İçeriğe atla

Rıza yaşı yasalarına karşı Fransız dilekçesi

1977'de, Fransız Parlamentosuna cinsel rıza yaşı yasasının birkaç maddesinin kaldırılması çağrısında bulunan bir dilekçe gönderildi.[1] Michel Foucault, Gilles Deleuze, Jacques Derrida, Louis Aragon, Roland Barthes, Simone de Beauvoir, Jean-Paul Sartre Entelektüel, Félix Guattari, Michel Leiris, Alain Robbe-Grillet, Philippe Sollers, Jacques Rancière, Jean- François Lyotard, Francis Ponge, Bernard Besret [fr] gibi önde gelen doktorlar, psikologlar ve düşünürler bu dilekçeyi imzaladılar.[2] 1979'da Fransız gazetelerinde, reşit olma yaşı yasalarının reformu bağlamında reşit olmayanla cinsel ilişki suçlamasıyla tutuklanan kişileri savunan iki açık mektup yayınlandı.

Foucault, Danet ve Hocquenghem gibi imzacıların birçoğu daha sonra bir çocuğun rıza gösterebileceğini iddia ederek çocuklarla cinsel ilişkinin yasallaştırılması lehinde tartıştı: "Çocuğun ne dediğini dinleyin ve ona belirli bir itibar verin. Bu rıza kavramı her hâlükârda bir tuzaktır. Kesin olan şey, cinsler arası bir rızanın yasal biçiminin saçmalık olduğudur. Hiçkimse sevişmeden önce bir sözleşme imzalamaz."[3] Aynı yıl Michel Foucault, Ceza Kanununun Revizyonu Komisyonu'na rıza yaşının eşitlenmesi ve 13'e indirilmesi teklifini sundu. 1977'de[4] ve 1979'de[5] Fransız gazetelerinde, reşit olmayanlara tecavüz suçlamasıyla tutuklanan kişileri savunan iki açık mektup yayımlandı. 1977 yılında Fransız parlamentosuna, rıza yaşı yasasının bazı maddelerinin kaldırılması için bir dilekçe daha verildi. Yasalar, çocukların cinsel özerkliğine yönelik bir ihlal olarak görülüyordu.[6]

Arka plan

1945 yılında Fransız hükûmeti tarafından çıkarılan bir kararname ile Fransa'da rıza yaşı 15 olarak belirlenmiştir. Ancak bu kararnamede yer alan bir madde 21 yaşın altındaki herhangi bir kişi ile sodomi ve benzeri "doğaya aykırı cinsel ilişkileri" yasaklamıştır. 1974 yılında bu yaş 18'e indirilmiştir.[1] Bu durum, aralarında Michel Foucault ve Guy Hocquenghem'in de bulunduğu aktivistler tarafından eşcinsel erkeklere karşı ayrımcılık olarak algılanmıştır.[3]

Michel Foucault, reşit olmayan bir kişinin cinsel ilişkiye anlamlı bir rıza gösteremeyeceğini varsaymanın kabul edilemez olduğunu savunmuştur.[7] Foucault ayrıca rızanın bir kavram olarak "sözleşmeye dayalı bir kavram" olduğuna ve zarar verilip verilmediğinin yeterli bir ölçütü olmadığına inanıyordu [3] Foucault, Sartre ve Libération ile Le Monde gibi gazeteler reşit olmayanlarla cinsel ilişki fikrini savunmuştur.[8]

Dilekçe

Michel Foucault dilekçenin bizzat kendisi; romancı ve eşcinsel aktivist Guy Hocquenghem; aktör, oyun yazarı ve hukukçu Jean Danet; çocuk doktoru ve çocuk psikanalisti Françoise Dolto ve çok çeşitli siyasi görüşlere mensup kişiler tarafından imzalandığını belirtti.[9]

