İçeriğe atla

Süleyman (Safevî şahı)

Süleyman Şah Safevî
Süleyman Şah Saray Eğlencesindeyken, Resam:Alikulu Cabbadar, İsfahan, 1670
Safevî şahı
Hüküm süresi1 Kasım 1666 - 29 Temmuz 1694
Önce gelenII. Abbas
Sonra gelenHüseyin Mirza
DoğumŞubat/Mart 1648
İsfahan, İran
Ölüm29 Temmuz 1694
İsfahan, İran
DefinKum, İran
Tam adı
Süleyman bin Abbas bin Sam Mirza bin Muhammed Bakır Mirza bin Abbas bin Muhammed bin Tahmasb bin İsmail bin Haydar bin Cüneyd es-Safevi[1]
HanedanSafevî Hanedanı
BabasıII. Abbas
AnnesiNakihat Hanım
DiniŞia İslam

Şah Süleyman, (d. 1648, İsfahan - ö. 29 Temmuz 1694, İsfahan) Safevilerin 8. şahı.

Doğumu Şubat/Mart 1648'da İsfahan'da olup Safavi Devleti Şahı II. Abbas'ın oğlu idi. Hükümdarlığına kadar "Sam Mirza" olarak anılmıştır. Babası II. Abbas'ın 1 Kasım 1666'de ölmesi ile İran'da Safavi Devleti şahı olarak "II. Safi" olarak tahta geçmiştir. Tahta geçmesinden hemen sonra ülkede açlık ve salgın hastalıklar yoğunlaşmıştır. Saray müneccimleri bunların tahta geçmek için kullandığı II. Safi isminin uğursuz olmasına yormuşlar ve ismini değiştirmesini tavsiye etmişlerdir. 1668'de şah için yeniden bir tahta geçme töreni yapılmıştır ve Şah I. Süleyman taht adını alıp Safavi Devleti şahlık tacını giymiştir ve bundan sonra I. Süleyman olarak anılmıştır.

Tahtta geçmeden önceki hayatı

Şubat veya Mart 1648'de İsfahan şehrinde Safevi Devleti Şahı II. Abbas'ın en büyük oğlu olarak doğdu. Annesi Çerkez asıllı bir cariye olan "Nakihat Hanım" idi.[2] Doğumundan 1666'da Safevi Devleti şahlık tahtına geçinceye kadar "Sam Mirza" ya da "Süleyman Mirza" adı ile anıldı.[3] Hamza Mirza adlı bir öz küçük erkek kardeşi ve İsmail Mirza ve Mirza Ali Naki adlarını taşıyan babaları bir anneleri ayrı daha iki tane erkek kardeşi de vardı. Sam/Süleyman Mirza tahta geçinceye kadar çocukluk ve gençlik yaşamını İsfahan Sarayı'nın Harem dairesinde tecrit altında olarak geçirdi. Yetiştirilip eğitiminden Ağa Nazır adlı bir hadım harem ağası mesul oldu. babası II. Abbas ile karşılaştırınca bu lalasından pek uygun bir eğitim görmediği ve pek enerjik olmaktan kaçınmayı öğrendiği ve bunun şahlık saltanat döneminin nispeten başarısız geçmesine neden olduğu tarihçilerce kabul edilmektedir.[3] Sarayda iken yetişmesi ve eğitiminde ana dili olarak Azerice konuşup kullandığı bilinmektedir. Tarihçiler ne kadar Farsı dilini bilip kullandığı hakkında tartışmalıdırlar.[2]

Babası Şah II. Abbas Mazendaran'da 25 Eylül 1666'da kendine kati bir varis göstermeden öldü. Bu haber devlet başkenti olan İsfahan'a 5 gün sonra ulaştı. Şahlık tahtına geçecek oğlun kim olacağı saraylılar, özellikle harem ağaları, eline kaldı. Saraylıların çoğunluğu, yeni şahı daha kolayca kontrol edebilecekleri düşüncesi ile, II. Abbas'in daha 7 yaşında olan ikinci oğlu Hamza Mirza'yı tercih etmekte idiler. Fakat sonunda kararı Hamza Mirza'nın lalası olan saraylı oldu ve bu karar herkese ilan edilip II. Abbas'ın büyük oğlu olan "Sam Mirza" veya "Süleyman Mirza" Safevi Devleti şahı olarak tahta geçirildi.[3]

Şahlık tahtında iken hayatı

Rusya ile yakınlaşmıştır. 1667'de imzalanan sözleşme ile Rus tacirler Safevi topraklarında gümrüksüz ticaret hakkı kazanmıştır.

