İçeriğe atla

Süfyani

Süfyani (Arapça: السفیاني), İslami eskatolojide kötü bir figürdür ve genellikle hadislerde bozgunculuk ve fitne yayacak bir zorba olarak tasvir edilir. Şia hadislerine göre Süfyani Recep ayında çıkacaktır.[1] Çıkış yerinin Şam olacağı düşünülmektedir.

İlgili rivayetler hem Sünni, hem de Şii hadislerinde mevcuttur.[2][3] Süfyani, ahir zamanın diğer kötü figürü Deccal ile karıştırılmamalıdır.[4] Çocukları öldüreceği ve kadınların karınlarını parçalayacağı söylenir. Süfyani, Muhammed'in ev halkından olanları öldürecek ve Suriye'ye hakim olacak. Mehdi çıkınca Süfyani onu yakalamak ve öldürmek için bir ordu gönderir. Ancak Süfyani ve ordusu Bayda çölüne vardıklarında yutulacaklardır.[5]

Çoğunluğu Sünni olan bazı kaynaklar, Süfyani'yi ahir zamanın zorba bir figürü olarak tanımlayan hadislerin güvenilmez,[6][7] Şii ve Abbâsî sahip hadisçiler tarafından uydurulmuş efsanenin "bir "bozuk versiyonu" olduğuna inanıyorlar.[2] Diğerleri onu Mehdi'nin düşmanı değil müttefiki şeklinde tanımlayarak onun kötü niyetli rolünü tersine çevirir.[8]

Mehdi, Mesih, Deccal, Süfyani gibi karakterler erken İslam tarihinde, iktidar olma savaşı veren Kufe merkezli Alioğulları (Ehl-i beyt), Horasan coğrafyasından siyah sancaklı Abbâsîler ve Ebu Süfyan'ın soyundan gelen Şam merkezli Emevîler gibi gruplar arasında, çıkış yerleri olarak o günün güç merkezlerini işaret eden, toplumda kendilerine yer edinme adına, iyi karakterlerin kendi içlerinde, kötü karakterlerin ise rakiplerinde aranması yönünde, haklarında çok sayıda hadis uydurulan,[9][10][11] dönemin dinsel-politik figürleri olarak ortaya çıktılar.[12] Daha sonraki dönemlerde ise birtakım dini gruplar, bu figürlerin gerçek anlamda var olduğuna inandılar ve onları inanç esaslarına dahil ettiler. Bu veya benzer deyim ve tiplemeler İslam dünyasında günümüze kadar devam etmiş, dini gruplar kendi liderlerini Mehdi, Mesih gibi kurtarıcı, rakiplerini ise Deccal, Süfyan gibi aşağılayıcı sıfatlarla anmaya devam etmişlerdir.[13][14][15]

İslamcılar sevmedikleri önemli kimselere Süfyan, Deccal vb. aşağılayıcı sıfatlar takarlar. Türkiye'de Cumhuriyet reformları Atatürk'ü Said Nursî'nin hedefi hâline getirdi ve Said ona Süfyan ve Deccal sıfatlarını takmaktan çekinmedi.[16]

O kadar ki, Abbâsîler ve Ehl-i beyt'in Mehdi figürüne rakip olarak, Emevîler, iyi bir karakter olan kurtarıcı Süfyani figürünü ortaya sürdüler. Ancak Abbâsî ve Ehl-i beyt taraftarları kısa sürede yeni hadislerle bu figürü kötü bir karaktere çevirmeyi ve Emevîler'i alt etmeyi başardılar.[17] Yine politik-dini bir figür olarak Mesih bir gece sabaha karşı "Emevîler'in başkenti" olan Şam'da Beyaz Minare'ye iner,[18] Mehdi ile birlikte namaz kılarlar ve güçlerini birleştirerek deccal ile savaşırlar.[19][20][21]

Kehanetler

Süfyani'den önce

Süfyani'den önce batıda bir fitne çıkacak, her tarafa yayılacak ve hiçbir grup kendisini ondan koruyamayacaktır.

