İçeriğe atla

Samuel Kitapları

        

Samuel kitapları (İbraniceSefer Şmuel ספר שמואל), Yeşu, Hakimler ve Krallar kitaplarıyla birlikte Nevi'im'in İlk Peygamberler bölümünü oluşturur. Peygamberler aracılığıyla Tevrat'ı doğrulayıp onun açıklamasını yapar.[1]

Samuel kitabı, Samuel'in doğumdan itibaren, İsrailoğullarının tanrısı Yehova tarafından nasıl seçildiğini anlatır. Ahit sandığı hikâyesini ve ardından Samuel'in Filistler tarafından baskı gören İsrail halkının başına ilk kral Şaul'u atadığını anlatır. Şaul'un bu pozisyona layık olmadığı ortaya çıkınca, Tanrı, İsrail'in düşmanlarının yenecek ve Ahit sandığını Kudüs'e getirecek olan David'i kral seçer. Ardından, Tanrı, David hanedanlığının ilelebet devam edeceği sözünü verir.[2]

Yahudi geleneğine göre kitabın yazarı Samuel'in kendisidir, fakat bu iddia bugün kabul edilmemektedir.[3] Modern uzmanlarca, kitabın çeşitli zamanlara ait çeşitli bağımsız kaynaklardan derlendiği düşünülür.[4] Tesniye ve İlk Peygamberler'in oluşturduğu Tesniyesel tarihin bir parçasıdır.[5]

İçerik

Ernst Josephson, David ve Şaul, 1878.

Çocuksuz olan Hanna, Yehova'ya ant içip eğer bir oğlu olursa onu Tanrı'ya adayacağına söz verir. Zamanında Ahit sandığının bulunduğu Şilo rahibi Eli, kadını kutsar ve kadın Samuel adında bir oğul doğurur. Eli'nin oğulları değersiz görülüp Tanrı tarafından yok edilir fakat Samuel "Tanrı'nın varlığı" ile büyür.

Şilo'dan ahit sandığını eline geçiren Filistler, sandığı Yehova'nın üstünlüğünü kabul eden tanrıları Dagon'un tapınağına getirdiler. Salgınlara yakalanan Filistler sandığı İsrailoğullarına iade etti, fakat Şilo'ya geri göndermektense Benyamin kabilesinin topraklarına gönderdiler. Filistler, Benyamin'deki Mizpah'da İsrailoğullarına saldırdı. Samuel'in Yehova'ya yakarması sayesinde Filistlere karşı üstünlük sağlanıp kaybedilen topraklar geri alındı.

Samuel, yaşlılığında oğullarını birer hakim olarak atadı fakat onlar işleri için değerli değillerdi ve halk bir kral istediklerini belirterek haykırdı. Tanrı, istemeyerek de olsa Benyamin kabilesinden Şaul'u onlara kral olarak verdi. Şaul, İsrail'in düşmanlarının yendiyse de Tanrı'ya karşı günahlar işledi.

Yehova, Samuel'e Beytüllahimli David'i kral olarak atamasını söyledi, bunun üzerine David, Şaul'un zırhçısı ve arpçısı olarak saraya girdi. Şaul'un oğlu ve tahtın varisi Yonatan, David ile arkadaşlık kurdu ve onun krallığı hakkettiğine kanaat getirdi. Şaul, David'i öldürme planları yapınca David çöllere kaçtı ve İbranilerin koruyucusu oldu. Filistlere katılan David, Şaul ve Yonatan savaşta ölene kadar gizlice İbranileri korumaya devam etti.

Yehuda ihtiyarları David'i kendilerine kral seçti fakat kuzeydeki kabilelerin krallığını İşboşet yapmaktaydı. Uzun bir savaş sonunda, David'den ödül kazanmayı uman kişiler tarafınca İşboşet öldürüldü fakat David bu katilleri, Tanrı'nın atadığı kişiyi öldürdükleri için öldürttü. David, Kudüs'ü fethedip ahit sandığını buraya getirdi. David'in bir tapınak inşa etme arzusu vardı fakat peygamber Natan, krala tapınağı inşa edecek olan kişinin onun oğlu olacağını bildirdi. David, İsrail'in düşmanlarını yenip Filistleri, Moavlıları, Edomluları, Suriyelileri ve Aramileri katletti.