Eşleri ve çocukları

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Savory 1985, s. 76
  2. ^ a b Roemer, H.R. (1986). "The Safavid period". The Cambridge History of İran, Vol. 5: The Timürid and Safavid periods., Cambridge: Cambridge University Press. say:. 189–351. ISBN 9780521200943. (İngilizce)
  3. ^ a b c Matthee, Rudi (2012). Persia in Crisis: Safavid Decline and the Fall of İsfahan. I.B.Tauris.say.. 1–371. ISBN 9781845117450 (İngilizce)

Dış kaynaklar

  • Roemer, H.R. (1986). "The Safavid period". The Cambridge History of İran, Vol. 5: The Timürid and Safavid periods, Cambridge: Cambridge University Press. say: 189–351. ISBN 9780521200943. (İngilizce)
  • Matthee, Rudi (20Persia in Crisis: Safavid Decline and the Fall of İsfahan. I.B.Tauris.say.. 1–371. ISBN 9781845117450 (İngilizce)

Dış bağlantılar

Süleyman (Safevî şahı)
Safevi Hanedanı
Doğumu: Şubat/Mart 1648 Ölümü: 29 Temmuz 1694
Resmî unvanlar
Önce gelen
II. Abbas

İran şahı

1 Kasım 1666-29 Temmuz 1694
Sonra gelen
I. Hüseyin

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Safevîler</span> 1501–1736 arasında İranda varlığını sürdürmüş devlet

Safevî İmparatorluğu, Safevîler veya Safevî Devleti, 1501 ve 1736 yılları arasında varlığını sürdürmüş, sıkça modern İran tarihinin başlangıcı olarak kabul edilen, İran tarihindeki en önemli hanedanlıklardan biri olan Türk kökenli Safevi Hanedanı tarafından yönetilmiş devlet. Bugünkü İran, Azerbaycan, Ermenistan, Irak, Afganistan, Türkmenistan ve Türkiye'nin doğu kesiminde varlığını sürdürmüş, Şiî Onikiciliği resmî mezhep olarak kabul etmiş ve İran'ın varisi olduğu Safevî Hanedanı'nın devletidir.

<span class="mw-page-title-main">İran-Osmanlı savaşları</span> 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar İran ve Osmanlı arasında süren bir dizi savaş

İran-Osmanlı Savaşları, 16 ilâ 19. yüzyıl arasında Osmanlı İmparatorluğu ile İran'da otoriteyi elinde bulunduran birbirinin devamı niteliğindeki çeşitli hanedanlar arasında gerçekleşmiştir. Osmanlılar ile İran arasındaki ilk savaş 1514 Çaldıran Muharebesi'dir. Son savaş ise 1821-1823 Osmanlı-İran Savaşı'dır.

<span class="mw-page-title-main">I. Abbas</span> 5. Safevi hükümdarı

I. Abbas veya Büyük Abbas, Safevi Hanedanlığının beşinci hükümdarı olan Şah Abbas, Safevi Hanedanı'nın en güçlü hükümdarı olarak gösterilir. Şah Muhammed Hüdabende'nin üçüncü oğludur. 3 Ekim 1587 tarihinde Türkmen şeflerinin desteklediği bir askerî darbe ile 17 yaşında tahta geçip 1629 yılına kadar 42 yıl hükümdar olarak kalmıştır. Hükümdar olduğu tarih Safevi Devleti açısından zorlu bir dönemdir. İçeride Türkmen aşiretleri arasındaki kanlı çatışmalar, doğuda Özbek akınları, batıda ise Osmanlı İmparatorluğu'nun baskısı altındaydı. Bu durumun kaçınılmaz sonucu olarak ülke ekonomik olarak da çözülmektedir. Tarımsal ve endüstüriyel üretim düşerken ticaret de çökmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Hüseyin Mirza</span> 9. ve son bağımsız Safevi Türkmen hükümdarı

