Rusya'nın çay kültürü
Çay Rus kültürün bir parçasıdır. Rus çayı demlenir ve sıcak veya soğuk olarak servis edilebilir. Ruslar çayı ulusal içecekleri olarak kabul ediyorlar[1] ve ülkenin en popüler içeceklerinden biridir.[2] Geleneksel olarak çay saati öğleden sonra idi ama yemeklerin sonunda tatlı ile beraber de servis edilebilir. Rus çay kültürünün önemli bir noktası Türk çaydanlığa benzeyen semaverde demlenmesi.
Tarih
Çayın Rusya'daki zengin ve çeşitli tarihi 1638'de başlıyor. Bir Moğol hükümdarının Çar I. Michael'e bağışladığı çay ile çay Ruslara 1638'de tanıtıldı.[3] Jeremiah Curtin’e göre[4] 1636’da[5] Vassili Starkov’un Altyn Han’a elçi olarak gönderilmesi muhtemeldi. Çar'a hediye olarak 250 kilo çay verildi. Ölü yapraklarin yükünü taşımanın anlamını görmedığı için Starkov ilk başta hediyeyi reddetti, ancak Han ısrar etti. Böylece Rusya'ya çay getirildi.
Rusya, 1679'da, kürk karşılığında deve kervanıyla Çin'den düzenli çay tedariki anlaşması yaptı.[3] .Çin'in Moskova büyükelçisi, I. Alexis'e birkaç sandık çay hediye etti.[6] Ancak, zorlu ticaret yolu çayın maliyetini aşırı derecede yükseltti ve yalnızca Rusya'nın zenginleri meşrubatı alabiliyordu.[6] 1689'da, Rusya'nın Sibirya üzerindeki egemenliğini resmileştiren Nerchinsk Antlaşması Rusya ile Çin arasındaki tüccarların kullandığı Çay Yolu'nu oluşturdu.
Nerchinsk Antlaşması ve Kyakhta Antlaşması (1727) arasında Rusya'dan Çin'e çay için giden karavanların sayısı arttı, ancak yalnızca devlet satıcıları aracılığıyla. 1706'da Büyük Peter tüccarların Pekin'de ticaret yapmasını yasakladı.1786'da Büyük Catherine düzenli çay ithalatını yeniden başlattı. Catherine'in 1796'daki ölümüne kadar, Rusya, orta ve düşük sınıf Rusların alabilmesi için çay fiyatlarını düşürecek kadar 1 milyon kilogramdan fazla çay, gevşek çay ve çay tuğlaları deve kervanlarla ithal ediyordu.[7]
1824 Kyahta çay ticaretinin en yoğun olduğu yıl, Çay kervanlarının zirve yılı 1860 idi. Ondan sonra, 1880'de Trans Sibirya Demiryolunun ilk kısımın tamamlanmasının ardından kervanlar azalmaya başladı. Daha hızlı tren servisi ile çayın bir buçuk yıl yerine bir buçuk haftada ithal edilmesi mümkün oldu.[8] Çin çayının 19. yüzyılın ortalarında azalması nedeniyle Rusya Odessa ve Londra'dan çay almaya başladı.19. yüzyılın sonları gelindiğinde Wissotzky Çay Rus İmparatorluğu'ndaki en büyük çay şirketi haline gelmişti.
20. yüzyılın başlarında, Wissotzky dünyanın en büyük çay üreticisi idi.[9] 1925'te kervanla çay taşıması sona ermişti.[10] 2002 yılında Rusya 162.000 ton çay ithal etti.[11]
Kaynakça
- ^ Mack, Glenn (2005). Food Culture in Russia and Central Asia. Westport: Greenwood Press. ISBN 0-313-32773-4.
- ^ Martinchik AN, Baturin AK, Martinchik EA, Tutel'ian VA (2005). "[Tea and coffee consumption among Russian population]". Vopr Pitan (Rusça). 74 (3). ss. 42-6. PMID 16044841.
- ^ a b Great Soviet Encyclopedia. Советская энциклопедия. 1978. ss. vol. 29, p. 11.
- ^ Jeremiah Curtin, A Journey to Southern Siberia, 1909, Chapter one
- ^ Basil Dymytryshyn, Russia's Conquest of Siberia: A Documentary Record,1985,volume one, document 48 (he was an envoy that year, but the tea may have been given on a later visit to the Khan)
- ^ a b "Tea Time in Russia: Russian Life". 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2008.
- ^ O'connor, Sharon (1997). Afternoon Tea Serenade. City: Menus & Music Production. ISBN 1-883914-18-3.
- ^ Weinberg, Bennett (2001). The World of Caffeine. New York: Routledge. ISBN 0-415-92722-6.
- ^ Merchants to Multinationals: British Trading Companies in the Nineteenth and Twentieth Centuries, Geoffrey Jones, Oxford University Press, 2000
- ^ Avery, Martha (2003). The Tea Road. Pekin: China Intercontinental Press. ISBN 7-5085-0380-5.
- ^ Jolliffe, Lee (2007). Tea and Tourism: Tourists, Traditions, and Transformations. Clevedon England: Channel View Publications. ISBN 978-1-84541-057-5.
