Space Shuttle, Space Shuttle programının bir parçası olarak NASA tarafından 1981-2011 yılları arasında faaliyet gösteren, kısmen yeniden kullanılabilir alçak Dünya yörüngesi uzay aracıdır. Amacı uzaya gönderilen aracın tekrar tekrar kullanılarak maliyetini azaltmaktı. Zira ABD Uzay Mekiği 120'den fazla uçuş yapmıştır. Fakat daha sonra yapılan araştırmalar tekrar kullanılabilir uzay mekiklerinin eski tip roketlere göre daha maliyetli olduğunu gösterdi. Bunun sebebi uzay mekiklerinin kullanıldıktan sonra uzun ve pahalı bakımlara ihtiyaç duymasıydı.
Discovery Uzay Mekiği, hizmet dışı kalmış bir Amerikan uzay mekiği yörünge aracıdır. Bu uzay uçağı, NASA'nın Uzay Mekiği programındaki yörünge araçlarından biri ve inşa edilen beş tam operasyonel yörünge aracının üçüncüsüydü. İlk görevi olan STS-41-D, 30 Ağustos - 5 Eylül 1984 tarihleri arasında gerçekleşti. 27 yılı aşkın hizmeti boyunca 39 kez fırlatılıp indi ve bugüne kadar diğer tüm uzay araçlarından daha fazla uzay uçuşu gerçekleştirdi. Uzay Mekiği fırlatma aracı üç ana bileşenden oluşuyordu: Uzay Mekiği yörünge aracı, tek kullanımlık bir merkezi yakıt tankı ve iki adet yeniden kullanılabilir katı yakıtlı takviye roketi. Yörünge aracını atmosfere girişte yüksek sıcaklıklardan korumak için yaklaşık 25.000 ısıya dayanıklı seramikle kaplıydı.
Apollo 8, alçak Dünya yörüngesinden ayrılan ve Ay'a ulaşan ilk mürettebatlı uzay uçuşuydu. Mürettebat, Ay'a inmeden etrafında on kez döndü ve ardından güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndü. Bu üç astronot, Ay'ın uzak tarafına ve Dünya'nın doğuşuna şahsen tanık olan ve fotoğraflayan ilk insanlardı.
Columbia, uzaya çıkan ilk uzay mekiğidir. İlk görevinde uzay mekiğinde sadece 2 astronot vardı. Bu 2 astronotun adları John W. Young ve Robert L. Ciripen'di. İlk uçuş (STS-1) görevinde 2 astronot uzay mekiğinde uzay yürüyüşü yapmıştır. İlk uçuş tarihi 12 Nisan 1981'dir. Bir arıza nedeniyle dönüş yolculuğunda infilak etti.
STS-114, Discovery Uzay Mekiği'nin kullanıldığı bir uzay mekiği göreviydi. Columbia Uzay Mekiği felaketi'nden sonra yapılan ilk "Uzaya Dönüş" uçuşuydu. Discovery Uzay Mekiği 26 Haziran 2005 günü yerel saatle saat 10:39'da, 9 Ağustos 2005 günü UTC ile saat 12:11'de Kennedy Uzay Merkezi'ne indi. Mekiğin mürettebatı Eileen Collins, Jim Kelly, Soichi Noguchi, Stephen Robinson, Andy Thomas, Wendy Lawrence ve Charlie Camarda'dan oluşuyordu. Mekik dış yakıt tankındaki aksaklıklar yüzünden planlanan kalkış tarihi olan 13 Haziran'dan 13 gün sonra kalkabildi.
