İçeriğe atla

Sürgündeki Çekoslovakya Hükûmeti

Sürgüdeki hükûmetin lideri Edvard Beneš

Sürgündeki Çekoslovak Hükûmeti, Çekoslovakya Geçici Hükûmeti ya da Çekoslovakya Ulusal Özgürlük Komitesi nin gayriresmî unvanı. İlk olarak İngiliz hükûmeti tarafından tanınan bu geçici hükûmet, sonraları Müttefik Devletler'in de resmi muhatabı haline gelecekti. Çekoslovakya Ulusal Özgürlük Komitesi, Çekoslovakya eski Cumhurbaşkanı Edvard Beneš tarafından, Paris'te Ekim 1939'da kurulmuştu.[1] Diplomatik tanınma konusunda Fransa ile yapılan görüşmelerin akametle sonuçlanması ve akabinde Nazilerin Fransa'yı işgali neticesinde, oluşturulan bu komite, 1940 yılında Londra'ya sığınmak zorunda kaldı. Nazi bombardmanı başlayınca, Komite 1941'de Buckinghamshire-Aston Abbots'a taşındı.[2]

II. Dünya Savaşı boyunca, Çekoslovakya'nın meşru hükûmeti olarak kaldı.[3] Bu antifaşist hükûmet, Münih Antlaşması sonucu işgal edilen ülkesini kurtarmak, bu antlaşmanın hükümlerini ortadan kaldırarak, Çekoslovakya'nın 1937 öncesi sınırlarına dönmesini amaçlıyordu. Böylelikle ülke, Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti'nin devamı olarak, uluslararası platformda yasal varlığını sürdürme imkânına kavuşacaktı.

Komiteden hükûmete

Münih Antlaşması ile oldubittiye getirilerek Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti'ne son verildikten ve Sudetenland Nazi Almanyası'na terk edildikten bir hafta sonra, Edvard Beneš cumhurbaşkanlığı görevinden istifa etti. İlk olarak Londra'ya kaçan Beneš, 15 Şubat 1939 tarihinde Chicago'ya geldi ve Chicago Üniversitesi'nde bir müddet misafir öğretim üyesi olarak ders verdi.[4] Selefi ve arkadaşı Tomáš Masaryk de Chicago Üniversitesi'nde aynı sıfatla ders vermişti.[5] Chicago'da iken sürgünde bir hükûmet kurmak üzere Avrupa'ya davet edildi. Temmuz 1939'da, önceki yönetimde de kilit rol almış kimi arkadaşlarıyla Paris'te bir araya geldi. II. Dünya Savaşı başladıktan sonra, Pariste'ki bu grup Çekoslovakya Ulusal Özgürlük Komitesi adıyla kendini duyurdu ve Sürgündeki Çekoslovakya Hükûmeti olarak uluslararası tanınırlık elde etme çabalarına girişti.[3]

Londra'daki Çekoslovak askerler. 1940

Fransa, başlangıçta bu komitenin bir sürgün hükûmeti olarak tanınması konusunda ayak diretiyordu. Édouard Daladier hükûmeti[6] Çekoslovakya ve onun sürgün hükûmeti ile ilgili ikircikli bir tutum takınmıştı. Kamuoyu önünde Hitler'e karşı yatıştırma politikası izlerken, savaşın başlamasına az bir süre kala Neville Chamberlain'ın politika ve isteklerine teslim olmuştu. Daladier, savaş başladıktan sonra, Rus tehlikesinin mi yoksa Nazi tehlikesinin mi büyük olduğu konusunda da aynı kararsızlığı yaşıyordu. Fransa bu komiteyi, sivil toplum kuruluşu olarak addetmekte, Beneš'e karşı da kaypak bir tutum sergilemekteydi. Fransa, savaş sonrası Çekoslovakya konusunda değişik senaryolar öngörüyordu. Slovakya'daki belirsizlik de, Fransa'yı Beneš'e resmi statü verme konusunda tereddüde sevk etmişti. 1939/40 kışında, Slovakya'daki muğlak durum da dikkate alan Fransızlar,[6] Beneš'in tüm Çekoslovakya'yı temsil edemeyeceği fikrine kapılmışlardı. Doğrudan doğruya Beneš'in politika ve taleplerine destek vermekten imtina ediyorlardı.[3] Oysa iyi eğitimli Çekoslovak Ordusu'nun desteğini elde etmenin anahtarı Beneš'te idi. Fransa, Komite ile ilk anlaşma imzalayan devletti. 2 Ekim 1939'da yapılan anlaşma ile Fransa, Çekoslovak Ordusu'nun kendi toprakları üzerinde yeniden oluşturulmasına ve eğitimine imkân tanımıştı.[3] Fransa Savaşı'nda, Çekoslovak birlikler Fransızlarla birlikte omuz omuza Almanlara karşı savaşacaktı.

