İçeriğe atla

Salisbury bifteği

Salisbury bifteği
Kahverengi soslu Salisbury bifteği
Ülke(ler)Amerika Birleşik Devletleri
BölgesiMissouri
YaratıcısıJ. H. Salisbury
TürüEntree
Servis türüSıcak
Ana malzemelerKıyma
ÇeşitleriHamburger

Salisbury bifteği, Amerika Birleşik Devletleri menşeli bir yemektir ve kıyma ile diğer malzemelerin karışımından yapılır ve genellikle et suyu veya kahverengi sos ile servis edilir. Hamburg bifteğinin bir versiyonudur.

Tarih

Hamburg bifteği, (en azından) 17. yüzyıldan beri Almanya'da "Frikadelle" adıyla bilinir.

Hamburg, 19. yüzyılın ilk yarısında transatlantik seferler için ortak bir yükleme noktasıydı ve New York şehri en yaygın varış noktasıydı. Çeşitli New York restoranları Hamburg tarzı Amerikan filetosu[1][2] ve hatta Hambourgeoise à biftek eti sundu. Bu nedenle, erken Amerikan kıyma hazırlıkları, Avrupalı göçmenlerin zevklerine uyacak şekilde yapılmıştır.[3]

Adın kökeni

Salisbury bifteği, kıyma yemeklerinin geçmişinden geliyor. James Salisbury (1823–1905), sağlığı geliştirmek için et merkezli bir diyetin savunuculuğuyla tanınan Amerikalı bir doktor ve kimyagerdi ve ana yemek olarak sunulan kıyma köftesi için Salisbury bifteği terimi, Amerika Birleşik Devletleri'nde 1897 yılından beri kullanılmaktadır.[4] Bugün, Salisbury bifteği genellikle dokuda kahverengi sosa benzer bir et suyu ve çeşitli garnitürlerle servis edilir. Süpermarketlerin dondurulmuş gıda bölümlerinde yaygın bir üründür.

ABD kimlik standartları (paketlenmiş ürün için)

Birleşik Devletler Tarım Bakanlığı'nın işlenmiş, paketlenmiş "Salisbury bifteği" standartları, minimum %65 et içeriği gerektirir ve bunların %25'i domuz eti olabilir, ancak yağı alınmış sığır eti veya domuz eti kullanılıyorsa, sınır kombine %12'dir. %30'dan fazlası yağ olamaz. Et yan ürünlerine izin verilmez; ancak, dana kalp etine izin verilir. Sulandırıcı (galeta unu, un, yulaf gevreği vb.) içeriği %12 ile sınırlıdır, izole soya proteini hariç %6,8'de diğerlerinin %12'sine eşdeğer kabul edilir. Kalan kısım baharatlar, mantarlar veya sebzeler (soğan, dolmalık biber, mantar veya benzerleri), bağlayıcılar (yumurta içerebilir) ve sıvılardan (su, süt, krema, yağsız süt, ayran, tuzlu su, sirke vb.) oluşur). Ürün tamamen pişmiş olmalı veya "Salisbury Steak Köftesi" olarak etiketlenmiş olmalıdır.

Kaynakça

  1. ^ The Epicurean: A Complete Treatise of Analytical & Practical Studies. 1st. 1894. B00085H6PE. 
  2. ^ The Hamburger: A History (Icons of America). 1st. Londra: Yale University Press. 2008. ISBN 978-0-300-11758-5. 
  3. ^ Moving Europeans: Migration in Western Europe Since 1650. 2nd. Indiana University Press. 2003. ISBN 0-253-21595-1. 
  4. ^ "Salisbury steak". Merriam-Webster Online. 22 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2009. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Türk mutfağı</span> Türk gastronomi geleneğine dahil bütün yiyecek ve içecekler

Türk mutfağı, Türkiye'nin ulusal mutfağıdır. Orta Asya, Selçuklu ve Beylikler ile Osmanlı kültürünün mirasçısı olan Cumhuriyet Dönemi Türk Mutfağı hem Balkan ve Orta Doğu mutfaklarını etkilemiş hem de bu mutfaklardan etkilenmiştir. Ayrıca Türk mutfağı yörelere göre de farklılıklar gösterir. Karadeniz mutfağı, Güneydoğu mutfağı, Orta Anadolu mutfağı gibi birçok yöreler kendilerine ait zengin bir yemek haznesine sahiptirler.

Balıkesir mutfağı, Balıkesir ve çevresine ait yemek kültürü.