STS-124 veya ISS-1J, Discovery Uzay Mekiği tarafından Uluslararası Uzay İstasyonu'na yapılan bir uzay mekiği göreviydi. Mekik, 31 Mayıs 2008 günü yerel saatle saat 17:02'de kalktı. Planlanan kalkış tarihi olan 25 Mayıs 2008'den 6 gün geç kalkan mekik, yörüngede 217 tur attı. 14 Haziran 2008 günü, Kennedy Uzay Merkezi'ne indi. Görev, UUİ programı tarafından "ISS-1J" olarak da adlandırıldı. Mekik mürettebatı Mark E. Kelly, Kenneth Ham, Karen L. Nyberg, Ronald J. Garan, Michael E. Fossum,Akihiko Hoshide, Gregory Chamitoff ve Garrett E. Reisman'dan oluşuyordu.
Kennedy Uzay Merkezi, 1968 yılından itibaren NASA'nın bütün insanlı uzay uçuşlarında kullanılmış ve günümüzde mevcut üç uzay mekiği'nin fırlatma ve gözetme tesisi olarak kullanılan uzay merkezi.
STS-69, Endeavour uzay mekiğinin göreviydi ve Wake Shield Facility (WSF)'nin ikinci uçuşudur. Görev, 7 Eylül 1995 tarihinde Kennedy Uzay Merkezi'nda başlatıldı.
Dünyada uzay mekiklerini fırlatmak amacıyla oluşturulmuş dört tane fırlatma rampası inşa edilmiştir. Bunlardan üç tanesi Amerika Birleşik Devletleri'ne ve biri de Rusya'ya aittir.
Columbia Uzay Mekiği kazası, 1 Şubat 2003, tarihinde STS-107 adlı mekiğin görev uçuşu esnasında gerçekleşmiştir. İçinde 6 Amerikalı ve 1 İsrailli astronot bulunan mekik, inişe 16 dakika kala, saat 16.00'da düşmüştür. Kalkış sırasında ana yakıt tankından kopan bir parçanın mekiğin sol kanadına verdiği zarar nedeniyle mekik Dünya'ya dönüşte atmosferde parçalanmıştır. Columbia Uzay Mekiği kazası, 1986 yılında gerçekleşen Challenger Uzay Mekiği kazasından sonraki 2. uzay mekiği kazasıdır.
Uzay taşıtı dışı etkinlik, ya da Uzay gemisi dışı etkinlik; Dünya'nın atmosferinin ötesinde yani Dünya dışı olarak nitelenen uzay boşluğu ya da uzayın herhangi bir yerinde boşlukta bir astronot veya kozmonot tarafından yapılan herhangi bir etkinliği anlatan terim. Sıklıkla kullanılan dünya yörüngesindeki bir uzay gemisi veya uzay istasyonunun dışında uygulanan uzay yürüyüşünü tanımlamak için kullanılır. EVA daha çok uygulanması gereken teknik yöntemler bütününü tanımlamak için kullanılır. Uluslararası Uzay İstasyonu için gerçekleştirilen istasyon dışı teknik görevler gibi. Ama aynı zamanda Ay yüzeyi keşfi için de kullanılır.
Chris Hadfield,, uzayda yürüyen ilk Kanadalı astronottur. Eski Kanada Kraliyet Hava Kuvvetleri savaş pilotudur. Hadfield 1995 yılında STS-74 ve 2001 yılında STS-100 olmak üzere 2 kere uzay mekiği ile uçuş görevinde bulundu. 19 Aralık 2012 tarihinde başlatılan Soyuz TMA-07M projesinin parçası olan Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS) üzerinde uzun süre kalmak için, planlandığı gibi 21 Aralık 2012 de Keşif 34 ve Keşif 35 ile istasyona geldi ve mürettebata komuta eden ilk Kanadalı oldu. 12 Mayıs 2013'te komuta görevini teslim ederek 13 Mayıs 2013'te dünyaya döndü. Uluslararası uzay istasyonundayken çektiği videolar ile merak edilen soruların cevaplarını insanlara göstermiştir. Dünya'ya dönmeden önce David Bowie’nin ‘Space Oddity' adlı parçasını yeniden yorumlayarak yerçekimsiz ortamdaki ilk müzik videosunu çekmiştir. Gönderdiği video ve fotoğraflarla birçok insanın ilgisini uzaya yöneltmeyi başarmıştır.
