İçeriğe atla

Saint-Cannat

Saint-Cannat
Notre-Dame de Vie Kilisesi
Saint-Cannat arması
Arma
ÜlkeFransa
BölgeProvence-Alpes-Côte d'Azur
İlBouches-du-Rhône
Yüzölçümü
 • Toplam36.54 km²
Nüfus
 (2016)
 • Toplam5.590
Zaman dilimiUTC+01.00 (OAS)
 • Yaz (YSU)UTC+02.00 (OAYS)

Saint-Cannat, Fransa'nın Provence-Alpes-Côte d'Azur bölgesine bağlı Bouches-du-Rhône ilinde bulunan bir komündür. 2016 yılı itibarıyla 5590 nüfusa sahip olan şehir Aix-en-Provence ie Salon-de-Provence arasında bulunmaktadır. Saint-Cannat 1909 Provence depreminde büyük hasara uğramıştır.

Tarih

Saint-Cannat lahdi

Şehir, ismini MS 5. yüzyılda Marsilya'nın başpiskoposluğunu yapmış Canus Natus'tan almaktadır.[1] Bu isim, 12. yüzyıldan kalma tarihi bir metinde Castrum Santi - Cannati şeklinde geçmektedir.

1909 Provence depreminde ağır hasar gören Notre-Dame de Vie kilisesi, 5. yüzyıldan kalma olduğu düşünülen bir lahde sahiptir. Kilise içerisinde bir levha ile Saint-Cannat rölikeri (Reliquaire de Saint-Cannat) olarak adlandırılan bu lahdin, bir röliker olmaktan ziyade, boyutuna istinaden bir çocuk lahdi olabileceği düşünülmektedir.[2] Günümüzde amacından tamamen farklı olarak kullanılan bu lahit, içerisinde kutsanmış su doldurulmuş bir kap barındırmaktadır. Katolik kiliselerinde yaygın olduğu şekliyle, bu kutsanmış su, kiliseye giren inançlılara vaftizi hatırlatmak amaçlı kullanılmaktadır.[3] Arkeolog Paul-Albert Février, yakın bölgelerde ele geçen bazı diğer lahitlerle birlikte Saint-Cannat lahdinin Provence bölgesinde kırsal dünyanın beşinci yahut altıncı yüzyıldaki hristiyanlaşmasına tanıklık ettiğini söylemektedir.[4]

Demografi

  • 1962 : 1.254
  • 1968 : 1.675
  • 1975 : 1.862
  • 1982 : 2.384
  • 1990 : 3.918
  • 1999 : 4.634
  • 2008 : 5.347
  • 2016 : 5.590

Galeri

Önemli kişiler

  • Pierre André de Suffren (1726–1788), Amiral

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2019. 
  2. ^ http://provence-historique.mmsh.univ-aix.fr/Pdf/2015-65-260_5.pdf []
  3. ^ Fernand Benoît, "Le sarcophage de Saint-Cannat", in: Bulletin des amis du Vieux Saint-Cannat, t. 5, 1952, p. 1-2.
  4. ^ Paul-Albert Février, 1.3 La marque de l'Antiquité tardive dans le paysage religieux médiéval de la Provence rurale. In: L'environnement des églises et la topographie religieuse des campagnes médiévales. Actes du IIIe congrès international d'archéologie médiévale (Aix-en-Provence, 28-30 septembre 1989) Caen : Société d'Archéologie Médiévale, 1994. pp. 27-35. (Actes des congrès de la Société d'archéologie médiévale, 3)

Dipnotlar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Victor Hugo</span> French romancı ve şair (1802–1885)

Victor Marie Hugo Romantizm akımına bağlı Fransız şair, romancı ve oyun yazarı. En büyük ve ünlü Fransız yazarlardan biri kabul edilir. Hugo'nun Fransa'daki edebi ünü ilk olarak şiirlerinden sonra da romanlarından ve tiyatro oyunlarından gelir. Pek çok şiirinin içinde özellikle Les Contemplations ve La Légende des siècles büyük saygı görür. Fransa dışında en çok Sefiller ve Notre Dame'ın Kamburu romanlarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Paris</span> Fransada komün