<span class="mw-page-title-main">Dana eti</span>

Dana eti, sığırların yavrusu olan danalardan elde edilen et. Avrupa, Amerika ve Avustralya'da yemeklerde en çok tercih edilen et cinsidir. Orta Doğu ülkelerinde ise koyun eti tercih edilir. Hinduizmde inek kutsal olduğu için dana ve sığır etini yemek tabu ve günahtır.

<span class="mw-page-title-main">Musakka</span> Türk mutfağının sebze yemeklerinden

Musakka, Genellikle Orta Doğu ve Balkanlar'da yaygın olan, patlıcan veya patates bazlı bir yemektir. Kıymalı varyasyonları da dâhil olmak üzere birçok yerel ve bölgesel varyasyonları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Biftek</span>

Biftek, dana etinden dilim şeklinde kesilmiş, genellikle ızgara veya kızartma amacıyla hazırlanan et parçalarına verilen isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Fransız mutfağı</span> maestro

Fransız mutfağı, Fransa'da geliştirilmiş, zenginliği ve çeşitliliğiyle ünlü, yemek pişirmenin sanatsal yönünü ön plana çıkaran bir ulusal mutfaktır. Fransız mutfağının kökeni Orta Çağına uzanır.

<span class="mw-page-title-main">Alman mutfağı</span> Alman ulusunun yemek tarzı

Alman mutfağı, Alman ulusunun yemek tarzından ileri gelmektedir. Yüzyıllar boyunca bölgeden bölgeye gerçekleşen sosyal ve politik değişiklikler etkisiyle mutfak gelişimini sürdürmüştür. Almanya'nın güney bölgeleri olan Bavyera ve Svabya, birçok ortak yemek kültürünü paylaşmaktadır. Malzeme ve yemekler eyaletlere göre değişmektedir. Hem ulusal, hem bölgesel nitelikte birçok önemli yöresel yemek bulunmaktadır. İlk zamanlar yöresel haldeki birçok yemek, günümüzde değişiklikler geçirerek ülke çapına yayılmışlardır. Alman mutfağı heterojen toplum yapısı ve karışık kültürü ile çeşitlilik göstermektedir.

<span class="mw-page-title-main">İsveç köftesi</span>

İsveç köftesi, IKEA köftesi ya da İsveççedeki özgün adıyla köttbullar, İsveç mutfağının en bilinen ürünlerinden olan ve misket şeklindeki köftelerden oluşan geleneksel yemektir.

<span class="mw-page-title-main">Tayland mutfağı</span>

Tayland mutfağı Tayland'ın milli mutfağıdır. Birden fazla Güneydoğu Asya geleneğini harmanlamıştır ve hafif hazırlanmış, güçlü aromatik unsurlar ihtiva eden yemekleriyle tanınır. Tayland mutfağında baharatlar çok yaygın kullanılmaktadır. Diğer Asya mutfaklarında olduğu gibi Taylandlı şefler de yemeklerde denge, detay ve çeşitliliğe çok önem verirler. Tayland yemeklerinde, her bir yemekte ya da tüm sofrada, ekşi, tatlı, tuzlu ve acı olmak üzere dört ana lezzetin dengesi gözetilir.

<span class="mw-page-title-main">Tatar mutfağı</span> Tatarlara özgü yemek kültürü

Tatar mutfağı, başta Rusya içindeki Tataristan olmak üzere farklı ülkelerde ve coğrafi bölgelerde yaşamakta olan Tatarların yemek kültürüdür.

Romanya mutfağı, geleneksel olarak en çok Türk mutfağından, daha sonra da Avusturya, Alman, Yunan ve Macar mutfaklarından etkilenmiştir. Köfteler, çorbalar, dolmalar, tatlılar, salatalar dört yüzden yıldan fazla egemenliği altında kaldıkları Osmanlı İmparatorluğu'nun yemeklerine çok benzer. Alkollü içkilerden en çok şarap içilir. Romanya şarabı, dünyada en çok üretilen ilk on arasındadır. Bira da tercih edilen alkollü içkilerdendir.

