İçeriğe atla

SMDS

(SMDS) Anahtarlamalı Çok megabitlik Veri Servisi (ing. : Switched Multi-megabit Data Service) 1990 yıllarda veri alışverişi için LAN, MAN ve WAN'a bağlanmak için kullanılan bir bağlantı servisidir. Avrupa'da bu hizmet Genişbant Bağlantısız Veri Servisi (CBDS) (ing. : Connectionless Broadband Data Service) olarak bilinmektedir.

SMDS, LAN'lar arasında yüksek hızda veri iletişimi yapmak için telefon şirketleri tarafından sunulan bağlantısız bir paket dağıtım hizmetidir. Halka açık genişbantlı anahtarlama hizmeti veren ilk ağ uygulamasıdır. LAN'lar arasındaki bağlantılar kiralık hatlar üzerinden ya da SMDS üzerinden kurulabilir.

Kiralık hatlar kullanmak, n adet LAN arasında bağlantı kurabilmek için n(n-1)/2 adet kiralık uzun hat kullanmak gerekir. Kiralık hatlar ağ maliyeti yönünden pahalı bir uygulamadır. Ayrıca, kiralık hatların aylık kira ücreti sabittir ve kullanım olmasa bile bu ücret ödenir. Oysa SMDS hizmetinden yararlanarak n adet LAN arasında bağlantı kurmak için, LAN'ların en yakın SMDS yönlendiricisine birer kısa erişim hattı üzerinden bağlanmaları yeterlidir. Bu durumda n adet kısa erişim hattı kullanılacağı için hat maliyeti daha düşük olacaktır. Bu kısa bağlantılar, genellikle DQDB kullanan bir MAN üzerinden olabileceği gibi kısa kritik hatlar üzerinden de yapılabilir.

SMDS ağı, LAN'lar arasında yüksek hızda ve patlamalı(bursty) trafiğe uygun bir omurga oluşturur. LAN'lar arasındaki paket gönderme işlemi kısa sürede tamamlandığı için zamanın büyük kısmında LAN'lar arasında veri iletimi olmaz. Bu nedenle, kesintili trafik için SMDS kiralık hatlara göre daha ekonomiktir. SMDS'de gönderilen paketlerin paket biçimi Şekilde gösterilmiştir.

Kaynak ve Varış adresleri 4 bitlik bir kodu izleyen 15 haneli bir telefon numarasından oluşmaktadır. Telefon numarasının her hanesi 4 bit ile kodlanmıştır. Telefon numarası, ülke kodunu, alan kodunu ve abone numarasını içerir.

Ücretlendirme işleminde hata yapılmasını önlemek amacıyla, yönlendiricide, gelen paketlerin kaynak adresleri ile bağlanan hat numarası karşılaştırılarak aynı olup olmadıkları kontrol edilir. Adres yanlış ise paket elenir, doğru ise paket varış adresine doğru gönderilir.

SMDS hizmeti, paketlerin veri alanında ne tür veri olduğuna bakmaz. Veri alanında bir "ethernet" paketi, bir IBM "Token Ring" çercevesi ya da başka bir paket olabilir. Veri alanında bulunan veri, üzerinde hiçbir değişiklik yapılmaksızın gönderen LAN'dan alacak olan LAN'a iletilmektedir.

SMDS'in kullanıcıya sağladığı Önemli özellikler

Yayın özelliği (Broadcast feature)

SMDS'in bu özelliğinden yararlanarak birçok telefon numarasından oluşan bir liste düzenleyebilir ve bu liste için özel bir numara tanımlayabilir. Bu özel numaraya gönderilen tüm paketler yönlendiriciler tarafından listedeki tüm abonelere dağıtılır.

Adres ekranlama özelliği (Address screening feature)

SMDS'in abonelere sağladığı diğer önemli özellik de, gelen ve giden paketler üzerine uygulanabilen adres ekranlama(address screening) özelliğidir. Bu özelliği kullanarak paketlerin sadece önceden belirtilen adreslere gönderilmesi ve/veya sadece önceden belirtilen adreslerden gelen paketlerin kabul edilmesi sağlanabilir. Böylece, kullanıcılar dış dünya ile bağlantısı olmayan özel bir ağ oluşturabilirler. Veri iletişimde gizlilik isteyen şirketler için bu özellik çok önemlidir.