David, evli bir kadın olan Batşeba ile zinaya girdi ve kocasına karşı ölüm planı yaptı; bunun üzerine onu cezalandıran Tanrı "evinden kılıç eksik olmayacak" dedi. Bu sebeple, hükümdarlığı boyunca sürekli sorunlar yaşadı: oğullarından biri kızlarından birine tecavüz etti, en gözde oğlu ayaklanınca öldürüldü ve sonunda tahtın vârisi olarak iki aday kaldı, bunlardan biri Batşeba'nın oğlu Süleyman idi. David ölüm döşeğindeyken Batşeba ve Süleyman krala bir düzen kurup Süleyman'ın tahta geçmesini sağladı.

Kompozisyon

Batşeva, David'in mektubunu alırken. Willem Drost

Metinsel tarih

1. ve 2. Samuel kitapları orijinalinde tek bir kitaptı fakat İsa'dan önceki asır içinde Yunancaya tercüme edildiğinde iki parçaya bölüştürüldü; bu diziliş Batı'nın ilk Hritiyan kiliselerinde kullanılan Latince tercümelerde de benimsendi; en sonunda 16. yüzyılda Yahudilerin kitabında da iki bölüm halinde yazılmaya başlandı.[6] İbranice metin, Yunanca metinden önemli derecede farklıdır ve modern uzmanlar halen bundan kaynaklanan sorunların giderilmesi için çalışmaktadır.[7]

Tesniyesel tarih

Her ne kadar detayları tartışma konusuysa da, yakın zamanda yapılan çalışmalara göre büyük çoğunluk Martin Noth'un 1943'teki teorisini benimsemektedir. Noth'a göre Samuel kitabı, Yeşu, Hakimler, Krallar kitapları ve Tesniye ile birlikte Tesniyesel tarihin bir parçasıdır.[8] Noth, Tesniyesel tarih'in bir kişi tarafından yazıldığını düşünmüş olsa da bugün farklı zamanlarda farklı yazarlar tarafından yazıldığı ve MÖ 6. yüzyılın ortalarında son halini aldığı görüşü hakimdir.[9] Görünüşe göre bu zamandan sonra da düzenlemeler yapılmıştır; 1 Samuel 9'da bahsi geçen "çeyrek gümüş şekel" ifadesi, bunun Fars veya Helenistik dönemde yazıldığına işaret eder.[10]

Kaynakça

6. yüzyıl yazar ve düzenleyicileri kendilerinden önceki kaynaklardan yararlandılar; bu kaynaklardan bazıları "sandık hikayesi" (1 Samuel 4:1-7:1, 2 Samuel 6'nın bir kısmı), "Şaul döngüsü" (1 Samuel 9-11'in bir kısmı ve 13-14), "David'in yükseliş tarihi" (1 Samuel 16:14 - 2 Samuel 5:10) ve "tahta geçiş" hikâyesidir (2 Samuel 9-20 ve 1 Krallar 1-2).[11] 1 ve 2. Samuel kitaplarının oluşturulmasında kullanılan kaynaklar şunlardır:[12]