Batıda kargaşa, fitne ve korku baş gösterecek. . . Çatışma çoğalacak.[22]

Hiçbir tarafın kendisini koruyamayacağı bir ahlaki bozulma ortaya çıkacak ve bu her yöne yayılacaktır. Bu durum, birisi gelip: "Ey insanlar, bundan böyle sizin önderiniz İmam Mehdi'dir" diyene kadar devam edecektir.[23]

Batıda başlayan fitne Şam'a gelecek: iki sancak, bölgeyi kontrol altına almak için orduları tükenene kadar savaşacak.

Bir hadiste hakkında şöyle bir ifade vardır:[24]

“Ahir zamanda bir adam çıkacak ve ona Süfyani denilecek.”[24]

Sahih hadislerde bildirildiğine göre Süfyani ahir zamanda gelecek ve İslam'ı yok etmeye çalışacak münafık bir varlıktır."[25]

Süfyani'nin görünüşü

Süfyani Şam'da görünecek. Transürdün'ün kuru vadisinde bir ayaklanma başlatacak ve Şam'ı ele geçirmek için hareket edecek, çok destek kazanacak ve diğer iki rakip gücü yenerek Suriye'nin geri kalanını ele geçirmek için ilerleyecek. Şam'ın 5 ilçesini ele geçirecek ve Irak'a ordu gönderecek.

Ebu Hureyre, Muhammed'in şöyle dediğini rivayet eder:

Şam'ın derinliklerinden bir adam çıkacak. Adı Süfyani olacak. Ona uyanların çoğu Kelb kabilesinden olacaktır. Kadınların midelerini, hatta çocukları parçalayarak öldürür. Ailemden bir adam (Mehdi) Haram'da çıkacak, haberi Süfyani'ye ulaşacak ve ona ordularından birini gönderecek. O (mehdi) onları yenecektir. Sonra (Süfyani) geride kalanlarla birlikte çöle varıncaya kadar yolculuk edecek ve yutulacaklar. Kendilerini başkalarına haber verenden başkası kurtulmayacaktır.[26]

Nu'aym, Halid bin Ma'dan'ın şöyle dediğini aktarır: "Süfyani, elinde üç değnekle çıkacaktır. Onlarla vurduğu kişi ölecek."

Süfyani'nin yönetimi

Süfyani'yi Kelb kabilesi destekleyecek ve karşı çıkan herkesle savaşacaktır. Güne adaletsizlik hükmedecek ve Süfyani'nin hayatı hiçe sayması kadın ve çocuklara kadar uzanacak. Kays kabilesi ona isyan edecek, ancak başarılı olamayacaklar ve Süfyani onların hepsini öldürecek. Süfyani'nin harikalarından biri, saldırdığında herkesi öldüren asalarıdır.

Süfyaninin ordusu Kufe'ye gidecek ve Horasan'a saldıracak. İstahr Kapısı'nda Şuayb bin Salih ve Hâşimîler güçlerini birleştirip onunla karşı karşıya gelecekler. Savaş birçok cana mal olacak ve Süfyani geçici bir yenilgiye uğrayacak. Mehdi'nin zuhuruna duyulan özlem işte bu zamanda evrenselleşir.

Süfyani'nin ordusu Mehdi'yi almak için Irak'tan ilerleyecek, Zülhuleyfe yakınlarındaki çöle ulaştıklarında yer onları yutacak. İki kişi haberi iletmek için kaçacak, ancak olayı öğrendiğinde bile Süfyani caydırılamayacak. Kureyş'ten bazı insanlar, Müslümanların kontrolünde olmayacak olan Konstantinopolis'e kaçarlar. Süfyaniler geri dönmelerini isteyecekler ve geldiklerinde müttefikleri ile birlikte öldürülecekler.

