İçeriğe atla

Rusya-Ukrayna Savaşı'nın tarihsel geçmişi

Ayrıca bakınız: Donbass Savaşı, 2014 Kırım Krizi ve Rusya'nın Kırım'ı ilhakı

Ruslar ve Ukraynalıların, oldukça eskiye dayanan bir savaş tarihi vardır. Bu tarih, pek çok tarihçi ve tarih araştırmacısının inceleme alanına girer.

Çeşitli sosyal, kültürel, etnik ve faktörler (dil faktörü de dahil), Doğu ve Güney Ukrayna'da huzursuzluğun kıvılcımına ve ardından 2014'teki Ukrayna kalkışmasının ardından Rus-Ukrayna Savaşı'nın patlamasına katkıda bulundu. Ukrayna'nın 1991'de Sovyetler Birliği'nden kopmasının ardından, tarihi ve kültürel bölünmelerin yeniden ortaya çıkması ve görece zayıf bir devlet yapısı, bileşik bir Ukrayna ulusal kimliğinin gelişimini engelledi.

Doğu ve güney Ukrayna'da, Rusların egemenliği altındaki yüzyıllar boyunca Ruslaştırma ve etnik anlamda Rus kökenlilerin yerleşimi, Rusçanın etnik Ukraynalılar arasında bile üstünlük kazanmasına sebep oldu.

Kırım'da Ruslar (etnik anlamda), 2. Dünya Savaşı'nın ardından Sovyetler Birliği'nin lideri Joseph Stalin tarafından yerli Kırım Tatarlarının sınır dışı edilmesinden bu yana nüfusun çoğunluğunu oluşturuyor. Bu durum, tarihsel olarak Polonya-Litvanya Topluluğu ve Avusturya İmparatorluğu gibi birtakım güçler tarafından yönetilmiş batı ve orta Ukrayna ile çelişmektedir. Bu alanlarda Ukrayna'nın etnik, ulusal ve dilsel kimliği bozulmadan kaldı. Bu iki rekabet halindeki (tarihi ve kültürel) gelenek arasındaki gerilim, o zamanki Ukrayna cumhurbaşkanı Viktor Yanukoviç'in 21 Kasım 2013'te Avrupa Birliği ile bir ortaklık anlaşması imzalamayı reddetmesiyle başlayan Ukrayna krizi sırasında siyasal ve sosyal çatışmaya dönüştü.

Avrupa kıtası ile daha yakın bağlar için destek, batı ve orta Ukrayna'da güçlü iken, doğu Ukrayna ve güney Ukrayna'daki pek çok kişinin geleneksel olarak Rusya ile daha yoğun ilişkiler biçimini desteklediği söylenmekte. Desteğinin çoğunu "doğu" bölgelerinden alan Başkan Yanukoviç, Şubat 2014'te görevden alındı. Devrilmesinin ardından doğu ve güney Ukrayna'da, Rusya ile tarihsel bağların, Rus dilinin ve Euromaidan hareketine karşı antipatinin önemine güçlü bir vurgu yapan protesto ve gösteriler ile devam etti.

Başlangıç

Ukrayna ve Rusya'nın tarihi kökü, bugün Ukrayna'nın başkenti olan Kiev'e dayanıyor. Buraya, zamanında Kiev Rusyası da denmekte idi.

Kiev ili; 882-1132 arası dönemde hüküm süren, Belarus, Rusya ve Ukrayna'nın atası sayılan Kiev Knezliği'nin baş şehri idi.

12. yüzyıl ve sonrasında Kiev Rusyası'nın dağılarak otonom prenslikler haline gelmesiyle, günümüzdeki Ukrayna'nın toprakları, o dönemde Moskova yönetimi ve Belarus'un baskısı altına girdi.

Bugün hem Ruslar hem Ukraynalılar "Kievskaya Rus"u kendi tarihlerinin parçası olarak görüyor. Her iki bölgenin milliyetçi kesimi de, bu devletin kendilerine ait olduğunu öne sürmekte.

