İçeriğe atla

SN 1604

Koordinat:Sky map 17sa 30d 35,9s; -21º 28' 56,23″
Süpernova SN 1604
SN 1604 süpernova kalıntısı bileşik fotoğrafı.
Olay türüSüpernova Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Tip Ia[1]
Tarih9 Ekim 1604
TakımyıldızYılancı
Sağ açıklık17sa 30d 35.9s[2]
Dik açıklık−21° 28′ 56.23″[2]
DönemJ2000
Galaktik koordinatlarG4.5+6.8
Uzaklık20000 ışık yılı
KalıntıKabuk
Ana gökadaSamanyolu
Renk (B-V)??
Önemli özelliklerSamanyolu'nda gözlenen son süpernova.
En yüksek kadir (V)−2.25 - −2.5
Belirtmeler1ES 1727-21.4, 3C 358, ESO 588-4, GCRV 67121, HR 6515, IRAS 17276-2126, MRC 1727-214, PK 004+06 1, PN G004.5+06.8, 1RXS J173040.4-212836, SN 1604A, IRAS Z17276-2126, SN 1604, AJG 71, CSI-21-17276, CTB 41, Kes 57, MSH 17-2-11, OHIO T -246, PKS 1727-21, PKS 1727-214, PKS J1730-2129, [PBD2003] G004.5+06.8
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
[Vikiveri'de düzenle]


Süpernova 1604 (ayrıca Kepler'in Süpernovası, Kepler'in Novası veya Kepler'in Yıldızı olarak da bilinir), gökyüzünde Yılancı takımyıldızı yönünde Samanyolu'nda ortaya çıkan bir süpernova. Eylül 2011 itibarıyla galaksimizde gözlenmiş son süpernovadır ve Dünya'dan yaklaşık olarak 20.000 ışık yılı uzaklıktadır. -2,5 kadir görünen parlaklığıyla gece gökyüzünde tüm yıldızlardan ve Venüs hariç tüm gezegenlerden daha parlak olarak çıplak gözle gözlemlenebilmiştir. Süpernova 1604, üç hafta boyunca gündüzleri de görülebiliyordu.

Johannes Kepler'in süpernovanın yerini gösteren orijinal çiziminde SN 1604 N olarak işaretlenmiş (Aşağıya doğru 8. ızgara soldan 4. kare).

Tarihçe

Süpernova ilk olarak 9 Ekim 1604 tarihinde kuzey İtalya'da gözlenmiştir.[3] Johannes Kepler, 17 Ekim'de gözlemlemeye başladı.[4] SN 1604 üzerinde yaptığı sistemli araştırmalar nedeniyle Kepler'in yıldızı olarak anılmıştır. Kepler bu çalışmalarını Latince: De Stella nova in pede Serpentarii adlı kitabında toplamıştır. Bu kitapta Kepler, SN 1604'ten şöyle bahseder:

Bu ne Satürn'ün, ne Jüpiter'in, ne Mars'ın ve ne de başka bir gezegenin yörüngesinde değildir. Daha da ötesi açıktır ki onu ilk gördüğüm günden beridir aylar süren dönem boyunca yerinden bir tek dakika bile hareket etmemiştir. Eğer gezegen olsaydı hareket ediyor olurdu. Hatta yeni yıldız, ne Ay'ın üzerinde, ne de yedi hareketli yıldızın yörüngesindedir. Fakat diğer sabit yıldızlar gibi 8. kürededir.

Kalıntı

1941 yılında astronomlar, 100 inç (2.500 mm)lik bir teleskop kullanarak süpernovadan arta kalan gaz kalıntısını tespit ettiler. Bu süpernovadan kaynaklanan kalıntı, türünün "prototip" nesnelerinden biri olarak kabul edilir ve hâlen astronomlarca üzerinde pek çok çalışmalar yapılmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ "Chandra X-Ray Observatory". Kepler's Supernova Remnant: A Star's Death Comes to Life. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2006. 
  2. ^ a b "SIMBAD basic query result". NAME Kepler's SN -- SuperNova Remnant. SIMBAD. 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2011. 
  3. ^ L. Colombe, Discorso, Nel quale si dimostra, che la nuova Stella apparita l'Octobre passato 1604 nel Sagittario... (Florence, n.d.).
  4. ^ Bill Blair's Kepler's Supernova Remnant Page, 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Ekim 2009 .

