Antonio Lucio Vivaldi, İtalyan barok dönem klasik müzik bestecisi, virtüöz kemancı ve rahip. "Kızıl Papaz" lakabıyla tanınan Vivaldi, konçerto türünde beş yüzden fazla eser bestelemiştir ve 'konçertonun babası' olarak da anılmaktadır. En bilinen eserleri Op. 8 eser sayılı Dört Mevsim başlıklı keman konçertolarıdır.
Sergey Sergeyeviç Prokofyev, (Rusça: Серге́й Серге́евич Проко́фьев; Sergey Sergeyeviç Prokofyev; birçok değişik müzik türünü ustalıkla icra edebilen, bu özelliği ile 20. yüzyılın en önemli yorumcularından sayılan ünlü piyanist ve besteci.
Ludwig Spohr veya Almanya dışında bilinen ismiyle Louis Spohr bir Alman besteci, keman virtüözü ve orkestra şefi, müzikolog ve müzik öğretmeni idi. Zamanında besteci olarak Beethoven kadar ünü bulunmaktaydı. Besteci olarak Alman müzik dramının gelişmesinde en önemli tarihsel müzik bestecileri ile aynı sırada tutulmaktadır. Oratoryo besteleme de çok yüksek müzik seviyelere ulaşmış ve 19. yüzyılda çok popüler olan operalar bestelemiştir. Orkestra besteleri dolayısıyla Mozart ile kıyaslanmıştır. Virtüöz kemancı olarak zamanın hükümdarlarının hayran olduğu konserler sunmuştur. Ayrıca orkestra şefliğinde ve müzik teorisi ve müzik eğitimi için hazırladığı kitaplar ile zamanında çok isim kazanmıştır. Ancak 20. yüzyılda Spohr biraz unutulmuş ve "Unutulmuş Usta" olarak anılmıştır.
Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.
Fa majör, klasik batı müziğinde fa notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Fa-Sol-La-Si bemol-Do-Re-Mi. Eksen (tonik) sesi Fa, Alt çeken sesi si bemol ve Çeken (dominant) sesi do idir. Alt çeken tonalitesi Si bemol Majör, çeken tonalitesi Do Majör, ilgili minörü re minör ve paralel minörü fa minördür. Ton çemberinde Do Majör ile Si bemol Majör'ün arasında yer alır.
Aşağıda, İtalyan Barok dönem bestecisi Antonio Vivaldi'nin (1678-1741) eserlerinin bir listesi bulunmaktadır.
La stravaganza (Aşırılık), 1712-1713'te Antonio Vivaldi tarafından yazılmış Op. 4 eser sayılı bir dizi konçertodan oluşan setin adıdır. İlk olarak 1716'da Amsterdam'da Estienne Roger & Le Cene yayın evi tarafından basılmış ve Vivaldi'nin keman öğrencisi olan Venedikli asil Vettor Delfino'ya adanmıştır. Tüm konçertolar solo keman, yaylılar ve sürekli bas için yazılmış; ancak, bazı bölümlerde ekstra solistler gerekmektedir.
L'estro armonico, Op. 3, İtalyan besteci Antonio Vivaldi'nin ilk olarak 1711'de Amsterdam'da yayınlanan yaylı çalgılar için 12 konçertodan oluşan setin adıdır. Vivaldi'nin Op. 1 on iki trio sonatı ve Op. 2 on iki keman sonatı, sadece sonat biçimde eserler içeriyordu, bu yüzden L'estro Armonico bestecinin yayımlanan ilk konçerto derlemesi olma özelliğini de taşımaktadır. Ayrıca ilk kez bir İtalyan yayın evi yerine yabancı bir yayın evi olan Estienne Roger'ı seçti. Her konçerto sekiz partili şekilde basılmıştır: 4 keman, 2 viyola, viyolonsel ve sürekli bas.
La cetra Antonio Vivaldi'nin Op. 9 eser sayılı, keman için on iki konçertodan oluşan serinin adıdır. İki solo keman içeren Si-bemol Majör 9. konçerto hariç, tümü solo keman, yaylılar ve sürekli bas içindir. Eser, lir benzeri bir çalgı olan Cetra'nın adını almıştır ve dönemin Kutsal Roma-Germen İmparatoru VI. Charles'a ithaf edilmiştir. 1727'de Amsterdam: Michel-Charles le Cene yayın evi tarafından basılmış ve yayımlanmıştır.
Il cimento dell'armonia dell'inventione (Uyum ve Buluş arasında Çekişme) Antonio Vivaldi tarafından 1723-1725 yılları arasında bestelenmiş ve 1725 yılında yayımlanmış on iki konçertodan oluşan Op. 8 eser sayılı konçerto serisinin adıdır. Tümü keman solo, yaylılar ve sürekli bas içindir. İlk dört konçerto Dört Mevsim olarak bilinir ve Vivaldi'nin en ünlü eserleridir.
Johann Sebastian Bach'ın BWV 1041-1043 keman konçertoları ve BWV 1046-1051 Altı Brandenburg Konçertosu orijinal çalgılamalarıyla bugüne dek ulaşmıştır. Klavsen konçertoları çoğunlukla diğer solo çalgılar (keman, obua, flüt vb.) için yazılmış (önceki) konçertoların uyarlamalarıdır. Klavsen konçertolarından bazıları, diğer solo çalgılar için konçertoların bugünkü orijinal versiyonları ile örtüşürken bazı klavsen konçertolarının başka bir versiyonu bulunmamaktadır, bu da her bir klavsen konçertosunun önceki bir solo çalgı versiyonundan uyarlandığını düşündürmektedir (Ör: BWV 1057 ve 1054 sayılı klavsen konçertoları, 1041 ve 1042 sayılı keman konçertolarının bir ton aşağı aktarılarak yeniden düzenlenmiş versiyonları iken 1055 ve 1056 sayılı klavsen konçertosunun klavsen harici bir solo çalgı için versiyonu bulunmamaktadır).
