İçeriğe atla

S-400

S-400 Triumf (С-400 Триумф)
NATO kod adı: SA-21 Growler

S-400 sisteminin fırlatma aracı
Çeşidi Uzun menzilli hava savunma sistemi
Uyruğu Rusya Rusya
Hizmet geçmişi
Hizmet 2007-günümüz
Kullanıcılar Beyaz Rusya, Çin, Rusya, Türkiye
Üretim tarihi
Tasarımcı Almaz-Antey - Almaz S.I.C
Üretici Fakel Makina Üretim Tasarım Bürosu
Birim maliyeti $300.000.000
Üretildiği tarih 2007
Özellikler
Ağırlık 1800-1900 (kg)
Uzunluk 7,5 m
Genişlik 519 mm
Etkili menzil 400 km
Kanat genişliği 460 mm
İtici güç Dikey soğuk fırlatma
Seyir irtifası 30.000 m

S-400 Triumph (Rusça: С-400 "Триумф", NATO kod adı: SA-21 Growler), orta menzilli hava ve füze savunma sistemi S-300'den geliştirilmiş yeni nesil Rusya yapımı bir kısa-orta-uzun menzilli hava savunma füze sistemidir.[1]

S-400, 1979'da S-300'ün ortaya çıkmasından hemen sonra 1980'lerin başında, o zamanki adıyla Almaz Merkezi Tasarım Bürosu tarafından (günümüzde Almaz Bilimsel Endüstriyel Şirketi) Sovyetler Birliği'nde geliştirilmeye başlanmış ve gelişim süreci SSCB'nin dağılması nedeniyle uzun bir döneme yayılmıştır. S-400'ün S-300 sistemlerinden en önemli farkı, daha fazla hedefi aynı anda takip edebilmesi ve gelişmiş elektronik karşı tedbirlere sahip olmasıdır. S-400'de kullanılan radarlar hafif radar izine sahip olan ve hayalet uçak tabir edilen hedefleri takip edebilme yeteneğine sahiptir. S-400 sistemine şu ana kadar pek çok devlet ilgi göstermiş olmasına rağmen Çin ve Türkiye haricinde yabancı bir ülkeye satış gerçekleşmemiştir. 2017'de S-400, İngiliz The Economist gazetesi tarafından bir yazısında, "şu anda yapılan en iyi hava savunma sistemlerinden biri" olarak tanımlandı.[2] SIPRI Kıdemli Araştırmacısı Siemon Wezeman'a göre S-400, "mevcut en gelişmiş hava savunma sistemleri arasında yer almaktadır" demiştir.[3][4] 2007'den beri Rusya Silahlı Kuvvetleri tarafından kullanılmaktadır.

Geliştirme

S-400 sisteminin geliştirilmesi Sovyetler Birliği döneminde 1980'lerin sonunda başladı ve sistem 1993 Ocak ayında Rusya Hava Kuvvetleri tarafından duyuruldu.[5] 12 Şubat 1999'da Astrakhan'daki Kapustin Yar'da bildirildiğine göre, ilk başarılı testler yapıldı ve S400, 2001 yılında Rusya Silahlı Kuvvetleri tarafından ilgili savunma birimlerine konuşlandırılmak üzere takvime alındı.[6]

2003 yılında, sistemin dağıtım için hazır olmadığı ortaya çıktı. Ağustos ayında, iki üst düzey askeri yetkili, "S-400'ün, S-300P sisteminden kalan "eskimiş" önleyicilerle test edildiğinden endişe duyduğunu" ve "dağıtım için hazır olmadığı sonucuna vardıklarını" belirtmiştir.[6] Projenin tamamlanmasının ardından Şubat 2004'te yapılan bir açıklamada ve Nisan ayında yükseltilen 48N6DM füzesinin testinde balistik bir füzenin başarıyla vurulduğu onaylanmıştır.[7][8] 2007 yılında sistem, hizmete giriş için onaylandı.[9] İç savunma sektöründeki bir kaynağın TASS haber ajansına Ekim 2018'de verdiği bir habere göre, S-400 Hava Savunma Sistemi için 40N6 adlı uzun menzilli füzeyi Rusya hizmete kabul etti. Buna göre S-400 Triumf ve Pantsir füze sistemi iki katmanlı bir savunma sistemine entegre edileceği ifade edilmektedir.

Yapısı

PBU 55K6E Kumanda Merkezi

30K6E, sekiz ayrı birimi (tabur) yöneten bir yönetim sistemidir.[10] 55K6E, Ural-532301 aracını temel alan bir kumanda ve kontrol merkezidir. 91N6E, bir MZKT-7930 (Belarus kuruluşu MZKT üretimi 8×8 çekici) taşıyıcısı üzerine eklenmiş, parazite karşı korumalı, geniş bakış açılı bir radar algılama sistemidir (menzili 600 km). S bantta sistem 300 hedefi birden izleyebilir. 98ZH6E (bağımsız bir savaş yönetim sistemli füze) yüzeyden havaya füze sistemlerinin altı taburu, 40 kilometrelik (25 mi) bir menzil içindeyse, ek bir iki tabur ile kendi başlarına en fazla altı hedefi takip edebilir. 92N6E (veya 92N2E; sayısal sinyal yönlendirme özellikli çok işlevli faz dizili çekici üzerine eklenmiş füze atış ve yöngüdüm radarı[11]), 100 hedefi izleyebilen 400 kilometrelik (250 mi) bir menzile sahip çok işlevli bir radardır. 5P85TE2 fırlatıcısı ve bir çekili dorsedeki 5P85SE2 (12 fırlatıcıya kadar), fırlatma için kullanılır. 48N6E, 48N6E2, 48N6E3, 48N6DM, 9M96E, 9M96E2 ve ultra uzun menzilli 40N6E füzeleri, bir Rusya başkanlık kararnamesi ile yetkilendirilmiştir. Rusya hükûmetine göre, S-400, AESA radarı kullanmaktadır.

Truck-mounted radar
S-400 92N2 radarı ve 5P85T2

S-400'ün (98ZH6E)[12][13] isteğe bağlı elemanları, 30K6E füzelerinin kapsamasının ötesinde, 30, 60 ve 90 km'lik koruma alanı olan 15I6ME–98ZH6E'yi de içerir. 96L6E, 300 kilometrelik (190 mi) bir algılama aralığına sahiptir. 40B6M, 92N6E veya 96L6E[14] radarı için bir muhafazadır. Protivnik-GE, 400 kilometre (250 mi) menzilli gizli bir UHF radarıdır. Moskova-1 pasif sensörü, Protivnik'ten 2 ila 250 kat daha etkilidir; 400 kilometrelik (250 mi) menzilli[15] bir hedef hava savunma sistemi için Orion[16] ile Avtobaza-M (yer tabanlı ESM/ELINT sistemi, pasif sensör (konumlandırıcı))[17] ve Orion+ Avtobaza yüksek hassasiyetli algılama sağlar (girişim/parazit önleme için kullanılır). 1RL220BE[12][18] sürümlerinin parazit yayını (jamming) için kullanıldığı bildirilmiştir.[19] 400 kilometrelik (250 mi) menzilli S-200D Dubna (SA-5c) füzeleri ve S-300 P-ailesi radar sistemleri, ek komuta ve kontrol merkezleri olmadan kullanılabilir.[20] S-300 (SA-20A, SA-20B) füzeleri de yönlendirilebilir.[21] A-50 ve A-50U[10] uçakları erken uyarı ve komuta ve kontrolle hedef belirlemesi sağlar.[22]

