İçeriğe atla

Süfyân es-Sevrî

Sufyân es-Sevrî
Tam adıSufyân es-Sevrî ibn Saîd
Doğumu1 Ocak 716(716-01-01)
Ölümü1 Ocak 778 (62 yaşında)/H.S. 161
Çağıİslâm'ın Altın Çağı
Etkilendikleri
Etkiledikleri
  • Davûd ez-Zâhirî
Sekiz Zahit

Süfyân as-Sevrî ibn Saîd (Arapça: سفيان بن سعيد الثوري) (716- 778) tebeut tabiinden olan bir İslâm âlimi, hafız, fakih ve Sevrî mezhebi'nin kurucususu.[1] Aynı zamanda büyük muhaddislerdendir.[2]

Biyografi

Süfyân es-Sevrî, Kûfe (Irak) doğumlu olup gençliğinde Ali ibn Ebi Talib'in ailesini yıkılmak üzere olan Emevî Halifeliği'ne karşı desteklemiştir. Ailesi aslında İran asıllıdır. Ebeveyni de hadis rivayet etmiş kişilerdi.

İlk eğitimini babasından hadis öğrenerek başladı. Daha sonta Kufe'de tabiin neslinden Amr bin Mürre'den ders aldı. Yine burada pek çok Kufe ekolü hocalarından ders aldı. Daha sonra meleketi Merv'e ve Hicaz'a giderek Amr bin Dînâr'dan ders aldı.

748 senesinde Basra'ya hareket edip "orada [Abdullah] ibn 'Awn ve Eyyûb [el-Sakhtiyânî] ile bir araya geldi. O zaman Şiî görüşünü terk etti."[3] Emevîlerlerin ona teklif ettikleri yüksek mevkîleri sürekli reddettmiştir.[4] Hatta halifeye ahlâkî ve dînî tavsiye vermesini bile reddetmiş, sebebi sorulduğunda ""Deniz taştığında kim baraj yapabilir?" diye cevap verirdi.[5] Arkadaşına "Yönetenlerden, onlara yanaşıp onlarla ilişkilenmekten uzak dur. Haksızlığı def edeceğinizin söylenmesine aldatmayın. Bütün bunlar, şeytanın bir aldatmacası olup günahkâr kötülerin [kendi reklâmını yapmak için] kullandığı bir merdivendir" dediği nakledilmiştir.[6]

Es-Sevrî'nin fıkıh usulü (usul el-fıkıh), Basra'ya taşındıktan sonra Emevî ve el-Evza'î'ninkilere daha yaklaşmıştır. Farz olan cihadın sadece savunma savaşı olan cihad olduğu görüşü bildirilmiştir.[7]

Es-Sevrî'nin Amir ibn Abd el-Kay, Ebu Müslim el-Havlânî, Üveys el-Karânî, el-Râbî ibn Huthaym, el-Esved ibn Yezîd, Mesrûk el-Kûfî ve Hasan el-Basrî ile beraber 'Sekiz Zahit'′ten biridir.

İbn Kayyim el-Cevziyye, Madaric el-Sâlikîn′inde, İbn el-Cevzî de Sıfat el-Safâ′sındaki "Ebû Hişâm el-Zâhid" başlıklı bölümde eski hadis üstadı Ebu Nu'aym′ın Hilyât el-Evliyâ′sından alarak Süfyan es-Sevrî′nin şöyle dediğini nakleder:

Eğer Ebu Hâşim el-Sûfî (ö.115) olmasaydı içimde olan en aşağı derecedeki ikiyüzlülüğün var olduğunu asla fark etmezdim ... Fıkhı bilen sûfî, insanların en iyilerinden biridir.[8]

İbn el-Cevzî de şunları naklediyor:

Ebu Hâşim el-Zahid, "Allah, dünyaya ona dost olan müritlerin (arayanların) yalnızca O'nun yanında olmak için çabalamaları ve O'na itaat edenlerin O'na kavuşmak için dünyadan uzaklaşmaları üzere bir yabancılaşma damgası vurmuştur. Allah'ı Bilen İnsanlar (Ehl ul-Ma'rife Billah) dünyada birer yabancı olup ahireti arzularlar" dedi.[9]

Es-Sevrî, Abbâsî halifesi Mansûr'un kadılık teklifini reddetmiştir.

Hayatının son yılını kendisiyle Abbâsî halfesi El-Mehdi arasındaki bir anlaşmazlıktan dolayı saklanarak geçirdi. Ölümü üzerine Sevrî mezhebi, Yahya el-Kattân da dahil öğrencileri tarafından devam ettirildi. Mezhebi, varlığını sürdüremediyse de hukukî düşüncesi ve özellikle de hadis nakilleri İslâm'da çokça kabul gördü ve bütün büyük mezhepleri etkiledi. Hanefî mezhebini kuran İmam Ebu Hanife'nin çağdaşıdır.