Sovyetler Birliği ve Sonraki Dönemi

SSCB topraklarında 1932 yılında (ve 1933) başta Kuzey Kafkasya, Güney Ural, Ukrayna, Belarus, Volga, Batı Sibirya ve Kuzey Kazakistan'da kitleler halinde ölümler yaşanmıştı.

Bu durumun sebepleri ile ilgili tarihçiler, ikiye bölünmüş durumdadır. Kimilerine göre ölümlerin nedeni, başta salgın hastalıklar, kuraklık sonucu yaşanan kıtlık ve tarım politikalarında hayata geçen dönüşüm sonrası ortaya çıkan birtakım sorunlardan ileri gelir.

Tüm bu bölgelerde hayatını kaybedenlerin sayısı ile ilgili de çok çelişkili (kimilerine göre 1 milyondan az, kimilerine göre 8 milyon kişi) veriler bulunuyor.

Ukrayna devleti ve bazı tarihçiler ise 1932-1933 yılları arasında Ukrayna'da yaşanan ölümlerin nedeninin, Sovyetler Birliği'nin Ukrayna halkına karşı uyguladığı soykırımdan dolayı olduğunu savunmakta. Ülkede her sene Kasım ayının son Cumartesi gününde "Holodomor" (açlık felaketi) kurbanları anılır.

Sovyet Rusya'nın dağılmasının ilk yıllarında, her iki taraf arasında Kırım'daki Karadeniz Filosu'yla ilgili anlaşmazlıklar sahneye kondu.

1991 yılının Ekim ayında önce Ukrayna Parlamentosu Verhovnaya Rada, ardından Devlet Başkanı Kravçuk, filonun Ukrayna'nın kontrolüne geçmesi hakkındaki kararını kabul etti. Bundan kısa süre sonra, karşıt girişim olarak, Rusya'nın Federal Devlet Başkanı Boris Yeltsin ise, Karadeniz Filosu'nun Moskova'ya bağlı olduğunu öngören kararnameyi imzaladı.

23 Haziran 1992 tarihinde iki ülke devlet başkanları, filonun önce ortak yönetilmesi, üç yıl sonra ise paylaşılması yönünde anlaşmaya vardı. Ancak kısa süre sonra gerilim tırmandı.

1992'nin Haziran ayında Ukrayna bayraklı bir devriye gemisi olan SKR-112'nin Odessa'ya gitmesi sonrası taraflar silahlı çatışmanın eşiğinden döndü. İki ülkenin, Amiral Kuznetsov uçak gemisini paylaşamaması da, mevcut gerginliği iyiden iyiye artırdı.

Ukrayna dönemi

Ukrayna'nın bağımsızlığı 1 Aralık 1991'de yapılan referandumla tekrar tanımlandı. Bu referandumda Kırım seçmenlerinin %54'ü Sovyetler Birliği'nden bağımsız olmayı destekledi. Bunu, Kırım parlamentosunun Ukrayna'dan bağımsızlığa ilişkin referanduma götüren ve Kırım'ın statüsü konusunda iki yıllık bir krizi başlattığı "1992 oylaması" izledi. Aynı zamanda, Rusya Yüksek Sovyeti, Kırım'ın Ukrayna'ya bırakılmasının geçersiz kılınması yönünde oy kullandı. Aynı senenin Haziran ayında, Kiev'deki hükûmet (Ukrayna), Kırım'a Ukrayna içindeki Özerk Kırım Cumhuriyeti olarak büyük miktarda özerklik vermek için oy kullandı.

Buna rağmen dönemin Kırım hükûmeti, Rusya hükûmeti ve Ukrayna'daki hükûmet arasındaki çatışmalar devam etti. 1994'te Rus milliyetçisi Yuri Meshkov, 1994 Kırım cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazandı ve Kırım'ın statüsü konusunda daha önce onaylanan referandumu uyguladı. Bu referandumda 1,3 milyon kişi oy kullandı; bunların %78,4'ü Ukrayna'dan daha fazla özerkliği desteklerken, %82,8'i çifte vatandaşlığa (Rusya-Ukrayna) izin verilmesini destekledi. Aynı yılın ilerleyen zamanında, Ukrayna'nın bir parçası olarak Kırım'ın statüsü, Budapeşte Muhtırasında Ukrayna'nın toprak bütünlüğünü koruma sözü veren Rusya tarafından tanındı.

