İçeriğe atla

Sırt roketi

Rocket Belt firmasının 2005 Melbourne şovu

Sırt roketi veya roket çantası, insan sırtına çanta şeklinde monte edilen küçük bir roketle, havada özgürce seyahat edebilme, olduğu yerden havalanma, ileri-geri, sağa-sola hareket etme özgürlüğü veren hava taşıtı.

Sırta roket takarak uçma fikri 1920'li yıllardan bu yana bilimkurgu edebiyatında ve sinemada yer almıştır. Böyle bir aracı hayata geçirme düşüncesinin ise ilk kez II. Dünya Savaşı sırasında Almanya'da ortaya atıldığı söylense de, ilk uygulaması sırt roketlerinin öncüsü kabul edilebilecek yerden dikey yükselmeyi gerçekleştiren kişi Lagâri Hasan Çelebi'dir.

Lagâri Hasan Çelebi'nin roketle uçuşunu gösteren temsili resim

Tarihi

II. Dünya Savaşı sonlarına doğru Alman mühendisler biri kullanıcının göğsünde diğeri sırtında olmak üzere iki küçük pulse jet motoru içeren uçuş makinesi tasarlamışlardır. Düşman karşısında üstünlük sağlamak için tasarlanan makineler tamamlanmadığından seri üretimi yapılamamıştır. Savaş sonunda proje Amerikalıların eline geçmiş ve Bell Aerosystems adlı şirkete teslim edilmiştir. Firma elindeki doküman ve parçalara dayanarak makineyi yapmış ve güvenlik kordonuyla bağladıkları bir cansız mankenle deneme uçuşu yapılmış ve makinenin hiç kullanışlı olmadığı görülmüştür. Bundan sonra şirket bu konudaki çalışmalarını bırakmıştır.

Sırt roketi

1. Azot tüpü
2. Hidrojen peroksit tüpü
3. Hızı ayarlayan mekanizma
4. Gümüş plakalar

Bell Havacılık şirketi mühendisi Wendell Moore kişisel çabalarla projeyi bırakmamış ve ABD Savunma Bakanlığından destek alarak yoluna devam etmiştir. O dönemde jet motorları sırtta taşımak için büyük, yapımı zor ve pahalı, aynı zamanda pilot için güvenli olmadığından Moore jet motorunu bırakarak roket motoru kullanmaya başlanmıştır. Yakıt olarak da Hidrojen peroksit (H2O2) kullanmıştır. Geliştirilen sistem ikisi hidrojen peroksit biri de azot olan üç tüpten oluşmaktadır (şekildeki 1 ve 2 nolu tüpler). Sistem çalışırken azot gazı, hidrojen peroksiti gümüş plakaların olduğu, şekildeki 4 numaralı bölmeye itmekte idi. Katalizör olan gümüş ızgaraların arasından geçen hidrojen peroksit ekzotermik tepkime ile oksijen ve suya dönüşerek çok yüksek sıcaklıklar ortaya çıkarmaktadır. Yüksek sıcaklık suyu 750 0C su buharına dönüştürüp hacmen 5000 kat genişletmektedir. Hacmi ani genişleyen su buharı bulunduğu bölmeye sığmayarak sesüstü hızla roketin arkasından püskürerek rokete ters yönde bir itki sağlamaktadır.

Makinenin yönlendirilmesi için düzeneklerin de geliştirilmesi ile makine kullanışlı bir şekle gelmişti ama yakıtın pahalı oluşu, uçuşun kısalığı (en uzun uçuş 21 saniye sürmekte idi), yanmamak için giyilen özel kıyafetler yüzünden ekonomik değildi.

Sırt jeti

Roket sistemi 1969 yılında değiştirilerek roket motoru yerine Jet motoru kullanılmaya başlandı. Williams Araştırma şirketine sırtta taşınabilecek jet motoru yaptırıldı. WR19 isimli model 31 kg ağırlığındaydı. Aracın ilk kordonsuz denemesi 1969 yılında Niagara Şelalesinin yakınlarındaki bir şelalede gerçekleştirilmiştir. Deneme pilotu 100 metre çapı olan bir alanda 7 metre yükseklikte 45 km'lik bir hızla 5 dakika kadar uçmuştur. Uçuş süresi problemi bir nebze olsun çözülmüştü, geriye güvenlik sorunu kalmıştı ama 1969 yılında Wendell Moore'un ölümü ile sırt jeti projesi yürütülememiş, proje Williams Araştırma Şirketine satılmıştır.