Fransa Savaşı'nda Müttefikler'in yenilmiş olması, bir anlamda Beneš Komitesi'nin işlerini kolaylaştırdı. Fransa'nın düşmesinden sonra, selefnden daha keskin ve şahin politakalara sahip Winston Churchill, İngiltere'de iktidara gelmişti ve Çekoslovakya konusunda Chamberlain'dan daha net fikirlere sahipti. İktidara gelir gelmez Beneš'i sürgün hükûmetenin yasal başkanı olarak tanıdı. Bununla birlikte Komite, uluslararası tanınırlık konusunda kendisinden çok da emin değildi. Çünkü, İngiltere Beneš'i başkan olarak kabul etmekle birlikte, onu Çekoslovakya'nın son meşru hükûmeti ile ilişkilendirmemişti. Komite bu konuda İngiltere'ye yaptığı baskıyı arttırdı. Nisan 1941'de İngiltere Hükûmetine bir mektup yazarak, İngiltere'nin Çekoslovakya ile 1938 ve öncesinde taahhüt ettiği yükümlülükleri yerine getirmesini talep ettiler. Dışişleri bakanı Anthony Eden, 18 Temmuz 1941 tarihinde, İngiltere'nin bu talebin yerine getirileceğini açıkladı.[7] Slovakya, ABD ve SSCB'ye savaş ilan edince, bu iki ülkede İngiltere ile aynı yolu izleyerek Benes yönetimini tanıma kararı aldılar. 1941'in sonlarında Bratislava yönetiminin Mihver Devletleri'nin dışında, Benes'ten başka uluslararası muhatabı kalmamıştı.[3] Geriye kalan tek muamma, Beneš yönetiminin eski Çekoslovak Hükûmeti'nin devamı mı, yoksa anayasal bir destek olmadan ortaya çıkan yeni bir yönetim mi olduğu sorusuydu. Bu şüphe de 1942 baharında ortadan kalktı. Düşman hatlarının arkasında altı aylık bir planlamadan sonra, Bohemya ve Moravya Protektorası diktatörü Reinhard Heydrich, Çekoslovak direnişçilerin yaptığı başarılı bir askerî operasyon neticesinde, ölümcül biçimde yaralandı. Anthropoid Operasyonu adı verilen bu askerî harekâtın başarısı neticesinde, Fransa (ki o da "sürgün hükûmeti" haline gelmişti) ve İngiltere, Münih Antlaşması'nın hükümlerini geçersiz saydıklarını ve Beneš hükûmetinin Çekoslovakya'nın tek hukuki temsilcisi ve Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti'nin devamı olduğunu kabul ettiler. Bu noktan sonra Beneš hükûmetinin akıbeti Müttefiklerin zaferine bağlanmıştı.

Savaş sonrası planlar

Beneš, Müttefiklerin zaferinden sonra, Çekoslovakya'nın 1938 Münih Antlaşması'ndan önceki durumuna geri dönmesini umuyor ve bu beklentiyle hareket etmekle birlikte, kısa sürede yanıldığını anlayacaktı.

Beneš, gelecekteki başka bir olası Alman tehdidine karşı, Polonya ve SSCB ile bir ittifak oluşturma konusunda kararlıydı. Fakat Sovyetler, böyle bir üçlü ittifaka karşı çıkmaktaydı. Aralık 1943'te Beneš hükûmeti Sovyetlerle bir anlaşma imzaladı. Beneš'in amacı Sovyetlerle iyi ilişkiler geliştirerek, savaş sonrasında SSCB'nin ülkesinde bir komünist kalkışmayı desteklemesinin önünü almak istiyordu. Savaş sonrasında Çekoslovakya'daki ağır sanayi tesislerin millileştirileceği ve yerel halk komitelerinin kurulmasına izin vereceği yönünde sözler vererek, Çekoslovak komünistleri Londra'daki sürgün hükûmeti ile iş birliği yapmaya davet ediyordu. 1945 Martında kabinedeki kilit pozisyonları Moskova'da sürgünde bulunan komünistlere teslim etti.

