
Güveç, Türk mutfağında güveç içinde pişirilen yemeklerin genel adı.

Büryan, püryan ya da biran olarak da adlandırılan, Türkiye'nin birçok yerinde yapılan fakat daha çok Siirt ve Bitlis yöresine ait bir et yemeğidir. Arapçada Perive olarak da adlandırılır. Sonuç olarak kuyu kebabının bir türevidir. Yemeğin adı Türkçeye "pişirilmeden önce kızartılmış" anlamanına gelen Farsça'da biryani sözcüğünden girmiştir.

Lavaş, genellikle mayalı, geleneksel olarak tandır ya da sacda pişirilen, Güney Kafkasya, Batı Asya ve Hazar Denizi'ni çevreleyen bölgelerin mutfaklarında yaygın olan ince bir yassı ekmektir. Lavaş, Ermenistan, Azerbaycan, İran ve Türkiye'de en yaygın ekmek türlerinden biridir. Geleneksel tarif, tandır yerine bir döküm tava veya wok kullanılarak modern mutfağa uyarlanabilir.
Fetir, Kars, Ardahan, Posof, Artvin, Iğdır ilçe ve şehirlerinin yöresel tatlısıdır.

Türk mutfağı, Türkiye'nin ulusal mutfağıdır. Orta Asya, Selçuklu ve Beylikler ile Osmanlı kültürünün mirasçısı olan Cumhuriyet Dönemi Türk Mutfağı hem Balkan ve Orta Doğu mutfaklarını etkilemiş hem de bu mutfaklardan etkilenmiştir. Ayrıca Türk mutfağı yörelere göre de farklılıklar gösterir. Karadeniz mutfağı, Güneydoğu mutfağı, Orta Anadolu mutfağı gibi birçok yöreler kendilerine ait zengin bir yemek haznesine sahiptirler.
Buğu kebabı, toprak bir güveçte hazırlanan, dışarı buhar vermemesi için kapak çevresinin hamur sıvanması sonucunda malzemenin sadece kendi suyu ile pişmesi esasına dayanan bir et yemeği, tencere kebabıdır.

İtalyan mutfağı, kökeni MÖ 4. yüzyıla kadar uzanan, toplumsal ve siyasi değişimlerle yüzyıllar içerisinde gelişmiş, dünyanın her tarafında bilinip, sevilen, çok zengin bir mutfaktır. İtalyan mutfağında Etrüsk, Antik Yunan, Antik Roma, Bizans, Yahudi ve Arap mutfaklarının etkisi çok belirgindir. Yeni Dünyanın keşfiyle, bugünkü İtalyan mutfağının temeli olarak bilinen fakat aslında 18. yüzyıla kadar halk kitlelerine ulaştırılamamış patates, domates, dolmalık biber ve mısır gibi gıda ürünlerinin Avrupa'ya getirilmesiyle mutfakta önemli değişimler görüldü. İtalyan mutfağının özelliği bölgesel çeşitliliğinin fazla olması, ve çok farklı lezzetleri barındırmasından gelir.
Tandır kebabı tandırda pişirilen kebap çeşididir.

Piti, Azerbaycan mutfağına ve Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi, özellikle Kars mutfağına özgü yemek. Bazı yörelerde, özellikle Iğdır ve çevresinde Bozbaş olarak da anılır.

Caldo de siete mares, başka bir bilinen adıyla da caldo de mariscos, Meksika'da kıyı bölgelerde ünlü olan ve balık güvecin Meksikalı versiyonu olan bir yemek. Tavuk ve domates; balık veya herhangi bir su ürünü ile yapılmış et suyuna karıştırılır, ayrıca yanında yerel taze su ürünü malzemeleri de bulunur ve diğer bütün Meksika çorbaları gibi, ince bir tencerede pişirilir.
Romanya mutfağı, geleneksel olarak en çok Türk mutfağından, daha sonra da Avusturya, Alman, Yunan ve Macar mutfaklarından etkilenmiştir. Köfteler, çorbalar, dolmalar, tatlılar, salatalar dört yüzden yıldan fazla egemenliği altında kaldıkları Osmanlı İmparatorluğu'nun yemeklerine çok benzer. Alkollü içkilerden en çok şarap içilir. Romanya şarabı, dünyada en çok üretilen ilk on arasındadır. Bira da tercih edilen alkollü içkilerdendir.

