İçeriğe atla

Sanitätswesen

Mahkumların altın dişleri, kurtuluştan sonra Buchenwald toplama kampı, Mayıs 1945

Sanitätswesen (Tıbbi hizmetler), Holokost sırasında Nazi toplama veya imha kampı örgütünün beş bölümünden biriydi. Diğer bölümler komuta merkezi, idari departman, Politische Abteilung ve koruyucu gözaltı kampıydı.

Tıbbi birlik, bir toplama kampının komuta merkezi personelinin zorunlu bir bileşeniydi. Bu bölüm, 1937'den sonra Leitender Artzt (baş doktor) olarak adlandırılan Toplama Kampları Müfettişliği'nin (CCI) başhekimine bağlıydı. CCİ'nin başhekimi, toplama kamplarına tıbbi personel görevlendirmek ve görevlendirmek, kamp doktorlarına teknik talimatlar vermek ve aylık raporlarının değerlendirilmesinden sorumluydu. Daha sonra CCI, SS-Wirtschafts-Verwaltungshauptamt'ın "Amt D"si oldu ve Enno Lolling, 3 Mart 1942'de merkezi Oranienburg'da bulunan "Tıbbi Birlikler Birimleri ve Kamp Hijyeni için Amt D III"ün başına geçti. Bu nedenle, tüm toplama kampı doktorlarını denetleyen baş doktordu ve o da Reichsarzt SS Ernst-Robert Grawitz'e bağlıydı.

Kamp baş doktoru ve aynı zamanda "birinci kamp doktoru" olarak da adlandırılan Standortarzt (Garnizon Doktoru), toplama kampındaki tıbbi birlikleri yönetiyordu. Bu sıfatla baş doktor, kampın tüm sağlık personelinin amiriydi. Aynı zamanda CCİ başhekiminin talimatlarının yürütülmesinden ve onlara aylık raporların hazırlanmasından da sorumluydu. Asker doktoru SS muhafızlarının ve aile üyelerinin tıbbi bakımından sorumluydu. Kamp doktorlarının geri kalanı, görev listesine göre kampın geri kalan alanlarını paylaştırdı. Mahkûmların tıbbi bakımı, asıl görevlerinin yanında ikinci plandaydı. Hastalıkların önlenmesi ve mahkûmların çalışma kapasitesinin sürdürülmesinin hijyenik yönleri öncelikli öneme sahipti. Bu amaçla revirde yardımcı personel olarak görev yapacak doktor ve hemşire mahkûmlardan yararlandılar.

Auschwitz toplama kampı komutanı Rudolf Höss'e göre tıbbi olmayan görevleri şunlardı:[1]

  1. Çalışabilecek erkek ve kadınların seçimini yapmak üzere Yahudi nakliye araçlarının gelişinde hazır bulunacaklardı.
  2. Öldürme prosedürlerini gözlemlemek ve herkesin öldüğünü doğrulamak için gaz odalarında olacaklardı.
  3. Zahnärzte (Diş Hekimleri), Sonderkommando'daki mahkûm diş hekimlerinin ölülerin ağızlarındaki tüm altını krematoryumda yakılmadan önce çıkardıklarını ve altını güvenli kaplara koyduklarını doğrulamak için sürekli nokta testleri yapmak zorunda kaldı.
  4. Emekli olacaklar ve iş göremez hale gelen ve tahminlerin dört hafta içinde işe dönmelerini öngörmediği Yahudileri yok edilmeye göndereceklerdi. Yataktan çıkamayanlar iğneyle öldürülecekti.
  5. Siyasi nedenlerden dolayı ölüm cezasına çarptırılan Politische Abteilung tarafından tutuklanan sağlıklı mahkûmlar için verschleierten Exekutionen (gizli infazlar) yürütmek zorunda kaldılar. Bunlar enjeksiyon yoluyla öldürüldü. Gestapo kampı infazların gizli tutulmasını istedi, bu nedenle doktorlar ölüm nedeninin doğal nedenlerden kaynaklandığı yazıldı.
  6. Ölümün belgelenmesi için adli kamp infazlarına katılmak gerekiyordu.
  7. Mahkûmun engel teşkil ettiğini incelemek için mahkûmların bedensel cezalarına katılmaları gerekiyordu.
  8. Alman olmayan kadınlara beşinci aya kadar zorla kürtaj yaptırmak zorunda kaldılar.