SMDS'de patlamalı trafik (Bursty traffic in SMDS)

SMDS'deki yönlendiricilerde, her abone hattı için bir sayaç bulunur. Bu sayacın değeri sabit bir hızda artar. Örneğin abone ortalama 800.000 kbps'lik iletim hızındaki bir iletim hizmeti için sözleşme yapmış ise, bu abonenin sayacı saniyede 800.000 bit(ya da 100.000 byte) artar. Abone sürekli veri gönderme durumunda, bir saniyede 800.000 bit'lik veri gönderebilir. Bu durumda abonenin ortalama veri gönderme hızı 800.000 bps'dir. Eğer abone bir süre veri göndermezse, bu süre içinde sayaç değeri 10 us'de bir byte artacağından, abonenin sayacında sonradan kullanabileceği bir kredi birikir. Abonenin sayaçta birikmiş olan byte sayısına eşit uzunlukta ya da daha kısa bir paket göndermesine izin verilir. Abone bir paket gönderdiğinde, sayaç değeri ile gelen paketin uzunluğu kıyaslanır. Sayaç değeri gelen paket uzunluğundan büyükse, paket gideceği yere gönderilir ve sayaç değeri gönderilen paket uzunluğu kadar azalır. Eğer sayaç değeri gelen paket uzunluğundan küçükse, paket elenir; gönderilmez.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">IPv4</span> İnternet Protokolünün 4. sürümü

İnternet Protokol Versiyon 4 (IPv4), İnternet Protokolü'nün (IP) dördüncü versiyonudur.

<span class="mw-page-title-main">X.25</span>

Bilgisayarların genellikle geniş coğrafi alanlarda birbirleriyle bağlanmalarında kullanılan teknik kurallar topluluğundan birisi. Bu kuralları uygulayarak oluşturulan bilgisayar ağlarına "X.25 ağları" ya da "Kutu Yönlendirmeli Ağlar" denir..

<span class="mw-page-title-main">VoIP</span>

VoIP, IP üzerinden ses, video veya mesaj gönderilmesidir. İnternet veya bilgisayar ağları üzerinden çalıştığı için genellikle daha ucuz, bazen bedavadır. Bu nedenle günümüzden en çok tercih edilen telekomünikasyon iletişim yönetimidir. Analog hatları VoIP'e dönüştürmek için VoIP Gateway cihazları kullanılır.

İnternette paketlerin hedeflerine ulaştırılması yönlendirici (router) adı verilen ve bu amaçla özel alarak tasarlanmış bilgisayarlar tarafından gerçekleştirilir. Yönlendiriciler, IP paketinin başlığında bulunan hedef adres bilgisini kullanarak bu paketleri diğer yönlendiricilere iletirler. Bu işlem paket hedefine ulaşıncaya kadar devam eder. Bu işleme IP Yönlendirme veya routing adı verilir. Yönlendiriciler tuttukları yönlendirme tablolarına göre paketleri alıcılara nasıl göndereceklerine karar verirler. Yönlendirme tabloları iki şekilde oluşturulur:

  1. Ağ yöneticisi kendisi tanımlayabilir. Genelde bir ya da birkaç yere bağlantısı olan ağlarda bu yöntem kullanılır. Statik yönlendirme olarak adlandırılır. Ağdaki herhangi bir değişiklik durumunda tanımların yeniden elle değiştirilmesi gerekir.
  2. Yönlendirme algoritmaları tarafından hesaplanarak oluşturulur. Ağ yöneticisinin önceden bazı tanımlamalar ve filtreleme girmesi gerekir. Ağda herhangi bir değişiklik olduğunda alternatif yollar otomatik olarak bulunur. Dinamik yönlendirme olarak adlandırılır. RIP, OSPF, BGP en çok kullanılan dinamik yönlendirme protokolleridir.
<span class="mw-page-title-main">DSL</span> Teknolojik araç

Digital Subscriber Line, sıradan bakır kablolar üzerinden evlere ve ofislere yüksek bant genişliği sağlayan bir teknolojidir.