Bu antlaşma ayrıca Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Fransa tarafından imzalandı. Ukrayna, o dönemki Kırım Anayasasını iptal etti ve Kırım Cumhurbaşkanlığı görevini 1995 yılında kaldırdı. Kırım'a 1998'de öncekinden daha az özerklik veren yeni bir anayasa sunuldu. Kırım yetkilileri, daha sonra bir önceki anayasanın yetkilerini geri getirmeye çalışacaklardı. 1990'lar boyunca, birçok Kırım Tatarı sürgünleri ve onların soyundan gelenler Kırım'a geri döndü.

Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından Rusya Federasyonu ile dönemin Ukrayna'sı arasındaki ana gerilimlerden biri, Sivastopol'da bulunan Karadeniz Filosunun statüsünün durumu idi.[1] Kırım'daki askeri üslerin ve gemilerin mülkiyetini belirleyen 1997 Rusya-Ukrayna Bölme Anlaşması uyarınca, Rusya'nın 25.000'e kadar asker, 24 topçu sistemi (100 mm'den küçük kalibreli), 132 zırhlı araç ve 22 askeri uçağa sahip olmasına izin verildi. Bu anlaşma, 2010 yılında Ukrayna eski cumhurbaşkanı Viktor Yanukoviç tarafından uzatıldı. Anlaşma uyarınca Rusya'ya, Karadeniz Filosunun Kırım'da 2042'ye kadar garnizon bulundurma hakkı verildi.[2]

Kırım'ın Feodosia kentinde yaşayanlar, Haziran 2006'da ABD Donanması gemisi "Advantage"in yanaşmasını protesto ettiler.[3] Eylemciler, NATO karşıtı sloganlar taşıyan işaretler taşıdılar ve NATO'ya bağlı birliklerin varlığını bir "saldırı" olarak değerlendirdiler. Ukrayna'daki bazı yorumcular, protestoları "Rus eli" olarak değerlendirdi.[3] Kırım parlamentosuna yapılan 2010 seçimlerinde, Bölgeler Partisi en büyük oyu alırken, ikinci sıradaki Ukrayna Komünist Partisi çok daha küçük bir pay aldı.[4] Bu siyasi partilerin her ikisi de daha sonra, Euromaidan hareketinin hedefi olacaklardı.[5][6][7] Kırım'ın eski başkanı Yuriy Olexandroviç Meshkov, Temmuz 2011'de 1992 Kırım Anayasası'nın restorasyonu için referandum çağrısında bulundu. Bunun sonucunda Kırım'daki yerel bir mahkeme Meshkov'u beş yıllığına Ukrayna'dan sınır dışı etti.[8]

Güncel demografi

2001'deki sayıma (Ukrayna) göre, etnik olarak, Ruslar Kırım nüfusunun %58,5'ini oluşturuyordu.[9] Sonraki en büyük iki etnik grup, nüfusun %24'ünü oluşturan Ukraynalılar ve %10,2'yi oluşturan Kırım Tatarlarından olmuşmakta idi. Kırım'da kayıtlı olarak kaydedilen diğer etnik azınlık grupları arasında Belaruslular ve Ermeniler bulunmaktadır. Kırım nüfusunun %77'si ana dilini Rusça, %11,4'ü Kırım Tatarcası ve %10,1'i Ukraynaca olarak bildirdi.[10]