Metnin ana bölümü, 1945 tarihli kararnamede yer alan eşcinsel erkeklere yönelik ayrımcılığın sona erdirilmesi çağrısında bulunuyor. Ardından, Commission de Révision du Code Pénal (Ceza Kanununun Revizyonu Komisyonu) adlı bir komisyonun rıza yaşını gözden geçirmesi ve parlamentoya değişiklikler önermesi çağrısında bulunuyor.[10] Dilekçede ayrıca, Dejager (45 yaşında), Gallien (43 yaşında) ve Burckhardt (39 yaşında) adlı üç yetişkin erkeğin 12-13 yaşlarındaki her iki cinsiyetten reşit olmayan çocuklarla cinsel ilişkiye girdiği 'Affaire de Versailles' (Versay Olayı) da açıkça ele alınmaktadır.[11][12]

4 Nisan 1978'de France Culture radyosunda "Dialogues" programında iki tarafın tutumlarının nedenlerini açıklayan bir konuşma yayınlandı. Katılımcılar olan Michel Foucault, Jean Danet ve Guy Hocquenghem, diğer aydınlarla birlikte 1977 dilekçesini imzalamışlardı.[9] Yasal rıza fikrinin sözleşmeye dayalı bir kavram ve bir "tuzak" olduğunu savundular ve "kimse sevişmeden önce bir sözleşme yapmaz" dediler.[9] Bu konuşma "Cinsel Ahlak ve Hukuk" (İng: "Sexual Morality and the Law") adıyla yayınlanmış ve daha sonra "Çocuk Cinselliği Tehlikesi" (İng: "The Danger of Child Sexuality") adıyla yeniden basılmıştır.[13]

Açık mektupların yayımlanması

Jean-Paul Sartre, Gilles Deleuze, Roland Barthes, Philippe Sollers ve Louis Aragon gibi isimlerin de aralarında bulunduğu 69 kişinin imzaladığı açık mektup[6] 1977 yılında, 12 ve 13 yaşındaki kız ve erkek çocuklarıyla cinsel ilişkiye girmekle suçlanan üç Fransızın (Bernard Dejager, Jean-Claude Gallien ve Jean Burckardt) duruşmasının arifesinde Le Monde'da yayınlandı. Bu kişilerden ikisi 1973 yılından beri geçici olarak gözaltında tutuluyordu ve mektupta bu durum skandal olarak nitelendiriliyordu.[4] Mektupta, eylemlerinin suç olarak nitelendirilmesi ile kınanan eylemlerin niteliği arasında bir orantısızlık olduğu ve ayrıca Fransa'da ergenlerin 13 yaşından itibaren eylemlerinden tamamen sorumlu oldukları için bir çelişki olduğu iddia edildi. Metinde ayrıca, Fransa'da 13 yaşındaki kız çocuklarının doğum kontrol hapı alma hakkı varsa, o zaman onların da rıza gösterebilmeleri gerektiği belirtilerek,[4] "13 ve 12 yaşındakilerin" "istedikleri kişiyle ilişkiye girme" hakkı savunulmuştur.[6]

Benzer bir mektup 1979 yılında Libération gazetesinde yayınlanmış, on sekiz aydır yargılanmayı bekleyen çocuk seks suçlusu Gérard R.'yi destekleyen 63 kişinin imzasını taşıyan mektupta Gérard R.'nin 6 ila 12 yaşlarındaki genç kızlarla birlikte yaşadığı ve bu durumdan memnun oldukları belirtilmiştir. Mektup daha sonra L'Express gazetesinin 7 Mart 2001 tarihli sayısında yayınlanmıştır.[5]

Miras

1982 yılında Fransız hükûmeti 1945 tarihli yönetmelikten sodomi ve benzeri "doğaya aykırı" eylemlere ilişkin hükümleri çıkarmıştır.[14]