Eserleri

Kitaplarından belki de en iyi bilineni, türünün ilklerinden olan Kur'an Tefsiri'dir. Hint bir yazı, onu İmtiyaz 'Alî 'Arşî'nin 1965'te yayınladığı şekliyle sure 52 ayet 13'e kadar muhafaza ettiğini öne sürer; ayrıca Tâberî'nin tefsiri bütün metinden kapsamlı bir şekilde alıntı yapar. Emevî öncüllerinin kitaplarını da muhafaza etmiştir.

En meşhur kitapları
  1. et-Tefsîr
  2. el-Câmiu’l-Kebîr
  3. el-Câmiu’ś-Sağir
  4. Kitâbü’l-Ferâ'iz
  5. Kitâbü’l-İ'tiķād

Kaynakça

  1. ^ Steven C. Judd, “Competitive hagiography in biographies of al-Awzaʿi and Sufyan al-Thawri”, Journal of the American Oriental Society 122:1 (Jan–March, 2002).
  2. ^ "TDV İslam Ansiklopedisi ilgili madde". 2 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2015. 
  3. ^ Abu Jafar ibn Jarir al-Tabari, "Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors".
  4. ^ Fihrist, 225; Abu Nu'aym, V1. 356-93, VH. 3-144; EI, 1v. 500-2
  5. ^ Michael Cook. (2003).
  6. ^ Muhammad Qasim Zaman. (1997).
  7. ^ Angeliki E. Laiou, et al. (2001).
  8. ^ Ibn Kayyim, Madaric el-Sâlikîn; İbn el-Cevzî, Sifat el-Safva (Beyrut: Dâr el-Kutub el-'ilmiyya, 1403/1989)
  9. ^ 203 (#254); Abu Nu'aym, Hilyat el-Evliyâ, s.v.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İbn Teymiyye</span> Şeyhülislam

Takıyyüddin ibn Teymiyye, özellikle Selefileri ve Vehhabîleri fıkıh, şeriat ve diğer İslamî görüşler konusunda etkilemiş olan İslam alimi. Kendinden sonra gelen çeşitli ve ağırlıklı olarak Hanbeli mezhebini benimseyen İslâm âlimlerini ve akımlarını da etkilemiştir. İbn Teymiyye'nin etkilediği isimlerin en önemlilerinden birisi de Muhammed bin Abdülvehhâb'dır.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Hanife</span> Hanefî mezhebinin öncüsü ve imamı olan din bilgini

Ebû Hanîfe veya tam adıyla Ebû Hanîfe Numân bin Sâbit bin Zûtâ bin Mâh İslam dininin dört fıkıh mezhebinden birisi olan Hanefi mezhebinin kurucusu ve Sünni fıkhının en büyük üstâdlarından biri sayılan İslam fıkıh ve hadis bilgini. Asıl adı "Nu’man bin Sâbit" olup sevenlerince ismi "İmâm-ı Â’zam" unvanıyla birlikte anılır.

<span class="mw-page-title-main">Sünnilik</span> en yaygın İslam mezhebi

Ehl-i Sünnet ve'l-Cemâat, kısaca Ehl-i Sünnet ya da Sünnîlik, İslam dininin dünya üzerindeki iki büyük kolundan biri ve %77-80'lik bir oran ile en büyük mensubunun bulunduğu mezhepler grubudur. Zaman zaman Sünnî İslam veya Sünnî mezhebi ifadesi de kullanılır. Günümüzde Sünnîlik, kendi içerisinde günümüzde yaşayan iki akaid mezhebi, dört fıkıh mezhebini içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Tefsir</span> İslami dini terim

Tefsir veya Yorumlama, İslam dini terimidir. 'el-Fesr' masdarından tef'il babında yorumlamak, açıklamak manalarına gelen bir kelimedir. Eş değer bir kelime "te'vil"dir (yorum). Kur'an ayetlerinin açıklanmasına dair dalıdır. Tefsir ilmi ile uğraşan kişiye müfessir denir. Al-i İmran suresi 7. ayette yer aldığı üzere Kur'an hem anlamı açık, hem de yoruma açık (müteşabih) ayetleri bünyesinde barındırır. İslam tarihinde Kur'an ayetlerini anlamak veya anlamlandırmak üzere çok sayıda çalışma yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İbn Kesir</span> Hadis ve tefsir bilgini, tarihçi

İbn Kesîr, Suriyeli muhaddis, müfessir ve tarihçi. Memlüklüler devrinde yaşamış tarih, tefsir ve fıkıh konusunda uzmanlaşmış tanınmış bir alimdir. İslam dünyasında kaynak bir tarih kitabı olan El Bidaye ve'n Nihayeyi yazmıştır.