STS-135 Atlantis Uzay Mekiği'nin kullanıldığı ve 30 yıllık Amerikan uzay mekiği programını bitiren uçuştur. Atlantis Florida'dan fırlatılıp gece vakti saat 5 sularında yine Florida'daki Kennedy Uzay Merkezi'ne inişini yapmıştır. Ve böylece Atlantis de emekliye ayrılmıştır. Astronotlar Chris Ferguson (Kaptan), Doug Hurley (Pilot), Rex Walheim ve Sandy Magnus 'tan oluşmaktadır.
Michael Landon Gernhardt NASA astronotudur, Çevresel Fizik Labaratuvarı'nın yöneticisi ve Lyndon B. Johnson Space Merkezi'ndeki Prebreathe Reduksiyon Programı'nın (PRP) ana yatırımcısıdır.
Uzay mekiği harici tankı, uzay mekiği fırlatma aracının bir parçasıydı. Bu bölümde sıvı hidrojen ve sıvı oksijen yükseltgenleri bulunurdu. Aracın kalkış ve yükselme sırasında bu tank yörünge aracındaki üç uzay mekiği ana motoru için gerekli olan yakıtı ve yükseltgenlerini belli bir basınç altında sağlardı. Uzay mekiği harici tankı ana motorların devre dışı kalmasından 10 saniye sonra mekikten ayrılarak düşmeye başlar ve Dünya atmosferine yeniden girerdi. Katı roket iticilerinden farklı olarak harici tanklar tekrar tekrar kullanılamazlardı. Harici tank Hint Okyanusu’ na(veya Pasifik Okyanusu’ na düşmesi) düştükten sonra yeniden kullanılabilecek duruma getirilemediğinden dolayı ve transfer alanının dışına düşmesinden dolayı kurtarılamıyordu.
STS-115, Atlantis’in uluslararası uzay istasyonuna yaptığı uzay mekiği uçuş görevidir. Bu görev, Columbia Uzay Mekiği faciasından sonra gerçekleştirilen ilk tamamlanan görevdi. Bu görevden sonra iki başarılı görev daha gerçekleştirildi. STS-115, 9 Eylül 2006’da Kennedy Uzay Merkezi Pad 39-B rampasından fırlatıldı.
STS-120, Discovery Uzay Mekiği tarafından Uluslararası Uzay İstasyonu'na gerçekleştirilen bir NASA uzay mekiği programıydı. 27 Ekim 2007 tarihinde Kennedy Uzay Merkezi'nden fırlatılmış olup UUİ'ye 23. mekik uçuşuydu. STS-120, Harmony modülünü teslim etti ve gelecekteki montaj görevlerine hazırlık amacıyla istasyonun bir bölümünü yeniden yapılandırdı.
Charles Frank Bolden Jr., Eski NASA yöneticisi, Amerika Birleşik Devletleri Deniz Piyadeleri'nden emekli Tümgeneral ve dört Uzay Mekiği görevinde uçmuş eski astronottur.
STS-7 NASA'nın yedinci Uzay Mekiği görevi ve Uzay Mekiği Challenger'ın ikinci göreviydi. Görev sırasında Challenger yörüngeye birkaç uydu yerleştirdi. Mekik, 18 Haziran 1983'te Kennedy Uzay Merkezi'nden fırlatıldı ve 24 Haziran'da Edwards Hava Kuvvetleri Üssü' ne indi. STS-7, Amerika'nın ilk kadın astronotu olan Sally Ride'ı taşıdı.
Robert Laurel Crippen emekli bir Amerikan deniz subayı ve havacı, test pilotu, uzay mühendisi ve emekli astronotdur. Dört kez uzaya gitti: Nisan 1981'de STS-1'in Pilotu olarak, ilk Uzay Mekiği görevi; ve Haziran 1983'te STS-7, Nisan 1984'te STS-41-C ve Ekim 1984'te STS-41-G Komutanı olarak görev yaptı.