  • Samuel çağrısı veya Samuel'in gençliği (1 Samuel 1-7): Samuel'in doğumundan Hakimlik ve İsrail üzerinde peygamberlik kariyerini kapsar. Bu kaynak "Eli hikâyesi"ni ve sandık hikâyesinin bir kısmını da kapsar.[13]
  • Sandık hikayesi (1 Samuel 4:1b-7:1 ve 2 Samuel 6:1-20): Eli döneminde sandığın Filistlerin eline geçişi ve David tarafından Kudüs'e getirilişi anlatılır - bunun bağımsız bir kaynak olduğuna dair fikir ayrılıkları bulunur.[14]
  • Kudüs kaynağı: Bu kısa kaynakta David'in Kudüs'ü Yebusilerin elinden alışı anlatılır.
  • Cumhuriyetçi kaynak: Anti-monarşik taraflı bir kaynaktır. Bu kaynakta Samuel'in Filistleri baştan atması ve istemeyerek de olsa Tanrı'nın seçtiği Şaul isimli kralı ataması anlatılır. David, arp çalma yeteneğiyle ünlenmiş olup Şaul'u yatıştırmak için saraya alınmıştır. Şaul'un oğlu Yonatan David ile arkadaşlık kurmuştur, kimi görüşe göre bu arkadaşlığın seviyesi romantikti, Yonatan, David'i babasının şerrinden korudu. İlerleyen bölümlerde, Tanrı'nın onları savaş alanında yalnız bıraktığı bir ortamda Şaul'un Endor'da bir medyum'a gittiği ve bu nedenle Samuel'in hayaleti tarafından kınandığı ve kendisinin ve oğlunun öldürüleceği haberini aldığı aktarılır. Yonatan'ın ölüm haberini alan David'in kalbi kırılır ve giysisini yırtar.
  • Monarşik kaynak: Monarşi yanlısı bu kaynakta cumhuriyetçi kaynakta anlatılan detayların çoğu aktarılır. Bu kaynak, Samuel'in ilahi doğumuyla başlar. Ardından, Şaul'un Ammonilere karşı savaştığı, halk tarafından kral olarak seçildiği ve halka Filistlere karşı liderlik yaptığı anlatılır. David'i, savaş alanına, kardeşlerine yardım etmek için gelen bir çoban olarak aktarır. Bundan haberdar olan Şaul, David'i Goliat'a karşı duello yaptırır ve bundan David zaferle ayrılır. David'in savaşçı özelliği birçok kadının kendisine aşık olmasına sebebiyet verdi; bunlar içinde babasına karşı onu koruyacak olan Şaul'un kızı Mika da bulunur. David, bir köyü yok etme tehdidiyle iki eş daha edinir ve Mika başka bir kocaya verilir. İlerleyen bölümlerde David'in İsrail'in düşmanı Filistlere sığındığı anlatılır. David, Şaul tahta Samuel tarafından getirildiği için Şaul'un katillerine öfkelip onları öldürttü.
  • David'in kort tarihi veya Tahta geçiş hikayesi (2 Samuel 9-20 ve 1 Krallar 1-2): Alberto Soggin'in deyişine göre bu "tarihsel bir roman"dır ve David'in tahta geçişi, Batşeba ile olan ilişkisi ve ölümü anlatılır. Kaynağın teması "intikam"dır: David, Hititli Uriya'ya karşı günah işlediğinden Tanrı onun ailesi parçalamıştır.[15] Kaynak, büyük oğul Adoniya yerine Batşeba'nın oğlu Süleyman'ın tahta geçişiyle ilgili olarak bir özür mahiyetindedir.[16]
  • Derleme: Kaynakların uyum içinde yer alması için redaktör tarafından yapılan eklemelerdir; belirsiz çoğu pasajların düzenlemelerden kaynaklanmış olması mümkündür.
  • Çeşitli: Birbirinden bağımsız ve ilintisiz birçok küçük kaynak yer almaktadır. Bunların çoğunu şiirler ve listeler oluşturur. Samuel'in İbranice metninde kopyalama ve eklemeler nedeniyle epeyce bozulduğu düşünülmektedir ve bu nedenle Yunanca tercümesiyle aralarından büyük farklar bulunur; modern uzmanlar bunun getirdiği sorunların çözümü için hala çalışmaktadır.

Temalar

Hanna, Samuel'i Eli'ye sunarken. Jan Victors, 1645.

Samuel kitabı, başta David olmak üzere krallık ve hanedanlığın evrimini aktarır.[17] Ana temalar, başlangıç şiiri olan Hannah Ezigisi'nde aktarılır:

  1. Yehova'nın egemenliği
  2. İnsan servetinin tersine dönmesi
  3. Krallık[18]

Bu temalar üç ana karakter üzerinden anlatılır: Samuel, Şaul, David

Samuel

Tesniye 18:15-22'deki "Musa gibi peygamber" öngörüsünün cevabı Samuel'dir. Samuel, Musa gibi İsrailoğullarının tanrısı Yehova ile doğrudan konuşan, hakim olarak görev yapan, hiç hata yapmayan kusursuz bir liderdi.[19] Samuel'in İsrailoğullarını düşmanlarına karşı koruması (ileride adaletsizlik getirecek olan) bir krala ihtiyaç duyulmadığını gösterir fakat buna rağmen halk bir kral istemiştir. Kral, Yehova'nın bir armağanıydı ve Samuel, kral Tanrı'ya sadık olduğu sürece bu sorumluluğun bir lanet değil kutsama olacağını belirtmiştir. Diğer yandan, dinden sapılırsa hem kral hem halk bütünüyle yok olacaktır.[8]

