SM UB-8 - Turkipedia

Tarihçe
Bulgaristan hizmetine girmesinin ardından SM UB-8
Alman İmparatorluğu
Adı	SM UB-8
Sipariş	15 Ekim 1914^[1]
İnşa eden	Germaniawerft, Kiel^[2]
Kızağa konuluşu	4 Aralık 1914^[1]
Denize indirilişi	Nisan 1915
Görevlendirme	23 Nisan 1915^[1]
Akıbet	25 Mayıs 1916'da Bulgaristan'a satıldı^[1]
Hizmet geçmişi
Bağlılığı	Alman İmparatorluk Donanması Pola Filotillası (Mayıs-Haziran 1915)^[1] İstanbul Filotillası (Haziran 1915-Mayıs 1916)
Komutanlar	Ernst von Voigt (Mayıs 1915-Mayıs 1916)^[1]
Operasyonlar	14 devriye^[1]
Zaferler	2 gemi (20.645 GRT) batırdı^[1]
Tarihçe
Bulgaristan
Adı	Podvodnik No. 18 (Bulgarca: Пoдвoдник №18)
Satın alınışı	25 Mayıs 1916'da satın alındı
Görevlendirme	25 Mayıs 1916
Akıbet	Ağustos 1921'de, Bizerta'da Fransa'ya teslim oldu
Hizmet geçmişi
Bağlılığı	Bulgaristan Donanması
Komutanlar	Nikola Todorov İvan Varikleçkov
Genel karakteristik
Sınıf ve tipi	UB I tipi denizaltı
Deplasman	127 metrik ton (140 kısa ton) su üstünde^[2] 142 metrik ton (157 kısa ton) su altında
Uzunluk	92 fit 2 inç (28,09 m)^[3]
Genişlik	10 fit 6 inç (3,20 m)^[3]
Su çekimi	9 fit 10 inç (3,00 m)^[3]
İtme gücü	1 × pervane şaftı 1 × Daimler 4 silindirli dizel motor, 60 fren beygir gücü (45 kW)^[3] 1 × Siemens-Schuckert elektrik motoru, 120 mil beygir gücü (89 kW)^[3]
Hız	6,47 knot (11,98 km/sa) su üstünde^[2] 5,51 knot (10,20 km/sa) su altında
Test derinliği	50 metre (160 ft)^[3]
Kişi kapasitesi	14^[3]
Silah donanımı	Pruvada 2 × 45 santimetre (17,7 in) torpido tüpü^[3] 2 × torpido 1 × 8 milimetre (0,31 in) Makineli tüfek
Notlar	Dalış süresi 33 saniye^[3]

SMUB-8,^{[Not 1]} UB I tipinde, Alman İmparatorluğu'na ait bir denizaltı. I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluk Donanması'nda hizmet veren UB-8, 25 Mayıs 1916'da Bulgaristan'a satılmış ve bu tarihten sonra Podvodnik No. 18 (Bulgarca: Пoдвoдник №18) adıyla anılmaya başlanmıştı. Podvodnik No. 18, Bulgaristan'ın ilk denizaltısıydı.

Notlar

^ "SM" (açılımı "Seiner Majestät"), Almancada "Majestelerinin" anlamındadır ve Türkçede "denizaltı" anlamına gelen "Unterseeboot" kelimesinin baş harfiyle birlikte ""Majestelerinin Denizaltısı" anlamına gelir.

Kaynakça

Gardiner, Robert, ed. (1985). Conway's All the World's Fighting Ships, 1906–1921. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-907-8. OCLC 12119866.
Tarrant, V. E. (1989). The U-Boat Offensive: 1914–1945. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-764-7. OCLC 20338385.

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Helgason, Guðmundur. "WWI U-boats: UB-8". Uboat.net. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2009.
^ ^a ^b ^c Tarrant, sf. 172.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Gardiner, sf. 180.

UB I tipi denizaltı
İmparatorluk Donanması	UB-1 UB-2 UB-3 UB-4 UB-5 UB-6 UB-7 UB-8 UB-9 UB-10 UB-11 UB-12 UB-13 UB-14 UB-15 UB-16 UB-17
Avusturya-Macaristan Donanması	U-10 (eski UB-1) U-11 (eski UB-15) U-15 U-16 U-17

İlgili Araştırma Makaleleri

SMS Yorck, Alman İmparatorluk Donanması için inşa edilen Roon sınıfı zırhlı kruvazörlerden ikincisi ve sonuncusu idi. İsmini, Prusyalı mareşal Ludwig Yorck von Wartenburg'dan aldı. İnşasına 1903 yılında Hamburg'daki Blohm + Voss tersanesinde başlandı. 16.241.000 Goldmark'a malolan kruvazörün inşası Kasım 1905'te tamamlandı. Deplasmanı 9.875 metrik tona çıkabilmekteydi ve dört adet 21 cm'lik ana bataryalarla donatılmıştı. Azamî hızı 20.4 knot idi.

Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı faaliyetleri, I. Dünya Savaşı'nın bir parçası olan Çanakkale Savaşı çerçevesinde, çeşitli devletlerin denizaltıları tarafından Çanakkale Boğazı ve Marmara Denizi'nde sürdürülen faaliyetlerdir. Esas savaştan önce, Aralık 1914'te başlamış ve Aralık 1915'te sonlanmıştı. İtilaf Devletleri'ne bağlı denizaltıların Çanakkale Boğazı'nı geçerek Marmara Denizi'nde denizaltı operasyonları yapmalarının amacı, Gelibolu'yu savunan Osmanlı kuvvetlerinin lojistik durumunu sarsmak olarak görülür. Bununla birlikte İttifak Devletleri'nin bir üyesi olan Alman İmparatorluğu da Osmanlı'yı desteklemek amacıyla savaş sırasında birtakım denizaltı faaliyetleri yürütmüştü.

SM UB-14, Alman İmparatorluğu'na ait UB I tipi bir denizaltıdır. Bir dönem Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nda da görev yapan denizaltı, bu dönemde SM U-26 adını taşımıştı.

SM UB-7, UB I tipinde, Alman İmparatorluğu'na ait bir denizaltı. I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluk Donanması'nda hizmet veren UB-8, 27 Eylül 1916 tarihinden sonra Karadeniz'de kayboldu.

SM UB-3, Alman İmparatorluğu'na ait UB I tipi bir denizaltıydı. 15 Ekim 1914'te sipariş edilmesinin ardından 3 Kasım 1914'te Kiel'deki Germaniawerft tersanesinde kızağa kondu. İnşası 5 Mart 1915'te tamamlandı ve ilk görevini aynı yıl 14 Mart'ta aldı. UB-3, sınıfının ilk sekiz denizaltısıyla aynı özelliklere sahipti. 28,09 m uzunluğundaki UB-3'ün deplasmanı, su yüzeyi ve su altında olmasına göre 127 ile 142 ton arasında değişiyordu. Pruvasında ikişer adet torpido tüpü ile torpido bulunduran denizaltının güvertesinde de bir makineli silah yer alıyordu.

SM UB-44, Type UB II sınıfına mensup, Alman İmparatorluğu'na ait bir denizaltı. I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluk Donanması'nda hizmet veren UB-44, 8 Ağustos 1916 tarihinden sonra Akdeniz'de kayboldu.

SM UB-45, Type UB II sınıfına mensup, Alman İmparatorluğu'na ait bir denizaltı. I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluk Donanması'nda hizmet veren UB-45, 6 Kasım 1916'da mayına çarparak battı.

SM UC-22, UC-I tipinde, Alman İmparatorluğu'na ait bir mayın döşeme denizaltısı. 26 Ağustos 1915'te sipariş edilen ve inşasına Hamburg'da başlanılan denizaltı, 1 Şubat 1916'da tamamlandı. Alman İmparatorluk Donanması'ndaki ilk görevine 30 Haziran 1916'da başladı. Pola Filotillası'nda yer alan UC-22, torpido saldırısı veya bıraktığı mayınlarla biri denizaltı (Ariane) olmak üzere toplamda 23 gemiyi batırmayı başardı. 3 Şubat 1919'da Fransa'ya teslim olmasının ardından Temmuz 1921'de parçalandı.

Amalfi, Pisa sınıfına mensup, İtalya Krallığı'na ait bir kruvazördür. İnşasına 5 Mayıs 1908'de, Sestri Ponente'de başlanan kruvazör, 1 Eylül 1909'da tamamlandı. Trablusgarp Savaşı ve I. Dünya Savaşı'nda görev aldı. 7 Temmuz 1915'te, UB-14'ün gerçekleştirdiği torpido saldırısı sonucunda battı.

SM U-11, U-10 sınıfına mensup, I. Dünya Savaşı'nda Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na hizmet veren denizaltı. Kasım 1914'te başlanan inşası Nisan 1915'te tamamlanan denizaltı, esasında Alman İmparatorluğu'na aitti ve SM UB-15 adıyla hizmet vermekteydi.

UB I tipi denizaltı, I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluğu tarafından üretilen ve kullanılan denizaltı tipi. Bu tipte toplam 20 denizaltı inşa edildi ve çoğu Alman İmparatorluk Donanması'nda hizmet verdi. Bu sınıftan bazı denizaltılar daha sonra Alman İmparatorluğu'nun müttefikleri olan Avusturya-Macaristan Donanması ile Bulgaristan Donanması'nda da kullanıldı.