<span class="mw-page-title-main">ISDN</span>

ISDN, Integrated Services Digital Network sözcüklerinin baş harflerinden oluşmuştur ve Bütünleştirilmiş sayısal ağ hizmetleri olarak Türkçeleştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Modem</span> cihazların internete girebilmesini sağlayan cihaz

Modem veya çevirge, tanım olarak "Modülator" ve "Demodülator" kelimelerinin birleşiminden üretilmiştir. Modem, bilgisayarların genel ağa bağlantısını sağlayan ve bir bilgisayarı uzak yerlerdeki bilgisayar(lara) bağlayan aygıttır. Modem, verileri ses sinyallerine ses sinyallerini verilere dönüştürerek verileri taşır. Geniş ağ kurmak için mutlaka bulunması gereken ağ elemanıdır.

Eşzamansız Aktarım Modu, verileri, 53 byte sabit büyüklüğünde hücreler halinde ileten bir ağ tekniğidir. Veri iletimi için paket anahtarlamanın bir türü sayılabilecek bir yöntem olan hücre aktarımı tekniğini kullanır. Bu teknik sanal devreler oluşturarak devre anahtarlamanın avantajlarından da faydalanır.

<span class="mw-page-title-main">Ethernet</span> Bilgisayar ağı teknolojisi

Ethernet, Yerel ağlar için kullanılan Veri Çerçevesi tabanlı bilgisayar ağı teknolojileri ailesi. Kelimenin kökeni etherden gelmektedir. OSI ağ modelinin Fiziksel katmanı için Veri bağlantısı katmanı/ Ortam erişim kontrolü üzerinden ağ erişimi yoluyla bir dizi kablolama ve sinyalleşme standardı ve ortak bir adresleme formatı tanımlar.

<span class="mw-page-title-main">IPv6</span> İnternet protokolünün 6. versiyonu

Internet Protocol Version 6 kısaca IPv6, aslında 32 bitlik bir adres yapısına sahip olan IPv4'ün adreslemede artık yetersiz kalması ve ciddi sıkıntılar meydana getirmesi üzerine IETF tarafından geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İnternet iletişim kuralları dizisi</span>

İnternet protokol takımı, bilgisayarlar ve ağ cihazları arasında iletişimi sağlamak amacıyla standart olarak kabul edilmiş kurallar dizisidir. Bu kurallar dizisi temel olarak verinin ağ üzerinden ne şekilde paketleneceğini ve iletilen veride hata olup olmadığının nasıl denetleneceğini belirlemektedir.

Adres Çözümleme Protokolü ağ katmanı adreslerinin veri bağlantısı katmanı adreslerine çözümlenmesini sağlayan bir telekomünikasyon protokolüdür. 1982 yılında RFC 826 aracılığıyla tanımlanmıştır. STD 37 kodlu bir internet standardıdır.

IP adresi, interneti ya da TCP/IP protokolünü kullanan diğer paket anahtarlamalı ağlara bağlı cihazların, ağ üzerinden birbirleri ile veri alışverişi yapmak için kullandıkları adres.

Her data-link katman protokolünün kendi frame formatları vardır.Veri alanlarının maksimum boyutu tanımlanan formattaki alanlardan biridir.Fiziki bir ağın çerçevesindeki veri bölümünde taşıyabileceği en fazla veri miktarına MTU denir. MTU bir Data-Link protokolünün sarmaladığı, paketleyebildiği byte'ların maksimum sayısıdır. MTU değerleri ağdan ağa değişebilir.