Şaul

İsrail'in tanrısı Yehova tarafından atanan ve Yehova'nın peygamberi Samuel tarafından meshedilen Şaul en nihayetinde reddedildi.[20] Şaul, kalıcı bir hanedanlık kurma şansını yaptığı iki hata nedeniyle yitirdi: Samuel yerine kurban kesti (1 Samuel 13:8-14) ve Tanrı'nın buyurmasına rağmen soykırım gerçekleştirmedi (1 Samuel 15).[21] Tesniyecilerin David'i ilk gerçek kral olarak gösterme çabaları Şaul'un başarılarını gölgeledi.[22]

David

Samuel kitabının ana birimlerinden biri "David'in yükseliş tarihi"dir ve buradaki amaç Şaul'un meşru varisi olarak David'i göstermekti.[23] Hikâyede tahta geçişin kanunlara uygun olarak gerçekleştiği üzerinde vurgu yapılır; tahta vahşet yoluyla değil, Şaul örneğinde görüldüğü gibi "Tanrı tarafından meshedilerek" gelindi.[24] Tanrı'ın kral olarak seçtiği David, kraldan da öte Tanrı'nın oğluydu ("Ben ona baba olacağım, o da bana oğul olacak..." - 2 Samuel 7:14).[25] Tanrı, David ile anlaşma yapıp Kudüs merkezli David hanedanlığını ilelebet korumaya söz verdi.[26] David'in bu hikâyesi ile 13. yüzyıl Hitit kralının hikâyesi arasında benzerlikler bulunur.[24]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Gordon, p. 18
  2. ^ Spieckerman, p. 348
  3. ^ Jones, p. 196
  4. ^ Jones, p. 197
  5. ^ Knight (1995), p. 62
  6. ^ Gordon, pp. 19-20
  7. ^ Bergen, pp. 25-27
  8. ^ a b Klein, p. 317
  9. ^ Klein, pp. 316-317
  10. ^ Auld, p. 219
  11. ^ Knight (1991), p. 853
  12. ^ Jones, pp. 197-199
  13. ^ Soggin, pp. 210-211
  14. ^ Eynikel, p. 88
  15. ^ Soggin, pp. 216-217
  16. ^ Klein, p. 316
  17. ^ Klein, p. 312
  18. ^ Tsumura, p. 68
  19. ^ Beytenbrach, pp. 53-55
  20. ^ Hertzberg, p. 19
  21. ^ Klein, p. 319
  22. ^ Schleffer, p. 263
  23. ^ Dick, pp. 3-4
  24. ^ a b Jones, p. 198
  25. ^ Coogan, pp. 216, 229-33.
  26. ^ Coogan, p. 425

Bibliyografi

1. ve 2. Samuel tercümeleri

Samuel hakkında yorumlar

Genel

Dış bağlantılar

Masoretik Metin
Yahudi tercümeleri
İlgili makaleler

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Davud</span> İsrail ve Yehuda kralı

Davud, Tanak'a göre, Birleşik İsrail Krallığı'nın kralı olmuş bir Yahudi kraldı. İşboşet'in yerine gelir ve tahtı kendisinden sonra oğlu Süleyman'a bırakır.

Mezmurlar Kitabı, popüler ismiyle Zebur, Tanah'ın üçüncü bölümü, Ketuvim'in ("Yazılar") ise ilk kitabı olan Yahudi kutsal kitabıdır. Kitabın "gökten indiricisi" olduğuna inanılan Kral Davud'a ithafen Davut'un Mezmurları da denir.

<span class="mw-page-title-main">Tâlût</span> İsrail Krallığının ilk kralı

Tâlût, Şaul veya Şaul Ben Kiş, Tanah'taki kitaplardan olan Samuel kitabı ve 1 Tarihler ve Kur'an'da adı geçen MÖ 1047 ile MÖ 1007 yılları arasında İsrail Krallığı'nın ilk kralıydı. Hakim Samuel tarafından krallığa seçilen Şaul zamanında başkent Gibeah'tı. Antik Filistinliler ile Gilboa Dağında yaptığı savaş sonucu yaralandı ve oğlu Yonatan'ı kaybetti. Bunun üzerine savaş meydanında öleceğini anlayan Şaul, düşmanın kılıcıyla ölmektense intihar etmeyi yeğledi.