30К6Е kontrol sistemi S-400 Triumph 98ZH6E sistemi ile bütünleştirilebilir;[12] S-300PMU2 (83М6Е2 kontrol sistemi aracılığıyla); S-300PMU1 (83М6Е kontrol sistemi aracılığıyla); Tor-M1, Ranzhir-M batarya komuta merkezi; Pantsir-S1 ana batarya aracı sayesinde eklemlenir. 92H6E radar sistemi ile bütünleşen Protivnik-GE ve Gamma-DE radarları, Baykal-E üst komuta direkleri ve benzeri tiplerle her batarya arasında iletişim sağlar; yakındaki 30К6Е, 83М6Е ve 83М6Е2 yönetim sistemleri; Polyana-D4М1 komuta merkezi; avcı uçağı komuta merkezi ve seyyar uzun menzilli radarlar ile bütünleşik olabilir. Sistemin VHF bileşeni, hassas izleme yeteneği sağlayan X ve L bandı bileşenleriyle alan odaklı arama ve izleme yapar. Radarların tehdit eksenine göre iyi yerleştirilmesi, L ve X bandı bileşenlerinin gelen hedefi, hedef RCS değerinin uygun olan düşük açılardan belirginleştirilmesini sağlar. RLM-S ve RLM-D, RLM-M'den daha iyi bir yükseklik izleme doğruluğuna sahiptir ve Nebo M radar kompleksi, modern yüzeyden havaya füzelerin orta alan rehberliği ve eski yüzeyden havaya füzelerin yörünge kılavuzları için uygun yüksek kaliteli iz üretme yeteneğine sahip olmaktadır.[23]

Gamma-C1E SHF seyyar radar istasyonu, 300 kilometrelik (190 mi) bir algılama aralığına sahiptir.[24] Nebo VHF seyyar radar istasyonu ve Resonance-NE radar istasyonu, 500 metre (1,600 ft) yüksekliğe kadar, 1,200 kilometre (750 mi) ve 65 kilometre (40 mi) arası bir algılama menziline sahiptir. Tüm Nebo ailesi yer belirleyicileri ordu hava savunması için iki katına çıkarılmıştır.[25] 1970'lerde, uzun menzilli seyyar UHF 5H87 ve SHF 5H69 düşük irtifa konumlandırıcıları kullanılmıştı.[26][27] 1980'lerde hedef, 40 km (25 mil) mesafede 10 metre (33 ft) yükseklikte tespit edildi.[28] Elbrus-90 bilgisayarı sistemi kontrol etmek için kullanılır.[29]

Yabancı müşterilere ihracata yönelik, mevcut müşteri hava savunma sistemlerini bütünleştirmek amacıyla, anti-kets ile bilgi teknolojisi eşleştirmesi için 30K6E komuta sisteminin geliştirilmesi üzerine ek çalışmalar devam etmektedir.

Bileşenleri

Görünmez hedefsavar menzil 150 km[31]

En yüksek hedefleme menzili (algılama yarıçapı daha geniştir)

  • Balistik bir hedef için (4800 m/s hız ve 0.4 metrekarelik bir radar kesiti): 230 km
  • 4 metrekare RCS ile bir hedef için: 390 km
  • Stratejik bombardıman uçağı büyüklüğünde hedef türleri için: 570 km
  • 96L6 yüksek irtifa radarı
    96L6 yüksek irtifa radarı

Yüksek İrtifa Bulucusu (TSBS)[32][33]

  • 96L6E radar ve teçhizatları ayrı ayrı çalışır (100 metre), 96L6E2 ihracat sürümü en çok 100 hedefi takip etme yeteneğine sahiptir. Dağlık arazide sistem yanlış dalga dönüşlerine veya yığılmaya karşı dayanıklıdır. Sistem düşük seviyeli radar hedefleri belirleme ve radar sektör incelemesi yapmak üzere radar değiştirir. Düşük gözlemlenebilirler (balistik füzelere karşı değil) dahil olmak üzere tüm uçak türlerini tespit etmek için çok yönlüdür. S-300 (SA20/20A/20B)[34] veya S-400 taburları için bir komuta bölümü işlevlerini yerine getirebilir. 96L6-1 radarı,[35] S-400 ve S-500 içindir. Hedefin tespiti için en fazla yükseklik her yönden ve 100 km uzaklıkta olabilir. 966AA14 adlı özel bir anten kulesi kullanabilir. Seyir füzelerine ve gizli hedeflere karşı algılama yeteneği vardır. Taburlar için komuta merkezi olarak görev yapabilir. Faz dizi radarlı ve çok yolludur.[34]
  • PBU 55K6E[36] Komuta Merkezi
S-400 için 92N6A radarı

Otomatik işleyişlidir, tüm sistem için komuta merkezi olarak görev yapar (tüm taburlar ve edilgenler dâhil tüm dış kaynaklar). Kumanda merkezi ile 98ZH6E'nin taburu arasında vericilerin yeniden kullanımıyla birlikte azami mesafe 100 km'ye kadardır.

  • 5P85TE2 lançerleri ve/veya 5P85SE2 çekilileri (lançer)

BAZ-64022 veya MAZ-543M çekili dorsesi ile birlikte dorsedeki 5P85TE2 lançerleri ve/veya 5P85SE2 lançerleri. 2014 yılında, sistemin hareketliliğini artıran yeni bir taşıyıcı tipi üretildi. Yakıt tüketimi %35 oranında azaltıldı. Fırlatıcı toplam maliyeti aslında %25 düşmüştür (2014 yılında taşıyıcıların maliyeti 8,7 milyon ruble idi (yaklaşık 240 bin dolar).[37]

Füzeler

S-400'ün kullandığı füzeler Rusya Hava Kuvvetleri'nin mevcut hava savunma sistemlerini azaltma programına paralel olarak kısa, orta ve uzun menzillerde aynı anda kullanılabilecek değişik füzelerden seçilmiştir.

Orta menzilli 9M96 füzesi aktif radar güdümlü bir füze olup 120 km menzile sahiptir ve hedefi vurma kabiliyeti uçaklara karşı 1 üzerinden 0.9 ve insansız uçaklara karşı 0.8 olarak hesaplanmıştır. Bu füzenin bir üst türevi olan 48N6DM füzesi 30 Nisan 2004 tarihinde Kapustin Yar test merkezinde test edilmiştir.

Uzun menzilli yeni bir füze olan 40N6 füzesi 400 km menzile sahiptir (MIM-104 Patriot ve S-300'ün iki katı) ve yarı aktif - aktif güdümle hedefe yönlendirilebilir. Bu füzenin hedefleri AWACS erken uyarı uçakları, sinyal karıştırıcı uçaklar ve balistik füzelerdir. Füzenin hızı olan 4.8 km/saniye (17280 km/saat) aynı hızda hareket eden hedefleri vurmasını sağlar.

