NGC 2207 ve IC 2163 Büyük Köpek takımyıldızında, yaklaşık 127,2 MIy (39 Mpc) uzaklıkta bulunan sarmal galaksi çiftidir. Her iki galaksi de 24 Ocak 1835 tarihinde John Herschel tarafından keşfedilmiştir. NGC 2207 içinde şimdiye kadar dört süpernova gözlenmiştir.
NGC 4414, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 62 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 13 Mart 1785 tarihinde keşfedilmiştir.
Gözlenen süpernova kalıntıları listesi.
Tip Ia süpernova, alt kataklizmik değişen yıldızlar kategorisinde olan bir beyaz cüce yıldızın, şiddetli patlamasının sonuçlarından biri. Süpernovalar ani patlayan ve parlaklıklarında büyük bir artış gösteren sistemler olup görünür parlaklıkları -16 ile -20 kadire kadar yükselebilir. Novalardan çok daha büyük patlama şiddetlerine sahiptirler. Ani patlamaları nedeniyle kataklizmik değişenler sınıfına dahil edilirler.
Messier 109, Büyük Ayı takımyıldızı yönünde yaklaşık 83,5 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökada. M109, Phekda yıldızının güneydoğusunda gözlemlenebilir.
NGC 5917, Terazi takımyıldızında yaklaşık olarak 93,28 MIy (28,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir sarmal gökadadır. John Herschel tarafından 16 Temmuz 1835 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve PGC 54817 (MCG-01-39-003) ile birlikte Arp 254 olarak "Füzyon görünümüne sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.
NGC 4384 Büyük Ayı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 120 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir sarmal gökada. Wilhelm Herschel tarafından 2 Nisan 1791 tarihinde keşfedilmiştir.
UGC 8335, Büyük Ayı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 414,21 MIy (127 Mpc) uzaklıkta bulunan etkileşim halindeki bir sarmal gökada çiftidir. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 238 olarak "Füzyon görünümüne sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.
SN 1975A Büyük köpek takımyıldızı yönünde, NGC 2207 ve IC 2163 içinde bulunan bir süpernova. 15 Ocak 1975 tarihinde J.R. Dunlap ve Yvonne Dunlap tarafından keşfedilmiştir.
SN 1999ec Büyük köpek takımyıldızı yönünde, NGC 2207 içinde bulunan bir süpernova. 20 Eylül 1999 tarihinde Lick Gözlemevi ve Tenagra Süpernova Araştırmaları (LOTOSS) tarafından keşfedilmiştir.
SN 1006 yaklaşık olarak 7,200 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve 1006 yılında Dünya'dan yaygın olarak gözlemlenen bir süpernova. Yaklaşık -7.5 kadir'e ulaşan görsel büyüklüğüyle tarihin en parlak görünen yıldızlarından oldu. Bu "misafir yıldız" ilk olarak Kurt takımyıldızı içinde 1006 yılının 30 Nisan ve 1 Mayıs'ında Çin, Mısır, Irak, Japonya, İsviçre ve bir ihtimal Kuzey Amerika'dan gözlenmiştir.
Süpernova 1604, gökyüzünde Yılancı takımyıldızı yönünde Samanyolu'nda ortaya çıkan bir süpernova. Eylül 2011 itibarıyla galaksimizde gözlenmiş son süpernovadır ve Dünya'dan yaklaşık olarak 20.000 ışık yılı uzaklıktadır. -2,5 kadir görünen parlaklığıyla gece gökyüzünde tüm yıldızlardan ve Venüs hariç tüm gezegenlerden daha parlak olarak çıplak gözle gözlemlenebilmiştir. Süpernova 1604, üç hafta boyunca gündüzleri de görülebiliyordu.
NGC 2608, Yengeç takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 105,34 MIy (32,3 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökadadır. İngiliz astronom William Herschel tarafından 12 Mart 1785 tarihinde keşfedilmiştir. 62.000 ışık yılı genişliğiyle Samanyolu'nun yaklaşık %60'ı kadardır. SB(s)b sınıfı Büyük tasarım sarmal galaksi olarak kabul edilir. Halton Arp (1927-2013) tarafından, 1966 Tuhaf Gökadalar Atlası'nda "iki çekirdekli veya üst üste bir yıldız olabileceğini" belirten "bölünmüş kolları olan gökadalar" altında sınıflandırılmıştır. Aydınlatma sınıfı II olan NGC 2608, geniş bir HI çizgisine sahiptir.
NGC 4076, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 275,92 MIy (84,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4076, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.
SN 2004gt, Karga takımyıldızı yönünde NGC 4038 içerisinde gerçekleşen bir süpernova. 17 Aralık 2004 tarihinde Kinugasa ve Kawakita tarafından tespit edilmiştir.
Ib ve Ic tipi süpernovalar, çok büyük kütleli yıldızların çekirdeklerinin çökmesi sonucu oluşan patlamaların kategorilerinden ikisidir. Bu tür yıldızlar yüzeylerindeki Hidrojenin tamamını tüketirler. Ia tipi bir Süpernova'nın spektrumu ile kıyaslandığında, silikona ait emilim çizgilerinin eksik olduğu görülür. Bu Ib ve Ic tipi Süpernovaların çekirdeklerindeki helyumun da büyük çoğunluğunun tükendiği Hipotezi yapılmıştır. Bundan dolayı bu iki tip süpernovaya tükenmiş çekirdeği çöken süpernova denir.
Dünya'ya yakın süpernova, Dünya'ya yakın bir yıldızın patlaması ile oluşan süpernovalardır. Biyosferde fark edilebilir etkiler yaratır.
SN 1987A, Dünya'dan yaklaşık olarak 168.000 ışık yılı uzaklıkta Büyük Macellan Bulutu içinde Tarantula Bulutsusu eteklerinde yer alan bir süpernova kalıntısıdır. SN 1987A teleskobun icadından beri en yakın kaydedilen süpernovadır.
SN 2006gy, NGC 1260 galaksisinde keşfedilen hipernova. Astronomların ölçümlerine göre süpernovanın patladığındaki mutlak parlaklığı -22 kadire ulaşmıştır. Bu parlaklık şu ana kadar gözlemleyebildiğimiz en parlak ve en büyük süpernova olarak kabul ediliyor. Bu parlaklık seviyesine ulaşabilecek bir yıldızın en az 150 Güneş kütlesine sahip olması gerekiyor. Bu büyüklükteki bir yıldız evrenin ilk zamanlarındaki yıldızların boyutuna yakın olduğu için bu süpernovadan öğreneceğimiz bilgiler ile evrenin ilk zamanlarındaki yıldızlar hakkındaki bilgimizi büyük ölçüde genişletebiliriz. California Üniversitesi'nden Nathan Smith bu süpernova hakkında şu sözleri söylemiştir:
Bu gerçekten çok büyük bir patlamaydı, tipik bir süpernovadan 100 kat daha fazla enerji salınımı oluştu.
SN 1993J, NGC 3031 galaksisinde gözlenen bir süpernovadır. 28 Mart 1993'te İspanya'da F. Garcia tarafından keşfedildi. O zamanlar, SN 1987A'nın arkasında 20. yüzyılda gözlemlenen ikinci en parlak tip II süpernovaydı.