Donbas

''Donbas, Rusya'nın kalbidir'' adlı Rus propaganda posteri, 1921

Donbas (Ukraynaca: Донбас; Rusça: Донба́сс) ya da "Donets Havzası", bugün Ukrayna'nın Donetsk ve Luhansk oblastlarından oluşan bir bölgedir. Daha önce "Vahşi Tarlalar" (Ukraynaca: дике поле, dayk direği) olarak bilinen bölge, şimdi Donbas olarak adlandırılan bölge, 18. yüzyılın ortalarına kadar büyük ölçüde Ukrayna Kazak Hetmanlığı ve Türk Kırım Hanlığı'nın kontrolü altındaydı. Rus Çarlığı, Hetmanlığı fethetti ve Hanlığı ilhak etti. Fethedilen bölgelere "Yeni Rusya" adını verdi.[11][12] Sanayi Devrimi Avrupa bütününde yayıldıkça, Donbas'ın geniş kömür kaynakları 19. yüzyılın ortalarında sömürülmeye başladı. Bu, bölgede büyük ölçüde Rus yerleşimcilerin yönlendirdiği bir nüfus patlamasına yol açtı. 1858'de bölgenin nüfusu 700.767 idi. 1897'de 1.453.109'a ulaştı. 1897 Rus İmparatorluk Sayımına göre, etnik Ukraynalılar bölge nüfusunun% 52.4'ünü oluştururken, etnik Ruslar% 28.7'yi oluşturuyordu.[13] Etnik Yunanlar, Almanlar, Yahudiler ve Tatarlar da Donbas'ta, özellikle nüfusun %36.7'sini oluşturdukları Mariupol bölgesinde önemli derecede varlığa sahipti.[14] Buna rağmen endüstriyel işgücünün çoğunluğunu Ruslar oluşturuyordu. Ukraynalılar kırsal alanlara hükmediyordu, ancak şehirlerde genellikle yalnızca bölgenin ağır sanayilerinde iş arayan Ruslar yaşıyordu.[15] Çalışmak için şehirlere taşınan Ukraynalılar, kısa sürede (Rusça konuşan işçi kesimi tarafından) asimile edildiler.[16]

Kharkiv Oblastı

Holodomor sırasında, Kharkiv'de kaldırım üzerindeki bir ölü kişi

Önceleri seyrek nüfuslu bir bölge olan çok sayıda etnik Ukraynalı yerleşimci ilk olarak 1648-1657 Khmelnytsky ayaklanması sırasında, şimdi Kharkiv Oblastı olan ülkeye geldi. Bu yerleşimciler, Ukrayna Kazakları ile Polonya-Litvanya Topluluğu arasında Dinyeper Nehri yakınlarında savaşmaktan kaçmışlardı. Yerleştikleri bölgeye "Sloboda Ukrayna" ismi verildi (Ukraynaca: Слобiдська Україна). Sonraki yüzyıllar boyunca, Sloboda Ukrayna bölgesine, çok sayıda göç dalgası ile hem etnik Ukraynalıları hem de Ruslar (etnik olarak) geldi. 19. yüzyıldan önce, bölgeye çok az sayıda Rus yerleşmişti. Onlar kentlerde yaşama eğilimindeyken, kırsal alanlara Ukraynalılar hakimdi. Bölge, 1765'te Büyük Katerina tarafından kaldırılana kadar özerk bir Kazak hükûmetine sahipti.[17] 1832'ye gelindiğinde, kent-kır ayrımı sağlam bir şekilde yerleşti: Tüccarların %50'si ve fabrika sahiplerinin %45'i Ruslardı. Bu artan Ruslaşmaya paralel olarak Sloboda Ukrayna adı, 1835'te Harkov Valiliği ile değiştirildi. Tarım ağırlıklı Harkov'daki Ruslar, hiçbir zaman endüstriyel Donbas'dakiler kadar çok olmadı ve bölge her zaman farklı bir Ukrayna kültürü ile korundu. Bu, Harkov Valiliği nüfusunun% 80.6'sının ana dilini Ukraynaca olarak kaydeden 1897 İmparatorluk Sayımı ile açıklanırken, Rusça nüfusun yalnızca% 17.7'sinin ana dili olarak kaydedilmiştir.

