SM UB-65
| Tarihçe | |
|---|---|
 Alman İmparatorluğu | |
| Adı | UB-65 |
| İnşa eden | AG Vulcan Stettin, Hamburg |
| Yard numarası | 90 |
| Kızağa konuluşu | 6 Kasım 1914 |
| Denize indirilişi | 18 Ağustos 1917 |
| Akıbet | 14 Temmuz 1918'de kayboldu |
| Hizmet geçmişi | |
| Bağlılığı | Alman İmparatorluk Donanması |
| Komutanlar |
|
| Genel karakteristik | |
| Sınıf ve tipi | UB III tipi denizaltı |
| Deplasman | 508 metrik ton (500 kısa ton) su üstünde[2] 639 metrik ton (629 kısa ton) su altında |
| Uzunluk | 5.552 m (18.215 ft 3 in) (o/a) |
| Genişlik | 576 m (1.889 ft 9 in) |
| Su çekimi | 370 m (1.213 ft 11 in) |
| İtme gücü |
|
| Hız | |
| Test derinliği | 50 metre (160 ft)[3] |
| Kişi kapasitesi | 3 subay, 31 denizci[4] |
| Silah donanımı | |
SM UB-65, Birinci Dünya Savaşı sırasında Alman İmparatorluk Donanması'nın Tip UB III U-botuydu. 20 Mayıs 1916'da sipariş edilen U-bot, Hamburg'daki Vulkan Werke tersanesinde inşa edildi. 26 Haziran 1917'de denize indirildi ve Kapitänleutnant Martin Schelle komutasında 18 Ağustos 1917'de hizmete girdi.[5]
Servis geçmişi
Aktif kariyeri boyunca altı savaş devriyesine katıldı. Altı ticaret gemisini batırdı ve altı gemiye hasar verdi. Anchusa sınıfı sloopbir gemi olan HMS Arbutus'u batırdı.[6]
U-bot, Padstow, Cornwall açıklarında 14 Temmuz 1918'de veya sonrasında 37 mürettebatıyla beraber kayboldu.[5]
Yeniden bulunuşu
Kanal 4 Batık Dedektifleri sualtı arkeoloji TV dizisinin bir parçası olarak 2004 yılında, daha önce denizaltında bulunan ve daha önce tanımlanamayan bir U-bot enkazını araştırmak için bir keşif gezisi düzenledi. Kraliyet Donanması tarafından yapılan rutin bir araştırma sırasında, teknenin kimliğinin UB-65 olduğu doğrulandı. Deniz arkeoloğu Innes McCartney ve denizaltı tarihçisi Dr. Axel Niestlé tarafından enkazın incelenmesi (güvertenin tipi ve pervanelerinden birine damgalanmış kimlik numaraları gibi tasarım özelliklerinin tanımlanması yoluyla) tamamlandı ve enkazın kesin olarak UB-65'e ait olduğu kanıtlandı. Enkaz üzerinde yapılan bir araştırma, kaybın nedeninin silah saldırısı olduğuna dair açık bir belirti göstermedi (bunun göz ardı edilememesine rağmen; hasar değerlendirme uzmanı David Manley, bir derin dalış darbesinden kaynaklanan şok hasarının, deniz suyu boşaltma sistemlerinin arızalanması yoluyla kayıplara neden olabileceğini belirledi). Kıç kapakları açıktı, bu da mürettebatın en azından bir kısmının gemiden kaçma girişimi olduğunu gösteriyordu. Enkazla ilgili çeşitli gözlemlerin yanı sıra, sınıfın diğer teknelerinin dalışta deneyimledikleri derinlik kontrolü ve kullanım zorluklarına ilişkin tarihsel gözlemler göz önüne alındığında, 14 Temmuz 1918'de veya sonrasında büyük olasılıkla saldırı sonrası değil kazara kaybolduğu sonucuna varıldı. 37 kişilik mürettebatının tamamı kayıp olarak listelendi.[7] UB-65 olarak tanımlanan enkaza, 1986 tarihli Askeri Kalıntıların Korunması Yasası uyarınca 1 Kasım 2006'da korunan yer statüsü verildi.[8]
Kayıpla ilgili önceki bilgiler