Sekiz bölümden (tabur) oluşan bir sistem, en çok 384 füze[38] (250 km'den (160 mil) daha az menzilli füzeler dahil) ile 72 fırlatıcıyı kontrol edebilir.[39][40] Füzeler, roket motoru ateşlenmeden önce fırlatma tüplerinden havaya 30 metreye kadar bir gaz sistemi ile ateşlenir, bu da en uzun seviyeyi arttırır ve en düşük mesafeleri azaltır.[21] Nisan 2015'te, füzenin başarılı bir şekilde ateşlenmesi, 400 km (250 mil)[41][42] menzilli bir mesafeden gerçekleştirilmiş; uzun menzilli 40N6 füzesini taşıyan DFT'ler (dikey fırlatıcılı taşıyıcı), büyüklüğü nedeniyle tipik dört yerine sadece iki füze barındırabilir.[43] Bir başka denemede, etkin bir radar güdümlü başlık kullanılarak 9M96 füzesi ile kaydedildi ve 56 km yüksekliğe ulaştı.[44][45] Tüm füzeler, hedeflerin tam imha olasılığını artıran yönlendirilmiş patlayıcılı savaş başlığı ile donatılmıştır.[46] 2016 yılında, Rusya uçaksavar füze birlikleri, S-300 ve S-400 savunma sistemleri için yeni güdümlü füzeler teslim aldı.[47] Uçaklar, seyir füzesi ve balistik füzeleri yok etmek için tasarlanmış uçaksavar füze sistemi, yer hedeflerine karşı da kullanılabilir.[48] S-400, düşük irtifa uçuş seyrinden dolayı, seyir füzelerini yaklaşık 40 km mesafeden durdurabilir.[49]

Füze özellikleri
GRAU kodu Menzil Rakım Maksimum hız Maksimum hedef hızı Ağırlık Savaş başlığı Güdüm Notlar
40N6E[50]400 km (250 mi)[50]185 km (607.000 ft)[50]3840 m/s[51]4.800 m/s (11.000 mph; Mach 14)[50]1,893 kg[30]Yarı aktif radar yuvalama veya
aktif radar yuvalama 		Etkin bir radar güdümlü başlık ile, belirlenen rakıma çıkar ve rehberlikli arama ve yok etme kipine geçer.[21]

Alçak irtifa hedeflerine karşı son derece uzun mesafelerde etkilidir (radyo olay ufkunun altında).[52]

48N6DM/
48N6E3		250 km (160 mi)[53]60 km (200.000 ft) 2.000 m/s (4.500 mph; Mach 5,9)[53]4.800 m/s (11.000 mph; Mach 14)[53]1.835 kg (4.045 lb)[53]180 kg (400 lb)[53]Yarı aktif radar yuvalama[12]
48N6E2200 km (120 mi)[53]2.000 m/s (4.500 mph; Mach 5,9)[53]2.800 m/s (6.300 mph; Mach 8,2)[53]1.835 kg (4.045 lb)[53]180 kg (400 lb)[53]Yarı aktif radar yuvalama[12]
9M96 ve
9M96E2		120 km (75 mi)[54]30 km (98.000 ft)[54]1.000 m/s (2.200 mph; Mach 2,9)[54] (1M=295–340 m/s → 1000 m/s≈3~3.3M) 420 kg (930 lb)[54]24 kg (53 lb)[54]Aktif radar yuvalama[54]Hızlı, manevralı hedeflerine karşı bir füze ile yüksek isabet olasılığı. Uçak = 0.9; İHA = 0.8; Füze = 0.7.[54][55]
30 km yükseklikte 20 g'dan daha fazla yük faktörü, kısa ile orta menzilli balistik füzeleri imha etme olasılığını büyük ölçüde artırıyor.[20]
9M96E40 km (25 mi)[54][56]20 km (66.000 ft)[56]900 m/s (2.000 mph; Mach 2,6)[57]333 kg (734 lb)[56]24 kg (53 lb)[56]Aktif radar yuvalama[58]Uzun mesafeden alçaktan uçan hedeflerin yakalanmasına yardımcı olacak yuvalama eylemi ile radyo ufku için işaretçilik. Uzun dalga boylu radarlardan elde edilen yaklaşık rakamlarla birleştirilmiş 9M96 füzesi türlerinin optik ve kızılötesi menzili, hayalet hedefleri tespit edebilir ve hedeflere kilitlenebilir.[58]
  • S-400 sisteminin ABF yetenekleri (şu anda geçersiz olan) Anti-Balistik Füze Antlaşması kapsamında izin verilen en üst değere yakındır.
  • 2014 yılında hizmete girecek olan yeni anti-balistik füzeler 77N6-N ve 77N6-N1, sözde sisteme atıl/kinetik anti-balistik yetenek katar.[59] Aynı füzeler, açıkça belirtilmiş bir anti-ICBM rolü olan S-500 sistemi tarafından da kullanılacaktır.[60]
S-300 sistem soy ağacı
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S-300 ailesi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S-300V
 
 
 
 
 
 
S-300P
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S-300F
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S-300V1
 
S-300V2
 
S-300PT
 
 
 
 
S-300PS
 
 
 
 
Fort
 
Rif
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S-300VM
 
 
 
S-300PT-1
 
S-300PM
 
 
 
 
S-300PMU
 
Fort-M
 
Rif-M
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Favorit-S
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S-300VM1
 
S-300VM2
 
S-300PT-1A
 
S-300PM1
 
 
 
S-300PMU1
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antey 2500
 
 
 
 
 
 
 
S-300PM2
 
 
 
 
 
S-300PMU2
 
 
 
Rus Sürümü
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
S-300V4
 
 
 
 
 
 
 
Favorit
 
 
 
 
 
İhracat Sürümü
 
 
 
 
S-300VMD
 
 
 
 
 
S-400
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Radarlar

S-400'ün radarları S-300 sisteminde kullanılan 64N6 ve 76N6 radarlarının gelişmiş bir türevi olan 96L6'dır. S-400 komuta merkezi aynı anda 6 bataryaya komut verebilir ve her batarya 12 fırlatma aracına komuta eden bir 96L6 adlı radara sahiptir. Bu radarlar hayalet uçak tabir edilen hedefleri izleme ve bu hedeflere kilitlenme yeteneğine sahiptir. Gelecekte 96L6 radarların daha da geliştirilmesiyle 500-600 kilometreye kadar etkili olacakları düşünülmektedir.

Morpheus savunma sistemi

  • Ayrı bir bağımsız hava savunma sistemi olan 42S6 Morfey (Morpheus) halen geliştirilmektedir. Bu sistem, S-400'ü terminal aşamada çeşitli tehditlerden korumak için kısa mesafeli bir hava savunma sistemi olarak belirlenmiştir ve S-350E ile birlikte S-400'ün bir takviyesi olarak da hareket edecek şekilde kullanılacaktır. Birlikte, bu sistemler Hava ve Uzay Savunma Kuvvetleri'nin bir parçasını oluşturur.[61]
  • Morfey'in geliştirilmesi 2007'de başlamıştı ve 2013'te tanıtılması planlanmıştı, ancak en az 2015 yılına kadar tanıtımı ertelenmiştir.[62][63][64][65] Füze sistemi çok yönlü 29YA6 radarı, kızılötesi algılayıcıları ve 36 füzeden oluşur.[61][66] Füzeler 10 km menzile ve 3500 m'ye kadar bir irtifaya sahiptir.
  • Dış hedef göstergesi bağımsız RLS'ye sahip olan "Niobium"'dur. Hareketlilik durumuna geçişi 5 dakika sürer. Frekans bandı S bandı ve UHF'dir. 600 km'lik algılama menziline (Radar kesiti 1 metrekare ile 430 km'ye kadardır), 8000 km/s hedef hızı, 4791 mil, Mach 6.35'dir. Algılama için, konum sahibi hedefleme öğelerinin komutunu aktarır (bu uygulamada, sistemlerde en yüksek hız astları büyür). Tasarımcısı "NNIIRT"'dir.