Ticari uygulamalar

RB2000

1995 yılında üç kişilik bir ekip Moore'un orijinal sırt roketi tasarımını geliştirerek aracı hafifletmiş ve alabileceği yakıt kapasitesini artırarak havada kalma süresini 30 saniyenin üzerine çıkartmışlardır. Gösteri ve açılışlarda kullanılan RB2000, tasarımcılarına para kazandırmıştır. Ekip içinde çıkan bir tartışma sonucu bir kişi ölmüş, bir kişi hapse girmiş ve tasarım da ortadan kaybolmuştur.[1]

Rocket Belt

Dünyanın ilk ticari roket sırt çantası 250 bin dolar (yaklaşık 2.000.000 TL) fiyat etiketiyle satışa çıkarılmıştır. İspanyol mucit Juan Manuel Lozano tarafından geliştirilen özel yapım sırt çantası, hidrojen peroksit yakıtıyla çalışan 800 beygir gücündeki motoruyla, pilotu yaklaşık 96 kilometre hızla uçurmaktadır.[2][3][4]

Jet Belt

JetPack International firmasının geliştirdiği sistem hidrojen peroksit ile çalışmaktadır. Havada kalma süresi 19 dakikadır.[5][6]

Popüler kültür yansımaları

"Buck Rogers" çizgi romanının 1928 yılında yayımlanan 1. sayısında

Wendell Moore'un 1961'de icat ettiği roket sırt çantası, James Bond rolünü canlandıran aktör Sean Connery tarafından Thunderball filminde ve ayrıca Los Angeles'taki 1984 Olimpiyat Oyunları'nın açılışında da kullanılmıştır. Ayrıca popun kralı olarak da nitelendirilen Michael Jackson, Dangerous World Tour adlı dünya turnesinin kapanış sahnesinde sırt roketini kullanarak havalanmış ve sahneye bu şekilde veda etmiştir.

Kaynakça

  1. ^ "The RB 2000 Rocket Belt" (İngilizce). 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2008. 
  2. ^ "ntvmsnbc video haberi - Roketadamlar geliyor". Erişim tarihi: 8 Aralık 2008. 
  3. ^ "ntvmsnbc haberi - Havada seyahat yolu göründü". Erişim tarihi: 8 Aralık 2008. 
  4. ^ "Havacılık ve Teknoloji Blogu - Roket adam olmak için". 30 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2008. 
  5. ^ "Jetpack ile Geleceğe Hoşgeldiniz". 27 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2008. 
  6. ^ "jetpackinternational" (İngilizce). 16 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2008. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Uçak</span> Motorlu hava taşıtı

Uçak veya tayyare; hava akımının başta kanatlar olmak üzere kanat profilli parçaların alt ve üst yüzeyleri arasında basınç farkı oluşturması sayesinde havada tutunarak yükselebilen, uçma özellikli motorlu bir hava gemisi ve hava taşıtıdır. Pistonlu ya da jet motorlu, sabit kanatlı ve havadan ağır pek çok hava taşıtı uçak kategorisine dahildir. Günümüzde en temel uçak tipleri, yolcu uçağı, savaş uçağı, kargo uçağı olarak bilinirken, farklı coğrafi şartlara göre özelleştirmiş uçaklar da mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Füze</span> çeşitli güdüm sistemleri ile hedefe yönelen karmaşık silah sistemi

Füze, genellikle bir sevk maddesi, jet motoru veya roket motoruyla desteklenen, kendi kendine hareket edebilen, havada giden menzilli bir silahtır.

<span class="mw-page-title-main">Motor</span>

Motor, bir enerji formunu mekanik enerjiye çeviren makinedir. Motorlar kuvvet makineleridir.

<span class="mw-page-title-main">Roket</span> itiş için kullanılan pirokinetik motor; yanıcı silah için bkz. Q2037215

Roket bir uzay aracı, hava aracı, araç, atkı veya bombadır. Roket, roket motorundan itme gücü elde eder. Roket motoru egzozu tamamen roket içinde taşınan roket itici yakıtından oluşur. Roket motorları etki ve tepki ile çalışır ve sadece egzozlarını yüksek hızda ters yönde dışarı atarak roketleri ileri doğru iter ve bu nedenle uzay boşluğunda çalışabilir. Etimolojik kökeni İtalyancada "bobin" anlamına gelen rocchetto olup, silindirik şekil benzerliğinden ötürü modern anlamında sahiplenilen kelimenin kullanımı 20. yüzyıl başlarında savaş gemilerinin öz itmeli ateşleme mermilerine dayanmaktadır. Türk Dil Kurumuna göre Türkçeye Fransızca roquette kelimesinden geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Turbofan</span> jet motor türü