Kaynakça

  1. ^ Zaborsky, Victor (Eylül 1995). "Rusya-Ukrayna İlişkilerinde Kırım ve Karadeniz Filosu". 17 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ Gaz Anlaşması, Karadeniz Filosu 23 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Moscow Times (21 Nisan 2010)
  3. ^ a b "Ukrayna: ABD Deniz Kuvvetleri'ndeki duraklama, NATO Karşıtı Protestoları Ateşledi". Radio Free Europe/Radio Liberty. 1 Haziran 2006. 27 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014. 
  4. ^ "Bölgeler Partisi, Kırım parlamentosundaki 100 sandalyenin 80'ini aldı". Interfax Ukraine. 11 Kasım 2010. 13 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "Kargaşanın ortasında Ukrayna protestocusu için binler yas tutuyor". Al Jazeera. Ocak 2014. 28 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ "У Сумах розгромили офіс ПР". UA: The Insider. 1 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ "В Киеве разгромили офис ЦК КПУ" [Kiev, Komünist Parti Merkez Komite Ofisi yıkıldı]. Gazeta. UA. 22 Şubat 2014. 1 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ ЕКС-ПРЕЗИДЕНТА КРИМУ ВИСЛАЛИ З УКРАЇНИ [Eski Kırım Cumhurbaşkanı Ukrayna'ya yollandı]. Ukrayinska Pravda (Ukraynaca). 13 Temmuz 2011. 15 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ "Kırım Özerk Cumhuriyeti nüfusunun ulusal bileşimi". Ukrainian Census of 2001. State Statistics Committee of Ukraine. 31 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014. 
    "Sivastopol nüfusunun millî bileşimi". Ukrainian Census of 2001. State Statistics Committee of Ukraine. 18 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014. 
  10. ^ "Kırım Özerk Cumhuriyeti'nin dil bileşimi". Ukrainian Census of 2001. State Statistics Committee of Ukraine. 14 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014. 
    "Sivastopol'un dilbilimsel bileşimi". Ukrainian Census of 2001. State Statistics Committee of Ukraine. 18 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014. 
  11. ^ Hiroaki Kuromiya (2003). Donbas'ta serbestlik ve terör:Bir Ukrayna-Rusya Sınır Bölgesi, 1870s–1990s. Cambridge University Press. ss. 12-13. ISBN 0521526086. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  12. ^ "Donetsk might agree with some points of Ukraine's law on special status of Donbass". Informational Telegraph Agency of Russia. 16 Eylül 2014. 18 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014. 
  13. ^ Hiroaki Kuromiya (2003). Freedom and Terror in the Donbas: A Ukrainian-Russian Borderland, 1870s–1990s. Cambridge University Press. ss. 41-42. ISBN 0521526086. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  14. ^ "The First General Census of the Russian Empire of 1897 − Breakdown of population by mother tongue and districts in 50 Governorates of the European Russia". Institute of Demography at the National Research University 'Higher School of Economics'. 6 October 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2014. 
  15. ^ Lewis H. Siegelbaum; Daniel J. Walkowitz (1995). Workers of the Donbass Speak: Survival and Identity in the New Ukraine, '1982-1992. Albany: State University of New York Press. s. 162. ISBN 0-7914-2485-5. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  16. ^ Rapawy, Stephen (1997). Ethnic Reidentification in Ukraine (PDF). Washington, D.C.: United States Census Bureau, International Programs Center. 19 October 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2014. 
  17. ^ "THE AUTONOMOUS HETMAN STATE AND SLOBODA UKRAINE". Encyclopædia Britannica Online Academic Edition. Encyclopædia Britannica Inc. 2014. 21 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2014. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sivastopol</span> Kırım yarımadasında Karadeniz kıyısında bulunan bir liman kenti

Sivastopol, Osmanlı döneminde Akyar, Ukrayna'da Kırım yarımadasında Karadeniz kıyısında bulunan bir liman kentidir. Nüfusu 328.600'dür (2004).

<span class="mw-page-title-main">Donetsk</span> Ukraynadaki bir şehir

Donetsk (Ukraynaca: Донецьк, Rusça: Донецк), 1928'deki Harkiv yazımına göre Donetske (Ukraynaca: Донецьке) olarak da adlandırılan, eskiden Aleksandrovka, Yuzivka (Hughesovka) ve Stalino olarak bilinen, Ukrayna'nın doğusunda Donetsk Oblastı'nda Kalmius Nehri üzerinde bulunan bir sanayi şehridir. Nüfusun şehir merkezinde 901.645, metropolitan alanda ise 2 milyonun üzerinde olduğu tahmin edilmektedir. Donetsk, 2001 nüfus sayımına göre Ukrayna'nın en büyük beşinci şehridir.