<span class="mw-page-title-main">Efraim kabilesi</span>

Efraim kabilesi, Tora'da adı geçen On İki İsrail Kabilesi'nden biridir. Menaşe kabilesi ile birlikte Yosef Hanedanlığını oluştururlar.

<span class="mw-page-title-main">Dan kabilesi</span>

Dan kabilesi, Tora'da adı geçen On İki İsrail Kabilesi'nden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Aşer kabilesi</span>

Aşer kabilesi, Tora'da adı geçen On İki İsrail Kabilesi'nden biridir.

<span class="mw-page-title-main">İşboşet</span>

İşboşet, Aşbaal veya İşbaal, Tanah'ta adı geçen krallardan biridir. ~MÖ 1047'de doğan İşboşet, Kral Şaul'un dört oğlundan biri olup annesi Ahimaaz'ın kızı Ahinoam'dır. Şaul'un ve üç erkek kardeşinin Gilboa Dağı Savaşı'nda ölmesinin ardından, İsrail'in on iki kabilesini içinde barındıran İsrail Krallığı'nın ikinci kralı olarak seçildi.

<span class="mw-page-title-main">Belgesel hipotez</span> Tevratın temellerini ve yapısını açıklayan hipotez

Belgesel hipotez veya Wellhausen hipotezi; Tevrat'ın, yani Musa'nın beş kitabının, birbirlerinden bağımsız, paralel ve tam hikâyelerden oluştuğunu ve redaktörler (düzenleyiciler) tarafından bir dizi düzenlemelerden geçtikten sonra son hâlini aldığını iddia eden hipotez. 1870'lerde geliştirilen hipotez Yahvist, Elohist, Tesniyeci ve Ruhbani kaynak olarak sınıflandırılan Kutsal Kitap Yazarlarının, çok tanrılı dinlerden gelen hikâyeleri düzenlemekten sorumlu olduğunu ifade eder ve metinlerdeki monoteist-politeist tutarsızlıkları bu durumun yansıması olarak değerlendirir.

Tesniyeci kaynak ya da kısaca D, Belgesel hipotez (BH)'e göre Tora'yı oluşturan dört kaynaktan biridir. Bu kaynak, Tora'da Tesniye kitabıyla sınırlıdır fakat benzer tema ve dil Tanah'ın Yeşu, Hakimler, Samuel ve Krallar kitaplarında da kullanılmaktadır. Bu adı geçen kitaplar dizisi din bilimadamlarınca Tesniyesel tarih olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Levi (Yakub'un oğlu)</span> Eski Ahit karakteri

Levi, Tekvin'e göre, Yakup ile Lea'nın üçüncü oğlu ve Levi kabilesinin kurucusudur; fakat Arthur Peake'in iddiasına göre, kabilenin diğer İsrail kabilelerine bağlılığını göstermek için sonradan eklenmiştir. Bazı dini ve siyasi ayrıcalıklar Levilere verilmişti ve Tevrat'ın ilk kaynakları olan Yahvist ve Elohist'e göre Levi rahip demek olup bir soyla ilgisi yoktur; bunun bir soy olarak gösterilmesi Ruhbani kaynağa ve Musa'nın kutsamasına rastlar; bunun amacı ruhban sınıfını farklı bir köke dayandırma çabasıdır.

Krallar Kitabı, Kral David'in ölümünden Yekoniya'nın Babil'de esir düşmesine kadar geçen 400 yıllık sürede antik İsrail ve Yehuda krallıklarıyla ilgili hikâyeleri anlatır. Yeşu, Hâkimler ve Samuel kitaplarının bulunduğu bir dizi tarihsel kitabın sonuncusudur ve ana amacı Yahudi krallığın Babilliler tarafından neden yıkıldığını dini açıdan anlatmak ve sürgünden dönüşün temelini hazırlamaktı.

Yeşu Kitabı, Eski Ahit'in ve Tanah'ın altıncı kitabıdır. 24 konu başlığı içeren kitapta Kenan topraklarına giriş, Yeşu önderliğinde toprakların fethi ve paylaşımı ve bu topraklarda Tanrı'ya yapılan hizmet anlatılır.