Paris, Fransa'nın başkenti ve 105 kilometrekare 'den fazla alanda 2,175,601 nüfusu ile en kalabalık şehridir. 17. yüzyıldan beri Paris Avrupa'nın en önemli finans, diplomasi, ticaret, moda, gastronomi, bilim ve sanat merkezlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Marsilya</span> Fransada komün

Marsilya, Fransa'nın güneydoğu'sunda bulunan, Bouches-du-Rhône ilinin ve Provence-Alpes-Côte d'Azur bölgesinin merkez şehridir. 2020 nüfus sayımına göre 870.321 nüfusuyla Fransa'nın 2. en büyük kentidir. Ayrıca 1.760.653 nüfusuyla Fransa'nın 2. en büyük metropolitan yerleşim alanıdır. Avrupa'da en büyük kara alanına sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Notre Dame Katedrali</span> Paristeki katedral

Notre Dame Katedrali Paris, Fransa'da bulunan dünyaca ünlü bir katedraldir. Meryem Ana'ya ithafen isimlendirilmiştir. Gotik yapı Île de la Cité'nin doğu kısmında, Paris'in diğer tüm önemli yapıları gibi Seine Nehri'nin kıyısında bulunur. Girişi batıya bakar.

<span class="mw-page-title-main">Anatole France</span> Fransız yazar (1844 – 1924)

Anatole France, Fransız yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Charles Péguy</span> Fransız şair

Charles Péguy Fransız şair, denemeci ve editör. İki ana ilhamı sosyalizm ve milliyetçilik, ama 1908 de bir dindar katolik oldu. Ondan sonra Katoliklik, işleri üstünde majör bir etki gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">Jules Massenet</span> Fransız besteci (1842 – 1912)

Jules Massenet, özellikle opera eserleri hazırlayıcısı olarak tanınan, bir Fransız besteci ve müzik hocasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Julie Zenatti</span> Fransız şarkıcı (d. 1981)

Julie Zenatti, Fransız şarkıcı, oyuncu ve yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Robert Mantran</span> Fransız tarihçi (1917 – 1999)

Robert Mantran, Fransız tarihçi, Türkolog, İslam ve Osmanlı tarihi uzmanı.

Armand Gatti, Oyun yazarı, şair, senarist, gazeteci, film yönetmeni, film yapımcısı ve II. Dünya Savaşı'nda direnişçi. İlk yönettiği film olan 1961 yılı yapımı L'Enclos adlı film ile 2. Moskova Uluslararası Film Festivali'nde en iyi yönetmen dalında Gümüş Ödül kazandı. İki yıl sonra yönettiği El Otro Cristóbal adlı film, 1963 Cannes Film Festivali'nde gösterildi.

<span class="mw-page-title-main">Henri de Contenson</span> Fransız arkeolog (1926 – 2019)

Henri de Contenson, 1951-1976 yılları arasında Orta Doğu'da çeşitli kazılara katılmış bir Fransız arkeologdur.

Paul-Albert Février, geç antik çağ konusunda uzmanlaşmış Fransız tarihçi, arkeolog ve epigrafist. Février'nin ölümü ardından kalan mirası Provence Üniversitesine devredilmiştir.

Paul Nikolaevich Evdokimov,, bir Rus Ortodoks Hristiyan ilahiyatçısı ve St. Sergius Ortodoks İlahiyat Enstitüsü'nde profesördü.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Méry</span> Fransız yazar (1797 – 1866)

Joseph Mery Fransız yazar, gazeteci, romancı, oyun yazarı, şair ve libretto yazarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Notre Dame yangını</span> Fransadaki Notre Dame Katedralinde meydana gelen yangın

Notre Dame yangını, 15 Nisan 2019 tarihinde, Orta Avrupa Yaz Saati'ne göre 18.20 sularında, Paris'teki Notre Dame Katedrali'nin çatısının altında başladı. Yangın söndürüldüğünde binanın kulesi çökmüş, çatısının çoğu yıkılmış ve üst duvarları ciddi şekilde hasar görmüştür. Taştan yapılma tonozlu tavan, yangının iç mekana zarar vermesini önledi. Pek çok sanat eseri ve dini kalıntı, acil durumun erken saatlerinde güvenli bir yere taşındı, ancak diğerleri dumandan zarar gördü ve dış sanat eserlerinin bir kısmı hasar gördü veya yok edildi. Katedralin sunağı, iki borulu org ve 13. yüzyıldan kalma üç penceresi hafif hasar gördü. Yangın, sitenin ve şehrin yakın bölgelerinin zehirli toz ve kurşunla kirlenmesine neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Île de la Cité</span>