Antonio Vivaldi 1705 yılında iki keman ve sürekli bas için on iki sonat yazmıştır, bu seri bestecinin ilk yayımlanan eseridir.
- Sonat No. 1 Sol minor, RV 73
- Sonat No. 2 mi minor, RV 67
- Sonat No. 3 Do Majör, RV 61
- Sonat No. 4 Mi Majör, RV 66
- Sonat No. 5 Fa Majör, RV 69
- Sonat No. 6 Re Majör, RV 62
- Sonat No. 7 Mi-bemol Majör, RV 65
- Sonat No. 8 re minor, RV 64
- Sonat No. 9 in La Majör, RV 75
- Sonat No. 10 Si-bemol Majör, RV 78
- Sonat No. 11 si minor, RV 79
- Sonat No. 12 re minor "La Follia", RV 63
Antonio Vivaldi 1705 yılında iki keman ve sürekli bas için on iki sonat yazmıştır, bu seri bestecinin ilk yayımlanan eseridir.
- Sonat No. 1 Sol minor, RV 73
- Sonat No. 2 mi minor, RV 67
- Sonat No. 3 Do Majör, RV 61
- Sonat No. 4 Mi Majör, RV 66
- Sonat No. 5 Fa Majör, RV 69
- Sonat No. 6 Re Majör, RV 62
- Sonat No. 7 Mi-bemol Majör, RV 65
- Sonat No. 8 re minor, RV 64
- Sonat No. 9 in La Majör, RV 75
- Sonat No. 10 Si-bemol Majör, RV 78
- Sonat No. 11 si minor, RV 79
- Sonat No. 12 re minor "La Follia", RV 63
Antonio Vivaldi, 1720-1730 yılları arasında viyolonsel ve sürekli bas için altı sonat bestelemiş ve 1740'ta Paris'te Le Clerc le Cadet yayın evi tarafından yayımlanmıştır. Bu sonatlar zamanında 'opus' numarası olmadan yayımlandığından dolayı (RV) Ryom-Verzeichnis numaralandırmaları yapılana kadar genel olarak kabul edilen herhangi bir eser sıra sayısı atanmamıştır fakat bugün yanlış bir şekilde Op. 14 eser sayısı ile gösterilmektedir.
1720'de Amsterdam'da Estienne Roger Yayınevi tarafından, Antonio Vivaldi adı altında Opus 7 eser sayısıyla her biri 6 konçerto içeren iki cilt halinde toplam on iki konçertodan oluşan bir set yayınlanmıştır. Concerti à Cinque Strumenti, tre Violini, Alto Viola e Basso continuo… Uno è con Oboe alt başlığını taşıyan bu set on tanesi solo keman için; diğer ikisi obua solo için konçerto içerir. Dahil edilen bazı eserler gerçekliğinden müzik tarihçileri tarafından uzun süredir şüphe edilmektedir. Konçertolardan üçü üslûpla ilgili nedenlerden ötürü aslında Vivaldi tarafından bestelenmediği düşüncesiyle artık asılsız kabul edilmektedir.
Antonio Vivaldi'nin keman, yaylı çalgılar ve sürekli bas için yazdığı altı konçertodan oluşan set. Diğer opus sayılı konçerto setleri on iki konçerto içerirken bu set yalnız altı konçerto içermektedir. Op. 6 konçertolar 1729 yılında Amsterdam Estienne Roger & La Cene Yayınevi tarafından yayınlanmıştır.
Antonio Vivaldi'nin Op. 10 eser sayılı, flüt, yaylılar ve sürekli bas için bir dizi konçertosudur. Yaklaşık 1729'da Amsterdam yayıncısı Michel-Charles Le Cène tarafından yayınlanmıştır.
Antonio Vivaldi'nin 1729'da yayınlanmış Op. 11 eser sayılı altı konçertodan oluşan set. Bazı opus sayılı eserlerinden farklı olarak on iki konçerto yerine yalnızca altı konçerto içermektedir. Konçertoların ilk beşi keman, sonuncusu obua, yaylılar ve sürekli bas içindir.
Antonio Vivaldi'nin 1717'de yazdığı, Amsterdam Chez Jeanne Roger Yayınevi tarafından 1719'da yayınlanan solo keman, yaylılar ve sürekli bas için bestelediği Op. 6 eser sayılı altı konçertodur. Op. 10, 11, 12 ile beraber Op. 3, 4, 8 gibi on iki konçerto içeren setlerinden yalnız altı konçerto içeriyor olmasıyla ayrılır.
Müzikte opus sayısı, bestecinin o eseri yayınlamasının kronolojik sırasını belirtmek için bir müzik kompozisyonuna veya bir dizi kompozisyona atanan "eser numarasıdır". Opus numaraları benzer başlıklara sahip besteleri ayırt etmek için de kullanılır; tek bir çalışma için "Op" olarak, birden fazla esere atıfta bulunulduğunda "Opp." olarak kısaltılır. Opus numaraları her zaman kompozisyonun kronolojik sırasını göstermeyebilir. Örneğin, bestecinin ölümünden sonra yayınlanan bir eser var ise, gençlik dönemine ve hatta bestecinin ilk tamamladığı eserlerden biri olsa dahi, opus numarası olarak genellikle son sıralara yerleştirilir.
