Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti
República Española en el exilio Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1939-1977 | |||||||||||||
 Bayrak  Arma | |||||||||||||
| Başkent | Madrid | ||||||||||||
| Sürgündeki başkent | Paris (1939-1940) Meksiko (1940-1945) Paris (1945-1977) | ||||||||||||
| Yaygın dil(ler) | İspanyolca | ||||||||||||
| Hükûmet | Cumhuriyet | ||||||||||||
| Cumhurbaşkanı | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Başbakan | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Tarihçe | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti (İspanyolca: República Española en el exilio), İspanya İç Savaşı'nın Francisco Franco'nun güçlerinin zaferi ile sonuçlanmasının ardından oluşturulmuş sürgün devletidir. İkinci İspanya Cumhuriyeti'nin bir devamı niteliğindeydi. 1977 yılında parlamenter demokrasiye geçilene kadar varlığını sürdürdü.
Tarihi
Nisan 1939 tarihinde Franco Cumhuriyeti yıkmasıyla Başkan (Manuel Azaña) ve Başbakan (Juan Negrín) Fransa'ya sürgüne gitti. Azaña görevinden istifa etti ve onun yerine Diego Martínez Barrio geçti. Ancak sürgün hükûmeti Fransa'yı terk etmek zorunda kalacaktı. Çünkü Nazi Almanyası 1940 yılında Fransa Seferi ile Fransa'yı işgal etmişti. Bunun üzerine sürgün hükûmeti Meksika'ya taşındı. Bu arada Londra İspanya'nın yasal hükûmeti olarak sürgün cumhuriyeti'ni tanımaya devam etti. Negrín 1945 yılında Başbakanlık koltuğundan istifa etti. Onun yerine José Giral başbakan oldu.
1945 yılına kadar, sürgündeki Cumhuriyetçilerin cumhuriyetin tekrar tesisi adına büyük umutları vardı. Özellikle Faşistlerin II. Dünya Savaşı'nda mağlup ayrılmasıyla İspanya'daki faşist hükûmetin Müttefik Devletlerince yıkılması bekleniyordu. Böylece kendileri de İspanya'ya dönmesi mümkün olacaktı. Bu umutlar hayal kırıklığı ile sonuçlandı. Bundan sonra sürgün hükûmeti tamamen bir sembolden ibaret kalmıştır. Savaşın bitmesiyle Hükûmet 1940 yılında ayrıldığı Paris'e 1946 yılında sürgündeki Bask hükûmeti ve sürgündeki Katalan hükûmeti ile birlikte geri döndü.
Savaş sonrası dönemde Meksika, Panama, Guatemala, Venezuela, Polonya Halk Cumhuriyeti, Çekoslovakya Sosyalist Cumhuriyeti, Macaristan Halk Cumhuriyeti, Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti, Romanya Sosyalist Cumhuriyeti ve Arnavutluk Sosyalist Halk Cumhuriyeti ile diplomatik ilişkilerde bulundu. Buna karşılık Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık, Fransa ve Sovyetler Birliği sürgün devletini tanımadı.
1975 yılında Franco'nun ölümünden sonra, Kral Juan Carlos, demokratik bir hükûmet tesis etmiştir. 1977 yılında sürgündeki Cumhuriyetçiler monarşinin yeniden kurulmasını kabul etmiş ve yeni hükûmeti tanınmıştır. 1 Temmuz 1977 tarihinde sürgün hükûmeti resmen çözüldü. Uzlaşmanın bir jesti olarak, Kral Juan Carlos I sürgün liderlerini Madrid'de törenle karşıladı.
Cumhurbaşkanları listesi
İkinci İspanya Cumhuriyeti cumhurbaşkanları (1931-1939)
| Resim | İsim | Göreve Başlama Tarihi | Görev Bitiş Tarihi | Partisi | Notlar |
|---|---|---|---|---|---|
| Niceto Alcalá-Zamora | 11 Aralık 1931 | 7 Nisan 1936 | Liberal Cumhuriyetçi Sağ | ||
 | Diego Martínez Barrio | 7 Nisan 1936 | 11 Mayıs 1936 | Cumhuriyetçi Birlik | Vekâleten cumhurbaşkanlığı yapmıştır. |
 | Manuel Azaña | 11 Mayıs 1936 | 3 Mart 1939 | Cumhuriyetçi Sol |
Sürgündeki İspanya Cumhuriyeti'nin cumhurbaşkanları (1939-1977)
| Resim | İsim | Göreve Başlama Tarihi | Görev Bitiş Tarihi | Partisi | Notlar |
|---|---|---|---|---|---|
| Diego Martínez Barrio | 3 Mart 1939 | 11 Mayıs 1940 | Cumhuriyetçi Birlik | Manuel Azaña ve başbakan Juan Negrín ile birlikte Paris'e geldi. Mart 1939'da İspanya'da cumhuriyet rejimi tamamen lağvedildi. Azaña kabuğuna çekilince cumhurbaşkanı seçildi. |
 | Álvaro de Albornoz | 11 Mayıs 1940 | 17 Ağustos 1945 | Bağımsız | Vekâleten cumhurbaşkanlığı yapmıştır. |
| Diego Martínez Barrio | 17 Ağustos 1945 | 1 Ocak 1962 | Cumhuriyetçi Birlik | |
 | Luis Jiménez de Asúa | 1 Ocak 1962 | 16 Kasım 1970 | İspanyol Sosyalist İşçi Partisi | |
 | José Maldonado González | 16 Kasım 1970 | 1 Temmuz 1977 | Cumhuriyetçi Sol | İspanya'nın demokrasiye geçmesiyle Kral Juan Carlos ile anlaştı. Sürgün hükûmetini lağvetti. Kralın düzenlettiği bir törenle Madrid'e geldi. |