Zeyd bin Ali, Zeydiyye mezhebinin kurucusu, Tabiin'den fıkıh alimidir. İmam Hüseyin’in torunu ve İmâm-ı Zeynelâbidîn’in oğludur. Tam adı, Zeyd bin Zeynelâbidîn Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebû Tâlib’dir. Künyesi, Ebu’l-Hüseyin olup, kendisine Hâşimî ve Kureyşî nisbetleri de verilmiştir.

İslam mezhepleri, başlangıçta İlk dönemlerde Ali ile Muâviye b. Ebû Süfyân arasındaki savaş ve İslâm toplumundaki bölünme Ehl-i Sünnet, Şîa ve Hâricîler şeklinde ilk mezhepsel ayrışmayı beraberinde getirmiştir.

Ebû Yûsuf Yâkûb İbn-i İbrâhîm-i Ensâri Hanefî fıkıh ve hadis bilgini.

<span class="mw-page-title-main">Hanefilik</span> İslam mezhebi

Hanefîlik ya da Hanefî mezhebi, İslam dininin Sünnî (fıkıh) mezheplerinden biri. Hanefilerin itikatta (inançta) mezhepleri ise Mâtürîdîliktir. İsmini asıl adı Nûman bin Sâbit olan kurucusu Ebu Hanife'den (699-767) alır. Başta Türkiye, Türkmenistan, Özbekistan, Kazakistan ve Kırgızistan gibi Türkî ülkeler olmak üzere Balkanlar, Tacikistan, Afganistan, Suriye, Ürdün, Bangladeş ve Pakistan'da yaygındır. Dört Sünnî mezhebin nüfus açısından en genişidir. Takipçileri, Sünni nüfusun yarısından fazlasını oluşturmaktadır. Hanefîlik, günümüzde en çok bağlısı bulunan fıkıh mezhebidir. Mezhebin görüşleri El-İhtiyar adlı eserde bir araya toplanmıştır.

Bu liste, Kur'an'ın indirilmeye başladığı 7. yüzyıl'dan günümüze kadar literatürdeki müfessirleri ve varsa eserlerini toplu halde içermektedir. Müfessirin yaşadığı yüzyıl için, ölüm tarihi esas alınmıştır.

Süddî, Tabiin dönemi tefsir ve hadis bilgini.

Zeyd bin Eslem, Tabiin dönemi hadi ve tefsir bilgini. Zehebi ve İbn Hecer doğru sözlü olduğunu söylemektedirler.

Ebu Abdullah Muhammed bin Ömer bin Vâkid el-Eslemî ; erken dönem İslam tarihçisi. Gençliğinde buğday tüccarlığı, ilerleyen yıllarda kadılık yaptı. Özellikle tarih ve siyer konusunda eserler vermiştir. Bunun haricinde Kur'an, fıkıh, hadis, sahabelerin (ashab) hayatı, kültür ve coğrafya ile ilgili eserleri de mevcuttur.

İbrahim en-Nehai, Tabiun dönemi hadis ve fıkıh bilgini. Ebu Hanife'nin zamanında esasları belirlenen ve onun öğrencilerinin temele oturttuğu 'içtihatta akılcılığı' esas alan ve 'rey ehli' olarak bilinen Irak Ekolü'nün kurucusudur.

Alkame bin Kays, Tabiun dönemi fıkıh, hadis, kırâat ve tefsir bilgini.

Hasan bin Ziyad (734-814), Hanefi fıkıh bilgini.

Abdullah bin Mübarek, Türk asıllı Hanefî fıkıh, hadis ve tefsir bilgini. Tebeut tabiindendir. İlk kırk hadisi yazan kişidir.

İbn Kayyim El-Cevziyye, 14. yüzyılda yaşamış Arap tefsir hadis ve fıkıh bilgini. Aynı zamanda İbn Teymiyye'nin en önde gelen ilim talebesi.

Sevrî, 8. yüzyıl İslâm âlimlerinden, hadis derleyicisi ve kadı Süfyân es-Sevrî tarafından kurulan İslam dini fıkıh mezhepleri arasında kısa ömürlü olanlarındandır.

İbn Sa'd, 8. ve 9. yüzyıllarda yaşamış hadis, siyer, tarih ve neseb bilgini.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.