Turbofan, itişi egzoz gazıyla beraber, ön kısımdaki geniş fanla da sağlanan güvenilir ve bakımı kolay jet motoru tipidir. Ön kısmı büyük, arka kısmı koni şeklinde ve daha küçüktür. Genelde yolcu uçaklarında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Yoğunlaşma izleri</span>

Yoğunlaşma izleri, genellikle seyir irtifasında jet motorlarının arkasında görünen buz parçacıklarından oluşan çizgi biçimli bulutlardır. Yoğunlaşma izleri, jet uçaklarının uçuşlarında ilk günlerden beri görülen normal bir etkidir. Sıcaklığa ve hava aracının bulunduğu irtifadaki neme bağlı olarak yoğunlaşma izleri hızlıca buharlaşabilir.

<span class="mw-page-title-main">Suhoy Su-33</span> Sovyet yapımı dördüncü kuşak savaş uçağı

Suhoy Su-33 Rus firması olan Sukhoi tarafından 1982'de uçak gemileri için üretilmiş bir donanma savaş uçağıdır. Su-27 'Flanker' 'dan türetilmiş bir uçaktır ve Su-27K olarak da bilinir. Su-27'den başlıca farkı, Su-33'ün uçak gemileri tarafından kullanılmak üzere tasarlanmış olmasıdır. Su-27'nin aksine Su-33 havada yakıt ikmali yapabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Airbus A320 ailesi</span>

Airbus A320 ailesi Almanya, Fransa, İspanya, Birleşik Krallık ve Hollanda ortaklığından oluşan Airbus S.A.S. ailesinin kısa ve orta menzilli uçağıdır. Airbus A320 serisi A318, A319, A320, A321 ve ACJ özel jet versiyonlarından oluşur. İlk uçuşunu 1987 yılında gerçekleştiren A320 serisi fly by wire Flight control sistemini kullanan ilk yolcu uçaklarıdır. Yolcu uçakları arasında bu güne kadar 4658 adetten fazla üretilerek en büyük rakibi Boeing 737'in arkasından ikinci sıradadır. 1965 yılında üretime başlayan Boeing 737 şu ana kadar 8000'i geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hongdu JL-8</span>

Hongdu JL-8 iki kişilik basit eğitim ve hafif saldırı uçağı olarak Pakistan ve Çin arasında ortak çalışma sonucu yapılmıştır. Uçağın üstlenicisi Hongdu Aviation Industry Corporation'dır. K-8 Karokorum ihraç da edilmektedir. Şimdilik 500'den fazla üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Scramjet</span> jet motor türü

Scramjet bir ramjet çeşidi olup farklı olarak supersonik yanma odasına sahiptir. Havanın sıkıştırılarak alındığı, yakıtın yakıldığı yanma odası ve egzozun giriş hızından daha hızlı ayrıldığı lüleye (nozzle) sahiptir. Ticari jet motorları havanın motor içine alınıp sıkıştırılması için kompresör kullanır, daha sonra sprey halindeki yakıt sıkıştırılmış havayla birlikte ateşlenerek geriye doğru gider ve thrust oluşturur. Scramjet havayı sıkıştırmak için uçağın hızını kullanır, yani çok az hareketli parçaya ihtiyaç duymaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Jet motoru</span> fosil yakıtlı motor türü

Jet motoru veya diğer adıyla tepkili motor, atmosferden aldığı havayı sıkıştırıp jet yakıtıyla yakarak ısıtan havacılık motoru. Bu ısıtma sonucunda ortaya çıkan gazları, hızla dışarı püskürterek, ters yönde bir itiş gücü oluşturur ve bu güçle, motorun bağlı olduğu aracın hareket etmesi sağlanır. Bu motorlar, Newton'ın hareket yasalarına bağlı olarak geliştirilmiştir. Bu yasaya göre; her etki eşit büyüklükte ve ters yönde bir tepki doğurur.