Kaynakça

  1. ^ a b Bérard (July 2015). "The Age(s) of Consent: Gay Activism and the Sexuality of Minors in France and Quebec (1970-1980)". Clio. Women, Gender, History. 42 (2): 99-124. doi:10.4000/clio.12778. 19 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2022. 
  2. ^ "Lettre ouverte à la Commission de révision du code pénal pour la révision de certains textes régissant les rapports entre adultes et mineurs" [An open letter to the Penal Code Revision Commission regarding the revision of texts governing relations between adults and minors]. Archives Françoise Dolto (Fransızca). Paris: Association des Archives et Documentation Françoise Dolto. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2020. 
  3. ^ a b c "The Danger of Child Sexuality" (PDF). Semiotext(e). 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Temmuz 2023. 
  4. ^ a b c "Le Monde of January 26, 1977". 30 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2011. 
  5. ^ a b "Quelques pétitions ou lettres ouvertes pas sans équivoque". L'Express (Fransızca). March 1979. 4 Nisan 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2015. 
  6. ^ a b c "Calls for legal child sex rebound on luminaries of May 68". The Guardian. Paris. 23 Şubat 2001. 5 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2019. French law recognises in 12- and 13-year-olds a capacity for discernment that it can judge and punish," said a second petition signed by Sartre and De Beauvoir, along with fellow intellectuals Michel Foucault, Roland Barthes, Jacques Derrida; a leading child psychologist, Françoise Dolto; and writers Philippe Sollers, Alain Robbe-Grillet and Louis Aragon. "But it rejects such a capacity when the child's emotional and sexual life is concerned. It should acknowledge the right of children and adolescents to have relations with whomever they choose.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  7. ^ Doezema (10 Mart 2018). "France, Where Age of Consent Is Up for Debate". The Atlantic. 10 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2022. Under this interpretation of liberté, young children were empowered to find happiness in sexual relationships; their ability to consent was a foregone conclusion. Any effort to suggest otherwise would be a condescension, a disrespect to them as fully realized human beings. In a radio interview in 1978, Michel Foucault said of sex with minors that assuming 'that a child is incapable of explaining what happened and was incapable of giving his consent are two abuses that are intolerable, quite unacceptable.' 
  8. ^ Onishi (7 Ocak 2020). "A Victim's Account Fuels a Reckoning Over Abuse of Children in France". The New York Times. 9 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2020. But the publication, last Thursday, of an account by one of his victims, Vanessa Springora, has suddenly fueled an intense debate in France over its historically lax attitude toward sex with minors. It has also shone a particularly harsh light on a period during which some of France’s leading literary figures and newspapers — names as big as Foucault, Sartre, Libération and Le Monde — aggressively promoted the practice as a form of human liberation, or at least defended it. 
  9. ^ a b c Sexual Morality and the Law, Chapter 16 of Politics, Philosophy, Culture –Interviews and Other Writings 1977-1984. Edited by Lawrence D. Krizman. New York/London: 1990, Routledge, 0-415-90149-9, p.275 Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Krizman" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  10. ^ "Françoise Dolto et la révision du code pénal sur la sexualité des grands mineurs". 19 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "À Propos d'un Procès". Le Monde. 26 Ocak 1977. 30 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2023. 
  12. ^ "Matzneff: Les signataires d'une pétition pro-pédophilie de 1977 ont-ils émis des regrets?" [Did the signers of a 1977 pro-pedophilia petition express any regrets?] (Fransızca). 2 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ "The Danger of Child Sexuality – an interview with Michel Foucault" (PDF). 18 Şubat 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2015. 
  14. ^ "The Black Masses of Michel Foucault, the Bullshit of Guy Sorman". Lundi matin (fr). 16 Nisan 2021. 16 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Jean Piaget</span> İsviçreli psikolog

Jean Piaget, çocuk gelişimi alanında yaptığı çalışmalarla bilinen İsviçreli psikolog. Uluslararası Eğitim Bürosu Direktörü olarak, 1934'te "yalnızca eğitim, toplumlarımızı olası bir çöküşten kurtarabilir" diyen Piaget çocukların eğitimine büyük önem veriyordu. Onun Çocuk gelişimi hakkındaki teorileri okul öncesi eğitimi akademik programlarında önemli bir yer tutmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Jean Genet</span>

Jean Genet ("Jan Jöne" diye okunur), Fransız düşünür; oyun, deneme ve roman yazarı; şair, politika aktivisti. Daha çok tiyatro oyunlarıyla tanınır.

Ensest, yakın akrabalar arasında gönüllü ya da gönülsüz cinsel ilişkidir. Çoğu kültürde ensest bir tabudur.