<span class="mw-page-title-main">Picadillo</span>

Picadillo birçok Latin Amerika ülkesinde ve Filipinler'de geleneksel bir yemektir. Kıyma, domates, kuru üzüm, zeytin ve bölgeye göre değişen diğer malzemelerle yapılır. Genellikle pirinçle servis edilir veya taco, tuzlu hamur işleri veya kroket gibi yemeklerde dolgu olarak kullanılır. İsim, "kıymak" anlamına gelen İspanyolca picar kelimesinden gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Queso flameado</span>

Queso flameado genellikle flambé ile servis edilen sıcak eritilmiş peynir ve baharatlı chorizo. Çoğunlukla peynir fondü ile karşılaştırıldığında, bir parti yemeğidir; pikniklerde ve restoranlarda meze olarak popülerdir. Meksika mutfağında neredeyse benzersizdir Amerika Birleşik Devletleri mutfağında bu yemek geniş çapta farklı bir şekil almıştır ve El Paso'da yerel bir yemek olarak kabul edilir. Meksika'da, kuzeydeki restoranlarda daha sık görülür. Tipik ana malzemeler eritilmiş peynir ve gevşek taze chorizo, domates, soğan, şili ve baharatlardan oluşan karakteristik bir et sosudur. Küçük, sığ bir tencere veya diğer seramik veya metal ısıya dayanıklı pişirme kabında servis edilir. Peynir ve sos ayrı ayrı hazırlanır ve servis edilmeden hemen önce birleştirilir. Bu işlem, özellikle flambé ile bitmişse masada yapılabilir: peynirin üzerine yüksek alkollü likör dökülür ve ateşlenir. Alevlenmemişse, karışım çabucak kızartılabilir. Her iki durumda da, bitmiş yemek hala sıcakken sunulur ve bireysel porsiyonlar için küçük yumuşak ekmeğin üzerine kaşıklanır.

Boşnak mutfağı, Batı ve Doğu etkileri arasında dengelenmiştir. Boşnak mutfağı, Orta Avrupa'nın yanı sıra Türk, Akdeniz ve diğer Balkan mutfaklarıyla yakından ilgilidir. Geleneksel yemeklerin çoğu yüzlerce yıldır aynı tarifle yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Moritanya mutfağı</span>

Moritanya mutfağı, Moritanya İslam Cumhuriyeti'nin ulusal mutfağıdır. Sahra'da yaşayan veya kervanlarla çölü geçen Afrika ve Arap halklarının mutfaklarından etkilenmiştir. Benzer kökenleri nedeniyle kuzeyde Fas, güneyde Senegal mutfağına benzer.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna mutfağı</span>

Ukrayna mutfağı, Ukrayna halkının uzun yıllar biriktirdiği çeşitli yemek pişirme geleneklerinin bir koleksiyonudur. Mutfak, bileşenlerinin geldiği zengin koyu topraktan (chornozem) büyük ölçüde etkilenir ve çoğu zaman birçok bileşeni içerir.

<span class="mw-page-title-main">Moldova mutfağı</span>

Moldova mutfağı, Moldova halkının ve onun ayrılıkçı bölgesi Transdinyester yöresindeki yemek kültürüdür. Esas olarak çeşitli etler, patates, lahana ve çeşitli tahıl cinsleri gibi bileşenlerden oluşur. Yerel mutfak Rumen mutfağına çok benzer. Aynı zamanda Osmanlı mutfağından kalan büyük bir etki yanında Yunan, Polonya, Ukrayna ve Rusya dahil olmak üzere bölgedeki diğer mutfaklardan ilham ve unsurlar alır.

<span class="mw-page-title-main">Hamburg bifteği</span>

Hamburg bifteği bir kıyma köftesidir. Almanların göç etmesiyle dünya çapında popüler hale gelen bu yemek, 19. yüzyılın başlarında ana yemek haline geldi. Salisbury bifteğine benzerdir.

<span class="mw-page-title-main">Hamburger tarihi</span>

Hamburger ilk olarak 19. veya 20. yüzyılın başlarında ortaya çıktı. Modern hamburger, sanayileşme, işçi sınıfının ve orta sınıfın ortaya çıkması nedeniyle hızla değişen bir toplumun mutfak ihtiyaçlarının bir ürünüydü ve bunun sonucunda ev dışında tüketilebilecek, seri üretim, uygun fiyatlı gıda talebi ortaya çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Yorkshire pudingi</span>

Yorkshire pudingi, yumurta, un ve süt veya su bulamacından yapılan pişmiş bir İngiliz pudingidir. Yaygın bir İngiliz garnitürüdür ve içeriğine, boyutuna ve yemeğin beraberindeki bileşenlere bağlı olarak çeşitli şekillerde servis edilebilen çok yönlü bir besindir. İlk yemek olarak soğan sosu ile servis edilebilir. Ana yemek için et ve sos ile servis edilebilir ve geleneksel Pazar rostosunun bir parçasıdır, ancak yemek yapmak için sosis ve püre gibi yiyeceklerle de doldurulabilir. 18. yüzyıl aşçılık yazarı Hannah Glasse, "Yorkshire pudingi" terimini basılı olarak kullanan ilk kişiydi.