Ağ katmanının ana görevi, kaynak makineden hedef makineye paketleri göndermektir. Gönderilen bu paketler, hedef makineye ulaşana kadar, değişik algoritmalar yardımıyla birçok düğümden geçerler. Verinin iletim ortamından hedefe ulaşmasını sağlayan bu yönlendirme algoritmalarından hangisinin kullanılacağına ağ katmanı karar verir. Bir yönlendirme protokolü, yönlendirme tablosunu yol bilgisi ile doldurur. Yönlendirme tablolarında, ağ katmanında tanımlanan yönlendirilmiş protokol IP, IPX gibi paketlerin bilgileri saklanır. Seçilen yönlendirme protokolü bu yönlendirme tablolarını kullanarak paketleri hedefine ulaştırır. Bir yönlendirme protokolü aşağıdakileri sağlamalıdır:

Dağıtılmış kuyruklama çift hatlı veri yolu kısa adıyla DQDB ; istatistiksel çoklama yöntemini kullanarak fiberoptik ortamların geniş band olanaklarının ortak kullanımı için geliştirilmiştir. DQDB, iki yönlü bir veri yolu üzerinde dağıtılmış kuyruklama erişim mekanizmasını kullanan bir standarttır. Haberleşmede, DQDB dağıtık çoklu erişimli ağdır.

<span class="mw-page-title-main">Frame relay</span>

Frame Relay, standart bir geniş alan ağı teknolojisidir. Verilerin eski teknolojilere nispeten yüksek hızlarda dijital networkler üzerinden iletilmesini sağlar. Eskimiş ve artık yaygın olmayan bir teknolojidir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye Ulusal Numaralandırma Planı</span> Türkiyedeki telefon numaralandırma sistemi ve belirli hizmetlere tahsis edilmiş numara ve kodlar

Türkiye Ulusal Numaralandırma Planı, Türkiye ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ndeki telefon numaralandırma planı ve belirli hizmetlere tahsis edilmiş numara ve kodlarına denir. Düzenlemeler Türkiye'de Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu (BTK), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde ise Bilgi Teknolojileri ve Haberleşme Kurumu (BTHK) tarafından ITU-T E.164 ve ITU tavsiye kararlarına uygun olarak yapılmaktadır.

İnternet Protokolü (IP), ağlar arası paket transferinde eğer paketin boyutu gönderilecek ağın taşıyabileceği maksimum taşıma birimi 'nden (MTU) daha büyük olması durumunda datagram parçalamasını uygularlar. Böylece daha büyük boyuttaki paketleri kabul edecek olan ağın MTU'na uygun şekilde küçük parçalara böler. Parçalama bir IP datagramının ağlar arasında dolaşırken MTU(Maksimum Transfer Unit) değeri daha düşük kapasitede bir ağa geldiginde yaşadıgı durumdur. Yani parçalama, bölünmedir. Örneğin; Ethernet ağlarının MTU değeri 1500 byte'dır. Bizim IP datagramımızın değeri 2400 byte olsun. Bu paket ethernet ağının girişindeki yönlendiriciye geldiğinde yönlendirici diğer tarafında ethernet ağı ve bunun MTU değerinin 1500 byte olduğunu bilir ve 2400 byte’lık gelen paketi Ethernet ağına parçalayarak gönderir. Paketimiz artık hedefine ilk parça 1500 byte, ikinci parçası 900 byte olmak üzere iki parça olarak ulaşır ve birleştirilir.

<span class="mw-page-title-main">Telefon numaralandırma planı</span> telefon numaraları için planlama

Telefon numaralandırma planı, telekomünikasyonda abone telefonlarına veya diğer telefon uç noktalarına telefon numaraları atamak için kullanılan bir numaralandırma şemasıdır. Telefon numaraları, bir telefon şebekesindeki katılımcıların alan kodu yönlendirme sistemi ile erişilebilen adresleridir. Telefon numaralandırma planları, kamu telefon şebekesinin (PSTN) idari bölgelerinin her birinde tanımlanmaktadır ve ayrıca özel telefon ağlarında da bulunmaktadır. Halka açık numara sistemleri için, coğrafî konum her bir telefon abonesine atanan numara katarında rol oynamaktadır.