İçeriğe atla

Saim Ali Dilemre

Saim Ali Dilemre (1880, İstanbul - 1954) Türk doktor, dilci ve siyasetçi.

Hayatı

1908 yılında Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane'den mezun olduktan sonra uzmanlığını Almanya'daki Giessen Üniversitesi'nde yaptı. Türkiye'ye döndükten sonra Darülfünun Tıp Fakültesi'nde öğretim üyesi olarak çalışıp profesör oldu. Sonraki 15 yıl morg müdürlüğü yaptı. Türkçe okutmanı olarak 1935 yılından 1940 yılına kadar Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde çalıştı. Eş zamanlı olarak Türk Dil Kurumu'nun çalışmalarına katkı sağladı. Dilemre soyadı kendisine Mustafa Kemal tarafından verildi. 1935-39 yılları arasında Erzurum, 1939-1950 yılları arasında Rize milletvekili olarak TBMM'de çalıştı.[1]

Eserleri

  • Hususi Marazi Teşrih (1928)
  • Uykusuzluk ve Tedavisi (1928)
  • Hint-Avrupa Ekleri ve Türkçe (1935)
  • Güneş Dil Kuramı (1936)
  • Türk-Kelt Sorunu (1936)
  • Dil Coğrafyası (1937)
  • Genel Dil Bilgisi (1939, 1942)
  • Hekimlik Dili Terimleri (1945)
  • Dil Devrimi İçin (1949)
  • Dil Devrimi ve Zorlama Üzerine (1952)

Kaynakça

  1. ^ "Saim Ali Dilemre". biyografya.com. 23 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Afet İnan</span> Türk sosyolog ve tarihçi

Afet İnan, Türk sosyolog, tarihçi ve akademisyen. Mustafa Kemal Atatürk'ün manevi kızıdır.

Orhan Hançerlioğlu, Türk yazar ve araştırmacı.

Cevdet Kudret Solok, Yedi Meşale edebiyat topluluğunun kurucuları arasında yer alan Türk edebiyatçı ve edebiyat tarihçisi. Yazar, Cevdet Kudret adı ile tanınır.

Ali Teoman Germaner, Türk heykeltıraş ve akademisyen. Aloş olarak da bilinmektedir.

Ömer Asım Aksoy,, Türk eğitimci, siyasetçi ve dilbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Ahmet Muhip Dıranas</span> Türk şair, yazar ve oyun yazarı

Ahmet Muhip Dıranas, Türk şair ve yazardır.

<span class="mw-page-title-main">Çağatayca</span>

Çağatayca, Çağatay Türkçesi veya Doğu Türkçesi, 15. yüzyılda Timurluların idaresi altında gelişen ve 15. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına dek Orta Asya'daki Müslüman Türk halkları tarafından ortak yazı dili olarak kullanılan dildir.

<span class="mw-page-title-main">Hasan Âli Yücel</span> Türk politikacı ve eğitimci (1897–1961)

Hasan Âli Yücel, Türk felsefe öğretmeni, eski millî eğitim bakanı, Köy Enstitüleri'nin kurucusudur.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi</span> İstanbul’da kurulan, benzerleri arasında Türkiye’nin ilk ve en büyük fakültesi

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi (İÜEF), 1933 yılında İstanbul Üniversitesi bünyesinde Edebiyat Fakültesi adı ile kurulan fakülte. Türkiye'nin ilk edebiyat yüksek okuludur.

Necatibey Eğitim Fakültesi, Balıkesir Üniversitesi'ne bağlı bir fakültedir.

Mustafa İsen, Türk akademisyen, bürokrat, siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Tahsin Banguoğlu</span> Türk siyasetçi

Hasan Tahsin Banguoğlu, Türk akademisyen, dilbilimci ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Hasan Reşit Tankut</span>

Hasan Reşit Tankut, Türk tarihçi ve siyasetçi.

Saim Sakaoğlu Türk halk edebiyatı ve bilimi profesörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlıca</span> Osmanlı İmparatorluğunda kullanılan dil

Osmanlıca veya Osmanlı Türkçesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk anayasası olan 1876 tarihli Kânûn-ı Esâsî'de geçtiği hâliyle Türkçe, 13 ile 20. yüzyıllar arasında Anadolu'da ve Osmanlı Devleti'nin yayıldığı bütün ülkelerde kullanılmış olan, Arapça ve Farsçanın etkisi altında kalan Türk dili. Alfabe olarak çoğunlukla Arap alfabesinin Farsça ve Türkçe için uyarlanmış bir biçimi kullanılmıştır. Halk arasında bazen bu dil dönemi için "Eski Türkçe" de kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ali Galip Pekel</span>

Ali Galip Pekel, Türk siyasetçidir.

Hüseyin Namık Orkun, Türk tarihçi, dilbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Abdülkadir İnan</span> Başkurt halkbilimci

Abdülkadir Süleyman İnan,, Başkurt tarihçisi, halkbilimci, dilbilimci ve öğretim üyesi. Arapça, Farsça, Rusça, Almanca ve bütün Türk lehçelerini bilmekteydi. Türk folkloru, Türk tarihi, Türk inançları, Türk lehçeleri ve Türk edebiyatı üzerine araştırmalar yapmış, bu konularda 350 kadar bilimsel makale ve kitap yayımlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ali Saim Ülgen</span>

Ali Saim Ülgen Türk mimar ve restoratör. Türkiye'nin onarım ve restorasyon alanlarında uzmanlaşmış ilk yüksek mimarlarından biridir. Eski eserlere olan ilgisi küçük yaşlarda başlamış, lise yıllarında ise artarak devam etmiştir. İstanbul Erkek Lisesi'nde öğrenciyken ilk kitabını yayımlamış ardından da Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde eğitimine devam etmiştir. Kısa bir süre Ankara Üniversitesi'nde sanat tarihi üzerine dersler vermiş sonraki yıllarında ise Vakıflar Genel Müdürlüğü bünyesindeki restorasyon çalışmaları ile ön plana çıkmıştır. Başta İstanbul olmak üzere Trakya ve Anadolu'da 150'ye yakın tarihi yapıtın restoresinde görev alarak Türk restorasyon tarihine yön vermiştir. Mimar Sinan'ın eserleri üzerlerine yaptığı çizimler günümüz akademik camiası için önemli birer referanstır.

Sergi Cikia, Gürcü Oryantalist ve Gürcü Türkolojisinin kurucusu. 200'den fazla yazılı araştırması ve makalesi bulunan Cikia, Gürcistan Ulusal Bilimler Akademisi üyesidir.