İstatistik

S-400'ün temel özellikleri[67]
Maks. hedef hızı Saniyede 4.8 kilometre (17.000 km/h; 11.000 mph; Mach 14)[13]
Hedef algılama mesafesi (km) 600
Aerodinamik hedefe karşı menzil (km)
  • en yüksek
  • en düşük

400[68]
2[39]
Aerodinamik hedef için irtifa sınırları (2015, km)
  • en yüksek
  • en düşük

27[13] (kolaylıkla)/30,[40] 56[69][70] (9M96E2),[71] 185 km'ye kadar (40Н6Е)[30]
0.005(9M96)/0.01 (tamamı)
Taktik balistik hedeflere karşı menzil (km)
  • en yüksek
  • en düşük

60
5[12]
Eşzamanlı olarak nişanlı (angaje) hedeflerin sayısı (tam sistem) 80[10][39][52][72][73] geliştirme aşamasında daha önce 36 idi (2012)[74]
Eşzamanlı güdümlü füzelerin sayısı (tam sistem) 160,[39][40][75][76] 1 hedefe saldırmak için 2 füze kullanabilir[77]
Harekâta başlarken bir sinyal üzerinde çalışmaya hazırlanma (savaşmaya başlamadan önce sinyal gücü ile) (dak) 5,[74][78] geliştirme aşamasında 10-15 oldu[73]
Bekleme kipinde bir sinyalde çalışmaya hazırlanma (dak) hazır ve etkin 0,6/hazırlanma 3[30]
Büyük kapsamlı bakımlar arasındaki süre (sa) 10000
Hizmet ömrü (yıl)
  • yer tesisleri
  • uçaksavar güdümlü füzeler

En az 20
15
  • Hedef tipleri:[79][80][81]*B-1, B-2,[82] FB-111 ve B-52H gibi stratejik bombardıman uçakları
  • EF-111A ve EA-6 gibi elektronik önleme savaş uçakları
  • TR-1 gibi keşif uçakları
  • E-3A ve E-2C gibi erken uyarı radar uçakları
  • F-15, F-16, F-35[83] ve F-22 gibi savaş uçakları
  • Tomahawk gibi stratejik seyir füzeleri
  • Balistik füzeler (3.500 km'ye kadar)[56]
  • Çok amaçlı en yüksek radyal hız, saniyede 4.8 kilometredir (170.000 km/h; 110.000 mph; Mach 140); mutlak limit saniyede 5 kilometre (18.000 km/h; 11.000 mph; Mach 15),[56] en düşük sıfırdır.[12]
  • Sistem yanıt süresi 9–10 saniyedir.[84]
  • Araçlar, 25 km/s hıza kadar yollarda (60 km/h) ve arazide (karada) hareket edebilir.[72]
  • Pravda gazetesinin bir makalesine göre, bir taburun (yaklaşık 7-8 fırlatıcı) fiyatı 200 milyon dolardır.[85]
    • Uygulanabilir başarı olasılığı %83.3 (1 füze için, 2 değil). Bir günde 1500 km üstündeki, işgal bölgesinde, 10 hedef yok edildi, 12 füze kulanılarak.[86] Hedefler çok yüksek ve çok düşük irtifalarda idi.[87] Güçlü girişim koşullarında ve en uzun mesafeden (250 km) küçük bir hedef (Çin) imha edildi, hedef hızı 3 km/s (balistik füze) idi.[88]

Kullanıldığı yerler

S-400 sistemi ilk olarak 2007 yılında başkent Moskova'ya yerleştirildi. 2009 senesi itibarıyla iki tabur (bir S-400 taburu minimum 8 fırlatıcı ve 32 füzeden oluşur) konuşlandırıldı. 2011 yılında Moskova'nın kuzeyine iki tabur daha yerleştirilmiştir.

Suriye İç Savaşı'nın ardından 2015 yılında Tartus kentinde bulunan Rusya'nın kontrolünde olan hava üssüne yerleştirildi.

Kasım 2016'da Kaliningrad'a füze savunma sistemi ve İskender füzeleri konuşlandırdı.

Rusya'nın Kırım'ı ilhakı sonrası Kırım'a S-400 füze savunma sistemi kuruldu.[89]

Rusya'nın uzak doğusunda ve Japonya'nın kuzeyindeki Kuril Adaları bölgesine S-400 sistemleri yerleştirileceği açıklanmıştır.[]

Kullanıcılar

  •  Rusya: 19 alay, 39 tabur (328 fırlatıcı)
  •  Çin: 6 tabur[90]
  •  Belarus: 2 tabur (bedelsiz olarak Rusya tarafından hibe edildi).[91]
  •  Türkiye: 2 tabur (Türkiye 2020 Ekim'de ilk S400 testini gerçekleştirdi).[92]

Gelecekteki kullanıcılar

  •  Hindistan: 5 tabur için anlaşma imzalandı. Teslimatlar 2020'de yapılacağı söylenilip herhangi bir sonuca varılamadı.[93]