<span class="mw-page-title-main">Cinsel istismar</span>

Cinsel istismar, kişinin başkaları tarafından cinsel olarak kötüye kullanılması, suistimal edilmesi, istemediği halde başkalarının cinsel yönelimlerine hedef olması durumudur. Her cinsiyetten, her sosyal sınıftan ve meslek grubundan kişiler cinsel istismara uğrayabilmektedir ancak genel olarak kadınların ve çocukların cinsel istismara daha çok maruz kaldıkları söylenebilir.

<span class="mw-page-title-main">Simone de Beauvoir</span> Fransız yazar ve feminist filozof

Simone Lucie-Ernestine-Marie-Bertrand de Beauvoir, Fransız yazar ve feminist filozof. Roman, felsefe politik ve sosyal deneme, biyografi ve otobiyografi yazarı, gazeteci.

Pedofili ya da sübyancılık, belirli yaştaki bir kimsenin ergenlik öncesi çocukları cinsel açıdan çekici bulması ve cinsel eğiliminin çocuklara yönelik olmasına neden olan psikoseksüel rahatsızlık. Bu rahatsızlığa sahip kişilere pedofili ya da sübyancı denir. Bu terimi daha iyi tanımlayabilmemiz için ICD kodları ve DSM kodları mevcuttur. DSM-V verilerine göre pedofili, "Ergenlik öncesi çocuklara karşı 6 ay boyunca tekrar eden, şiddetli, önüne geçilemez cinsel dürtüler." olarak tanımlanır ve yine DSM-V verilerine göre bir kişiye pedofili tanısı koyulabilmesi için en az 16 yaşında ve ilgi duyduğu çocuklar 11 yaşından küçük olmalıdır. Ek olarak da geç adolesan dönemindeki birisiyle 12 ve 13 yaşındaki bir kişinin birlikteliği pedofili olarak tanımlanmamaktadır. Burada dikkat etmek gerekir ki, adolesan dönem insanlarda 25 yaşına kadar sürmektedir. Ortalama ergenliğe girme yaşı da kızlar için 9 - 11 yaş arası, erkekler için 11'dir. Kızlar da 14 yaşlarına girdiklerinde genellikle pubertal dönemden çıkmış olurlar. Bu konuda ICD kaynağı olarak en detaylı yazıda pedofili, özellikle veya çoğunlukla 11 yaş ve altına duyulan cinsel çekim olarak tanımlanır. Ancak tıbbi tanı olarak 13 yaş sınır olarak kullanıldığı, DSM verilerindeki gibi en az 16 yaşında olup, karşısındaki kişinin 11 yaş ve altında olması gerektiği de belirtilir. ICD bu konularda çok kısa ve yetersiz bilgi verdiği için kaynak olarak DSM verilerini kullanmak daha doğrudur.

<span class="mw-page-title-main">André Gorz</span>

André Gorz, Fransız filozof ve gazeteci.

Philippe Rousselot, Fransız yönetmen ve fotoğrafçı. 4 Eylül 1945, Briey, Meurthe-et-Moselle, Fransa doğumludur.

<span class="mw-page-title-main">Michel Legrand</span> Fransız besteci (1932 – 2019)

Michel Jean Legrand, üç Oscar ödüllü Fransız film müzikleri bestecisi, aranjör, caz piyanisti, orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Louis Trintignant</span> Fransız oyuncu (1930 – 2022)

Jean-Louis Xavier Trintignant, Fransız oyuncudur. İlk tiyatro çıkışını 1951 yılında yaptı ve savaş sonrası dönemin en iyi Fransız dramatik aktörlerinden biri olarak kabul edildi. Avrupa sinemasının birçok klasik filminde rol aldı ve Roger Vadim, Costa-Gavras, Claude Lelouch, Claude Chabrol, Bernardo Bertolucci, Éric Rohmer, François Truffaut, Krzysztof Kieślowski ve Michael Haneke dahil olmak üzere birçok önde gelen auteur yönetmenle çalıştı.

Çocuk evliliği, 18 yaş altı bir birey veya çiftin evliliğidir. Küçük yaşta evlendirilme erkek çocuklar için de geçerlidir fakat bu durum kız çocuklarında daha çok görülür. Çocuk evliliğinde, özellikle yaş, statü farkı ve zorlama faktörü birlikte ele alındığında çocuğun cinsel istismarı göz ardı edilemez. Bununla beraber fiziksel ve zihinsel istismar da çocuk evliliklerinde görülen en temel sorunlardandır. Çocukların evlendirilmesi insan hakları ihlali olarak değerlendirilmektedir.