Üstelik doktorlara tıbbi araştırma yapma fırsatı verildi ve bazı durumlarda görevlendirildiler.[2][3] Bu deneyler yaşayan mahkûmlar üzerinde veya bazen belirli bir araştırma projesinin amaçları doğrultusunda idam edilen mahkûmlar üzerinde gerçekleştirildi.[3][4] Bununla birlikte, Alman Reich'ı boyunca, Kaiser Wilhelm Enstitüsü gibi tıp fakülteleri ve kurumlarındaki Nasyonal Sosyalist profesörlerle, aynı zamanda ilaç endüstrisi ve tıbbi kuruluşlarla çok çeşitli ilişkiler vardı.[1][3] Yerel nüfus müdürlüğü bu ölen mahkûmlardan biri için ölüm belgesi talep ettiğinde, bu belgede doktorun adı ve ölüm nedeni açısından sahtecilik yapılmıştı.

Savaştan sonra, her ne kadar en önemli Nazi doktorlarından bazıları Nürnberg'de yargılanmış ve bazıları idam edilmiş olsa da, pek çok Nazi doktoru savaştan sonra rahat ve saygın pozisyonlara kaydı. Örneğin, Doğu Almanya'da Hermann Voss tanınmış bir anatomist oldu ve Batı Almanya'da Eugen Wannenmacher Münster Üniversitesi'nde profesör oldu ve Josef Mengele'nin akıl hocası ve sponsoru olan Otmar Freiherr von Verschuer'in çalışmalarına devam etmesine izin verildi.[2][3][5] Bazıları sahte isimler altında çalışmaya zorlansa da, Nazi geçmişleri genellikle göz ardı edildi. Yaptıkları deneyler tıp dergilerinde alıntılanmış ve bazen araştırma verilerinin nasıl elde edildiğine dair hiçbir referans veya sorumluluk reddi olmaksızın yeniden yayınlanmıştır.[2]

Kaynakça

  1. ^ a b "Die Tätigkeit von SS-Ärzten in Konzentrationslagern und das "Großlaboratorium" Auschwitz" Webarşiv şablonunda hata: |url= value. Boş. University of Marburg, official website. Retrieved May 27, 2010 (Almanca)
  2. ^ a b c Baruch C. Cohen, "The Ethics Of Using Medical Data From Nazi Experiments" 13 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Jewish law website. Retrieved May 27, 2010
  3. ^ a b c d "Mad Science and Criminal Medicine" Webarşiv şablonunda hata: |url= value. Boş. With photos. Retrieved May 27, 2010
  4. ^ Vivien Spitz, Doctors from hell: the horrific account of Nazi experiments on humans 1 Nisan 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., foreword by Elie Wiesel. pp. 232-233. Sentient Publications (2005) 1-59181-032-9
  5. ^ Ernst Klee, "Von deutschem Ruhm" 22 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Die Zeit, (September 25, 2003) Retrieved May 27, 2010 (Almanca)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sachsenhausen toplama kampı</span> Berline yaklaşık 35 km mesafede 1936-1945 arasında kullanılmış Nazi toplama kampı

Sachsenhausen, Almanya'nın başkenti Berlin'e yaklaşık 35 km uzaklıktaki Oranienburg bölgesinde 1936-1945 yılları arasında faaliyet göstermiş bir Nazi toplama kampıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sobibor imha kampı</span>

Sobibor İmha Kampı, Reinhard Operasyonu'nun bir parçası olarak Nazi Almanyası tarafından inşa edilen ve işletilen bir imha kampıydı. Alman işgali altındaki Polonya'nın Genel Hükümet bölgesindeki Żłobek Duży köyünün yakınındaki ormanda bulunuyordu.