Kaynakça

  1. ^ "S400". 21 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2019. 
  2. ^ "Turkey and Russia cosy up over missiles" [Türkiye ve Rusya füzeler üzerinde rahat]. The Economist. 4 Mayıs 2017. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2017. 
  3. ^ "US gives Turkey ultimatum on Russian missiles" [ABD, Türkiye’ye Rus füzeleri konusunda ültimatom verdi] (İngilizce). BBC, bbc.com. 9 Haziran 2019. 3 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2019. 
  4. ^ Ritzen, Yarno. "Why do countries want to buy the Russian S-400?" [Ülkeler neden Rus S-400'ü satın almak istiyor?] (İngilizce). Aljazeera.com. 11 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  5. ^ Land Based Air Defence [Kara Konuşlu Hava Savunma], Jane's, 2010–2011 
  6. ^ a b "S-400 (SA-20)". missilethreat.csis.org. CSIS. 
  7. ^ "Russia: New S-400 Air Defense System Coming Soon". Periscope Daily Defense News Capsules. 4 Nisan 2001. 
  8. ^ "Russia Trumpets New S-400 Missile System". BBC Monitoring. 23 Mart 2001. 
  9. ^ "Балтийский флот начал получать комплексы ПВО С-400, сообщил источник" [Bir kaynağa göre Baltık Filosu S-400 hava savunma sistemi almaya başladı]. vpk.name (Rusça). RIA Novosti. 4 Ağustos 2011. 25 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  10. ^ a b c "Зенитный ракетный комплекс С-400 'Триумф'" [Uçaksavar füzesi sistemi S-400 'Triumph'] (Rusça). 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  11. ^ "92N6E "Grave Stone"". radartutorial.eu. Radar Tutorial. 12 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2019. 
  12. ^ a b c d e f g "ГСКБ Концерна ПВО Алмаз-Антей имени академика А.А. Расплетина (ОАО НИЭМИ) : с-25 беркут, бункин борис васильевич, с 300 пму, с-300 пму, зрс, с-400 триумф, средства пво, четырёхсотка, противовоздушная оборона" [GSKB Kontserna PVO Almaz-Antey Imeni Akademika A.A. Raspletina (JSC NIEMI) : S-25 Berkut, Bunkin Boris Vasilievich, S 300 pmu, S-300 pmu, zrs, S-400 Triumph, hava savunma, dört yüz hava savunma]. 3 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  13. ^ a b c "Мобильная многоканальная зенитная ракетная система С-400 "Триумф"" [Seyyar çok kanallı hava savunma füzesi sistemi S-400 "Triumf"] (Rusça). 2 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2014. 
  14. ^ "АО НПО ЛЭМЗ – ПРОДУКТЫ и УСЛУГИ – УПРАВЛЕНИЕ ВОЗДУШНЫМ ДВИЖЕНИЕМ" [AO NPO LEMZ – ÜRÜNLER ve HİZMETLER – HAVA GÜZERGÂH YÖNETİMİ]. lemz.ru. 8 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  15. ^ "Армия получит комплекс радиолокации "Москва-1"" [Ordu "Moskova-1" radar kompleksine kavuşacak]. ROSTEC, rostec.ru. 22 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  16. ^ "RTR Orion". RusArmy.com. 16 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  17. ^ "1Л222 Автобаза" [1L222 Avtobaza]. 22 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  18. ^ "Индексы ГРАУ МО СССР / РФ" [GRAU MO SSCB / RF İndisleri]. 2 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  19. ^ "Россия представит уникальные военные разработки" [Rusya eşsiz askeri gelişmeler sunacak]. 22 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  20. ^ a b "ЗРК С-400 "Триумф"" [ZRK S-400 "Triumph"]. 13 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  21. ^ a b c "Зенитная ракетная система С-400 "Триумф"". 1 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  22. ^ "ТАНТК им. Г. М. Бериева – самолёт радиолокационного дозора и наведения А-50Э" [TANTK im. G. M. Beriyeva – A-50E radar izleme ve rehberlik uçağı]. beriev.com. 15 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  23. ^ "Russian / PLA Low Band Surveillance Radars" [Rus / PLA Düşük Bant İzleme Radarları]. 2 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  24. ^ "Радиолокационная станция "Гамма-C1E"" [Radar istasyonu "Gamma-C1E"]. RusArmy.com. 14 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  25. ^ bmpd (21 Nisan 2016). "Закупка радиолокационных станций "Ниобий-СВ"". 25 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  26. ^ "5Н87". pvo.guns.ru. 25 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  27. ^ "РЛС "Противник-Г"- ломка стереотипов | Журнал «Воздушно-космическая оборона»". VKO, vko.ru. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  28. ^ "Osnovy sistemy pro pvo". 30 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  29. ^ Sudakov, Dmitry (25 Eylül 2017). "Russia's S-400 air defence systems for NATO armies" [NATO orduları için Rusya'nın S-400 hava savunma sistemleri]. Pravda Report. 27 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. S-400, 360 derecelik etkinlik alanında eşit derecede iyi çalışır. Elbrus-90 bilgisayarlı faz dizili radar anteni, 600 kilometreye kadar algılama menzili sağlar. (The S-400 works equally well in 360 degrees of activity area. Its phased array radar antenna with Elbrus-90 computer ensures the detection range of up to 600 kilometres.) 
  30. ^ a b c d "ЗЕНИТНАЯ РАКЕТНАЯ СИСТЕМА С-400 «ТРИУМФ»" [UÇAKSAVAR ROKET SİSTEMİ S-400 «TRIUMPH»]. nevskii-bastion.ru (Rusça). A.V.Karpenko. 3 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 
  31. ^ Vladimir Tuchkov (28 Nisan 2015). "С-400 vs Patriot: в чем американцы уступают нашим ЗРС" [S-400'e karşı Patriot: Amerikalılar FSS'mizden nasıl daha düşük?]. svpressa.ru. SvobodnayaPressa. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2017. 
  32. ^ "РАДИОЛОКАЦИОННАЯ СТАНЦИЯ 96Л6Е" [96L6E RADAR İSTASYONU]. pvo.guns.ru (Rusça). 30 Kasım 2008. 20 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 
  33. ^ "РАДИОЛОКАЦИОННАЯ СТАНЦИЯ — ВСЕВЫСОТНЫЙ ОБНАРУЖИТЕЛЬ (ВВО) 96Л6Е" [RADYOLOKASYON İSTASYONU - ÇOK KATLI ALGILAYICISI (VVO) 96L6E]. bastion-opk.ru (Rusça). A.V.Karpenko. 8 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2015. 
  34. ^ a b "Масштабные учения со стрельбами из С-300 и С-400 пройдут под Астраханью" [S-300 ve S-400'ün ateşlenmesiyle yapılacak detaylı talimler Astrahan'da gerçekleştirilecek]. arms-expo.ru (Rusça). CJSC "Fuar şirketleri birliği" BIZON. 20 Ağustos 2014. 23 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2015. 
  35. ^ "ЗРС С-500 начнут поступать в войска в 2016" [S-500 FSS 2016 yılında birliklere gelecek]. arms-expo.ru (Rusça). CJSC "Fuar şirketleri birliği" BIZON. 10 Ağustos 2014. 8 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2015. 
  36. ^ "ЗРС С-400 "Триумф": В основе конструктивно-техниЧеских решений зенитной ракетной системы "Триумф" лежат самые передовые достижения" [FSS S-400 "Triumph": Triumph hava savunma füze sisteminin yapıcı teknik çözümlerinin merkezinde en gelişmiş başarılar bulunmakta]. vko.ru (Rusça). 3 Haziran 2008. 23 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2015. 
  37. ^ "Ростех :: Новости :: "Авиационное оборудование" модернизировало транспортную машину для С-400" [Rostec :: Haber :: "havacılık teçhizatları" S-400 için yenilenmiş taşıma aracı]. rostec.ru (Rusça). ITAR TASS. 18 Haziran 2014. 18 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2015. 
  38. ^ "Missiles sol-air S-400 (Triumph)" [S-400 (Triumph) Yüzeyden-Havaya Füzeleri] (Fransızca). RIA Novosti. 16 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  39. ^ a b c d "ЗРС С-400 "Триумф"". 29 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. []
  40. ^ a b c "Характеристики зенитной ракетной системы С-400" [S-400 uçaksavar füze sisteminin özellikleri]. RIA Novosti. 27 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  41. ^ "Минобороны России испытало новую ракету для ЗРС С-400" [Rusya Savunma Bakanlığı, S-400 sistemi için yeni bir füze test etti]. ria.ru. RIA Novosti. 4 Nisan 2015. 4 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2015. 
  42. ^ "ТАСС: Армия и ОПК – Минобороны испытало дальнюю ракету для С-400" [TASS: Ordu ve Savunma Sanayi – Savunma Bakanlığı S-400 için uzun menzilli bir füze test etti]. tass.ru. ITAR TASS. 6 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2015. 
  43. ^ "Are Russia's Lethal S-400 SAMs Equipped with the Latest Long-Range Missiles?" [Rusya’nın Öldürücü S-400 HSF'leri En Yeni Uzun Menzilli Füzelerle donatıldı mı?] (İngilizce). Nationalinterest.org. 19 Ocak 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  44. ^ "До конца года в армии появится еще один полк С-400" [Yıl sonuna kadar, Orduda bir tane daha S-400 alayı olacak]. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  45. ^ "SA-21 GROWLER (S-400)". Scribd. 24 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2015. 
  46. ^ "Применение ЗРС С-400 Триумф" [S-400 Triumph kullanımı]. s400.ru. 26 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  47. ^ "Russian Aerospace Force receives over 30 planes and helicopters in 2016" [Rus Hava ve Uzay Kuvvetleri 2016 yılında 30'dan fazla uçak ve helikopter aldı]. ITAR TASS. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2019. 
  48. ^ "Russian troops in Crimea receive S-400 antiaircraft missile system" [Kırım'daki Rus birlikleri S-400 uçaksavar füze sistemi aldı]. ITAR TASS. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2019. 
