Emevîler ya da Emevîler Hilâfeti, Dört Halife Dönemi'nden (632-661) sonra kurulan Müslüman Arap devleti. Ali bin Ebu Talib'in 661'de öldürülmesinden sonra başa geçen Emevîler, 750'de Abbâsîler tarafından yıkılıncaya kadar hüküm sürdüler. Başkenti Şam olan devlet, en geniş sınırlarına Halife Hişâm bin Abdülmelik döneminde sahip oldu. Devletin sınırları Kuzey Afrika, Endülüs, Güney Galya, Mâverâünnehir ve Sind'in fethedilmesiyle doğuda Afganistan'a batıda ise Güney Fransa'ya kadar ulaşmıştır.
Tebeut tabiin, İslâm'da tâbiûnu gördüğüne inanılan kimselere verilen isim. Sünnîlere göre sahabe ve tabiinlerle birlikte Dünya’ya gelmiş en iyi nesillerden biridir.
İbrahimî dinlerde mesih, bir grup insanın kurtarıcısı veya özgürlüğe kavuşturucusudur. Geleneksel Yahudilikte maşiah, mesihçilik veya Mesih Çağı gibi kavramlar, kutsal mesh yağıyla meshedilmiş bir seçkine atıfta bulunan Tanah'la ortaya çıkmıştır.
Bedir Muharebesi, 13 Mart 624 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslümanların, Mekke'nin Kureyşli paganlarla yaptığı ilk savaştır. Müslüman ordusu, Ebu Cehil'in önderlik ettiği Kureyş ordusunu savaş meydanında mağlup etmiş, Ebu Cehil de dahil olmak üzere toplam 70 Kureyşli ölmüştür. Bu muharebe, Müslümanların yaptığı ve kazandığı ilk savaştır. Savaş sonrası Kureyşlilerin başına geçen Muhammed'in kayınbabası Ebu Süfyan, Müslümanlardan intikam almak için yemin etmiş ve Kureyşli paganlar ile Müslümanlar arasındaki çatışmalar hız kazanmıştır.
Deccal, İslam eskatolojisine göre ahir zamanda, İsa'nın ikinci kez yeryüzüne gelmesinden önce insanları dini inancından saptırarak kötülüğe ve sapkınlığa yöneltecek bir akımı, ideolojiyi ve onu kuran kişi veya kişileri belirtmek için kullanılan kavramdır. Hristiyan eskatolojisindeki Mesih Karşıtı'na ve Yahudi eskatolojisindeki Armilus'a benzer.
Sahr bin Harb bilinen adıyla Ebu Süfyan, Mekke'nin fethi sırasında Müslüman olmuş ve 624-630 yılları arasında Mekke lideri. Tam adı "Ebu Süfyan Sahr bin Harb bin Ümeyye"dir.
Uhud Muharebesi, 23 Mart 625 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslüman ordusu ile Mekkeli Ebu Süfyan'ın ordusu arasında, Medine yakınlarındaki Uhud Dağı'nda gerçekleşen muharebedir. Muharebenin sonucunda Müslümanlar çok fazla kayıp vermiş, Muhammed yaralanmış ve en önemli sahabelerden biri olan Hamza bin Abdülmuttalib öldürülmüştür.
Mekke'nin Fethi, 10 Ocak 630 tarihinde İslam peygamberi Muhammed komutasındaki Müslüman ordusunun, Mekkeli Kureyşlilerin elindeki Mekke'yi fethetmesidir. Bu fetih, İslam tarihindeki en önemli olaylardan biridir. Bu fetih, Müslümanlar ile Kureyş kabilesi arasındaki yaklaşık sekiz yıl boyunca süren savaşların sonunu getirmiş ve Arap Yarımadası'nda İslam'ın yayılışını daha da hızlandırmıştır.
Taif Seferi veya Taif Kuşatması, 630 yılında Huneyn zaferinden sonra Taif, Müslümanlarca her taraftan kuşatıldı. Şehir kuşatmaya direnemeyerek teslim oldu. Taif lideri, Urve bin Mesud, kuşatma sırasında Taif savunması için mancınık yapmayı öğrenmek için Yemen'de bulunuyordu. Ebu Süfyan bu savaşta bir gözünü kaybetmiştir.