<span class="mw-page-title-main">Auschwitz-Birkenau</span> toplama ve imha kampları ağı

Auschwitz-Birkenau, Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı döneminde kurulmuş en büyük toplama, zorunlu çalışma, sistematik katliam ve imha kampı.

<span class="mw-page-title-main">Josef Mengele</span> Alman suçlu (1911-1979)

Josef Rudolf Mengele, Nazi toplama kampı Auschwitz-Birkenau'da yaptığı acı verici ölümcül deneylerle bilinen bir Alman Nazi doktor. 2 milyon kişinin insanlık suçu işlenerek öldürülmesinden sorumlu tutulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Nazi toplama kampları</span> nazi yönetiminin kurduğu masum sivil ve esirlerin zorla çalıştırıldığı ve sistematik olarak katledildiği yerleşkeler

Nazi toplama kampları veya konsantrasyon kampları, Nazi Almanyası tarafından II. Dünya Savaşı döneminde Almanya'da ve işgal edilen bölgelerde, Nazilerce topluma faydasız olarak görülen kişileri zorunlu çalıştırmak üzere kurulmuşlardı. Aynı zamanda terim Yahudiler başta olmak üzere Nazilerin siyasi ya da ideolojik düşmanlarını kitlesel olarak imha etmek amacıyla kurulmuş olan imha kamplarını da ifade etmek için kullanılır. Buralara daha çok Yahudilerin getirilmesiyle birlikte, Romanlar, bazı Slav ırklarından olanlar ve akıl hastası olduğu düşünülenler de kurbanlar arasındadır. Eşcinsel insanlar da burada öldürüldüler. Öldürülme sebepleri ise üremeye bir katkıları olmamalarıydı. Büyük bir kısmı Polonya'da bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Majdanek toplama kampı</span>

Majdanek toplama kampı, II. Dünya Savaşı'nda Polonya'nın Alman işgali sırasında Schutzstaffel tarafından Lublin şehrinin eteklerinde inşa edilen ve işletilen bir Nazi toplama ve imha kampıydı. Yedi gaz odası, iki ahşap darağacı ve toplam 227 yapısıyla Nazi toplama kamplarının en büyükleri arasında yer alıyordu. Başlangıçta imhadan ziyade zorla çalıştırma amaçlı olsa da, Almanların işgal altındaki kendi anavatanlarındaki tüm Polonya Yahudilerini öldürme planı olan Reinhardt Operasyonu sırasında insanları endüstriyel ölçekte öldürmek için kullanıldı. 1 Ekim 1941'den 22 Temmuz 1944'e kadar faaliyette olan kamp neredeyse hiç bozulmadan ele geçirildi. Bagration Harekâtı sırasında Sovyet Kızıl Ordusu'nun hızlı ilerleyişi SS'lerin altyapısının çoğunu yok etmesini engelledi.

<span class="mw-page-title-main">Irma Grese</span>

Irma Grese, II. Dünya Savaşı sırasında Ravensbrück toplama kampı, Auschwitz Toplama Kampı ve Bergen-Belsen toplama kampında yaklaşık 30.000 kadın çalışanın sorumlusuydu.

<span class="mw-page-title-main">SS-Totenkopfverbände</span> SS organizasyonu

SS-Totenkopfverbände, Nazi Almanyası'nda SS'e bağlı Nazi toplama kamplarının kurulumundan ve idaresinden sorumlu örgüt.

Nazi insan deneyleri II. Dünya Savaşı sırasında Nazi toplama kamplarında Alman Nazi Rejimi'nde birçok mahkûmda yapılan tıbbi deneylerin bir dizisiydi. Mahkûmlar, deneylere katılmaya zorlanırdı ve onlar bu deneylere gönüllü olmazlardı. Deneylerde asla razı olup olmadıkları sorulmazdı. Tipik olarak deneyler, ölüm, çirkinleştirme veya sürekli yetersiz sonuçlarla biterdi. Auschwitz-Birkenau ve diğer kamplarda, doktor Eduard Wirths'in yönetimi altında, seçilen kurbanlar, savaş durumlarında Alman askerî personele yardım etmek için tasarlanan çeşitli tehlikeli deneylere maruz bırakılırdı. Doktor Aribert Heim, Mauthausen toplama kampı'nda benzer tıbbi deneylerde bulundu. Carl Vaernet, eşcinsel mahkûmlarda eşcinselliğe Çare bulmak için deneylerde bulunmuş olmakla bilinir. Savaştan sonra bu suçları işleyen doktorlar, Doktorlar davası olarak bilinen duruşmada yargılandılar.