HMS Magnificent, Kraliyet Donanması'nın dokuz Majestic sınıfı zırhlısından biri. 1895'in sonlarında Manş Deniz Filosu'nda göreve başladı. 1905'te 18 kişinin öldüğü bir patlama yaşanmasına rağmen 1906'ya kadar görevine devam etti. Savaştan önce çoğunlukla Anavatan Filosu ile görev yaptı.

SM UC-14, Alman İmparatorluk Donanması'nda görev yapan UC I tipi denizaltıydı. I. Dünya Savaşı sırasında, 23 Kasım 1914'te sipariş edildi, 28 Ocak 1915'te kızağa konuldu ve 13 Mayıs 1915'te denize indirildi. 5 Haziran 1915'te, SM UC-14 adıyla donanmada görevlendirildi. 38 devriye görevinde bıraktığı mayınlar, 3 tüccar gemisi ile 13 savaş gemisini batırdı. 3 Ekim 1917'de mayına çarparak battı.

SM UC-15, Alman İmparatorluk Donanması'nda görev yapan UC I tipi denizaltıydı. I. Dünya Savaşı sırasında, 23 Kasım 1914'te sipariş edildi, 28 Ocak 1915'te kızağa konuldu ve 19 Mayıs 1915'te denize indirildi. 28 Haziran 1915'te, SM UC-15 adıyla donanmada görevlendirildi. 8 devriye görevinde bıraktığı mayınlar, 3 tüccar gemisi ile 1 savaş gemisini batırdı. Kasım 1916'da, Rumen torpido botu NMS Smeul tarafından aldığı hasar sonrasında battı.

SM UB-9, Alman İmparatorluk Donanması'nda görev yapan UB I tipi denizaltıydı. I. Dünya Savaşı sırasında, 15 Ekim 1914'te sipariş edildi, 6 Kasım 1914'te kızağa konuldu ve 6 Şubat 1915'te denize indirildi. 18 Şubat 1915'te, SM UB-9 adıyla donanmada görevlendirildi. Savaş sırasında herhangi bir devriye görevinde bulunmayan veya herhangi bir gemi batırmayan UB-9, Drägerwerk tarafından 1919 yılında Lübeck'te parçalandı.

ARA Moreno, Amerikan Donanması Gemi İnşa Şirketi tarafından Arjantin Donanması için tasarlanan bir Dretnot. Adını Mariano Moreno, Arjantin, ilk bağımsız hükümetinin önemli bir üyesi Birinci Meclis (Primera Cunta) aldı, Moreno Rivadavia sınıfından ikinci dreadnought oldu.

Derzki veya Bespokoynıy sınıfı muhrip, Rus İmparatorluk Donanması için I. Dünya Savaşı'ndan hemen önce inşa edilen muhrip sınıfı. Rus Karadeniz Filosu için dokuz gemi inşa edildi. Bu gemiler Rus muhribi Novik'in türeviydi, ama biraz daha küçüktü. Gemiler Rus denizciler arasında popülerdi ve özellikle Osmanlı Donanması'nın benzer gemilere sahip olmadığı Karadeniz'de etkiliydiler.

HMS Thunderer, 1910'ların başında Kraliyet Donanması için inşa edilen dördüncü ve son Orion sınıfı dretnot zırhlıydı. Kariyerinin büyük kısmını Anavatan Filosu ve Büyük Filo'da geçirdi. I. Dünya Savaşı sırasındaki hizmeti genellikle rutin devriyeler ve Kuzey Denizi'nde eğitimden oluşuyordu. Mayıs 1916'da Jutland Muharebesi'nde ve sonuçsuz 19 Ağustos 1916 muharebesi'nde de yer aldı.

HMS Centurion, 1910'ların başlarında Kraliyet Donanması için inşa edilen dört King George V sınıfı dretnot savaş gemisinin ikincisiydi. Kariyerinin büyük kısmını Anavatan Filosu ve Büyük Filo'da geçirdi. 1914'ün sonlarında Scarborough, Hartlepool ve Whitby'yi bombalayan Alman gemilerini başarısız şekilde takip etti, Mayıs 1916'da Jutland Muharebesi'nde yer aldı. Bu çatışmalar dışında I. Dünya Savaşı sırasındaki hizmeti genellikle rutin devriyeler ve Kuzey Denizi'nde eğitim ile geçti.

Balilla sınıfı, I.Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından İtalyan donanması için inşa edilen ilk denizaltılar idi. Bu denizaltılar, İtalya Krallığı'nın Doğu Afrika kolonilerinde bulunan ve Hint Okyanusu'nda çalışmak üzere tasarlanmış, büyük kruvazör denizaltılarıydı. Tasarım çift gövdeli ve Alman Tipi UE 2 U-botlarına dayanıyordu. Bu denizaltılardan biri U-120 İtalyanlara savaş tazminatı olarak verildi. 425 beygir gücü (317 kW) yardımcı dizel motor ekstra jeneratör olarak kuruldu.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.