Savaşın sonlarına doğru, Beneš Alman azınlık sorununa çözüm bulmak için girişimlerde bulundu. Savaş sonrasında bölgedeki Almanların ülkeden çıkarılması konusunda Müttefiklerin onayını aldı. Reinhard Heydrich'a yapılan suikastten sonra, Almanların işgal altındaki Çekoslovakya'da tam anlamıyla bir Nazi terörü estirmişlerdi. Direniş grupları, "Alman sorununda nihai çözümün" (Çekçekonečné řešení německé otázky) ülkedeki etnik Alman nüfusun Avusturya ve Almanya'ya gönderilmesiyle sağlanacağını savunuyorlardı.[8]

1943 yılında sürgün planı Beneš tarafından kabul edildi ve bu Müttefikler de bu konuda ikna edilmeye çalışıldı.[9][10][10] Sürgün Hükûmeti, daha sonra Beneş Kararları olarak anılacak bir dizi yasa çıkardı. Kanunların bir kısmı, Çekoslovakya'daki Alman ve Macar etnik gruplarının durumunu ele alıyor, savaş sonrasında bunların ülke dışına gönderilmelerini ve mallarına el konulması konularını düzenlemekteydi. Sürgün konusu ancak Potsdam Konferansı'nda, 2 Ağustos 1945 tarihinde çözüme kavuşacaktı

Konuyla ilgili yayınlar

  • Neil Rees "The Secret History of The Czech Connection - The Czechoslovak Government in Exile in London and Buckinghamshire" compiled by Neil Rees, England, 2005. ISBN 0-9550883-0-5.
  • Mastny, Vojtech (1979). "The Czechoslovak Government-in-Exile During World War II". Jahrbücher für Geschichte Osteuropas. 27 (4). ss. 548-63. 

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Crampton, R. J. Eastern Europe in the Twentieth Century — and after. Routledge. 1997.
  2. ^ "Kenety, Brian. "Unearthing 'The Czech connection in WW II-era Buckinghamshire". Radio Praha. August 5, 2005". 18 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2016. 
  3. ^ a b c d e [Musil, Jírí. The End of Czechoslovakia. Central European University Press. 2000. 181-186.
  4. ^ Chicago Tribune: Benes to arrive today for U C lecture series 20 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ "Encyclopedia of World Biography entry". 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2016. 
  6. ^ a b Bu Daladier'in beşinci kabinesiydi fr:Gouvernement Édouard Daladier (5)
  7. ^ Talmon, Stefan. Recognition of Governments in International Law with particular reference to governments in exile. Oxford University Press. 1998. 119.
  8. ^ Naše geografická situace a historie naší země od 10. století tu může býti všem dostatečným důvodem a dokladem k tomu, že toto konečné řešení německé otázky u nás je naprosto nezbytné, jedině správné a opravdu logické.[1] 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2016. 
  10. ^ a b Československo-sovětské vztahy v diplomatických jednáních 1939–1945. Dokumenty. Díl 2 (červenec 1943 – březen 1945). Praha. 1999. (ISBN 808547557X)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yatıştırma politikası</span>

Yatıştırma politikası uluslararası diplomaside savaşın önlenmesi için saldırgan bir devlete siyasal, maddi veya coğrafi ödünler verilmesini tarif eder. Terim çoğunlukla II. Dünya Savaşı'na giden 1935-1939 döneminde Nazi Almanyası ve Faşist İtalya karşısında bu siyaseti güden Birleşik Krallık hükûmetleri için kullanılır. Başbakanlar Ramsay MacDonald (1929-1935), Stanley Baldwin (1935-1937) ve son olarak Neville Chamberlain (1937-1940) bu siyasetle anılır. İngiltere'nin baskısı altında Fransa da Nazizm ve Faşizmi yatıştırma siyaseti gütmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Münih Antlaşması (1938)</span> Almanca konuşulan Çekoslovakya topraklarının 1938de Almanyaya bırakılması

Münih Antlaşması, Birleşik Krallık, Fransa, İtalya ve Almanya arasında yapılan ve Çekoslovakya'nın Südet bölgesinin Almanya'ya verilmesini öngören 29 Eylül 1938 tarihli antlaşmadır.