Ayrıca bakınız

Konuyla ilgili yayınlar

  • Blair, William P.; Long, Knox S.; Vancura, Olaf (1991), "A detailed optical study of Kepler's supernova remnant", Astrophysical Journal, cilt 366, ss. 484-494, doi:10.1086/169583 .

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Astrometri</span>

Gök ölçümü, gökölçüm veya astrometri, yıldızların ve diğer gökyüzü cisimlerinin konumlarının ve hareketlerinin yüksek hassasiyetle hesaplanmasını içine alan bir gök bilimi dalıdır. Astrometrik ölçümlerden elde edilen bilgiler kinematik, Güneş Sistemi'nin fiziksel kökeni ve galaksimiz Samanyolu ile ilgili bilgiler sunar.

<span class="mw-page-title-main">Süpernova</span> Büyük Yıldızların Ölümü

Süpernova, enerjisi biten büyük yıldızların şiddetle patlaması durumuna verilen addır. Bir süpernovanın parlaklığı Güneş'in parlaklığının yüz milyon katına varabilir.

<span class="mw-page-title-main">Johannes Kepler</span> Alman gökbilimci, matematikçi ve astronom

Johannes Kepler ; Alman gök bilimci, matematikçi ve astronomdur. 17. yüzyılın bilimsel devriminde, "Astronoma Nova", "Harmonik Mundi" ve "Kopernik Astronomi Özeti" adlı çalışmalarına bağlı olarak şahsen ortaya çıkardığı Kepler'in gezegensel hareket yasaları ile tanınır. Bu çalışmaları Isaac Newton’un evrensel yer çekimi kuvveti teorisine dayanak sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kepler'in gezegensel hareket yasaları</span>

Kepler'in gezegensel hareket yasaları, Güneş Sisteminde bulunan gezegenlerin hareketlerini açıklayan üç matematiksel yasadır. Alman matematikçi ve astronom Johannes Kepler (1572-1630) tarafından keşfedilmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">SN 1572</span>

SN 1572, "B Cassiopeiae" ya da 3C 10 bir Type Ia supernovaydı. Kraliçe takımyıldızı bölgesinde bulunan SN 1572, tarihsel kayıtlara göre insan gözüyle tespit edilmiş en eski sekiz süpernovadan biridir. Bu kayıtlara göre süpernova, 1572 Kasım'ının başlarında patlamış ve o dönemde pek çok farklı kaynak tarafından bağımsız olarak tespit edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Nova kalıntısı</span>

Nova kalıntısı, bir nova yıldızının dev patlaması sonucunda geriye kalan malzeme veya uzakta patlayan bir novanın gaz kabarcıklarıdır. Bu genişlemenin, birkaç yüzyıllık bir ömrü ve 1000 km/sn bir hızı vardır. Nova kalıntıları, süpernova kalıntılarından veya gezegenimsi bulutsulardan daha az kütleye sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Süpernova kalıntısı</span> patlamadan arta kalanlar

Süpernova kalıntısı (SNR) süpernova yıldızının dev patlamasıyla oluşmuş bir yapıdır. Süpernova kalıntısı, genişleyen bir şok dalgasıyla sınırlanır ve patlama sonucu ortaya çıkan, genişleyen malzemeden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Cassiopeia A</span> Kraliçe takımyıldızı bölgesinde bulunan süpernova kalıntısı

Cassiopeia A, Kraliçe takımyıldızı bölgesinde bulunan süpernova kalıntısı ve 1 GHz.'de 2720 Jy akı ile gökyüzünün en parlak gök bilimsel radyo kaynağı. Süpernova, Samanyolu'na 11,000 ışık yılı (3.4kpc) uzaklıkta oluşmuştur. Süpernovadan uzaklaşan bulut ve malzeme, şu an yaklaşık olarak 10 ışık yılı mesafeye ulaşmıştır. Radyo parlaklığı çok berrak olmasına rağmen optik olarak çok soluktur ve ancak uzun süreli pozlama fotoğraflarında görülebilir.

