İçeriğe atla

Sa'd bin Ebû Vakkas

Sahabe

Sa'd bin Ebû Vakkās
Arapça: سعد بن أبي وقاص
Doğum592
Mekke
Ölüm675
Medine
Dinİslam

Sa'd bin Ebû Vakkās (Arapça: سعد بن أبي وقاص ; (592,[1] Mekke - 675, Akik),[2] Cennet'le müjdelenen on sahabeden ve İslam'ı ilk kabul edenlerdendir. Ebu Bekir vasıtasıyla Müslüman oldu. Yeteneği sayesinde Raşidin kuvvetlerinde komutanlık ve elçilik gibi görevlerde bulundu. Halîfe Ömer zamanında ileri bir karakol şehri olarak Kufe'yi kurdu ve valisi oldu. Ayrıca 657'de Sasani başkenti Medain'i alan ordunun komutanıydı.

Sa'd, on yedi yaşında müslüman oldu, Mekke'de müslüman olan yedinci kişiydi. Medine'de kaldıkları süre boyunca Muhammed'in yönetimindeki tüm savaşlara katıldı. Kadisiye Muharebesi'ne ordu komutanı olarak katıldı ve 636'da Sasani başkenti Tizpon'u fethetti. Kadısiyye Muharebesi ve Tizpon Kuşatması'ndan (637) sonra Sa'd, baş komutan olarak görev yaptı. Huzistan'ı fetheden ve garnizon şehri olan Kufe'yi inşa eden Irak'taki Raşidun ordusunun bir üyesiydi. Davranışlarıyla ilgili şikayetler nedeniyle daha sonra halife Ömer tarafından görevinden alındı. Birinci Fitne sırasında Sa'd, iç savaşa katılmayı reddeden peygamberin sahabelerinin ve onların takipçilerinin çoğunluğunu içeren tarafsız gruba liderlik etmesiyle biliniyordu. Çinli Müslümanların geleneklerine göre, bu rivayetler tartışmalı olsa da, onun 651'deki diplomatik bir ziyaret sırasında İslam'ı Çin'e tanıttığı anlatılır.

"Sa'd ibn Ebî Vakkas" Hilâfet ordularına Kadisiye Muharebesi'nde komuta ederken. (Şehnâme isimli eserden alınmış bir minyatür.)

Müslüman oluşu

Sa'd, İslam'ı ilk kabul edenlerden biriydi.[3][4] İbn Abdülberr, Sa'd'ın on dokuz yaşında İslam'ı kabul ettiğini bildirmesine rağmen, İslam'ı kabul ettiğinde on yedi yaşındaydı.[5] İbn İshak, Sa'd'ın Ebu Bekir tarafından İslam'a davet edilen birkaç kişiden biri olduğunu söylemiştir. Sa'd'ın annesi, oğlunun din değiştirmesine karşı çıktı ve İslam'ı terk edinceye kadar yemek yemeyeceği tehdidinde bulundu. Ancak oğlu onun tehdidini dikkate almadı ve sonunda ısrarları nedeniyle oğluna boyun eğdi. Tarihçiler, Muhammed'in Sa'd'a, Allah'ın onun imanındaki kararlılığını övdüğünü ancak aynı zamanda ona annesine karşı daha nazik olmasını söylediğini, zira evladın ebeveyne itaatini İslam'da önemli bir erdem olduğunu söylediğini bildirdi. Sa'd'ın erkek kardeşi Amir de din değiştirdi ve annelerinin bir kez daha açlık grevine girmesine neden oldu, ancak bu da aynı şekilde oğlunu caydıramadı.