Süfyani'nin ölümü

Süfyani Mehdi'yi öğrendiğinde, kendisi ve ordusu Mehdi'ye saldırmak için Irak'a gidecektir. Ordu, Bayda topraklarına girdiğinde, 2 veya 3 kişi hariç, Dünya onun ordusunu tüketecektir.[27] Hasf-el-Beyde olayı ile ilgili olarak, çeşitli Hadisler ordusunun büyüklüğünü tarif eder.[28][29][30][31] Bazı kaynaklar Süfyani'nin ordusunun 12.000 olacağını;[32][33] bazıları 170.000[34][35] diğerleri 300.000[36] olduğunu söylerler. Şii yorumcu Şeyh Tabarsi, "Ve dehşetli bir korkuya kapıldıkları ve hiçbirinin kurtulamayıp en yakın bir yerde azâba uğratıldıkları gün, bir görsen onları" (Kuran 34:51) ayetini Süfyan ordusuyla ilişkilendiriyor ve Bayda çölünün onları yutacağını söylüyor.[5]

Süfyani olduğunu iddia edenler

MS 749 ile 1413 yılları arasında en az dokuz kişi Levant'ta Süfyani unvanıyla isyan etti. İlki Abbâsîler'e isyan eden Ziyad ibni Abdullah ibni Yezid ibni Muaviye ibn Ebu Süfyan'dı. İkincisi 754'te isyan etti. Ebu Harb el-Muburka, yaklaşık yüz yıl sonra manto üzerinde hak iddia etti. 1413 yılında birisi bu unvanı kullanarak Memlûk Sultanlığı'na isyan etti. Hadisleri aynen takip etmeye çalıştı ama Memlûkler onu bastırdı ve öldürdü.[37]

Şüpheler, sorular

Muhammed Benşili, Süfyani masalının bazı ayrıntıları hakkında bu hadislerle

Mehdi'ye karşı iki ordu mu göndereceği, yoksa bir ordu mu göndereceği, ordusuyla birlikte kendisinin de mi yutulacağı, yoksa kendisinin Bağdat'ta mı kalacağı belirlenemez[38] diyerek şüphelerini ifade ediyor.

Selefi fetva sitesi IslamQA.info, ayrıntıların ötesinde el-Elbânî'den (1914-1999) alıntı yaparak Süfyani'nin hadislerini münker (başka bir sahih hadise aykırı) zayıf ve kusurlu bulur.[6]

Muhammed bin Salih el-Useymin de Süfyani hadislerini zayıf rivayet olarak değerlendirmiştir. Mansour Leghaei'nin de hikâyenin doğruluğu konusunda şüpheleri var.[7]

Wilferd Madelung, "Mehdi'nin rakibi olarak Süfyani'nin öne sürülmesinin, onun, Abbâsî Hanedanı'nın düşmanları ve onların umutları ile ilgili olma olasılığının modern bilim adamlarının defalarca dikkatini çektiğini" yazıyor.

Emevî hanedanında Süfyan ve Mervan'dan gelen iki kol bulunuyordu. "Süfyid kolunun bir üyesi", Abbâsîler'in devrilmesine ve Emevîler'in yeniden kurulmasına öncülük etmek üzereydi. Abbâsîler'in destekçileri bunu, iyi Müslümanları öldürecek olan bir Deccal figürüne dönüştürdüler.

". . . Suriyeliler, Ebû Muhammed'in ölümünü kabul etmedi, onun Taif dağlarında saklandığına ve oradan zaferle çıkacağına inandılar. Bu, muhtemelen Keysaniler'in Muhammed b. Hanefiyye oluşturdukları inanca örneklik edecekti. Hakkında tamamen Suriye unsurlarıyla bir efsane yarattılar. Bunlardan bazıları, Şii ve Abbâsî yanlısı gelenekçilerin uydurduğu, onun Suriyeli bir kahramandan Deccal'e benzeyen bir figüre dönüştürüldüğü tahrif edilmiş versiyonda hala göze çarpmaktadır."[2]

William McCants ayrıca tarihsel Şii öfkesi ile Süfyani adlı bir ahir zaman düşmanı kehaneti arasında bağlantı bulur. Süfyani'nin hadislerde, Muhammed'in damadı Ali ile İslam imparatorluğunun kontrolü üzerine savaşan Ebu Süfyan'ın soyundan geleceği yazıyordu.