  49. ^ "After U.S. Strikes Syrian Air Base, Russians Ask: 'Where Were Our Vaunted Air Defense Systems?'" [ABD'nin Suriye Hava Üssü'ne saldırmasından sonra, Ruslar şunu soruyor: 'Övülen Hava Savunma Sistemlerimiz Nerede?'] (İngilizce). Radio Free Europe/Radio Liberty. 7 Nisan 2017. 4 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  50. ^ a b c d "Характеристики зенитной управляемой ракеты большой дальности 40Н6" [40N6 uzun menzilli hava savunma füzesinin özellikleri] (Rusça). LiveJournal. 24 Ağustos 2018. 12 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. Kubinka’da düzenlenen Ordu-2018 Uluslararası Askeri Teknik Forumu'nda S-400 ve S-500 hava savunma sistemlerinin uzun süredir devam eden 40N6 uzun menzilli uçaksavar güdümlü füzelerinin özelliklerini içeren birçokluortam sunumu EKR Almaz-Antey Kuruluşu’nda gerçekleşti. (На проходящем в Кубинке Международном военно-техническом форуме "Армия-2018" в экспозиции АО "Концерн ВКО "Алмаз-Антей" была замечена мультимедийная презентация с характеристиками многострадальной долгостройной зенитной управляемой ракеты большой дальности 40Н6 для зенитных ракетных систем С-400 и С-500.) 
  51. ^ "40N6" (İngilizce). Deagel.com. 27 Ağustos 2018. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2018. 
  52. ^ a b "Триумф "Ворчуна"" [Triumf "Huysuz"]. s400.tass.ru (Rusça). ITAR TASS. 10 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2017. 
  53. ^ a b c d e f g h i j "Almaz-Antey 40R6 / S-400 Triumf Self Propelled Air Defence System / SA-21" [Almaz-Antey 40R6 / S-400 Triumf Kundağı Motorlu Hava Savunma Sistemi / SA-21] (İngilizce). AusAirpower.com. 30 Nisan 2012. 25 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2016. 
  54. ^ a b c d e f g h Carlo Kopp; Peter Goon (27 Ocak 2014). "Fakel 9M96E and 9M96E2 Surface to Air Missiles" [Fakel 9M96E ve 9M96E2 Yüzeyden Havaya Füzesi]. AusAirpower.com. 25 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  55. ^ "Зенитный ракетный комплекс С-400 'Триумф'" [Hava savunma füze sistemi S-400 'Triumph']. rbase.new-factoria.ru. New-Factoria. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2014. 
  56. ^ a b c d e f "С-400 "Триумф", зенитная ракетная система" [S-400 "Triumph" yüzeyden havaya füze sistemi]. Arms Expo (Rusça). 23 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  57. ^ "Зенитный ракетный комплекс ПВО средней дальности С-350 50Р6А "Витязь"" [Orta menzilli S-350 50R6A "Vityaz" hava savunma uçaksavar füze sistemi]. 13 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2016. 
  58. ^ a b "Пять преимуществ С-400 над Patriot". 5 Mayıs 2014. 18 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2016. 
  59. ^ Andrei Kislyakov, özellikle RIR için (18 Aralık 2012). "Russia to roll out new hypersonic missiles" [Rusya yeni hipersonik füzeler sunacak] (İngilizce). Indrus.in. Erişim tarihi: 29 Ekim 2013. []
  60. ^ "S-500 Prometheus" (İngilizce). MissileThreat.com. 26 Nisan 2013. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2013. 
  61. ^ a b "Национальная оборона / Оборонно-промышленный комплекс / В интересах ВКО России :: Концерн ПВО «Алмаз – Антей» продемонстрирует свои растущие возможности на авиасалоне МАКС-2013" [Ulusal Savunma / Savunma Sanayi Kompleksi / Rusya VKO Yararları :: Kontsern PVO "Almaz - Antey", MAKS-2013 hava fuarında büyüme fırsatlarını gösterecek]. Oborona.ru. ООО Natsional'naya oborona. 2 Ekim 2013. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2015. 
  62. ^ "В России создаётся новый ЗРК "Морфей"" [Rusya'da yeni bir HSS olan "Morpheus" yaratıldı]. Army-news.ru. 13 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2015. 
  63. ^ "НОВЫЙ ЗРК "МОРФЕЙ"" [YENİ HSS "MORFEY"]. narod.ru. 23 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2015. 
  64. ^ "Russia to Get New Short-Range Air Defense System in 2015" [Rusya 2015'te Yeni Kısa Menzilli Hava Savunma Sistemine kavuşacak]. SputnikNews. 24 Nisan 2013. 
  65. ^ ""Морфей" опаздывает на два года" ["Morfey" iki yıl gecikti]. vpk-news.ru. 4 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2015. 
  66. ^ "Россия получит мощный воздушный щит с новым ЗРК "Морфей"" [Rusya yeni "Morfey" HSS ile güçlü bir hava kalkanı alacak]. topwar.ru. 12 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2015. 
  67. ^ "ЗРС "Триумф" – ОАО "НПО "Алмаз"" [URS "Triumph" - OAO NPO "Almaz"]. 3 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  68. ^ "Новая ракета для ЗРС С-400 уже готовится к серийному производству" [S-400 için yeni füze seri üretime hazırlanıyor] (Rusça). Military Paritet, militaryparitet.com. 18 Mart 2010. 15 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 
  69. ^ "С-400 сумел поразить гиперзвуковые и баллистические цели" [S-400 hipersonik ve balistik hedeflere ulaşabildi]. lenta.ru. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2015. 
  70. ^ "Противоракетная защита Москвы пополнится пятым по счету полком С-400". rg.ru. 21 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2015. 
  71. ^ "ЗЕНИТНАЯ РАКЕТНАЯ СИСТЕМА С-400 "ТРИУМФ"" [UÇAKSAVAR FÜZE SİSTEMİ S-400 "TRIUMPH"]. narod.ru. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2015. 
  72. ^ a b "Зенитная ракетная система большой и средней дальности С-400 "Триумф"" [Uzun ve orta menzilli S-400 "Triumph" uçaksavar füze sistemi]. vpk.name. 7 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2014. 
  73. ^ a b С-400 и С-500 в программе "Военная Тайна" [S-400 ve S-500 programında "Askeri Sır"]. YouTube. 24 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  74. ^ a b "Ракету дальнего радиуса действия для С-400 создадут в 2012 году" [S-400 için uzun menzilli füze 2012 yılında yapılacak]. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  75. ^ "Ракеты для С-400 поставят на поток в третьем квартале 2010 года" [S-400 için roketler 2010'un üçüncü çeyreğinde kullanıma girecek]. RIA Novosti. 16 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2015. 
  76. ^ "Зенитная ракетная система большой и средней дальности С-400 "Триумф"" [Uzun ve orta menzilli S-400 "Triumph" uçaksavar füze sistemi]. rusarmy.com. RusArmy.com. 6 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2015. 
  77. ^ "S-400令土耳其疏遠北約 普京乘虛而入". BBC. 13 Eylül 2017. 
  78. ^ "Зенитная ракетная система С-400 "Триумф" в деталях" [Ayrıntılı olarak uçaksavar füze sistemi S-400 "Triumph"]. Askeri-yurtsever sitesi "Otvaga". 14 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  79. ^ "Характеристики С-400 "Триумф"" [S-400 "Triumph"'un Özellikleri]. 18 Eylül 2015. 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2016. 
  80. ^ "Ошибка – нет ни одного сайта". raspletin.ru. 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  81. ^ "After 3 years Delay, S-400 Triumf is Officially Fielded" [3 Yıl Gecikmeden Sonra S-400 Triumf Resmen Sahaya Girdi]. Defense Update. 16 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  82. ^ "Характеристики С-400 "Триумф"" (Rusça). RIA Novosti. 21 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2017. 
  83. ^ "Российские ПВО не оставляют не одного шанса авиации США" [Rus hava savunmacılığı ABD havacılığına şans bırakmadı]. 13 Mayıs 2011. 18 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  84. ^ "S-500 Prometheus". Missile Threat. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  85. ^ "С-400 против MEADS" [S-400'ler MEADS'e karşı]. pravda.ru (Rusça). Pravda. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2014. 
  86. ^ "Одновременный пуск 12 ракет С-400 сняли на видео". 27 Şubat 2017. 22 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018. 
  87. ^ "Корреспондент "Звезды" сняла одновременный пуск 12 ракет С-400". tvzvezda.ru. TVZvezda. 22 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018. 
  88. ^ "Источник: Китай провел первые успешные испытания С-400". ITAR TASS. 29 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2018. 
  89. ^ "S-400 füze savunma sistemi nedir: 6 soruda Türkiye'nin Rusya'dan satın alacağı füzeler". BBC. 29 Aralık 2017. 10 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2019. 
  90. ^ "S-400: Türkiye'nin Rusya'dan satın aldığı, teslimatına başlanan hava savunma sistemi". BBC. 13 Temmuz 2019. 10 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. Milli Savunma Bakanlığı Cuma günü, ilk parçaların Türkiye'ye ulaştığını açıkladı. Bakanlık'tan Cumartesi günü yapılan açıklamada, sevkiyatın devam ettiği bildirildi. 
  91. ^ Taisiya Grigorieva (28 Haziran 2016). "Москва отблагодарила Минск за бесплатную аренду земли системами С-400" [Moskova, S-400 yer sistemlerini ücretsiz kiraladığı için Minsk’e teşekkür etti] (Rusça). riafan.ru. 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 
  92. ^ "Turkey Takes First Shipment of Russian S-400 Air Defense System in Defiance of US and NATO Warnings" [Türkiye, ABD ve NATO Uyarılarına Karşı Rus S-400 Hava Savunma Sisteminin İlk Sevkiyatını Aldı] (İngilizce). Washington Post. 12 Temmuz 2019. 6 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 
  93. ^ "India Russia S-400 missile deal: All you need to know" [Hindistan Rusya S-400 füze anlaşması: Tüm bilmeniz gerekenler] (İngilizce). The Times of India. 5 Ekim 2018. 5 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019. 