Hüseyin Mirza veya Şah Sultan Hüseyin, 1694-1722 arasında İran şahı, Safevi hanedanının son bağımsız hükümdarı. Devlet yönetimindeki zayıflığıyla hanedanın çökmesine neden olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">I. Tahmasb</span> 2. Safevî şahı

I. Tahmasb, Safevî Devleti'nin ikinci hükümdarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Karadağ Hanlığı</span>

Karadağ Hanlığı, 1747 yılında bugün İran'a bağlı Azerbaycan bölgesindeki Karadağ (Karacadağ) topraklarında kurulmuş feodal devlettir. Karadağ kelimesi büyük dağ veya dağlık yer anlamına gelmektedir. Hanlığın başkenti Ahar şehri olup bir ara Kürdeşt'e taşınmıştır. Hanlığın batısında Hoy Hanlığı, doğusunda Lenkeran Hanlığı, kuzeyinde Karabağ Hanlığı, güneyinde Tebriz Hanlığı ve Erdebil Hanlığı vardır.

Muhammed Hüdabende veya Hudabende, Muhammed Şah, Sultan Muhammed, 1578 ve 1587 yılları arasında hükümdarlık yapmış Safevî Devletinin 4. şahı.

<span class="mw-page-title-main">Meşaleler Muharebesi</span>

Meşaleler Muharebesi, 1583 yılında Osmanlı İmparatorluğu ile Safevî Devleti arasında yapılan bir muharebedir.

Safevi şahı unvanı, 1501 sonbaharında I. İsmail'in Çabani ve Şerur savaşlarını kazandıktan sonra Tebriz'i ele geçirmesi ve kendisini Şah ilan etmesiyle kabul edilmiş ve 1736 yılında Nadir Şah olduktan sonra bu hanedandan alınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">II. İsmail</span> 3. Safevi Türkmen hükümdarı

II. İsmail. 1576-1577 döneminde Safeviler'in üçüncü Şahı olarak hüküm sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">III. İsmail</span> 14. Safevi Türkmen hükümdarı

Şah III. İsmail Ebu Turab, III. İsmail Safevi, Şah İsmail Seyyid Murtaza oğlu Safevi - İran şehinşahı, Safeviler hanedanı devletinin XIII. hükümdarı. Aslında hiçbir gücü olmamıştır. Devleti adına Zend Kerim Han yönetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">II. Abbas</span> 7. Safevi Türkmen hükümdarı

II. Abbas veya Sultan Muhammed Mirza, Safevilerin 7. şahı.

<span class="mw-page-title-main">Safevî vezîriâzamları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Safevî Devleti vezirleri listesi.

<span class="mw-page-title-main">Erivan Vilayeti (Safevî Devleti)</span>

Erivan Vilayeti veya diğer ismiyle Çukur Saad, Safevi İmparatorluğu'nun günümüz Ermenistan toprakları merkezli bir vilayetiydi. Bölgenin başkenti, Safevî valilerinin bulunduğu şehir olan Erivan'dı.