<span class="mw-page-title-main">Çekoslovakya</span> Orta Avrupada 1918 ile 1992 arasında varlığını sürdürmüş devlet

Çekoslovakya, Orta Avrupa'da 1918 ile 1992 arasında varlığını sürdürmüş ülke. 1 Ocak 1993'te Slovakya ve Çek Cumhuriyeti adlı iki bağımsız devlete bölünmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Südet Krizi</span>

Südet krizi, Nazi Almanyası'nın Çekoslovakya'nın Südet bölgesinin kendisine verilmesini diretmesiyle ortaya çıkan ve 1938 yılında belli başlı Avrupa ülkelerini savaşın eşiğine getiren gelişmelerdir.

<span class="mw-page-title-main">Çekoslovak Lejyonu</span>

Çekoslovak Lejyonu, I. Dünya Savaşı sırasında İtilaf Devletleri bünyesinde savaşan Çek ve Slovaklardan oluşan gönüllü ordu. Rus İç Savaşı'nda önemli bir silahlı güç olarak yer almış, I. Dünya Savaşı'nın ardından Çekoslovakya'nın bağımsızlığının ilanında etkili olmuştur.

Locarno Antlaşması, 5-16 Ekim 1925 tarihleri arasında İsviçre'nin Locarno kentinde müzakere edilen ve 1 Aralık 1925'te Londra'da imzalanan antlaşma.

<span class="mw-page-title-main">Çekoslovakya'nın İşgali</span>

Çekoslovakya'nın İşgali (1938-1945), Münih Antlaşması sonucu Almanya'nın, Südetler olarak bilinen bölgeyi işgal etmesiyle başlamıştır. 16 Mart 1939'da Alman birlikleri Çekoslovakya'nın geri kalanını da işgal ederek II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar ülkenin varlığına son vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Édouard Daladier</span> Fransız siyasetçi (1884 – 1970)

Édouard Daladier, Fransız siyasetçi ve II. Dünya Savaşı'nın başında Fransa Başbakanı.

<span class="mw-page-title-main">Edvard Beneš</span>

Edvard Beneš, Çekoslovak bağımsızlık hareketi lideri, Dışişleri Bakanı ve Çekoslovakya ikinci Cumhurbaşkanı. Beneš yetenekli bir diplomat olarak biliniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Emil Hácha</span>

Emil Hácha, Çek avukat, 1938 yılından 1939 Çekoslovak Slovakya'nın üçüncü Cumhurbaşkanı. Mart 1939'dan itibaren Alman Himayesi altındaki Bohemya ve Moravya Protektorası'na başkanlık etti.

<span class="mw-page-title-main">Anthropoid Operasyonu</span> Alman SS Generali Reinhard Heydrichin öldürülmesinin kod adı

Anthropoid Operasyonu, Schutzstaffel (SS), Obergruppenführer ve Reichssicherheitshauptamt genel başkanı General der Polizei Reinhard Heydrich'e düzenlenen ve öldürülmesiyle sonuçlanan suikastin kod adıdır. Reinhard Heydrich Nazi Almanyası'nın birleşik güvenlik hizmetleri ve Bohemya ve Moravya Protektorası Reichsprotektor görevlerinde bulundu. Operasyon, Çekoslovak hükûmetinin onayı ile İngiliz Özel Operasyonlar İdaresi tarafından hazırlandıktan sonra 27 Mayıs 1942'de Prag'da gerçekleştirildi. Saldırıya uğrayan Heydrich, 4 Haziran 1942'de kaldırıldığı hastanede öldü. Ölümü, Alman SS birliklerince, köylerin tahrip edilmesi ve sivillerin öldürülmesi de dahil olmak üzere acımasız misilleme dalgasına yol açtı. Antropoid operasyonuyla II. Dünya Savaşı sırasında üst düzey bir Nazi lideri başarılı bir suikast sonucu öldürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Slovak Cumhuriyeti (1939-1945)</span> Nazi Almanyasının bugünkü Slovakya topraklarının büyük kısmında var olmuş uydu devleti

Slovak Cumhuriyeti (1939-1945) veya Birinci Slovakya Cumhuriyeti veya Birinci Slovak Cumhuriyeti, 14 Mart 1939 ile 4 Nisan 1945 arasında, bugünkü Slovakya topraklarının büyük kısmı üzerinde var olmuş Nazi Almanyası'na bağlı uydu devlet. Devlet Almanların Çekoslovakya'yı işgalinden 1 gün önce Alman provokasyonları ile bağımsızlığını ilan etmiştir. Bu daha önce kendilerine ait bir devletleri olmayan Slovakların tarihinde bir ilkti. Slovak Cumhuriyeti, günümüz Slovakya topraklarının büyük kısmına sahipti ancak 1938'de Çekoslovakya'nın Macaristan'a bıraktığı güney toprakları yoktu. Doğudaki bazı topraklar, kısa süren bir savaş sonucunda Macaristan'a kaybedildi.