Ukrayna tarihi, bugünkü Ukrayna topraklarının tarih öncesi dönemlerden günümüze kadar uzanan tarihini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Kırım sorunu</span>

Kırım sorunu, Ukrayna ile Rusya arasında Kırım'ın statüsü konusunda bir anlaşmazlıktır.

<span class="mw-page-title-main">Rusya-Ukrayna Savaşı</span> Rusya ve Ukrayna arasında Şubat 2014te başlayan uzun süreli çatışma

Rusya-Ukrayna Savaşı, bir yanda Rusya, Beyaz Rusya ve Rus yanlısı güçlerin, diğer yanda Ukrayna'nın dahil olduğu, sürmekte olan bir savaştır. Yevromaydan'ın ardından görevden alınan Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç'in Kırım'daki gerginlik nedeniyle Rusya'dan bölgeye asker göndermesini istemesinin ardından 2014 yılında başlayan ve Şubat 2022'de büyüyen askerî hareketliliktir. Bu savaşa Rusya'nın Kırım'ı ilhakı (2014), Donbass Savaşı (2014-günümüz), siber savaş ve siyasi gerilimler de dahildir. Rusya'nın bölgedeki jeopolitik çıkarlarını, vatandaşlarını ve konuşlandırılmış askerlerini koruduğunu iddia eden Devlet Başkanı Vladimir Putin, müdahale için parlamentodan onay almıştır. 21 Şubat 2022 de Rusya Donetsk ve Luhansk Halk Cumhuriyetlerini resmen tanıdığını açıkladı.24 Şubat 2022 tarihinde ise Rusya lideri Putin Ukrayna'yı istilaya başladıklarını televizyondan duyurdu. 2021'de diplomatik krizin ardından Ukrayna sınırlarına yakın bölgelere askeri yığınak yapan Rusya, 24 Şubat 2022'de geniş çaplı bir şekilde Ukrayna'yı işgal etmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Donbas Savaşı</span> Ukrayna ve Rusya destekli Novorossiya Federal Kuvvetleri arasındaki savaş

Donbas Savaşı ya da Ukrayna'nın doğusunda savaş, Rusya destekli Novorossiya Federal Devleti ile Ukrayna Silahlı Kuvvetleri arasında 6 Nisan 2014'ten beri Ukrayna'nın Donbas bölgesinde sürmekte olan savaştır.

<span class="mw-page-title-main">Donetsk Halk Cumhuriyeti</span> Ukraynadan ayrılarak kurulan eski bir devlet

Donetsk Halk Cumhuriyeti (DHC), Donbass Savaşı'nda Ukrayna'dan ayrılarak kurulan de facto devlet. DHC, Ukrayna yönetimini sivilleri katletmek ve savaş suçu işlemekle itham edip bağımsızlığını gerekçe olarak göstermiştir. Donbass Savaşı sırasında 7 Mayıs 2014'te Ukrayna'da özerk, egemen bir cumhuriyet olarak kuruldu. 11 Mayıs'ta bağımsızlık referandumu yapıldı ve bağımsızlığı halk tarafından onaylandı. 12 Mayıs'ta resmen bağımsızlığını ilan etti. 24 Mayıs 2014'te ise Lugansk Halk Cumhuriyeti ile Novorossiya Federal Devleti adında bir konfederasyon oluşturmuştu ancak 1 Ocak 2015'te bu konfederasyonu feshettiler ve rafa kaldırdılar. 21 Şubat 2022'de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, hem Luhansk hem de Donetsk Halk Cumhuriyetlerini bağımsız devletler olarak tanıdığını açıkladı. 27 Eylül 2022 tarihinde yapılan referandum sonucunda 30 Eylül 2022 tarihinde Rusya tarafından ilhak edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna</span> Doğu Avrupada yer alan bir ülke