Dış bağlantılar

Sovyetler Birliği ve Rusya tarafından geliştirilen füze sistemleri

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">AIM-120 AMRAAM</span> yeni nesil bir orta menzilli görüş ötesi havadan havaya füze

AIM-120, savaş uçaklarından fırlatılan yeni nesil bir orta menzilli görüş ötesi havadan havaya füzedir.

<span class="mw-page-title-main">Füze</span> çeşitli güdüm sistemleri ile hedefe yönelen karmaşık silah sistemi

Füze, genellikle bir sevk maddesi, jet motoru veya roket motoruyla desteklenen, kendi kendine hareket edebilen, havada giden menzilli bir silahtır.

<span class="mw-page-title-main">Sea Sparrow</span> NATO Donanmasının standart Gemi Konuşlu Kısa Menzilli Hava Savunma Füzesi

RIM-7, NATO Donanmasının standart Gemi Konuşlu Kısa Menzilli Hava Savunma Füzesi'dir

<span class="mw-page-title-main">S-125 Neva</span> Rus yapımı Orta Menzilli Hava Savunma Füzesi sistemi

S-125 Neva\Pechora,, yüksek performanslı uçaklara, diğer hava hedeflerine angajman yetenekli, çok kanallı, her hava şartında faaliyet kabiliyetine sahip olan, Rus yapımı orta menzilli karadan havaya füze savunma düzeneğidir.

<span class="mw-page-title-main">HQ-9</span>

HQ-9,, Çin'in yeni kuşak uzun menzilli savunma sistemlerinin, aktif radar hedef aramalı, orta menzilden uzun menzile kadar değişken bir dizi hava savunma füzesi ile donatılabilen türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Seyir füzesi</span> Jet motorundan faydalanan güdümlü, antigemi füze sistemidir

Seyir füzesi kaldırıcı kuvvet olarak kanatçıklarının yardımıyla havanın dinamik yapısından, sürüklenmeyi dengelemek için de çekiş kuvvetlerinden bunun içinde jet motorundan faydalanan güdümlü bir füze sistemidir. Kruz füzesi genel olarak içerisinde klasik patlayıcı veya nükleer bomba bulunan savaş başlıklarını yüzlerce kilometre taşımak üzere tasarlanmıştır. Gelişmiş kruz füzeleri süpersonik veya yüksek sesaltı hızla ilerleyen, kendi kendine sevk edebilen, radara yakalanmamak için çok alçak irtifadan uçabilen araçlardır. Genel olarak bu araçlar savaş başlığı taşımaları ayrıca keşif veya gözetleme değil saldırı amacı taşıdıklarından insansız hava aracı sınıfına girmezler.

<span class="mw-page-title-main">AT-15 Khrizantema</span> Rusya üretimi tanksavar füzesi

9M123 Khrizantema Rusya tarafından üretilen NATO rapor adı AT-15 olan radar veya lazer güdümlü bir tür tanksavar füzesidir. Füze sistemi günümüz modern tankları olan M1A2 ve Leopard 2 tanklarına karşı kullanılabilir. Ayrıca alçaktan uçan helikopterlere karşıda etkilidir.

