa şehir merkezinde ana pazar bölgesinde konumlanıp ve en büyük kiliselerden biri olup, Medici ailesinin Cosimo de' Medici'den III. Cosimo de' Medici'e kadar bütün önemli üyelerinin mezar yeridir. 393 yılında kutsandığında Floransa'da en eski olduğu iddia edilen kiliselerden biridir. Şehir surlarının dışında yer alır. Piskoposun ikamet yerinin Floransa'da Santa Repata'ya transferinden önce üç yüz yıldır şehrin katedraliydi. 1419 yılında Giovanni di Bicci de' Medici yeni bir kilise yapımı için gerekli finansmanı vereceğini önerdi. Onbeşinci yüzyılın ilk yarısında Rönesans mimari tarzının önde gelen mimarı Filippo Brunelleschi bu yapıyı yapması için görevlendirildi. Fakat yapı, değişiklikler ile onun ölümüne kadar tamamlanamadı. Kilise diğer önemli mimari işleri içeren karmaşık bir daha geniş manastırın parçası olup, Brunelleschi'nin Eski Sacristy, Michelangelo'nun Lorenzo Kütüphanesi, Yeni Sacristy Michelangelo'nun dizaynına dayanıyordu ve Matteo Nigetti'nin Medici şapelleri'ni içeriyordu.

<span class="mw-page-title-main">San Miniato al Monte</span> Floransada bazilika

San Miniato al Monte merkezi İtalya'da Floransa'da bir basilika olup, şehirdeki en yüksek nokta üzerinde durmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Santa Maria Novella Bazilikası</span> Floransada bazilika

Santa Maria Novella İtalya Floransa'da aynı isimle anılan ana tren istasyonunun karşısında yer alan bir kilisedir. Tarihsel olarak Floransa'da ilk büyük basilikadır ve şehrin önemli Dominikan mezhebinin kilisesidir.

<i>Bacchus</i> (Michelangelo)

Bacchus, (1497) İtalyan Yüksek Rönesans heykeltıraş, ressam, mimar ve şairi Michelangelo'nun bir mermer heykelidir. Heykel, bir dereceye kadar doğal büyüklüğün üzerinde de olup Roma şarap tanrısı Bacchus' ü betimlemektedir. Heykel Michelangelo'nun Pietà' sı ile sanatçının kesin olmamakla birlikte Roma'daki ilk dönemindeki sadece iki heykelinden biridir.

Sistina Şapeli tavanı, 1508-1512 yılları arasında Michelangelo tarafından resimlerle süslenmiştir. Yaklaşık dört yıl süren bu çalışmalar sonucunda, Rönesans döneminin en görkemli ve önemli eserlerinden birisi ortaya çıkmıştır. İsmini IV. Sixtus'tan alan ve 1477-1480 yılları arasında yapımı tamamlanan Sistina Şapeli'nin tavanı, II. Julius'un emriyle yenileme ve görselleştirme projesi kapsamında boyanmıştır. Şapelin tavan süslemelerinde aslında bir hikâye anlatılmış; orta kısımda yer alan 9 sahne ile Tekvin'deki yaratılışın 9 mühim olayına gönderme yapılmıştır. Bu projede Michelangelo'nun yanı sıra Sandro Botticelli, Domenico Ghirlandaio, Pietro Perugino ve Raffaello Sanzio gibi dönemin birçok önde gelen sanatçısı yer almıştır. Şapelin tavanındaki birçok fresk ve Kutsal Duvardaki büyük Kıyamet Günü tasviri Michelangelo tarafından çizilmiştir. Raffaello şapelin goblenlerini işlemiş, diğer sanatçılar ise yaptıkları duvar resimleriyle bu işe katkıda bulunmuşlardır. Özellikle Michelangelo'nun yaptığı fresklerde kullandığı kendine has figürleri, giyinik ve nü insan modelleri onun yaratıcı sanat anlayışının üstünlüğünü ve gelişmişliği kanıtlamış; gelecek kuşaklar için de önemli ve öğretici örnekler haline gelmiştir. Michelangelo'nun Adem'in Yaratılışı'ndaki Tanrı ile Adem'in ellerinin kavuşması detayı, Leonardo da Vinci'nin Mona Lisa tablosundan sonra dünyada en çok taklit edilen ve reprodüksiyonu yapılan sanat eseridir.

Domenico Ghirlandaio. Asıl adı Domenico di Tommaso Curradi di Doffo Bigordi idi. İtalyan Rönesans akimi Floransa ekolünde bulunan ressam.

<span class="mw-page-title-main">Vatikan Müzeleri</span>

Vatikan Müzeleri, Vatikan'da bulunan dünyanın en büyük müzelerinden birisidir. Bu müze Roma Katolik Kilisesi tarafından Rönesans'ta inşa edilmiş olup, dünyanın önemli heykellerine ev sahipliği yapan önemli bir binadır. Toplamda, Sistine Şapeli ile birlikte toplam 54 galeri ("sala") bulunmaktadır. Ziyaretçiler Sistine Şapeli'ne 53 galeriyi gezdikten sonra verilen ek ücret ile girebilirler.

Bernardino di Betto Betti yaygın bilinen ismiyle Pinturicchio ya da Pintoricchio, bezemesel nitelikli freskleriyle tanınan İtalyan ressam.

<span class="mw-page-title-main">Jacopo de' Pazzi</span>

Jacopo de' Pazzi, İtalyan bir bankacı.

<span class="mw-page-title-main">Pazzi Ailesi</span>

Pazzi Ailesi Orta Çağ'da yaşamış Floransalı bir ailedir. 15.yüzyıldaki ana gelir kaynakları bankacılıktı.1478'de Pazzi Komplosu'ndan sonra, aile üyeleri Floransa'dan sürgün edildi ve mülklerine el konuldu. Pazzi adını taşıyan herkes yeni bir isim almak zorunda kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Benozzo Gozzoli</span>

Benozzo Gozzoli Floransalı, İtalyan bir Rönesans ressamıydı. Fra Angelico'nun bir öğrencisi olan Gozzoli, en iyi Medici Riccardi Sarayı'nın Magi Şapelindeki bir dizi duvar resmiyle tanınır; ayrıntılara özen göstererek ve belirgin bir Uluslararası Gotik etkiyle şenlikli ve canlı alayları betimler. Şapelin fresk döngüsü, gerçekçi manzara tasvirleri ve canlı insan portreleri ile yeni bir Rönesans ilgisini ortaya çıkarır. Gozzoli, kuşağının en üretken fresk ressamlarından biri olarak kabul edilir. Ağırlıklı olarak Toskana'da faaliyet gösterirken, Umbria ve Roma'da da çalıştı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.