<span class="mw-page-title-main">Dachau toplama kampı</span> nazi almanyasında masum sivillerin ve esirlerin sistematik olarak yok edilmesi için kurulan ilk yerleşke

Dachau toplama kampı, Nazi Almanyası tarafından 22 Mart 1933'te inşa edilen ve en uzun süredir devam eden toplama kampıdır. Kamp başlangıçta Hitler'in komünistler, sosyal demokratlar ve diğer muhaliflerden oluşan siyasi muhaliflerini tutuklamayı amaçlıyordu. Almanya'nın güneyinde, Bavyera eyaletindeki Münih'in kuzeybatısına, yaklaşık 16 km uzaklıkta olan Orta Çağ kenti Dachau'nun kuzeydoğusunda, terk edilmiş bir mühimmat fabrikasının arazisinde bulunuyor. Heinrich Himmler tarafından açıldıktan sonra amacı, önce zorla çalıştırma ve daha sonra Yahudilerin, Romanların, Alman ve Avusturyalı suçluların ve son olarak Almanya'nın işgal ettiği veya istila ettiği ülkelerden gelen yabancı uyrukluların hapsedilmesini kapsayacak şekilde genişletildi. Dachau kamp sistemi, çoğu çalışma kampı olan yaklaşık 100 alt kampı içerecek şekilde büyüdü. Güney Almanya ve Avusturya'nın her yerinde bulunuyorlardı. Ana kamp 29 Nisan 1945'te ABD güçleri tarafından kurtarıldı.

<span class="mw-page-title-main">Maria Mandl</span>

Maria Mandl (ayrıca Mandel diye yazılır;, Avusturyalı bir SS-Helferin. Auschwitz-Birkenau toplama kampının üst düzey yetkilisi olarak, Holokost'ta anahtar rolündeydi. 500.000 kadın mahkûmunn ölümünden doğrudan suçlu bulunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Stutthof Toplama Kampı</span>

Stutthof Toplama Kampı, Nazi Almanyası tarafından ilhak edilen Özgür Şehir Danzig topraklarında şehrin 34 km doğusundaki Stutthof köyü yakınlarındaki tenha, bataklık ve ormanlık bir alanda kurulmuş bir Nazi toplama kampıydı. Kamp, 2. Dünya Savaşı'nda Polonya'nın işgalinden sonra mevcut yapıların etrafında kuruldu ve başlangıçta Polonyalı liderlerin ve aydınların hapsedilmesi için kullanıldı. Gerçek kışla ertesi yıl mahkûmlar tarafından inşa edildi. Toplama kampının altyapısının çoğu savaştan kısa bir süre sonra ya tahrip edildi ya da dağıtıldı. 1962 yılında eski toplama kampı, kalan yapılarıyla birlikte bir anıt müzeye dönüştürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Hinzert toplama kampı</span> Trier yakınlarında bir toplama kampı.

Hinzert toplama kampı Trier şehri yakınlarında bugün Rheinland-Pfalz sınırları içinde kalan Hinzert mevkiinde kurulmuş, 1939 yılından 1945 yılının Mart ayına değin aralıksız çeşitli fonksiyonlarda kullanılmış bir nazi toplama kampıdır.