Ukrayna, Doğu Avrupa'da bir ülkedir. 603.549 km² yüzölçümüyle tamamı Avrupa'da olan en büyük ülkedir. Doğuda ve kuzeydoğuda Rusya, kuzeyde Belarus, batıda Polonya ve Slovakya güneybatıda Macaristan, Romanya ve Moldova'nın komşusudur. Ayrıca güneyde Karadeniz ve Azak Denizi'ne kıyısı bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Özerk Cumhuriyeti</span> Ukrayna yasalarına göre Kırım Anayasası tarafından yönetilen özerk bir cumhuriyet

Kırım Özerk Cumhuriyeti,, Ukrayna'nın özerk cumhuriyeti. Sovyetler Birliği döneminde varlık gösteren Kırım Oblastı ile aynı sınırlara sahiptir. Kırım Oblastı 1954'te Rusya SFSC'den Ukrayna SSC'ye geçti. 20 Ocak 1991'deki referandumdan sonra Ukrayna SSC içerisinde bir özerk cumhuriyet hâlini aldı. Sovyetler Birliği dağıldığında ve Ukrayna bağımsızlığını elde ettiğinde, Kırım yeni kurulan Ukrayna'nın parçası olarak kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Kırım'ı ilhakı</span>

Kırım'ın ilhakı, Ukrayna'ya bağlı bir yarımada olan Kırım'ın, 18 Mart 2014'te Rusya tarafından ilhak edilmesi olayıdır. O tarihten beri yarımadada Kırım Cumhuriyeti ve Sivastopol federal şehri olmak üzere iki federal birim bulunmaktadır. Bu federal birimler 2016'ya kadar Kırım Federal Bölgesi'ni oluştururken günümüzde Güney Federal Bölgesi'nin parçasıdır. 2014 Doğu Ukrayna protestolarının bir sonucu olan ilhaktan önce, 2014 Ukrayna devriminin sonrasında Rusya'nın Kırım'a askerî müdahalesi gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Kırım</span> Karadenizdeki bir yarımada

Kırım, Doğu Avrupa'da, Karadeniz'in kuzey kıyısında yer alan ve Karadeniz ile Azak Denizi tarafından çevrelenen Ukrayna’da bulunan bir yarımada. Ukrayna'nın Herson Oblastı'nın güneyinde ve Rusya'nın Kuban bölgesinin batısında bulunmaktadır. Perekop Kıstağı ile Herson Oblastı'na bağlanmaktadır ve Kerç Boğazı ile Kuban'dan ayrılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna Ortodoks Kilisesi - Kiev Patrikhanesi</span>

Ukrayna Ortodoks Kilisesi – Kiev Patrikhanesi, Ukrayna Ortodoks Kilisesi ve Ukrayna Ortodoks Kilisesi'nin yanı sıra Ukrayna'daki üç büyük Ortodoks kilisesinden biridir. Kilise şu anda kanonik Doğu Ortodoks kiliseleri tarafından tanınmamaktadır, ancak şimdi ana kilise olan Ekümenik Patrikhane tek başına otosefal statü verebilir ve Ukrayna Hükûmeti ve halkının kilisenin resmen tanınma talebini ve dilekçesini incelemektedir. 11 Ekim 2018 tarihinde İstanbul Rum Ortodoks Patrikhanesi, Kiev Patrikhanesi'nin bağımsızlık isteğinin kabul edildiğini açıklamıştır.

İslam, Ukrayna'daki dördüncü en büyük din olup, nüfusun %0,6 -%0,9'unu temsil etmektedir. Dinin Ukrayna'da 15. yüzyılda Kırım Hanlığı'nın kuruluşuna kadar uzanan uzun bir tarihi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna milliyetçiliği</span>

Ukrayna milliyetçiliği, Ukraynalıları tek bir ulus devlet çatısı altında toplamayı amaçlayan bir ideolojidir. Halihazırdaki Ukrayna devletinin çok köklü bir geçmişi olmasa da kimi tarihçiler Kiev Knezliği'ni Ukrayna'nın ilk nüvesi kabul eder. Ukrayna milliyetçiliğinin kökeni ise Bohdan Hmelnitski önderliğinde Polonya-Litvanya Birliği'ne karşı gerçekleşen isyana dayanmaktadır.