Ebu Süfyan'ın oğlu sonunda halife oldu ve Emevî hanedanını kurdu, ancak Ali'nin Halife olması gerektiğini düşünen, kaybeden tarafın takipçileri arasında şöyle bir kehanet dolaşmaya başlar: "Süfyani, Kûfe'ye ulaştığında ve Muhammed ailesinin yandaşlarını öldürdüğü zaman, Mehdi gelecektir."[8]

Buna karşılık, McCants, Sünnilerin de bir Süfyani kehanetleri olduğunu, kahramanca bir tavırla "Mehdi'nin yanında düşmanlarına karşı savaştığını yazıyor: 'Süfyani ve Mehdi, iki yarış atı gibi çıkacak. Süfyani, yanındaki bölgeyi, Mehdi de yanındakini fethedecektir."

McCants, Suriye İç Savaşı'nda Sünni isyancıları zafere ulaştırmak için Süfyani'nin ortaya çıkmasını umut eden Suriyeli "popüler bir Selefi din adamı" olan Adnan el-Arur'dan alıntı yapıyor: "İnşallah hepimiz Allah'ın izniyle (Suriye'de) ortaya çıkacak olan Süfyani'nin ordusunda olacağız."[8]

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

  1. ^ "18: The rising of as-Sufyani". Kitab al-Ghayba: The Book of Occultation (Arapça ve İngilizce). Al-Islam. 23 Temmuz 2015. 14 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
  2. ^ a b c Madelung, Wilferd (1986). "The Sufyānī between Tradition and History". Studia Islamica (63): 5-48. doi:10.2307/1595566. 
  3. ^ Close Relationship Between Sufies and Shias - Dr bilal (İngilizce), 2 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 13 Mart 2021 
  4. ^ "Sunan Ibn Majah 4072 - Tribulations - كتاب الفتن - Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم)". sunnah.com. 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  5. ^ a b "Chapter 3: Mahdi in classical and modern". 30 Eylül 2015. 15 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ a b "136772. How sound is the hadith of as-Sufyaani?". IslamQA.info. 6 Kasım 2015. 25 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  7. ^ a b "WHO IS THE SUFYANI, KHURASANI, AND YAMANI, AND WHICH ONE OF THOSE IS WITH THE TRUTH?". Ask the Sheikh. 7 Mart 2012. 24 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  8. ^ a b c "The Foreign Policy Essay: The Sectarian Apocalypse". Brookings Institute. 26 Ekim 2014. 27 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2022. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2013. 
  11. ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Mehdî, yazar: Yusuf Şevki Yavuz
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2012. 
  16. ^ https://web.archive.org/web/20130323044852/http://www.tesbihat.asia/joomla/index.php/nurculuk/yalanlar-1/146-ack-karalama-qsuefyan-ve-bir-islam-deccal-mustafa-kemalq.html []
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Haziran 2021. 
  18. ^ Ebu Davud, Melahim,14; Tirmizi, Fiten, 59, 62, İbn Mace, Fiten, 33
  19. ^ Mecmau’z-Zevaid, h. no. 12525
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2021. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2012. 
  22. ^ Ash-Sharani, Mukhtasar Tazkirah al-Qurtubi, p. 440
  23. ^ Ibn Hajar al-Haythami, Al-Qawl al-Mukhtasar fi `Alamat al-Mahdi al-Muntadhar, p. 23
  24. ^ a b Hakim en-Nisaburî, Ebû Abdullah Muhammed, Müstedrek, I-IV (Beyrut: Dâru’l-Marife, ts.), 4:520; Kenzü’l-Ummal, 14:272.
  25. ^ Alâeddin el-Müttekì bin Hüsameddin bin İsmail el-Hindî, Kenzü'l-Ummal (Beyrut: 1989), 11:125; Bursalı İsmail Hakkı, Ruhu'l-Beyan fî Tefsîri’l-Kur’ân, I-X (İstanbul: 1330), 8:197.
  26. ^ Found in Mustadrak of al-Hakim (8586) "End times prophecies surrounding Arabia, Shaam, and the East". Quranic Answers. 26 Aralık 2016. 17 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2022. 
  27. ^ What is the purpose of Khasfe-Bayda that is said will be happened at the time of the reappearance of Imam Zaman (Mahdi) (a.j.)? 21 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. andisheqom.com
  28. ^ Khasf-al-Bayda 12 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ensani.ir
  29. ^ Mohammad ibn Ali (Sadoogh), Kamalodin o TamamolNe'mah, Vol. 1, P. 331
  30. ^ Mohammad ibn Ibrahim (Na'mani), Alqeibah, Tehran, MaktabolSaduq, P. 257
  31. ^ Khasf-e-Bayda from decisive Signs of the reappearance 20 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 2noor.com
  32. ^ Sulayman, Ruzigar-i rahayi, p. 317.
  33. ^ Sufyani in Iran 20 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. porseman.com
  34. ^ Al-Malahim wal-fitan, Ebnetawus, p. 136.
  35. ^ Decisive Signs of the reappearance 21 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. entezar14.ir
  36. ^ Nahawandi, al-Aqbari al-ḥisan, p. 128.
  37. ^ Albert I. Baumgarten (January 2000). Apocalyptic Time. BRILL. s. 49. ISBN 90-04-11879-9. 21 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2022. 
  38. ^ Ahmad Lala Anas, The Coming of the Mahdi According to Muslim Tradition, Paris, Tawhid, 2002, p.53