121'ler Manifestosu 121 entelektüel tarafından imzalanmış, 6 Eylül 1960 Vérité-Liberté dergisinde yayımlanmış bir açık mektuptur. Fransız hükûmetini, Gaullist Michel Debré'nin ve kamuoyunun Cezayir Bağımsızlık Savaşı'nı meşru bir bağımsızlık savaşı olarak tanımaya çağırmıştır. Fransız ordusunun işkencelerini kınayan, yetkilileri Fransız vicdani retçilerine saygı duymaya davet eden bir açık mektuptur.

<span class="mw-page-title-main">Françoise Giroud</span> Fransız siyasetçi ve yazar (1916 – 2003)

Françoise Giroud [Lea France Gourdji], Fransız gazeteci, yazar ve siyasetçi.

Olga Kosakiewicz 1935 yılının sonbaharında 19 yaşındayken Jean-Paul Sartre ve Beauvoir üçgenine katılmıştır ve aynı zamanda Simone de Beauvoir'ın öğrencisidir. O ve kız kardeşi Wanda Kosakiewicz, Beauvoir'in ilk romanı Konuk Kız'ın ana karakterlerini oluşturmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Françoise Hardy</span> Fransız şarkıcı (1944–2024)

Françoise Madeleine Hardy (Fransızca telaffuz: [fʁɑ̃swaːz aʁdi];, Fransız şarkıcıdır.

Tecavüz türleri, tecavüzün meydana geldiği duruma, mağdurun kimliğine veya özelliklerine, failin kimliğine veya özelliklerine gibi çeşitli kriterlere göre sınıflandırılması sonucu oluşan kategorileri içerir. Aşağıda açıklanan tecavüz türleri birbirini dışlamaz: belirli bir tecavüz, örneğin hem hapishanede tecavüz hem de toplu tecavüz olarak veya hem velayet tecavüzü hem de bir çocuğa tecavüz olarak birden fazla kategoriye girebilir.

<span class="mw-page-title-main">Fransa'da LGBT hakları</span>

Fransa'da lezbiyen, gey, biseksüel, transseksüel (LGBT) hakları, dünya genelinde LGBT hakları konusunda en ileri düzeyde tanınan ve korunan hakları içermektedir. Aynı cinsten cinsel ilişki, Ancien Régime sırasında genellikle ölüm cezasıyla sonuçlanan büyük bir suç olmasına rağmen, eşcinselliğin suç olmasıyla ilgili tüm yasalar Fransız Devrimi'nin ardından 1791'de yürürlükten kaldırılmıştır.

Rıza ya da hukuki kullanımıyla ilgilinin rızası, bir kişinin bir başka kişinin önerisini veya talebini gönüllü olarak kabul etmesini ifade eder. Hukuk, tıp ve cinsel ilişki gibi alanlarda kullanıldığı şekliyle belirli tanımları olan ortak bir konuşma terimidir. Belirli bağlamlarda rıza, günlük anlamından farklı olabilir. Örneğin, zihinsel engeli olan veya yasal olarak cinsel rıza yaşının altındaki bir kişinin bir cinsel eylemde bulunması durumunda hukuken ilgilinin rızası kavramı günlük dildeki kullanımından farklılaşacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Georges Canguilhem</span> Fransız filozof (1904 – 1995)

Georges Canguilhem, epistemoloji ve bilim felsefesi konusunda uzmanlaşmış Fransız filozof ve doktordur.

Jean Hyppolite, Fransız akademisyen ve düşünür. Georg Wilhelm Friedrich Hegel'in ve diğer Alman filozofların çalışmalarını tanınır hale getirmesi ve İkinci Dünya Savaşı sonrasında Fransa'nın en önde bazı düşünürlerini eğitmesiyle tanınır. Başlıca eserleri arasında Genesis and Structure of Hegel's Phenomenology of Spirit ve Studies on Marx and Hegel yer alır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.