Süfyan Hanni Fransız asıllı Cezayirli futbolcudur. Pro League ekiplerinden Anderlecht'te oynamaktadır.
İbn-i Mukaffa, İranlı düşünür, bürokrat ve edebiyatçı.
Ümmü Habibe veya Ümmü Habîbe Remle bint Ebî Süfyân İslâm Peygamberi Muhammed'in eşi. "Müminlerin annesi" diye de adlandırılır.
Abdullah bin Ömer, ikinci İslâm Halifesi Ömer'in oğludur. Hadis ve hukukta önde gelen yetkili sahabedendi. Müslüman toplumunda çıkan İlk Fitne'de hiziplere karşı tarafsız tutumu ile bilinmiştir. Ebu Hureyre'den sonra ikinci en çok hadis rivayet eden sahabidir.
Ahmed Süfyan, Katarlı futbolcudur. Dûrî Nücûm Katar ekiplerinden El Jaish SC'de oynuyor.
Hind bint Utbe, İslam peygamberi Muhammed'e açıktan karşı çıkanlardan birisiydi. Mekke'nin ileri gelenlerinden zengin bir tüccar olan Ebu Süfyan'ın eşidir. İslam tarihinde, Müslüman olmadan önce Uhud Muharebesi'nde Muhammed'in amcası Hamza'yı Vahşi isimli köleye öldürtmesi ve karaciğerini ısırmasıyla bilinir. Kocasıyla uzun yıllar boyunca Muhammed'le mücadele etmiş nihayetinde 630 yılında Mekke'nin Fethi gününde kocasıyla birlikte müslüman olmuştur.
Bu liste İslam peygamberi Muhammed'in sahabelerini alfabetik olarak göstermektedir. Sahabe, Muhammed'i hayatında en az bir defa görmüş kişilerdir. Sayılarının 124.000 civarında olduğu sanılmaktadır. İlk sahabe eşi Hatice, son ölen sahabe Ebu Tufeyl Âmir bin Vâsile el-Leysî'dir.
Yezid bin Ebi Süfyân Müslümanların Suriye'yi fethi sırasında önde gelen bir Arap generalidir. Ali'den sonraki halife ve Emevi Hanedanı'nın kurucusu Muaviye bin Ebu Süfyan'ın ağabeyidir.
Abdullah bin Üneys el-Cühenî, İslam peygamberi Muhammed'in sahabelerinden biridir. Doğumu ve gençlik yılları hakkında bilgi bulunmayan Abdullah bin Üneys Sellâm b. Ebî’l-Hukayk'nin öldürülmesi için görevlendirilen 4-5 kişilik grup içerisinde yer almıştı. Useyr bin Zârem üzerine gönderilen otuz kişilik askerî birlikte bulundu. Muhammed tarafından Halid bin Süfyan'ı öldürmek üzere tek başına görevlendirildi. Urene bölgesinde Halid'e rastlayan Abdullah, Muhammed aleyhinde konuşarak onu kandırdı. Daha sonra adamlarının etrafta olmadığı bir zamanda onu öldürüp Medine'ye geri döndü. Bunun üzerine Muhammed ona bir asa verip şöyle dedi "Bu kıyamet günü aramızda bir işaret olacak, sen cennette de bu asaya dayanacaksın". Abdullah bu hatırayı ölünceye kadar kılıcıyla birlikte taşıdı. Ölümünde vasiyeti üzerine kefeni içine kondu. Yakalandığı humma nedeniyle Bedir Muharebesi'ne katılamamıştı ancak başka muharebelerde görev aldı. 674 veya 699 yılında Şam'da öldü.
Urve bin Mesud, Muhammed'in sahabesi olan Benî Sakif kabilesinden bir Taif reisidir. Kabilesinden İslam'ı ilk kabul edenlerden biriydi ve memleketinde İslam'ı tebliğ ederken arkadaşları tarafından öldürüldü.
Tunus