Bibliyografya

  • The Oxford Handbook of Millennialism. Oxford University Press. 2016. ISBN 9780190611941. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Ahir zaman, çeşitli dinlerde kıyamet öncesinde alametlerle kendisini belli edeceği belirtilen zaman dilimi, dünyanın son günleri. İnsanlar arasında değişik din veya inançlarda dünya veya evrenin son günleri veya kıyamet kopmadan önceki zaman dilimidir. İbrahimî dinler lineer bir kozmoloji anlayışına sahiptirler.

7. yüzyıl, 601'den 700'e kadar sürmüş olan yüzyıldır.

<span class="mw-page-title-main">Emevîler</span> İslam tarihinin ikinci hâlifeliği (661–750)

Emevîler ya da Emevîler Hilâfeti, Dört Halife Dönemi'nden (632-661) sonra kurulan Müslüman Arap devleti. Ali bin Ebu Talib'in 661'de öldürülmesinden sonra başa geçen Emevîler, 750'de Abbâsîler tarafından yıkılıncaya kadar hüküm sürdüler. Başkenti Şam olan devlet, en geniş sınırlarına Halife Hişâm bin Abdülmelik döneminde sahip oldu. Devletin sınırları Kuzey Afrika, Endülüs, Güney Galya, Mâverâünnehir ve Sind'in fethedilmesiyle doğuda Afganistan'a batıda ise Güney Fransa'ya kadar ulaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Muâviye</span> İslam Devletinin Aliden sonraki halifesi ve Emevi Hanedanının kurucusu

Muaviye bin Ebu Süfyan, İslam Devleti'nin Hasan'dan sonraki halifesi ve Emevi Hanedanı'nın kurucusudur.

<span class="mw-page-title-main">Hasan bin Ali</span> Sünnilerin 5. halifesi, Şiilerin 2. imamı; sahabe

Hasan bin Ali bin Ebu Talib, Ali bin Ebu Talib ve Fatıma’nın büyük oğulları ve İslam peygamberi Muhammed'in ilk torunudur. Şiâ çoğunlukla onu on iki imamlarının ikincisi kabul eder, çok küçük bir fırkaya göre ise ikinci imam Hüseyin bin Ali'dir. Bununla birlikte hem Sünni, hem de Şiî ve Alevî İslam anlayışında çok önemli bir yeri vardır; onun, peygamberin Ehli beyt'inden olduğu konusunda herkes hemfikirdir. Babası ile 37 yıl, dedesi ile ise 8 yıl birlikte bulunmuştur. Soyundan gelenlere Şerif denilir.