Müslüman oluşuna sebep olan olayı şu şekilde anlatır:

“ Müslüman olmadan önce rüyamda kendimi hiçbir şeyi göremediğim karanlık bir yerde gördüm. Bu arada Ay doğdu ve ben onun aydınlığına tâbî oldum. Benden önce bu Ay'a kimlerin uymuş olduğuna bakıyordum. Onlar, Zeyd bin Hârise, Ali bin Ebû Tâlîb ve Ebû Bekir'di. Onlara ne kadar zamandan beri burada olduklarını sorduğumda onlar "Bir saat kadardır" dediler. Araştırdığımda öğrendim ki, Resulullah gizlice İslâm'a davette bulunmaktadır. Ona Ecyad Tepesi taraflarında rastladım. İkindi namazını kılıyordu. Orada İslâm'ı kabul ettim. Benden önce bu kimselerden başkası iman etmemişti.[6]„

Sa'd bin Ebî Vakkas, paganların tahrik ve alaylarına dayanamadığı bir gün eline geçirdiği bir kemik parçasıyla içlerinden birini yaraladı. Bu sebeple İslâm uğruna ilk kan akıtan kişi olarak anılır.[7]

615 yılında Habeşistan'a yapılan hicrete katıldı. İbn Hacer el-Askalani'nin Feth el-Bari'de rivayetine göre Sa'd, İbn Ümmü Mektum ve Mus'ab ibn Umeyr'la birlikte Medine'ye hicret etti.[8]

Medine'deki yaşamı

Sa'd ve kardeşleri Medine'ye vardıklarında hemen Muhammed'e biat ettiler. Mekkeli göçmenlere muhacir denilirken, Medine'nin yerel sakinleri Ensar olarak biliniyordu. Sa'd, Medine'deyken Müslümanlar tarafından Mekke'deki Kureyşlilere karşı düzenlenen askeri operasyonların çoğuna katıldı. İlk operasyonu, göçten dokuz ay sonra, Cuhfa ile Mekke arasında bulunan Harrar'dan geçen bir Kureyş kervanına baskın yapmak için 20 adama liderlik etmekle görevlendirildiği sırada gerçekleşti. Bu sefer, kervanın kaçması nedeniyle başarısızlıkla sonuçlandı.[9]

Katıldığı savaşlar

Muhammed tarafından birçok seriyyede ordu kumandanı olarak görevlendirildi. Bedir Savaşı'na katıldı. Bu savaşta düşman ordusunun komutanlarından Said bin el-As'ı öldürerek Zülkife isimli kılıcını İslâm Peygamberi'ne getirdi. Uhud Savaşı'nda İslâm Ordusu iki ateş arasında kalınca Peygamber'i korumak için kalan birkaç kişiden biriydi. Sa'd bin Ebî Vakkas, bunların dışında Hendek, Hayber, Mekke'nin Fethi ve diğer gazvelere katıldı.[10]

Muhammed'in ölümünden sonra Ebu Bekir'e biat etti. Ömer'in halifeliği sırasında devlet idaresinde görev aldı.

İslâm Ordusu'nun kumandanlığına getirildi. Kadisiye Savaşı'nda Sasaniler'i yenip İran'ı fetheden ordunun başkumandanıydı. Ordunun çeşitli ihtiyaçları sebebiyle Kûfe şehrini kurdurdu.

Devlet idaresinde çeşitli görevler aldıktan sonra Medine'ye yerleşti. İlk Fitne döneminde Müslümanlar arasında baş gösteren ayrılıklara ve mücadelelere karışmamaya çalıştı.[6][11]

Ölümü

675 yılında Medine'nin yakınlarında bulunan Akik Vadisi'nde öldü.

Kaynakça

  1. ^ "SA'D b. EBÛ VAKKĀS - TDV İslâm Ansiklopedisi". TDV İslam Ansiklopedisi. 11 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2021. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2015. 
  3. ^ "Sa'ad Ibn Abi Waqqas (radhi allahu anhu): The Story of a man who accepted Islam in its early days". ahya.org. 10 Eylül 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Hughes1895 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  5. ^ Ibn 'Abd al-Barr, Yusuf ibn Abdallah ibn Mohammed (1992). Al-Bajawi, Ali (Ed.). الاستعياب في معرفة الاصحاب [The Comprehensive Compilation of the Names of the Prophet's Companions]. 2 (1 bas.). Beirut: Dar al Jabl. s. 607. 18 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021. 
  6. ^ a b İbnü'l-Esir, Üsdül-Gâbe, C. II, S. 368
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2008. 
  8. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Sahabat-sahabat Rasulullah book review isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  9. ^ Ibn Sa'd, Muhammad (2001). "Sariyyah Sa'd ibn Abi Waqqas". Muhammad Umar, Ali (Ed.). Tabaqat al Kubra (Arapça). 2 (1 bas.). Beirut, Lebanon: Dar al Sadr. 27 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2021. 
  10. ^ İbn Sa'd, et-Tabakâtü'l-Kübrâ, Beyrut 1960, C. III, S. 139-140
  11. ^ İbn Sa'd, et-Tabakâtü'l-Kübrâ, Beyrut 1960, C. III, S. 143