Île de la Cité, Paris'in merkezinde, Seine nehrinde bir adadır. 4. yüzyılda, Roma valisinin kalesinin yeriydi. 508'de Frankların ilk kralı Clovis I, sarayını adada kurdu. 12. yüzyılda önemli bir dini merkez, Notre-Dame katedralinin evi ve Sainte-Chapelle kraliyet şapelinin yanı sıra şehrin ilk hastanesi oldu: Hôtel-Dieu. Aynı zamanda şehrin ayakta kalan en eski köprüsü olan Pont Neuf'un yeridir. Paris'in merkezindeki Seine'de yer alan gemi şeklindeki Île de la Cité, şehrin tarihi kalbidir. Yaklaşık 10 sokak uzunluğunda ve 5 genişliğindedir. Sekiz köprü onu nehir kıyısına bağlar ve dokuzuncusu güneydoğudaki daha küçük ada olan Île Saint-Louis'e çıkar. En batıdaki köprü, 1578-1604 yılları arasında inşa edilen Pont Neuf'tur. Adına rağmen, Paris köprülerinin en eskisidir. Sağlamlığı aksiyomatik hale geldi: Parisliler hala bir şeyin "Pont Neuf kadar sağlam" olduğunu söylüyorlar. Ortadan adanın ucuyla desteklenen köprü, Sol Yaka'ya beş, Sağa yedi kemerle uzanıyor. Korkuluk kornişleri 250'den fazla farklı grotesk maske ile dekore edilmiştir. Parapet, her köprü iskelesinde suya doğru kıvrılarak, Paris'teki ilk kaldırım boyunca yarım ay koyları oluşturur; bu koylarda seyyar satıcılar dükkân açar. 200 yıl boyunca bu köprü Paris'in ana caddesi ve daimi fuarıydı. Yapı düzenli onarımlardan geçse de ana Pont Neuf'ta bugünkü haliyle orijinal köprüdür. Mansapta ve köprünün hemen altında, Île de la Cité'nin ucu, çiçekli çalılarla çevrili, eski ağaçların altında banklar bulunan üçgen, çakıl yollu bir parka dönüştürülür. Özellikle güneşlenenlerin ve aşıkların gözdesi olan Arnavut kaldırımlı geniş bir iskele ile çevrilidir. Merdivenlerin parktan köprüye çıktığı yerde, Pont Neuf'un tamamlanmasında ısrar eden Kral IV. Henry'nin bronz bir atlı heykeli var. Heykel, Paris'te halka açık bir yolda duran ilk heykel olan orijinal 1614'ün 1818 tarihli bir reprodüksiyonudur. Karşıda, Henry'nin varisi, gelecekteki XIII. Louis olarak adlandırılan Place Dauphine'nin (1607) dar girişi var. Yer, eskiden beyaz taşla işaretlenmiş tek tip kırmızı tuğlalı evlerden oluşan bir üçgendi, ancak tabanı boyunca sıralanan evler, Adalet Sarayı'nın bir kısmının inşasına yer açmak için 1871'de yırtıldı. Erken Roma valisinin sarayı, 13. yüzyılda Kral IX. Louis tarafından aynı yerde yeniden inşa edildi ve 100 yıl sonra, gaddarlığı ekleyen IV. Philip (Fuar) tarafından genişletildi. etkileyici Gotik odaları ile gri taretli Conciergerie. Krallar döneminde Parlamentonun buluşma yeri olan Büyük Salon, Gotik güzelliğiyle tüm Avrupa'da biliniyordu. Ancak 1618 ve 1871'deki yangınlar orijinal odanın çoğunu yok etti ve sarayın geri kalanının çoğu 1776'da alevler tarafından harap edildi. Büyük Salon şimdi Adalet Sarayı'nda bulunan çeşitli mahkemeler için bir bekleme odası olarak hizmet veriyor. Bitişikteki ilk Hukuk Dairesi'nde, Devrim Mahkemesi 1793'ten itibaren yaklaşık 2.600 kişiyi giyotine mahkûm ederek oturdu. Mahkûm edildikten sonra kurbanlar taş merdivenlerden aşağı infaz yerine onları taşıyan arabaları beklemek üzere Conciergerie'nin zindanlarına geri götürüldüler. Conciergerie hala duruyor ve ziyaretçilere açık. Saray avlularında Fransa'nın en büyük anıtlarından biri olan 13. yüzyıldan kalma Sainte-Chapelle bulunur. 1243 ve 1248 yılları arasında IX. Louis'un istikametinde inşa edilmiş olan bu yapı, Gotik Rayonnant tarzının bir başyapıtıdır. Büyük bir cüretle mimar, tonozlu tavanlarını ince sütunlardan oluşan bir kafesin üzerine yerleştirdi, aralarındaki duvarlar vitraydan yapılmıştı. Enfes şapel, İsa'nın çarmıha gerilmesinde giydiği düşünülen Dikenli Tacı tutmak için tasarlandı. IX. Louis, kalıntıyı, Konstantinopolis'in Latin imparatoru Baldwin II Porphyrogenitus'tan piyon olarak tutan Venediklilerden satın almıştı. Gerçek Haç'tan çiviler ve tahta parçaları gibi diğer kutsal emanetler, kalıntıları şimdi Notre-Dame hazinesinde bulunan şapelin koleksiyonuna eklendi.