<span class="mw-page-title-main">Mesih</span> kurtarıcı olarak beklenen figür

İbrahimî dinlerde mesih, bir grup insanın kurtarıcısı veya özgürlüğe kavuşturucusudur. Geleneksel Yahudilikte maşiah, mesihçilik veya Mesih Çağı gibi kavramlar, kutsal mesh yağıyla meshedilmiş bir seçkine atıfta bulunan Tanah'la ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mehdi</span> İslamda ahir zamanda gelip dünya hâkimiyetini gerçekleştireceğine inanılan kurtarıcı kişi

Mehdi, İslam'da ahir zamanda geleceğine ve İslam'ın dünya hakimiyetini gerçekleştireceğine inanılan kurtarıcı kişidir. "Kendisine rehberlik edilen", Allah tarafından yol gösterilen, hususi ve şahsi bir tarzda Allah'ın hidayetine nail olan kişi manasındadır. İnanç Kur'an'da yer almamakla birlikte bazı ayetlerin yorumları, hadisler ve dini önderlerin sözleri üzerinden değişik İslam coğrafyalarında kendisine yer edinmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Halifeler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Halifeler listesi, İslam peygamberi Muhammed'in ölümünden sonra İslam Devleti'nin liderliğini devam ettirme iddiasında bulunan kişilerin listesidir. Dört Halife, Emevî halifeleri, Abbâsî halifeleri, Fâtımî halifeleri (Sünniler tarafından kabul edilmezler), Memlûk halifeleri, Osmanlı halifeleri ve son olarak 1924'te halifeliğin kaldırılmasından önce Türkiye Cumhuriyeti'nden bir halife (ki kendisi Osmanlı Hanedanı'ndandır) aşağıdaki tablolarda bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Deccal</span> İslam eskatolojisinde kötü bir figür

Deccal, İslam eskatolojisine göre ahir zamanda, İsa'nın ikinci kez yeryüzüne gelmesinden önce insanları dini inancından saptırarak kötülüğe ve sapkınlığa yöneltecek bir akımı, ideolojiyi ve onu kuran kişi veya kişileri belirtmek için kullanılan kavramdır. Hristiyan eskatolojisindeki Mesih Karşıtı'na ve Yahudi eskatolojisindeki Armilus'a benzer.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Süfyan</span> Kureyşli kabile lideri ve tüccar

Sahr bin Harb bilinen adıyla Ebu Süfyan, Mekke'nin fethi sırasında Müslüman olmuş ve 624-630 yılları arasında Mekke lideri. Tam adı "Ebu Süfyan Sahr bin Harb bin Ümeyye"dir.

<span class="mw-page-title-main">İslam'ın yayılışı</span> 7. ve 8. yüzyıllarda yaşanmış tarihsel süreç

İslam'ın yayılışı, İslam'ın genişlemesi, İslami fetihler ya da Arap fetihleri, 7. yüzyılda İslam peygamberi Muhammed'in Müslümanlarca Asr-ı Saâdet diye adlandırılan döneminde başladı. Muhammed, Arap Yarımadası'nda, daha sonraki Râşidîn ve Emevî hilâfetleri döneminde bir yüzyıllık hızlı genişleme gören yeni bir birleşik yönetim kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Hüseyin</span> Alinin oğlu, Şianın 3. imamı, sahabe

Hüseyin bin Ali bin Ebu Talib, İslâm peygamberi Muhammed'in torunudur. Dördüncü Hâlife olan Ali bin Ebu Talib'in oğludur. Annesi, Muhammed'in kızı Fatıma Zehra’dır. On İki İmâmlar'ın üçüncüsü olan Hüseyin bin Ali, İslam Devleti’nin bir Emevî saltanatına dönüşmemesi için mücadele vermiş ve Emevîler tarafından öldürülmüştür. Soyundan gelenler Hüseynî ya da Seyyid olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Mehdî el-Muntazar</span> 12. İmam