Ukrayna karşıtlığı, Ukrayna'ya, Ukraynalılara ve Ukraynacaya karşı olumsuz tutum içinde olmaktır.

Ukrayna Rusları, (Ukraynaca: Росіяни в Україні, romanize: Rosiyany v Ukrayini, Rusça: Россияне в Украине, romanize: Rossiyane v Ukraine, ülkedeki en büyük etnik azınlıktır ve bu topluluk, dünyadaki en büyük tek Rus diasporasını oluşturur. 2001 Ukrayna nüfus sayımında, 8,334,100 kişi etnik Rus olarak tanımlanmıştır, bu, Ukrayna dışından gelen kişiler ile Rus etnik kökenini beyan eden Ukrayna doğumlu nüfus için birleşik rakamdır.

<span class="mw-page-title-main">Rusya-Ukrayna ilişkileri</span> ikili ilişkiler

Rusya-Ukrayna ilişkileri, Rusya Federasyonu ile Ukrayna arasındaki ilişkileri ifade etmektedir. Şu anda iki ülke, Rusya'nın Kırım'ı Ukrayna'dan ilhak etmesinden sonra 2014 yılında başlayan Rus-Ukrayna Savaşı'nı sürdürüyor. Rusya Federasyonu ile Ukrayna arasındaki modern ikili ilişki, resmi olarak I. Dünya Savaşı sırasında eski Rusya İmparatorluğu'nun siyasi reform sürecinden geçmesiyle başladı. 1920'de, Ukrayna'nın Rus ve Polonya Kızıl Ordusu tarafından işgali ile iki ülke arasındaki ikili ilişkiler değişti. 1990'larda, hem Sovyet Rusya'nın hem de Sovyet Ukrayna'nın resmi olarak kurucu cumhuriyetleri olduğu Sovyetler Birliği'nin dağılmasının hemen ardından ikili ilişkiler yeniden canlandı. Savaş Devam Etmektedir Şu Anda Savaşta Hareketlilik Yoktur

Rus Birliği Kırım'da bir siyasi parti. 30 Nisan 2014 tarihinde bir Kiev Mahkemesi partinin "Ukrayna topraklarında faaliyet göstermesini" yasakladı. Parti lideri Sergey Aksyonov, Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından ilhakını mümkün kılmada etkili oldu. Parti, Rusça konuşan çoğunluğa sahip olan Kırım'da bulunuyordu. Parti, Kırım'ın ilhakından bir yıl sonra feshedildi.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna'da konuşulan diller</span>

Ukrayna'nın resmî dili, ülke nüfusunun %67,5'i tarafından konuşulan Doğu Slav dili Ukraynacadır. Ethnologue'da Ukrayna'da 40 farklı lehçe ve azınlık dilinin konuşulduğu gösterilmektedir; bunların neredeyse tümü, eski Sovyetler Birliği'nin yerli dilleridir. Gallup şirketinin 2006-2007 yıllarında yürüttüğü bir ankete göre, Ukrayna'daki anket katılımcılarının %83'ü, Gallup ile yapılan görüşmeyi Rus dilinde yapmayı tercih etti.

<span class="mw-page-title-main">1991 Ukrayna bağımsızlık referandumu</span> Ukraynanın SSCBden bağımsız olmasıyla sonuçlanan oylama

1991 Ukrayna bağımsızlık referandumu, 1 Aralık 1991'de Ukrayna Bağımsızlık Bildirgesi için bir düzenlendi. 24 Ağustos 1991'de Ukrayna Yüksek Şurası bağımsızlık ilanını onayladı. Seçmenlerin yüde 92.3'ü bağımsızlık ilanını kabul etme yönünde oy kullandı. Referandumda seçmenlere, "Ukrayna Bağımsızlık Bildirgesi"ni destekliyor musunuz? sorusu soruldu. Sorunun ilk bölümünde bildirinin metni vardı. Ayrıca, 24 Ağustos 1991'de Ukrayna Parlamentosu Bağımsızlık Yasası'nı onaylamak için bir referandum düzenlenilmişti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.