<span class="mw-page-title-main">SN 1054</span> SN 1054 (Yengeç Süpernova), 1054 yılında Dünyada yaygın olarak gözlemlenmiş bir süpernova

SN 1054, 1054 yılında Dünya'da yaygın olarak gözlemlenmiş bir süpernova. Çinli, Japon, İranlı, Arap ve Amerikan yerlileri tarafından kaydedilen süpernova, 23 gün boyunca gündüz ışığında görülmüş ve 653 gün boyunca gökyüzünde kendisini göstermiştir. Bu dede yıldız (progenitor) Samanyolu'nda yaklaşık olarak 6300 ışık yılı uzaklıktadır ve çöken çekirdeği bir süpernova olarak patlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">SN 185</span>

SN 185 Erboğa ve Pergel takımyıldızları arasında Alfa Erboğa yönü yakınlarında 185 yılında ortaya çıkan bir süpernova. Bu "misafir yıldız" Hou Hanshu'da da belirtildiği üzere Çinli gök bilimciler tarafından gözlenmiş ve Roma literatürüne de geçmiştir. Sekiz ay boyunca gökyüzünde görünen süpernovanın insanoğlu tarafından kaydedilen ilk süpernova olduğu düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">SN 1006</span> süpernova

SN 1006 yaklaşık olarak 7,200 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve 1006 yılında Dünya'dan yaygın olarak gözlemlenen bir süpernova. Yaklaşık -7.5 kadir'e ulaşan görsel büyüklüğüyle tarihin en parlak görünen yıldızlarından oldu. Bu "misafir yıldız" ilk olarak Kurt takımyıldızı içinde 1006 yılının 30 Nisan ve 1 Mayıs'ında Çin, Mısır, Irak, Japonya, İsviçre ve bir ihtimal Kuzey Amerika'dan gözlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Süpernovalar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu liste, tarihsel önemi olan süpernovaların bir listesidir. Fotoğrafın kullanılabilirliğinden önce gözlemlenen süpernovaları ve süpernova teorisine katkıda bulunan bilimsel bir makaleye konu olan bireysel olayları içerir.

<span class="mw-page-title-main">IC 443</span>

IC 443 İkizler takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 5.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir süpernova kalıntısı. Max Wolf tarafından 25 Eylül 1892 tarihinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">G350.1-0.3</span>

G350.1-0.3, Samanyolu içinde muhtemelen aynı süpernova patlaması sonucu oluşan bir nötron yıldızı ile ilişkili bir süpernova kalıntısıdır. Bu nesne önceleri yanlışlıkla uzak bir gökada olarak sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">N63A</span>

N63A veya SNR 0535−660, Kılıçbalığı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 160.000 ışık yılı uzaklıkta ve Büyük Macellan Bulutu'ndaki H II bölgesi N63 içinde bulunan bir süpernova kalıntısıdır. 2.000 ile 5.000 yıl yaşında olduğu tahmin edilmektedir. N63A, bir süpernova kalıntısı olarak 1964 yılında D. S. Mathewson ve J. R. Healy tarafından tanımlanmıştır. Kalıntıyı oluşturan süpernovanın, Güneş'ten 50 kat daha büyük olduğu tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">SNR 0509-67.5</span>

SNR 0509-67.5, Kılıçbalığı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 160.000 ışık yılı uzaklıkta ve Büyük Macellan Bulutu içinde bulunan bir süpernova kalıntısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Dünya'ya yakın süpernova</span>

Dünya'ya yakın süpernova, Dünya'ya yakın bir yıldızın patlaması ile oluşan süpernovalardır. Biyosferde fark edilebilir etkiler yaratır.

<span class="mw-page-title-main">SN 1885A</span>

SN 1885A, gök bilimciler tarafından şu ana kadar Andromeda Gökadası'nda gözlemlenen tek süpernovadır. Bu süpernova, Samanyolu dışında gözlemlenen ilk süpernovadır, fakat o zamanlar ne kadar uzakta olduğu iyi anlaşılamamıştı. Aynı zamanda "Süpernova 1885" olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Petek Bulutsusu</span> süpernova kalıntısı

Petek Bulutsusu, Kılıçbalığı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 160.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan Tarantula Bulutsusu yakınlarındaki bir süpernova kalıntısıdır.

<i>Astronomia nova</i> Kepler tarafından yazılan kitap

Astronomia nova Astronom Johannes Kepler'in Mars'ın hareketleriyle ilgili on yıl süren araştırmalarının sonuçlarını içeren ve 1609'da yayınlanan kitabıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.