<span class="mw-page-title-main">Lisieux (arrondissement)</span> Fransada arrondissement

Lisieux arrondissementi, Fransa'nın Normandiya bölgesine bağlı Calvados departmanında bulunan bir arrondissementtir. Yüzölçümü 1.756,2 km² olan arrondissementin nüfusu Ocak 2018 tarihi itibarı ile 159.824'tür. Arrondissementin alt prefektörlüğü Lisieux'dür.

<span class="mw-page-title-main">Les Sables-d'Olonne (arrondissement)</span> Fransada arrondissement

Les Sables-d'Olonne arrondissementi, Fransa'nın Pays de la Loire bölgesine bağlı Vendée departmanında bulunan bir arrondissementtir. Yüzölçümü 1.914,7 km² olan arrondissementin nüfusu Ocak 2018 tarihi itibarı ile 243.117'dir. Arrondissementin alt prefektörlüğü Les Sables-d'Olonne'dur.

<span class="mw-page-title-main">Étienne Gilson</span> Fransız filozof ve tarihçi (1884 – 1978)

Étienne Henri Gilson Fransız bir filozof ve felsefe tarihçisidir. Bir orta çağ felsefesi uzmanı olsa da, başlangıçta Descartes düşüncesi üzerinde uzmanlaşmıştır; kendini bir neo-thomistci olarak görmese de Thomas Aquinas düşüncesi bağlamında felsefesini icra etti. 1946'da Academie Française'in ölümsüz üyesi olarak seçilme ayrıcalığını elde etti. Gilson aynı zamanda Nobel edebiyat ödülüne de aday gösterilmiştir.

<i>Yahudi Mektupları</i>

Yahudi Mektupları; veya Paris'teki Bir Yahudi Gezgin ile Çeşitli Yerlerdeki Muhabirleri Arasındaki Felsefi, Tarihsel ve Eleştirel Yazışmalar, Jean-Baptiste de Boyer, Marquis d'Argens'e atfedilen bir mektup romanı tarzında yazıllmış kitaptır. "Farklı şehirlerde ikamet eden beş seçkin haham arasındaki yazışmaların tercümesi olduğu iddia edilmektedir. ... Kitap, bu Yahudi hahamların seyahatleri sırasında başkentlerinde kalıcı veya geçici olarak ikamet ettikleri Avrupa'nın çeşitli hükümetlerinin bir araştırmasını içeriyor. ... Marquis d'Argens tercüman olarak imza atsa da, şüphesiz ki kitabın yazarıdır."