Budizm, bugün dünya üzerinde yaklaşık 500 milyonu aşkın inananı bulunan bir dindir. İlk önce Hindistan’da ortaya çıkmış, daha sonra zaman içinde Güneydoğu ve Doğu Asya’da yayılmıştır.
Samuray, eski Japonya'da soylu asker sınıfı için kullanılan bir terimdi. Samuray, eski Japoncada 'hizmet etmek' manasına gelen saburau kelimesinden türemiştir.
Zen, kökeni Hindistan'daki Dhyana (ध्यान) okuluna kadar uzanan bir Mahāyāna Budist okulunun Japoncadaki ismidir. Hindistan'dan Çin'e geçen okul, burada Ch'an (禪) olarak ismini duyurmuştur. Tang Hanedanlığı döneminde Çin'de belli başlı Budist okullar arasına giren Ch'an, Çin'den Kore, Vietnam ve Japonya'ya yayılmıştır. 20. yüzyılda Batı'da tanınmaya başlanan bu okul, İngilizce ve diğer Batı dillerine Zen ya da Zen Budizm ismiyle girmiştir.
Zen bahçesi bir çeşit Japon kayalık bahçedir. Kum, çakıl, kaya ve bazen çimen veya diğer doğal unsurlar içeren sığ bir kum bahçesidir. Yaygın bir inanca göre Japon Zen rahipleri tarafından meditasyon amaçlı kullanılır.
Zazen (坐禅), Zen Budizminde oturarak yapılan meditasyona verilen Japonca isimdir. Zen pratiğinin kalbi olarak adlandırılır. Zazen, Çince zuo ve chan kelimelerinden türetilmiştir.
Takuan Soho, Zen Budizmin Rinzai okulunun büyük figürlerinden biri, zen rahibi, ressam, kaligraf, çay ustası.
Dōgen, , Kyoto doğumlu Japon Zen hocası ve Japonya'daki Soto Zen okulunun kurucusudur. Zamanının en önde gelen din adamlarındandır ve aynı zamanda önemli bir filozoftur.
Shikantaza (只管打坐) daha çok Zen Budist Soto okulunda anılmakla birlikte tüm Zen okullarınca benimsenmiş olan bir zazen uygulamasıdır. İlk olarak Dogen'in ustası Rujing tarafından kullanılmış olan terim, "yalnızca oturmak" olarak çevrilebilir. Kimi araştırmacılar terimin kökeninin kesin olmamakla birlikte Pāli dilindeki vipassana terimine dayanabileceğini belirtmiştir.
Arı Ülke Budizmi ya da Amidizm, Mahayana Budizmi'nde belli başlı okullardan biridir. Günümüzde Zen Budizmi ile birlikte Doğu Asya'da oldukça popülerdir; ve özellikle de Çin Budizmi'ne bağlı keşişler tarafından Chan (Zen) ve diğer uygulamalarla birlikte karışık olarak uygulanır.
Komeito, eskiden Yeni Komeito Japonya'da Budist Soka Gakkai hareketinin üyelerinin kurduğu bir siyasi partidir.
Tiantai, Lotus Sutra'yı Budizmdeki en yüksek öğreti olarak değiştiren Çin, Japonya, Kore ve Vietnam'da bir Budizm mezhebidir. Japonya'da Tendai, Kore'de Cheontae, Vietnam ise Thiên thai olarak bilinir.
Shinran, Japonya'da Heian ve Kamakura dönemlerinde yaşamış, Japon millî Budist keşiş. Shinran, Hōnen'in öğrencisiydi ve Jōdo Shinshū mezhebinin kurucusu idi.
Japonya'da Budizm, Çin kaynaklarına göre ilk olarak MS 250'lerde ve Nihon Shoki'ye göre resmi olarak MS 552 yılında Kore'den gelen Budist keşişler tarafından tanıtılmasından bu yana var olmaktadır. Budizm, Japon toplumunun gelişimi üzerinde büyük bir etkiye sahiptir ve bugüne kadar kültürün etkili bir yönü olmaya devam etmektedir.