Tarihler kitabı Tanah'ın bir parçasıdır. Masoretik metinde Ketuvim'in ilk veya son kitabı olarak yer alır; Ketuvim'in son kitabı olarak kullanıldığında bütün Tanah'ın da son kitabı haline gelir. Tarihler kitabı büyük ölçüde Samuel ve Krallar kitaplarındaki David hikâyeleriyle paralellik gösterir. Hristiyanlıkta 1 ve 2. Tarihler olmak üzere ikiye bölünmüştür; 1 & 2 Samuel ve 1 & 2 Krallar'dan sonra yer alır. Hristiyanlıkta kitapların bu dizilişi, Yunanca tercüme olan Septuagint'ten baz alınarak gerçekleşmiştir.

Yeşaya kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin ilk kitabıdır; bu kitabın ardından Hezekiel, Yeremya ve Oniki küçük peygamber kitapları gelir. Hristiyanlıktaki Eski Ahit'te ise bu sıralama biraz farklıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hezekiel Kitabı</span> İbrani Kutsal Kitabının (Eski Ahit) bir parçası olan Büyük Peygamberlerin dördüncü bölümü

Hezekiel kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin üçüncü kitabı olup Yeşaya ile Yeremya kitaplarından sonra ve On iki küçük peygamber kitaplarından önce gelir. Bu sıralama Hristiyanlık'taki Eski Ahit'ten biraz farklıdır. İsmini, görümlerinin kaydedildiği, MÖ 6. yüzyılda yaşamış rahip ve peygamber Hezekiel'den alır.

Amos kitabı, Tanah'ın Nevi'im kitabındaki Küçük Peygamberler kitaplarından biridir. Hoşea ve Yeşaya'nın büyüklerinden olan Amos, II. Yarovam dönemine denk gelen ~MÖ 750'lerde aktif rol oynamış olup Kutsal Kitap'ın ilk peygamber kitabı olan Amos kitabını yaratmıştır. Amos, Yehuda Krallığı'nda yaşadı fakat vaazlarını kuzeydeki İsrail Krallığı'nda verdi. Amos'un ana temaları sosyal adalet, Tanrı'nın mutlak kadri ve ilahi yargı konularını içerir.

Ovadya kitabı, Tanah'ın kitaplarından biri olup Edom üzerine getirilen yargılama ve İsrail'in yeniden kuruluşunun kehanetlerini içerir. Metin, tek bir konudan ibaret olup 21 bap ihtiva eder; bu da Ovadya kitabını Tanah'ın en kısa kitabı yapmaktadır. Yahudilik ve Hristiyanlıkta kitabın, Asurlular döneminde yaşamış ve isminin anlamı Yehova'nın kulu veya Yehova'ya tapan olan peygamber Ovadya tarafından yazıldığına inanılır.

Mika kitabı, Eski Ahit/Tanah'ta bulunan on beş kehanet kitabından biri olup Küçük peygamberler dizisinin altıncısıdır. Kitabın yazarının, Yehuda Krallığı'na bağlı Moreşet köyünden MÖ 8. yüzyılda yaşamış ve isminin anlamı "Kim Yehova gibidir?" olan Mikayahu olduğu belirtilir. Kitap, 1-2, 3-5 ve 6-7. konular olmak üzere üç ana bölümden oluşur ve her bölümün başlangıcında "Dinle" kelimesi ve bunu takip eden kehanet bildirileri bulunur. Mika, adil olmayan liderlere karşı serzenişte bulunur, zengin ve güçlüye karşı fakiri savunur ve sosyal adalet konusunda vaazlar verir; bir yandan da Siyon merkezli ve Davud hanedanlığına bağlı barış dolu bir dünyayı dört gözle bekler.

Malaki kitabı, Tanah'ta bulunan Neviim kitabının içindeki Oniki küçük peygamber dizisinin son kitabıdır. Hristiyan sıralamasında Yeni Ahit'ten önce gelen son kitabı dolayısıyla Eski Ahit'teki son peygamberi oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Eski Ahit'te eşcinsellik</span>

Eski Ahit'te eşcinseller arasında yaşanan "erkek erkeğe cinsel ilişki" ile ilgili bazı davranışlardan bahsedilmektedir. Erkekler arası ilişkileri -özellikle anal ilişkileri- ağır kınama Levililer kitabında bulunur ve bunun "tiksinç" bir hareket olduğundan bahsedilir.