Padstow U-bot enkazının tanımlanması, UB-65'in kaybının daha önceden kabul edilen bilgilerini değiştirdi. Resmi Alman Deniz Kuvvetleri kayıtlarına göre, 10 Temmuz 1918'de İrlanda sahilinin güneyinde, kendi torpidolarından birinin erken patlamasının ardından teknenin kaybolduğu tahmin ediliyordu.[9]
ABD Deniz Kuvvetleri kayıtlarına göre, ABD denizaltısı L-2 devriyeden dönerken Fastnet Kayası yakınlarında kaptan Paul F. Foster'ın ufukta ilk kez bir şamandıra olarak tanımladığı şeyi gözlemlediği bildirildi. Kaptan Foster daha da yaklaşınca bunun aslında bir Alman denizaltısı olduğunu, ancak daha sonra UB-65 olarak tanımlanacağını gördü. Su yüzeyinde düzensiz hareketi devre dışı kaldığını gösteriyordu. Forster, bir torpido atışı yapmayı planlayarak denizaltısını o yöne çevirdi. Ama o bunu yapamadan, hasarlı gemi büyük bir patlamayla paramparça oldu. UB-65 önce yükseldi ve sonra battı. Kurtulan olmadı ve hiçbir ceset bulunamadı. Patlamadan kısa bir süre sonra küçük pervanelerin ve su altı sinyalizasyon cihazının sesi duyuldu. Patlamanın nedeni bilinmiyordu.
KAYIT ÖĞESİ Y1022 RULO ÜZERİNE RULO</br> PG 61825 58 TA-17-D
Admiralstab der Marine, Abt. A, KTB, Bant 1, UB65 der VUFlottille und der II. U. Filo.
Komutan: Kaptlt. Schelle.</br> UB65, İrlanda Denizi, batı Hebridler ve St George Kanalı'nda operasyonlar gerçekleştirdi.</br> UB65, diğer gemiler yanında kimliği belirsiz bir İngiliz silahlı gemisini batırdı (muhtemelen sloop HMS Arbutus ) 15 Aralık 1917'de; Norveç bandıralı vapur "Havana" (1150 ton), 5 Mart 1918; ve İngiliz vapur "Pensilva" (4,316 ton), 4 Mayıs 1918.</br> UB65, savaş operasyonları için 2 Temmuz 1918'de Heligoland'dan ayrıldı ve 10 Temmuz 1918'de yanlışlıkla battı.</br></br>
Ulusal Arşivler ve Kayıtlar Servisi, ABD Genel Hizmetler İdaresi, Washington: 1984
Hayalet hikayeleri
UB-65, kariyerinin oldukça erken döneminde bir torpido patladığında ölen ikinci subay Teğmen Richter'e ait olduğu düşünülen hayaletle ilgili pek çok hikâyenin konusudur. Gerçekten de, geminin inşası sırasında makine dairesindeki dizel dumanları nedeniyle üç mürettebatın boğulması ve düşen bir kiriş tarafından iki mürettebatın ezilmesi gerçekleşmişti. UB-65 denize elverişlilik açısından test edilirken, mürettebat üyelerinden biri ambar kapaklarını incelerken denize düşmüş ve bir daha hiç görülmemişti. UB-65'in ilk test dalışı sırasında, bir balast tankında meydana gelen çatlak denizaltının dibe batmasına neden olmuştu. Mürettebat gemideki oksijeni yenilemek için herhangi bir araçtan yoksundu ve ancak 12 saat sonra mürettebat sonunda denizaltıyı okyanusun yüzeyine çıkarmayı başarmıştı. Bu olaylar mürettebat arasında geminin lanetli olduğu inancına yol açmış olabilir. Hiç kimse gemiye binmek ya da gemiye yerleştirilmek istemediğinden, Alman İmparatorluk Donanması'nın gemiye şeytan çıkarmak için bir rahip çağırdığına inanılıyor.[10][11][12] Tony Allan, "Gerçek Hayalet Hikayeleri" adlı kitabında, "Bir kaynağa göre, Amerikalı bir subay, UB-65 batmadan hemen önce güvertede birini gördüğünü sandı. Bu, bir Alman subayı paltosu giyen, kollarını kavuşturmuş, pruvanın yanında duran bir figürdü. Buna inanılırsa, Teğmen Richter son bir görüntü vermiş olabilir".