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ömer</span> İslam Devletinin ikinci halifesi, sahabe

Ömer bin Hattab, İslâm peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve İslâm Devleti'nin Ebû Bekir'den sonraki ikinci halifesidir. Ehl-i Sünnet, Ömer bin Hattab'ı zaman zaman "Ömer'ul-Farûk" diye anarlar. Şiiler ise Ömer'in hâlifeliğini tanımazlar. 23 Ağustos 634 tarihinde Râşidîn Halifeliği'nin ikinci hâlifesi oldu ve bu görevi, öldürüldüğü yıl olan 644'e kadar sürdürdü.

7. yüzyıl, 601'den 700'e kadar sürmüş olan yüzyıldır.

<span class="mw-page-title-main">Ali</span> İslam Devletinin dördüncü halifesi ve Şiilerin birinci imamı

Ali bin Ebu Talib, İslam Devleti'nin 656-661 yılları arasındaki halifesi. İslam peygamberi Muhammed'in damadı ve amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, Muhammed'in İslam'a davetini kabul eden ilk erkek kişidir. Sünni İslam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii İslam'a göre ise imamların ilki ve Muhammed'in hak vârisidir. Şii ve Sünni İslam arasındaki farklılaşmanın ana nedeni Muhammed'in gerçek vârisinin kim olduğu konusundaki görüş farklılığından ileri gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Bekir</span> İslam Devletinin ilk halifesi, sahabe

Ebû Bekir ya da tam adıyla Ebû Bekir Abdullah bin Ebî Kuhâfe Osmân bin Âmir el-Kureşî et-Teymî, İslam peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve Dört Halife'nin ilki. Muhammed sonrası Müslüman toplumda 632-634 arası liderlik ve yöneticilik yapması, bu sebeple Muhammed'in halefi olması kendisine ilk halife unvanını kazandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Abbas bin Abdülmuttalib</span> İslam peygamberi Muhammedin amcası ve sahabe

Abbas bin Abdülmuttalib İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi ve amcası. Muhammed'den üç yaş büyük olan Abbas, zengin bir tüccardı, İslam'ın ilk yıllarında Muhammed'i Mekke'de himaye etti. 624 yılındaki Bedir Muharebesi'ne kadar müslüman olmadı. İleride Emevî devletini yıkarak adını taşıyacak Abbâsî devletini kuranlar onun soyundan gelir.

İlk Müslümanlar, İslam'ı ilk kabul eden sahabelerdir.

<span class="mw-page-title-main">İslam'ın yayılışı</span> 7. ve 8. yüzyıllarda yaşanmış tarihsel süreç

İslam'ın yayılışı, İslam'ın genişlemesi, İslami fetihler ya da Arap fetihleri, 7. yüzyılda İslam peygamberi Muhammed'in Müslümanlarca Asr-ı Saâdet diye adlandırılan döneminde başladı. Muhammed, Arap Yarımadası'nda, daha sonraki Râşidîn ve Emevî hilâfetleri döneminde bir yüzyıllık hızlı genişleme gören yeni bir birleşik yönetim kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Hâlid bin Velîd</span> Arap asker ve komutan, sahabe (y. 585–642)