<span class="mw-page-title-main">Küçük Antant</span>

Küçük Antant, 1920 ve 1921 yılında Macar irredantizmine ve Habsburg Monarşisinin yeniden kurulmasını karşı Çekoslovakya, Romanya Krallığı ve Yugoslavya Krallığı'nın kurmuş olduğu ortak savunma paktıdır. Fransa, her üye ülke ile anlaşmalar imzalayarak ittifakı destekledi. Nazi Almanyası'nın gücünün hızla büyümesi ve ardından gerçekleşen Çekoslovakya'nın İşgali paktın çökmesine neden oldu ve hiçbir zaman bu pakt savaşa girmedi.

<span class="mw-page-title-main">Çekoslovak Ulusal Konseyi</span>

Çekoslovak Ulusal Konseyi, I. Dünya Savaşı sırasında Çek ve Slovak göçmenler tarafından anavatanlarını Avusturya-Macaristan'dan kurtarmak için kurulan bir organizasyondu. Savaşın sonlarına doğru, Çekoslovak Ulusal Konseyi resmi olarak geçici hükûmet statüsü kazandı ve konsey üyeleri Birinci Çekoslovakya Cumhuriyeti'nde üst düzey mevkilerde görevlendirildi.

Fall Grün (İrlanda) ile karıştırılmamalıdır.

Mayıs Krizi, 1938'de Alman birliklerinin Çekoslovakya'ya doğru harekete geçtiği ve bunun Avrupa'da yakında bir savaşın patlak vereceğine işaret ettiği yönündeki haberlerin yol açtığı kısa süreli bir uluslararası gerilim dönemiydi. Gerçek bir askeri yığınak tespit edilmediğinde yüksek endişe hali kısa sürede yatışmış olsa da, krizin sonuçları geniş kapsamlı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Renanya'nın Yeniden Askerileştirilmesi</span>

Renanya'nın Yeniden Askerileştirilmesi, 7 Mart 1936'da Alman askerî güçlerinin Renanya'ya girmesiyle başladı ve bu durum Versay Antlaşması ve Locarno Antlaşmaları'nı doğrudan ihlal etti. Ne Fransa ne de İngiltere askeri bir karşılık vermeye hazır değildi, bu yüzden harekete geçmediler. 1939'dan sonra yorumcular sık sık 1936'da güçlü bir askeri hamlenin Hitler'in yayılmacı planlarını mahvedebileceğini söyledi. Ancak yakın dönem tarih yazımı, İngiltere ve Fransa'da hem kamuoyunun hem de elit kesimin askeri müdahaleye şiddetle karşı çıktığı ve her ikisinin de harekete geçmeye hazır bir orduya sahip olmadığı konusunda hemfikirdir.

<span class="mw-page-title-main">Godesberg Memorandumu</span>

Godesberg Memorandumu, Adolf Hitler tarafından 24 Eylül 1938'in erken saatlerinde Sudetenland ile ilgili olarak yayınlanan ve Çekoslovakya hükûmetine yönelik bir ültimatom anlamına gelen bir belgedir.

<span class="mw-page-title-main">Batı ihaneti</span>

Batı ihaneti, Birleşik Krallık, Fransa ve bazen ABD'nin, II. Dünya Savaşı'nın başlangıcında ve sonrasında Çekoslovak ve Polonya devletlerine ilişkin yasal, diplomatik, askeri ve ahlaki yükümlülüklerini yerine getirmediği görüşüdür. Ayrıca bazen o sırada diğer Orta ve Doğu Avrupa devletlerinin muamelesine de atıfta bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti</span>

Birinci Çekoslovak Cumhuriyeti, genellikle halk arasında Birinci Cumhuriyet olarak anılır, 1918'den 1938'e kadar var olan etnik Çekler ve Slovakların oluşan ilk Çekoslovak devletiydi. Ülke genellikle Çek ve Slovakya'nın bir bileşimi olan Çekoslovakya olarak adlandırılıyordu; halefi devletler için yavaş yavaş en yaygın kullanılan isim haline geldi. Devlet, eskiden Avusturya ve Macar topraklarından farklı yönetim sistemlerini miras alan eski Avusturya-Macaristan topraklarından oluşuyordu.