Süpernova, enerjisi biten büyük yıldızların şiddetle patlaması durumuna verilen addır. Bir süpernovanın parlaklığı Güneş'in parlaklığının yüz milyon katına varabilir.
NGC 4414, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 62 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 13 Mart 1785 tarihinde keşfedilmiştir.
Messier 61 Başak takımyıldızı yönünde bulunan bir sarmal gökada. Barnaba Oriani tarafından 5 Mayıs 1779 tarihinde keşfedilmiştir.
NGC 3190, Aslan takımyıldızı yönünde yaklaşık 70 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir sarmal galaksi. William Herschel tarafından 12 Mart 1784 tarihinde keşfedilmiştir. NGC 3190, Hickson 44 galaksi grubunun bir üyesidir.
NGC 5917, Terazi takımyıldızında yaklaşık olarak 93,28 MIy (28,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir sarmal gökadadır. John Herschel tarafından 16 Temmuz 1835 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve PGC 54817 (MCG-01-39-003) ile birlikte Arp 254 olarak "Füzyon görünümüne sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.
NGC 4384 Büyük Ayı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 120 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir sarmal gökada. Wilhelm Herschel tarafından 2 Nisan 1791 tarihinde keşfedilmiştir.
UGC 8335, Büyük Ayı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 414,21 MIy (127 Mpc) uzaklıkta bulunan etkileşim halindeki bir sarmal gökada çiftidir. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 238 olarak "Füzyon görünümüne sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.
SN 1975A Büyük köpek takımyıldızı yönünde, NGC 2207 ve IC 2163 içinde bulunan bir süpernova. 15 Ocak 1975 tarihinde J.R. Dunlap ve Yvonne Dunlap tarafından keşfedilmiştir.
SN 1999ec Büyük köpek takımyıldızı yönünde, NGC 2207 içinde bulunan bir süpernova. 20 Eylül 1999 tarihinde Lick Gözlemevi ve Tenagra Süpernova Araştırmaları (LOTOSS) tarafından keşfedilmiştir.
SN 2003H Büyük köpek takımyıldızı yönünde, NGC 2207 içinde bulunan bir süpernova. 8 Ocak 2003 tarihinde Lick Gözlemevi ve Tenagra Süpernova Araştırmaları (LOTOSS) tarafından keşfedilmiştir.
NGC 523, Andromeda takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 199,6 MIy (61,2 Mpc)uzaklıkta bulunan çarpışma ve birleşme sürecindeki bir sarmal gökada çiftidir. William Herschel tarafından 13 Eylül 1784 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 158 olarak "İç emilim ile bozulmuş gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. NGC 507 Grubu üyesidir
NGC 1640, Yeni Genel Katalog'da yer alan bir çubuklu sarmal galaksidir. Gökyüzünde Irmak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 70,44 MIy (21,6 Mpc)uzaklıkta bulunur. Amerikan astronom Ormond Stone tarafından 1885 yılında 66,04 cm çaplı mercekli tip bir teleskopla keşfedilmiştir. 1990 yılında galaksi içerisinde süpernova SN 1990aj keşfedilmiştir.
NGC 7080, Tilkicik takımyıldızında yaklaşık olarak 201,23 MIy (61,7 Mpc) uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökadadır. Albert Marth tarafından 6 Eylül 1863 tarihinde keşfedildi. Tahmini çapı yaklaşık 100.000 ışık yılıdır ve bu da onun Samanyolu ile benzer bir büyüklüğe sahip olduğu anlamına gelir.
Hipernova, süpernovadan yüzlerce kat güçlü olan yıldız ölüm şeklidir. Ölmekte olan yıldızın kutup bölgelerinde az olan basınç, patlamanın her yöne yayılması yerine kutupsal olarak iki yönlü ve daha yoğun olmasına sebep olur. Bu tür patlamada, patlama yönünde olan uzak cisimler büyük zarar görürken yakın olduğu halde patlama doğrultusunda olmayanlarsa az bir etkiye maruz kalırlar. Etkisi yıllarca sürebilir. Çok fazla radyasyon ve ışık yayar. Güneş'ten onlarca kat daha parlak olabilirler. Sönünce hiçbir etkisi kalmaz, ancak sönünceye kadar enerji yaymaya devam ederler.
UGC 717 veya Arp 11, Balıklar takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 495,75 MIy (152 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal galaksidir. Galaksi içinde 20 Kasım 2009 tarihinde Tip IIP süpernova SN 2009lo keşfedilmiştir.
Ib ve Ic tipi süpernovalar, çok büyük kütleli yıldızların çekirdeklerinin çökmesi sonucu oluşan patlamaların kategorilerinden ikisidir. Bu tür yıldızlar yüzeylerindeki Hidrojenin tamamını tüketirler. Ia tipi bir Süpernova'nın spektrumu ile kıyaslandığında, silikona ait emilim çizgilerinin eksik olduğu görülür. Bu Ib ve Ic tipi Süpernovaların çekirdeklerindeki helyumun da büyük çoğunluğunun tükendiği Hipotezi yapılmıştır. Bundan dolayı bu iki tip süpernovaya tükenmiş çekirdeği çöken süpernova denir.
Dünya'ya yakın süpernova, Dünya'ya yakın bir yıldızın patlaması ile oluşan süpernovalardır. Biyosferde fark edilebilir etkiler yaratır.
SN 1987A, Dünya'dan yaklaşık olarak 168.000 ışık yılı uzaklıkta Büyük Macellan Bulutu içinde Tarantula Bulutsusu eteklerinde yer alan bir süpernova kalıntısıdır. SN 1987A teleskobun icadından beri en yakın kaydedilen süpernovadır.
SN 2006gy, NGC 1260 galaksisinde keşfedilen hipernova. Astronomların ölçümlerine göre süpernovanın patladığındaki mutlak parlaklığı -22 kadire ulaşmıştır. Bu parlaklık şu ana kadar gözlemleyebildiğimiz en parlak ve en büyük süpernova olarak kabul ediliyor. Bu parlaklık seviyesine ulaşabilecek bir yıldızın en az 150 Güneş kütlesine sahip olması gerekiyor. Bu büyüklükteki bir yıldız evrenin ilk zamanlarındaki yıldızların boyutuna yakın olduğu için bu süpernovadan öğreneceğimiz bilgiler ile evrenin ilk zamanlarındaki yıldızlar hakkındaki bilgimizi büyük ölçüde genişletebiliriz. California Üniversitesi'nden Nathan Smith bu süpernova hakkında şu sözleri söylemiştir:
Bu gerçekten çok büyük bir patlamaydı, tipik bir süpernovadan 100 kat daha fazla enerji salınımı oluştu.
SN 1994D, NGC 4526 galaksisinin eteklerinde bulunan Tip Ia kategorisindeki bir süpernovaydı. 1994 yılında Treffers, Filippenko, Van Dyk ve Richmond tarafından Leuschner Gözlemevi'ndeki otomatik 30 inçlik teleskop kullanılarak keşfedildi.
listeler