<span class="mw-page-title-main">AT-6 Spiral</span> SSCB yapımı güdümlü tanksavar füzesi

9K114 Shturm SSCB tarafından geliştirilen SACLOS sınıfı radyo güdümlü bir tanksavar füzesidir. GRAU tarafından verilen ad ise 9K114. Füzenin NATO rapor adı ise AT-6 Spiraldir. Füzenin bilinen adı ise 9M114 Kokon.

<span class="mw-page-title-main">AT-16 Scallion</span> Rusya tarafından geliştirilen lazer ışın güdümlü tanksavar füzesi

9A1472 Vikhr Rusya tarafından geliştirilen lazer ışın güdümlü tanksavar füzesidir. GRAU adı "9K121",NATO rapor adı ise AT-16 Scalliondur. Füze Ka-50, Ka-52 helikopterleri ve Su-25T savaş uçağından fırlatılır. 1990 yılında Rus Ordusunda kullanılmaya başlandığı düşünülen füze ilk olarak 1992 yılındaki Farnborough Hava Gösterisi sırasında halka izlettirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bisnovat R-40</span>

Bisnovat R-40 1960'larda geliştirilmiş Sovyetler Birliği'ne ait uzun menzilli füzedir. İlk olarak Rusya tarafından kullanılmıştır. İki model olarak kullanılmaktadır:

<span class="mw-page-title-main">MIM-104 Patriot</span> Amerikan menşeli yüksek irtifa uzun menzilli hava savunma sistemi

MIM-104 Patriot, uçaklara, seyir füzelerine ve taktik balistik füzelere karşı koruma sağlamak üzere tasarlanmış uzun menzilli, her irtifada, her türlü hava koşuluna uygun bir hava savunma sistemidir. Amerika Birleşik Devletleri merkezli bir savunma ve havacılık şirketi olan Raytheon Technologies tarafından üretilmektedir. Öncelikle Amerika Birleşik Devletleri ve dünyadaki diğer bazı ülkeler tarafından kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">S-300</span> Rusya yapım orta ve kısa menzilde balistik ve benzeri hava saldırılarından korunmak için kullanılan bir hava savunma füze sistemi

S-300 S-300, ilk S-300P versiyonuna dayalı olarak Almaz-Antey tarafından üretilen bir dizi başlangıçta Sovyet ve daha sonra Rus uzun menzilli Karadan Havaya Füze sistemleridir. S-300 sistemi, Sovyet Hava Savunma Kuvvetleri için uçak ve seyir füzelerine karşı savunma yapmak üzere geliştirildi. Balistik füzeleri durdurmak için sonraki varyasyonlar geliştirildi. S-300 sistemi ilk olarak 1979'da Sovyetler Birliği tarafından büyük endüstriyel ve idari tesislerin, askeri üslerin hava savunması ve düşman saldırı uçaklarına karşı hava sahasının kontrolü için tasarlanmıştı. Sistem tamamen otomatiktir, ancak manuel gözlem ve çalıştırma da mümkündür. Bileşenler, merkezi komuta karakolunun yakınında veya 40 km kadar uzakta olabilir. Her radar, merkezi komuta noktası için hedef belirleme sağlar. Komuta merkezi, 80 km mesafeye kadar olan hedefleme radarlarından alınan verileri karşılaştırarak yanlış hedefleri filtreler. Merkezi komuta yeri hem aktif hem de pasif hedef tespit modlarına sahiptir. Hedefi vuruş kabiliyeti oldukça yüksek olan bu füzeler aralarında NATO üyesi Bulgaristan, Slovakya ve Yunanistan'ın da bulunduğu birçok ülke tarafından kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">CIWS</span>

Close-in weapon system (CIWS), bir çeşit kısa menzilli gemi hava savunma sistemidir. Neredeyse bütün modern sınıf savaş gemileri bir çeşit CIWS taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">MEADS</span> NATO tarafından geliştirilen askeri teçhizat

MEADS, Orta Menzilli Hava Savunma Sistemi NATO tarafından yönetilen geliştirilme yolunda Patriot füze sisteminin yerini alması düşünülen bir yer tabanlı taşınabilir hava ve füze savunma sistemidir. Program ABD, Almanya ve İtalya'nın geliştiriciliğinde ilerleyen üç uluslu bir projedir.

S-500 Prometey şu anda Almaz-Antey Hava Savunma Kuruluşu tarafından geliştirilmekte olan bir Rus yüzeyden-havaya füze sistemidir. Ayrıca 55R6M "Triumfator-M" olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Karadan havaya füze</span> karadan fırlatılan ve hava araçları veya diğer füzelere karşı kullanılan füzeler

Karadan havaya füze veya uçaksavar füzesi, karadan fırlatılan ve hava araçları veya diğer füzelere karşı kullanılan füzelere verilen genel addır.

HİSAR, karadan havaya füze savunma sistemi grubudur. Grup içinde, alçak irtifa hava savunma füzesi sistemi HİSAR-A/HİSAR-A +, orta irtifa hava savunma füzesi sistemi HİSAR-O/HİSAR-O + ve uzun menzilli hava ve füze savunma sistemi HİSAR-U yer alır. Sistemler, Aselsan ve Roketsan liderliğinde 2007'den itibaren geliştirilmektedir.

Güney Kıbrıs füze krizi Güney Kıbrıs ile Türkiye Cumhuriyeti arasında 1997 başından 1998 sonlarına kadar yaşanan siyasi gerginliktir. Olaylar, Kıbrıs yönetiminin iki Rus yapımı S-300 hava savunma füzesini satın almasıyla başladı. Rusya ile yapılan füze anlaşması, Güney Kıbrıs'ın uzun yıllardır var olan Türk hava üstünlüğünü sona erdirmek için attığı ilk somut adımdı. Türkiye füzelerin gelmesi durumunda bunları imha etme ve hatta topyekün savaşa girişme tehdidinde bulundu. Kriz 1998 yılının Aralık ayında Güney Kıbrıs yönetiminin S-300'leri Yunanistan Hava Kuvvetleri'ne bazı silahlar karşılığında devretmesiyle resmen sona erdi. Kriz Güney Kıbrıs koalisyon hükûmetinin düşmesine de sebep oldu. Yunan Hava Kuvvetleri füzeleri Girit adasına yerleştirdi ve 2013 yılı itibarıyla etkinleştirdi.

Kooperatif Katılım Yeteneği, CEC donanımlı birimlerdeki birden fazla muharebe kuvveti hava arama sensöründen gelen verileri tek bir gerçek zamanlı olarak birleştirerek muharebe kuvveti hava ve füze savunma yeteneklerini önemli ölçüde geliştirmeyi amaçlayan entegre atış kontrol kabiliyetine sahip bir sensör ağıdır. Bu, elektronik karıştırmayı daha zor hale getirerek ve savaş grubu bazında savunma füzeleri tahsis ederek filo hava savunmasını büyük ölçüde artıracaktır.

<span class="mw-page-title-main">Aster (füze ailesi)</span>

İlk başlarda Aster 15 ve Aster 30'dan oluşan Aster füze serisi, bir Fransız-İtalyan ortak yapımı dikey olarak fırlatılan karadan havaya füze ailesidir. "Aster" adı, "Aérospatiale Terminale" ve Asterion adlı efsanevi Yunan okçudan gelmektedir. Aster, bir Avrupa konsorsiyumu olan Eurosam tarafından üretilmektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.