İçeriğe atla

Rusofili

Rusya bayrağı
Moskova'da Kızıl Meydan'daki Aziz Basil Katedrali.

Rusofili (kelimenin tam anlamıyla Rusya veya Rus sevgisi), Rusya'ya (Sovyetler Birliği ve/veya Rus İmparatorluğu dönemi dahil), Rus tarihine ve Rus kültürüne hayranlık ve düşkünlüktür. Zıt anlamlısı ise Rusofobidir.

Avrupa'da Rusofili

Amerikalı yazar Robert Alexander şöyle yazdı: "Rusları dramatik, duygusal yapıları nedeniyle seviyorum. Sevmekten korkmuyorlar, incinmekten korkmuyorlar, abartmaktan ya da düşünmeden hareket etmekten korkmuyorlar."[1]

Sırbistan'da Rusofili

Rusya, Sırbistan'da oldukça popüler ve Sırplar, ortak Slav mirası, kültürü ve Ortodoks inancı nedeniyle Rusya'yı her zaman geleneksel olarak yakın bir müttefik olarak gördüler.[2] Avrupa Dış İlişkiler Konseyi'ne göre, Sırpların %54'ü Rusya'yı müttefik olarak görüyor. Buna karşılık, %11'i Avrupa Birliği'ni müttefik olarak görüyor ve sadece %6'sı ABD'yi aynı şekilde görüyor.[3] Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Belgrad'da 4.000 kişinin katıldığı Rus yanlısı bir miting düzenlendi.[4][5]

Sırp köyü Putinovo sakinleri köylerini Vladimir Putin'in onuruna yeniden adlandırdılar.[6][7] Belgrad'da Rus Bilim ve Kültür Merkezi ve Hotel Moskva var.

Karadağ'da Rusofili

Karadağ aynı zamanda bir Doğu Ortodoks ve Slav ülkesidir. Podgorica'da Moskova Köprüsü[8] ve köprünün yanında Rus şarkıcı ve aktör Vladimir Vısotski'nin bir heykeli var. 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Nikşik'te Rus yanlısı bir miting düzenlendi.[9]

Ukrayna'da Rusofili

Ukrayna'nın doğusundaki Donetsk'te Rus yanlısı ayrılıkçılar

1991'de Ukrayna'nın bağımsızlığının ardından, çoğunlukla ülkenin doğusunda ve güneyinde bulunan Ukraynalılar, hükümetin daha yakın ekonomik ortaklıktan tam ulusal birliğe uzanan daha Russever bir tavrını görmek için oy kullandı.[10] Rusya ve Ukrayna özellikle yakın ekonomik bağlara sahipken, Rusofilik siyasi parti olan Bölgeler Partisi 2006'da Ukrayna Yüksek Şurası'nın en büyük partisi oldu. 2014 Onur Devrimi'ne kadar Ukrayna siyasetinde baskın bir güç olarak kalacaktı. 2014 yılında Rusya'nın Ukrayna'ya askeri müdahalesinin ardından, Ukraynalıların Rusya ve Ruslara yönelik genel tutumu çok daha olumsuz hale geldi,[11] çoğu Ukraynalı NATO[12] ve Avrupa Birliği[13] üyeliğini destekliyor.

Ülke nüfusunun Ekim 2021'e göre, Ukraynalıların %41'i Ruslara karşı "iyi" bir tutuma sahipken (%42 olumsuz),[14] genel olarak Rusların %54'ü Ukrayna'ya karşı olumlu bir tutuma sahipti. 2021 itibarıyla Ukrayna'da Muhalefet Platformu - Yaşam İçin, Muhalefet Bloğu, Topraklarımız, Nashi ve Şariy Partisi gibi Russever partiler var.