Araştırmacılar George Behe ve Michael Goss'a göre, UB-65' ile ilgili hayalet hikâyeleri, konuyla ilgili yazan gazeteci Hector Charles Bywater tarafından uyduruldu. Bywater'ın iyi bir hikâye anlatıcısı olduğunu söylemektedirler. Behe ve Goss, "Resmi belgeler, UB-65'in hayaletli olduğuna inanmayı son derece zorlaştırıyor. Tüm dramatik ayrıntılarıyla bu söylenti benzeri efsanenin sorumluluğu, Hector C. Bywater'dan öncesinde rastlanmıyor." [13]
Baskın geçmişinin özeti
| Tarih | İsim | Milliyet | Tonaj | Sonuç |
|---|---|---|---|---|
| 31 Ekim 1917 | Margrete |  Danimarka | 1.277 | Hasarlı |
| 12 Aralık 1917 | Bellville |  İsveç | 992 | battı |
| 12 Aralık 1917 | Charleston |  Birleşik Krallık | 1.866 | battı |
| 14 Aralık 1917 | Nor |  Norveç | 1.418 | battı |
| 16 Aralık 1917 | HMS Arbutus |  Kraliyet Donanması | 1.290 | battı |
| 2 Mart 1918 | Havna | Norveç | 1150 | battı |
| 4 Mayıs 1918 | Pensilva | Birleşik Krallık | 4.316 | Hasarlı |
| 5 Mayıs 1918 | Pandora | Birleşik Krallık | 85 | Hasarlı |
| 5 Mayıs 1918 | MJ Hedley | Birleşik Krallık | 449 | Hasarlı |
| 8 Mayıs 1918 | Elizabeth | Birleşik Krallık | 335 | Hasarlı |
| 8 Mayıs 1918 | Thoralf | Danimarka | 586 | battı |
| 13 Mayıs 1918 | Esperanza De Larrinaga | Birleşik Krallık | 4.981 | Hasarlı |
| 14 Temmuz 1918 | Maria Jose |  Portekiz | 185 | battı |
Kaynakça
Notlar
Kaynakça
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi;UB-9isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: ) - ^ Tarrant 1989, s. 172.
- ^ Gardiner 1985, s. 180.
- ^ Gröner 1991, ss. 25-30.
- ^ a b "U-Boats". 18 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Rössler 1979". 18 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Innes McCartney (2015). The Maritime Archaeology of a Modern Conflict: Comparing the Archaeology of German Submarine Wrecks to the Historical Text. New York: Routledge. ss. 119-123. ISBN 978-1138814356.
- ^ "The Protection of Military Remains Act 1986 (Designation of Vessels and Controlled Sites) Order 2006". legislation.gov.uk. 28 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2010.
- ^ Gröner 1991.
- ^ "Haunting of German Submarine U-65". 23 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2008.
- ^ "U-boat.net". 24 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2021.
- ^ "Ghost on the prow". Strange Stories, Amazing Facts. Reader's Digest. 1975. s. 384.
- ^ Behe, George; Goss, Michael. (2005).
Bibliyografya
- Gröner, Erich; Jung, Dieter; Maass, Martin (1991). U-boats and Mine Warfare Vessels. German Warships 1815-1945. 2. Thomas, Keith; Magowan, Rachel tarafından çevrildi. Londra: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-593-4.
- Rössler, Eberhard (1979). U-Bootbau bis Ende des 1. Weltkrieges, Konstruktionen für das Ausland und die Jahre 1935 - 1945. Die deutschen U-Boote und ihre Werften (Almanca). I. Münih: Bernard & Graefe. ISBN 3-7637-5213-7.
Dış bağlantılar
- Helgason, Guðmundur. "WWI U-boats: UB-65". German and Austrian U-boats of World War I - Kaiserliche Marine - Uboat.net.
- SI 2006/2616 Askeri Kalıntıların Korunması Altında Tanımlama Yasası 1986 8 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