Mehdî el-Muntazar veya Muhammed el-Mehdi, Şiiliğin tüm kollarını ifade eden İmamiye'nin resmî itikadına göre on ikinci imam. Hâlen gaybet halinde olduğuna, ileride gelerek dünyada adaleti sağlayacağına inanılır. Hasan el-Askerî'nin oğludur, İslam peygamberi gibi adı Muhammed, künyesi ise Ebu'l-Kasım'dır. Mehdî el-Muntazar 15 Şaban 255 hk. Samarra'da doğdu. Hasan Askeri oğlunun dünyaya gelişini gizlemiş ve kendi yaşamı boyunca onu güvendiği az sayıda yakınlarına göstermiş. Mehdi beş yaşında iken, babasının ölümünden sonra, h. 260 yılında imamet makamına erdi. Bu tarihten beri Küçük Gaybet'i bitene kadar dört kişi aracılığıyla, naip diye bilinen elçiler, insanlarla iletişim kurmaktaydı. Bu gizleniş 328/940 yılına kadar sürmüştür. Bu tarihte son naibin ölmüş ve büyük Gaybet başlamıştır. Bu süreye Gaybet-i Suğra dönemi denilir. Gaybet-i Suğra'nın tamamladıktan sonra büyük Gaybet başlamıştır. Büyük Gaybet şimdiye kadar devam eder ve tıpkı hadislerin bildirdiğine göre Mehdî el-Muntazar'ın zuhur tarihi ve Büyük Gaybetinin süreci hiçbir şekilde belli değildir.

Emevî halifeleri listesi, Emevî Hanedanı'nın halifelik unvanına sahip olan hükümdarlarının yer aldığı liste. Emevî ismi Dört Halife döneminden (632-661) sonra İslam Devleti'ne egemen olan Emevî Hanedanı'nın kurucusu Muaviye'nin büyük-büyük-babası Ümeyye bin Abdişems'ten ve Mekkeli Kureyş kabilesine bağlı Ümeyye ailesinden gelmektedir. Muaviye, Ömer döneminin sürdüğü 641'de Şam valisi olarak atanmış ve Suriye'yi denetimi altına almıştı. 661'de kurduğu halifelik devletinin başkenti de Şam'dı. Emevîler, Muhammed'in ölümünden sonra kurulan dört Arap halifelik devletinin ikincisidir. Kurulmasından sonra oldukça büyüyen Emevî Devleti bir imparatorluk haline gelmiş ve arazi yüzölçümü bakımından birbirine bağlı arazilerden oluşan imparatorlukların en büyük dördüncüsü olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Seffâh</span> İlk Abbasi halifesi

Seffah veya Ebü'l-Abbas Seffah, Emevî hanedanının yıkılmasına neden olup Abbâsîler devletinin kurulmasıyla 750-754 döneminde ilk Abbâsî hâlifesi olarak hüküm sürmüştür. "Seffah" kendine verilen bir lakap olup Arapçada "kan dökücü" anlamına gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mansûr</span> 2. Abbâsî hâlifesi (s. 754–775)

Mansûr ikinci Abbasi halifesidir. 754 ile 775 yılları arasında halifelik yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Megido Dağı</span>

Megido Dağı, Megiddo Dağı, Magedon Dağı, Megido Tepesi İbranicede Har-Megido. İsrail'in Megido Bölgesi'nde Nasıra'nın güneyinde bulunan ve yaklaşık 25 metre yüksekliğe sahip dağ. Bu dağ, bazı coğrafi kaynaklarda tepe olarak geçmektedir.

Emevîler devrinde Alevîler

<span class="mw-page-title-main">Ümmü Habibe</span>

Ümmü Habibe veya Ümmü Habîbe Remle bint Ebî Süfyân İslâm Peygamberi Muhammed'in eşi. "Müminlerin annesi" diye de adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Ömer</span> Halife Ömerin oğlu, sahabe

Abdullah bin Ömer, ikinci İslâm Halifesi Ömer'in oğludur. Hadis ve hukukta önde gelen yetkili sahabedendi. Müslüman toplumunda çıkan İlk Fitne'de hiziplere karşı tarafsız tutumu ile bilinmiştir. Ebu Hureyre'den sonra ikinci en çok hadis rivayet eden sahabidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.