Rus mutfağı, Rusya'nın farklı pişirme geleneklerinin bir toplamıdır. Rus mutfağı, Kuzey ve Doğu Avrupa, Kafkasya, Orta Asya, Sibirya ve Uzak Doğu etkileri ile çeşitli olup temelleri, bol miktarda balık, domuz eti, kümes hayvanları, havyar, mantarlar, meyveler ve balın birleşimiyle, genellikle sert bir iklimde kırsal nüfusun köylü yiyecekleriyle atıldı. Çavdar, buğday, arpa ve darı mahsulleri, bol miktarda ekmek, krep, turta, tahıl, bira ve votka için gerekli malzemeleri sağlıyordu. Çorba ve güveçler, mevsimlik veya depolanabilir ürünler, balıklar ve etlere odaklanır. Bu tür yiyecekler, 20. yüzyıla kadar Rusların büyük çoğunluğunun temel malzemesi olarak kaldı. Sovyet mutfağının ise ayrı bir karakteri bulunmaktaydı.

Menudo, kırmızı biberli et suyunda inek midesinden (işkembe) yapılan geleneksel bir Meksika çorbasıdır. Filipinler'de domuz eti ve domuz ciğeri ile yapılan bir güveç ile aynı adı paylaşmaktadır.

Adobada, adovada adı da kullanılır, Meksika mutfağında tacolara benzer şekilde yaygın olan birçok yemek için bir hazırlıktır. Adobada, genellikle sirke ve kekik ile kırmızı acı sosuyla marine edilmiş domuz etidir, ancak farklı et türlerini ve al pastor'a daha yakın marine edilmiş sosları ifade edebilir. Genellikle küçük, esnek mısır tortillasında sotelenmiş sebzeler ve peynirle birlikte servis edilir.

Tandırda Van balığı, tandırda pişirilen balık yemeğidir. Van Gölü'nde yaşayan ve halk arasında Van balığı olarak adlandırılan endemik balık türü inci kefali balığından yapılır.Birçok yöntemle pişirilebilir. Tandıra yapıştırılarak pişirilebilir.Bazende özel hazırlanmış aparatlara dizilerek tandırda ki közün üzerine bırakılıp pişirilir.
Boşnak mutfağı, Batı ve Doğu etkileri arasında dengelenmiştir. Boşnak mutfağı, Orta Avrupa'nın yanı sıra Türk, Akdeniz ve diğer Balkan mutfaklarıyla yakından ilgilidir. Geleneksel yemeklerin çoğu yüzlerce yıldır aynı tarifle yapılmıştır.

Moritanya mutfağı, Moritanya İslam Cumhuriyeti'nin ulusal mutfağıdır. Sahra'da yaşayan veya kervanlarla çölü geçen Afrika ve Arap halklarının mutfaklarından etkilenmiştir. Benzer kökenleri nedeniyle kuzeyde Fas, güneyde Senegal mutfağına benzer.
Ramazan kebabı , bir çeşit kebaptır.

Fahsa, bir Yemen güveci. Yemen'de çok popüler bir güveçtir ve genellikle evde yapılır. Bununla birlikte, bazı restoranlar da bu yemekleri sunmaktadır. Et, pirinç ve baharatlar ile yapılır. Genellikle kuzu etinden yapılır fakat sığır eti de kullanılabilmektedir. Baharat olarak karabiber, kimyon ve biber konur. Piştikten sonra çemen otu ve hilbah eklenir.

Mandi, Yemen mutfağına ait bir yemektir. Genelde Yemen'de ve Arap Yarımadası'da popüler bir yiyecektir.