<span class="mw-page-title-main">Proton roketleri</span>

Proton Roketleri serisi ilk kez 1965 yılında kullanılmaya başlandı. Proton Roketleri, Salyut, Mir ve Uluslararası Uzay İstasyonu modülleri yanı sıra Ay'a, Mars'a ve Venüs'e sondalar göndermek için kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Yves Rossy</span>

Yves Rossy, İsviçreli pilot, mucit, maceraperest ve havacılık tutkunu. Kullandığı sırt roketi nedeniyle Jet-Man, airman, rocketman ve fusionman gibi lakaplarla anılır.

<span class="mw-page-title-main">Roket motoru</span>

Roket motoru, genellikle yüksek sıcaklıktaki gaz olan yüksek hızlı itici bir sıvı jeti oluşturmak için tepkime kütlesi olarak depolanmış roket itici gazlarını kullanır. Roket motorları, Newton'un üçüncü yasasına göre kütleyi geriye doğru fırlatarak itme üreten tepki motorlarıdır. Çoğu roket motoru, gerekli enerjiyi sağlamak için reaktif kimyasalların yanmasını kullanır, ancak soğuk gaz iticileri ve nükleer termal roketler gibi yanmayan biçimleri de mevcuttur. Roket motorları tarafından tahrik edilen araçlara genellikle roket denir. Roket araçları, çoğu yanmalı motorun aksine kendi yükseltgen taşır, bu nedenle roket motorları, uzay aracını ve balistik füzeleri itmek için bir boşlukta kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Ares I</span>

Ares I, TakımYıldız Programı'nda kabin ekibini taşımak için NASA tarafından tasarlanmaya başlandı. Ares, eski Yunan mitolojisinde olan tanrı aynı zamanda eski Roma İmparatorluğu tanrısı olan Mars anlamına da gelmektedir. Ares I, ilk başlarda kabin ekibi taşıma aracı olarak biliniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Hibrit yakıtlı roket</span>

Hibrit-yakıtlı roket, roket motorunda birbirinden farklı fazdaki farklı roket yakıtları kullanan bir rokettir. Bu yakıtlardan biri katı halde ve diğeri ise gaz ya da sıvı haldedir. Hibrit roketinin ortaya çıkışı 75 yıl öncesine kadar takip edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Paramotor</span>

Paramotor, motorlu bir yamaç paraşütünün ("PPG") koşum takımı ve itici kısmının genel adıdır. İki temel tip paramotor vardır: ayakla fırlatma ve tekerlek fırlatma.

<span class="mw-page-title-main">Sırt çantası helikopteri</span>

Bir sırt çantası helikopterinde, bir helikopter motoru ve rotor bulunmaktadır. Bir kişinin sırtına takılabilen ve böylece yerde giyerek rahat dolaşabilmeleri ve uçmak için kullanabilmeleri için kontrol tertibatıdır. Paraşüt koşum takımı gibi bir koşum kullanılır. Bu koşum takımıyla bacaklar arasında bir kayış vardır. Böylece pilot uçuş sırasında koşumdan düşmemektedir. Bazı tasarımlar, yukarı itmeyi artırmak için kanallı bir fan tasarımı kullanabilmektedir. Birkaç mucit, karışık sonuçlarla sırt çantası helikopterleri yapmaya çalışmışlardır.

T-Stoff ('T maddesi'), II. Dünya Savaşı sırasında Almanya tarafından kullanılan stabilize edilmiş yüksek oranda konsantre peroksittir. T-Stoff'un %80 (bazen %85) hidrojen peroksit (H2O2), kalan su ve eser miktarda (<%0,1) stabilizatör içerdiği belirtilmiştir. Kullanılan stabilizatörler, %0.0025 fosforik asit, fosforik asit (H3PO4), trisodyum fosfat (Na3PO4) ve 8-Hidroksikinolin karışımı ve sodyum stanattan oluşuyordu.

<span class="mw-page-title-main">RP-1</span>

RP-1, roket yakıtı olarak kullanılan, görünüm olarak jet yakıtına benzeyen ve çok yüksek düzeyde rafine edilmiş bir kerosen türüdür. RP-1, sıvı hidrojenden daha düşük bir özgül dürtü sağlar, ancak daha ucuzdur, oda sıcaklığında saklanabilir ve patlama tehlikesi çok daha düşüktür. RP-1, özgül enerjisi LH 2'den daha düşük olsa da, özkütlesi ondan fazla olduğundan daha yüksek bir enerji yoğunluğu sağlar. RP-1'in ayrıca oda sıcaklığında alternatif bir sıvı yakıt olan hidrazin kadar çok toksik ve kanserojen tehlikesi de yoktur.