Hâlid bin el-Velîd Seyfullah olarak da bilinen Arap komutan. Hudeybiye Antlaşması sonrasında Müslümanlığı seçene kadar Kureyşlilerin saflarında, İslam dinine geçtikten sonra ise İslam devletinin emrinde savaşmıştır. Kureyşlilerin Uhud Savaşı'nda yenilmemelerinde kilit rol oynamış, emrindeki süvarilere yaptırdığı manevra ile Müslümanların yenilmesini sağlamıştır. Müslüman olduktan sonra Bizans ve Sasanilere karşı zaferler kazanmıştır. Bunların en dikkat çekeni Yermük nehri kıyısında Bizans ordusunu bozguna uğrattığı savaştır. İslami kaynaklara göre katıldığı yüzü aşkın savaşta hiçbir yenilgiye uğramamış nadir komutanlardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Mus'ab bin Umeyr</span> sahabe

Mus'ab bin Umeyr, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesidir. Mekke'deki Kureyş kabilesinin Abdüddar boyuna mensuptur. 614 yılında İslam'ı kabul etti ve 625 yılında Uhud Muharebesi'nde öldü.

<span class="mw-page-title-main">Bilâl-i Habeşî</span> İslam’ın ilk müezzini

Bilal-i Habeşî, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi ve ilk müezzini. Habeşistanlı köle bir ailenin çocuğu olarak Mekke'de dünyaya geldi. Annesinin adı Hamâme, babasının adı Rebah'tır.

<span class="mw-page-title-main">Talha bin Ubeydullah</span> sahabe

Talhâ bin Ubeydullah, cennetle müjdelenen on sahabiden biri.

<span class="mw-page-title-main">Zübeyr bin Avvâm</span> Muhammedin halası Safiyyenin oğlu, sahabe

Zübeyr bin Avvam ya da Zübeyr bin el-Avvam (Arapça:الزبير بن العوام, İslâm peygamberi Muhammed bin Abdullah'ın halası Safiyye'nin oğludur. Cennetle müjdelenen on sahabiden birisidir. Muhammed'in eşi Hatice'nin kardeşinin oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Mekke'nin Fethi</span> Müslümanların 630da Mekkeyi ele geçirmesi

Mekke'nin Fethi, 10 Ocak 630 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslüman ordusunun, Mekkeli Kureyşlilerin elindeki Mekke'yi fethetmesidir. Bu fetih, İslam tarihindeki en önemli olaylardan biridir. Bu fetih, Müslümanlar ile Kureyş kabilesi arasındaki yaklaşık sekiz yıl boyunca süren savaşların sonunu getirmiş ve Arap Yarımadası'nda İslam'ın yayılışını daha da hızlandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Ubeyde bin Cerrâh</span> Sahabe, komutan

Ebu Ubeyde bin Cerrāh, İslam peygamberi Muhammed'in sahabelerinden ve cennetle müjdelenmiş on sahabeden biridir. İslam tarihinde yeri önemlidir ve Ömer'in halifeliğinde ordu komutanlığı yapmıştır.

Erkam bin Ebü'l Erkam, İslam peygamberi Muhammed'in ilk Müslüman olan sahabelerinden.

<span class="mw-page-title-main">Sa'd bin Ubade</span> Muhammedin ardından halife adayı olmuş sahabe

Ebû Kays Sa‘d b. Ubâde b. Düleym b. Hârise el-Ensârî, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi.

Ebû Yezîd (Ebü’s-Sımt) Şürahbîl b. es-Sımt b. el-Esved el-Kindî eş-Şâmî genellikle İbnü's-Simṭ olarak anılır, 636'da Kadisiye Muharebesi'nde Sasani Perslerine karşı Müslüman ordusunda bir Kindite komutanıydı ve daha sonra Muâviye bin Ebu Süfyan'ın Suriye valiliği (639–661) ve halifelik (661–680) dönemlerinin yakın çevresinin Humus merkezli bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Sad bin Muaz</span>

Sad bin Muaz (590-627) Medine'deki Evs kabilesinin lideri ve İslam peygamberi Muhammed'in önde gelen sahabelerinden biriydi. Hendek Savaşı'ndan kısa bir süre sonra öldü.

Numan bin Mukarrin İslam peygamberi Muhammed'in sahabisi.

Bu sayfada 632 yılında kurulan Râşidîn Halifeliği'nde 632'den 640'a kadar yaşanan olaylar yer alıyor.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.