<span class="mw-page-title-main">Safevî-Rus Savaşı (1651-1653)</span>

Safevi-Rus Savaşı (1651-1653) - II. Abbas saltanatı sırasında, Safevi İmparatorluğu'nun Kuzey Kafkasya'daki etkisini artırmaya yönelik girişimi Ruslarla bir çatışmaya neden oldu. 1646'dan itibaren, Rus hükûmeti, İsveç'e Safevi topraklarından ipek ticareti yapan yabancı tüccarların pozisyonlarını zayıflatmaya başladı ve 1649'da Sobornoe Ulojenie kabul edildi. Sonuç olarak, yabancı tüccarlar için olanaklar daha da sınırlı hale geldi. II. Abbas'ın saltanatının ilk yıllarında, Ruslarla ilişkilere önem vermedi ve Osmanlı İmparatorluğu ile ilişkilerini geliştirme tekliflerini görmezden geldi. 1647 ve 1653 yıllarında kervan soygunları ve Rus tüccarlarının Safevi topraklarında tutuklanması nedeniyle ikili ilişkilerdeki gerilimler arttı. Ayrıca, Rus sınırlarının güneye doğru genişlemesi, bu alanları kendi mülkleri olarak gören Safevilerden karşı tepki aldı. Bu gerilimler 1651-1653 savaşı veya çatışmasına yol açtı. Bu savaşın patlak vermesinin bir diğer nedeni de, Rusların devrilen Gürcü kralı I. Teimuraz için bir kale inşa etme isteği oldu. Ruslardan yardım talep eden I. Teimuraz, bu haber Şah II. Abbas'a ulaştıktan sonra amacına ulaşamadı. Hemen, Şah II. Abbas konuyu çözmek için askerler hazırladı. Azerbaycan beylerbeyi Hosrov Han, Erdebil, Karabağ ve Astara'daki yerel Kızılbaş kuvvetleri ile birlikte Rusları yenilgiye uğrattı, üslerini ele geçirdi ve kovdu. Sonra İsfahan ve Moskova arasında elçiler seyahat ederek son bir barış antlaşması imzalandı, ancak bu on yıl sonra oldu.

<span class="mw-page-title-main">İsa Han Safevi</span>

İsa Han Safevi ve ya İsa Han Şeyhavend, I. Abbas (1587-1629) devrinde yüksek görevlerde hizmet eden Safevi Hanedanı'na mensup şahzade.

<span class="mw-page-title-main">I. Tahmasbın Seferi (1552)</span>

I. Tahmasb'ın Anadolu seferi (1552) — Safevi imparatorluğunun ikinci hükümdarı Şah Tahmasb'ın Sultanı Süleyman'ın seferlerine yanıt olarak gerçekleştirilen yürüyüşü kabul edilir. Seferin amacı, Osmanlı İmparatorluğu'nun Osmanlıların bir sonraki seferde erzak sıkıntısı çekmesi, esir almak ve barışa zorlamaktı.

Safevi-Rus antlaşması, Temmuz 1717'de Rusya Çarlığı ile Safevi devleti arasında imzalanan bir antlaşmadır. Anlaşma, Safevi Devleti Baş veziri Feteli Han Dağıstani ile Rusya Büyükelçisi Artemi Volinsky arasında imzalandı. I. Petro, anlaşmayı Temmuz 1719'da onaylamıştır. Safevi hükümdarı Şah Sultan Hüseyin (1694-1722) 1720'de antlaşmayı onaylamıştır. Bu anlaşma, Safevi devleti ile Rusya arasında imzalanan ilk resmi ikili anlaşmadır.

<span class="mw-page-title-main">II. Tahmasb'ın yeniden Safevi tahtına çıkması</span>

II. Tahmasb'ın yeniden Safevi tahtına çıkması, 1729'da II. Tahmasb'ın generali Nadir Han ile Afgan Aşraf Hotaki arasında meydana gelen bir dizi savaş sonucunda mümkün oldu. II. Tahmasb sözde tahtta olmasına rağmen, asıl güç Nadir Han'ın elinde toplanmıştı. Afganlar ise Safevi imparatorluğunun topraklarının büyük bir kısmından kalıcı olarak kovuldu ve bir süre sonra Nadir onlara boyun eğdirdi.

İran'daki Çerkesler İran'da etnik bir azınlıktır. İran'daki Çerkesler, diğer Çerkes diasporalarından farklıdır; çoğu Safevi ve Kaçar döneminden gelmektedir ve yoğun olarak Farslaşmıştır, ancak bir kısmı da 19. yüzyılın sonlarında Çerkes soykırımı sonucuna göç etmiştir. İran'daki Çerkesler son birkaç yüzyıldaki dönemlerde oldukça etkiliydi. Bunların büyük çoğunluğu Fars diline asimile olmuştur ve artık çok az sayıda kişi ana dillerini konuşan Çerkes dilini konuşmaktadır.