<span class="mw-page-title-main">Neuengamme toplama kampı</span>

Neuengamme toplama kampı, Almanya'nın kuzeyinde yer alan Neuengamme ve 85'in üzerinde uydu kampından oluşan Nazi toplama kampı ağı. 1938'de Hamburg'un Bergedorf bölgesindeki Neuengamme köyü yakınlarında kurulan kamp, Kuzeybatı Almanya'daki en büyük toplama kampı oldu. 100.000'den fazla mahkûm Neuengamme'deydi. Alt kamplardan 24'ü kadınlar için kurulan esir kampıydı. Doğrulanan ölüm sayısı alt kamplarda 14.000, ana kampta 12.800, II. Dünya Savaşı'nın son haftalarındaki ölüm yürüyüşlerinde ve bombalamalarda 16.100 olmak üzere toplam 42.900'dür. Nazi Almanyası'nın 1945'teki yenilgisini takiben, İngiliz Ordusu alanı SS ve diğer Nazi yetkililerinin esir tutulduğu bir kamp olarak kullandı. 1948'de İngilizler, kamp yerine bir hapishane hücresi bloğu inşa etti.

<span class="mw-page-title-main">Alman toplama kamplarındaki mahkûmların belirlenmesi</span>

Alman toplama kamplarındaki mahkûmların belirlenmesi, çoğunlukla kıyafet üzerine veya daha sonra cilt (deri) üzerinde dövme ile işaretlenmiş kimlik numaralarıyla yapılırdı. Giysilerdeki Alman toplama kampı rozetleri ve ayrıca kolluklarıyla daha özel bir tanımlama yapılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Natzweiler-Struthof toplama kampı</span>

Natzweiler-Struthof toplama kampı, Almanya'nın Gau Baden-Alsace bölgesindeki Natzweiler ve Struthof köylerine yakın Vosges Dağları'nda bulunan bir Nazi toplama kampıydı. 21 Mayıs 1941'den Eylül 1944'e kadar faaliyet gösterdi ve Almanlar tarafından Fransa topraklarında kurulan tek toplama kampıydı. Kamp, 800 metre yükseklikte, yoğun ormanlık ve izole bir alanda yer alıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Johann Kremer</span>

Johann Paul Kremer Alman profesör, doktor ve savaş suçlusuydu.

<span class="mw-page-title-main">Ölüm yürüyüşleri (Holokost)</span>

Holokost sırasında ölüm yürüyüşleri, mahkûmların bir Nazi kampından diğer yerlere devasa zorla nakledilmesiydi. Bu, uzun mesafeler yürümeyi içeriyordu ve bu da çok sayıda zayıflamış insanın ölümüyle sonuçlandı. Ölüm yürüyüşlerinin çoğu, İkinci Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru, çoğunlukla da 1944 yazı/sonbaharından sonra gerçekleşti. Doğu Cephesi yakınlarındaki Nazi kamplarından çoğu Yahudi olan yüzbinlerce mahkûm, Müttefik kuvvetlerden uzakta, Almanya içindeki kamplara taşındı. Amaçları mahkumların köle emeğini kullanmaya devam etmek, insanlığa karşı işlenen suçlara ilişkin kanıtları ortadan kaldırmak ve mahkûmların Müttefiklerle pazarlık yapmasını engellemekti.

<span class="mw-page-title-main">Herzogenbusch toplama kampı</span>

Herzogenbusch toplama kampı, Hollanda'nın 's-Hertogenbosch kenti yakınlarındaki Vught'ta bulunan bir Nazi toplama kampıydı. Kamp 1943'te açıldı ve 31.000 mahkûmu barındırıyordu. Kampta 749 mahkûm öldü ve geri kalanlar, Herzogenbusch'un 1944'te Müttefik Kuvvetler tarafından kurtarılmasından kısa bir süre önce başka kamplara nakledildi. Savaştan sonra kamp, Almanlar ve Hollandalı işbirlikçiler için hapishane olarak kullanıldı. Bugün sergilerin yer aldığı bir ziyaretçi merkezi ve kampı ve kurbanlarını anan bir anma töreni bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Politische Abteilung</span>

Politische Abteilung (Siyasi Departman), Toplama Kampları Müfettişliği (CCI) tarafından kampları işletmek üzere kurulan bir Nazi toplama kampının beş departmanından biriydi. Hem Gestapo'nun hem de kriminal polisin ileri karakolu olan siyasi departman, beşinin en önemlisi haline geldi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.