Japonya'da Şintoizm ve Budizm olarak 2 din hakimdir. 2006 ve 2008 yıllarında yapılan araştırmalara göre, Japonya nüfusunun %40'ından azı örgütlü bir dine mensuptur.
Myōan Eisai, geç Heian ve erken Kamakura döneminde yaşamış bir Japon Budist keşiş. Hem Zen Budizmi'nin Rinzai okulunu hem de Çin'den Japonya'ya yeşil çayı getirmesiyle tanınmaktadır.
Budist felsefe, Gotama Buda'nın ölümünden sonra Hindistan'daki çeşitli Budist okulları arasında gelişen ve daha sonra Asya'nın büyük kısmına yayılan felsefi araştırmalar ve araştırma sistemlerini ifade eder. Budist öğretilerinin yaşam, varoluş, bilgi, akıl, madde ve insan ahlakı değerlerine bakışı veya uygulanması, Budist felsefenin temel konusunu oluşturur. Buda’nın yaşamı boyunca kişisel olarak öğretilerini yazılı olarak kayıt etmemesinden dolayı, Budist felsefesi büyük oranda Budist okullarında geliştirilen Budist öğretilerinin yeniden inşası üzerine kurulmuştur. Budist felsefe’nin çalışma konusu, "Dukkha" kavramı ile başlar. Dukkha, Pali dilinde genellikle sefalet, mutsuzluk, keder, talihsizlik ve umutsuzluk anlamına gelir. Felsefe'nin amacına göre, Dukkha'dan Nirvana'ya ulaşmanın yolu dört asil hakikatte özetlenmiştir. Budizm’de Nirvana’ya ulaşmanın yolu hem felsefi akıl yürütme, hem de meditasyonu birleştirmekten geçer.
Tenryū-ji, Japonya'nın Kyoto kentinde bulunan bir Zen Budist tapınağıdır. Tapınak, Ashikaga Takauji tarafından 1345'te kurulmuştur. Ukyō semtinde yer almakta olup aynı zamanda Rinzai Zen'in Tenryū-ji şubesinin merkezidir. Aynı zamanda Rinzai Zen'in Nanzen-ji şubesinin merkezidir. Hem Ashikaga ailesi hem de İmparator Go-Daigo ile ilgili bir tapınak olarak yüksek itibara sahiptir ve Kyoto'nun Beş Dağı arasında bir numaradır. 1994 yılında, Antik Kyoto'nun Tarihî Anıtları'nın bir parçası olarak UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak tescil edilmiştir.
Vaişnavizm, Şaivizm, Şaktizm ve Smartizm ile birlikte başlıca Hindu mezheplerinden biridir. Vişnu'yu tanrılar dahil tüm ruhların ve varlıkların kaynağı, kökeni ve dayanağı olan Mutlak Şahıs (Paramātman) ve Mutlak Varlık (Parabrahman) olarak betimlediği için Vaişnavizm olarak adlandırılır. Vaişnavizm'in temel metinleri arasında Vedalar, Upanişadlar, Bhagavad Gita, Pancharatra (Agama) metinleri, Naalayira Divya Prabhandham ve Bhagavata Purana yer alır.
Daitoku-ji, Japonya'nın Kyoto kentinde bulunan bir Zen Budist tapınağıdır. Tapınak, 1326'da kurulmuş olup Rinzai okulunun on dört özerk şubesinden biridir ve Kita semtinde yer almaktadır.
İkkyū eksantrik, ikon kırıcı bir Japon Zen Budist keşişi ve şairi. Japon sanat ve edebiyatının Zen tutum ve idealleriyle aşılanmasını sağlarken bekarlığa karşı duruşuyla Budist manastır töresine karşı gelmek de dahil olmak üzere Zen'in kendisi üzerinde de büyük etkisi olmuştur.