Önemli Rusofiller

Kaynakça

  1. ^ "Book Group Guide – Rusoff Agency". Rusoffagency.com. 18 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018. 
  2. ^ "Зашто је Путин толико популаран у Србији? – Центар за развој међународне сарадње". crms.org.rs. 8 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018. 
  3. ^ "Pandemic trends: Serbia looks east, Ukraine looks west". ecfr.eu. 5 Ağustos 2021. 9 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2021. 
  4. ^ "Pro-Russia Serbs march in Belgrade as country treads ever finer line between East and West". Reuters (İngilizce). 5 Mart 2022. 13 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ "Thousands of pro-Russia Serbs march in Belgrade". BBC News (İngilizce). 6 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2022. 
  6. ^ "Serbian village renamed for Putin would welcome Trump, too". NBC News (İngilizce). 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2022. 
  7. ^ "Путиново, село с 12 душа". Politika Online. 10 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  8. ^ "Moscow bridge in Podgorica". Androidvodic.com. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018. 
  9. ^ Reuters (1 Mart 2022). "Serb nationalists in Montenegro rally in support of Russia". Reuters (İngilizce). 13 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2022. 
  10. ^ Ethnic Reidentification in Ukraine (page 17) (PDF). Washington, D.C.: Amerika Birleşik Devletleri Sayım Bürosu. 1997. 19 Ekim 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2018.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  11. ^ How Ukraine views Russia and the West 13 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Brookings Institution (18 October 2017)
  12. ^ "Pledging reforms by 2020, Ukraine seeks route into NATO". Reuters (İngilizce). 10 Temmuz 2017. 24 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2021. 
  13. ^ "3. Ukrainian Public Opinion: Dissatisfied with Current Conditions, Looking for an End to the Crisis". Pew Research Center's Global Attitudes Project (İngilizce). 10 Haziran 2015. 31 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2021. 
  14. ^ "Украинцы хуже относятся к РФ, чем россияне в Украине – опрос". www.kiis.com.ua/ (Ukraynaca). 31 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2021. 
  15. ^ "JPrésidentielle : Marine Le Pen estime que Vladimir Poutine "peut redevenir un allié de la France" si la guerre en Ukraine prend fin". francetvinfo. 31 Mart 2022. 24 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  16. ^ "Jacques Chirac, son tropisme russe et son ami Boris Eltsine". francetvinfo. 26 Eylül 2019. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  17. ^ "Jacques Chirac, le plus russe des présidents français". Le Courrier de Russie. 26 Eylül 2019. 1 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  18. ^ "Far-right's hopes of powerful EU alliance dashed by Farage". Independent.ie. 6 Haziran 2019. 14 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  19. ^ "How Italy's new — and old — prime minister ditched the right wing". Washington Post. 30 Eylül 2019. 14 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. In 2018, Conte was prime minister in a government composed of Matteo Salvini's populist, pro-Russian, anti-European Union, anti-immigrant League party and Luigi Di Maio's big-spending Five Star Movement. 
  20. ^ "Salvini invokes God and Russia on Poland trip". EUobserver. 10 Ocak 2019. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  21. ^ Smuđa, Stefan (15 Ocak 2016). "RUSOFIL VUJOŠEVIĆ: Kačket menjam, ali ostajem isti! - Košarka, Vesti, The Best Of". 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2019. 
  22. ^ "Ja sam rusofil! Rusija je moja druga zemlja!". Kurir.rs. 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  23. ^ Mina Pollmann (1 Nisan 2015). "Japan's Tangled Ties With Russia". The Diplomat. 21 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2022. 
  24. ^ "Muneo Suzuki rebounds from cancer, 2010 bribes conviction to win seat in Upper House". Japan Times. 22 Temmuz 2019. 3 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2022. 
  25. ^ Bennett, Owen (2019). "Chapter 11: Changing Places". Michael Gove: A Man in a Hurry. Biteback Publishing. ISBN 978-1785904400. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  26. ^ "Nigel Farage says Ukraine invasion is result of EU and NATO provoking Putin". The Independent. 24 Şubat 2022. 24 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2022. 
  27. ^ "Anti-independence party led by Vladimir 'Putin's court clown' George Galloway collapses". The Scotsman. 1 Mart 2022. 21 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  28. ^ "George Galloway's Russian ramblings". The Spectator. 22 Mart 2022. 24 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  29. ^ "Talking Russia w/ Bald and Bankrupt". NFKRZ w/ Bald and Bankrupt. 15 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. Şablon:Dead Youtube links
  30. ^ "Έρχεται το νέο "ρωσικό κόμμα" με το όνομα "Ελληνική Λύση", αναφέρει το γερμανικό Stern". 4 Kasım 2016. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  31. ^ "The Kremlin's Voice: Johan Bäckman". UpNorth. 13 Eylül 2016. 16 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2022. 
  32. ^ "Berlin Wall anniversary: The 'worst night of my life'". BBC News. 9 Ekim 2019. 29 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  33. ^ Fasanotti, Federica Saini (1 Eylül 2016). "Russia and Libya: A brief history of an on-again-off-again friendship". 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  34. ^ "How a German soldier became a Hero of the Soviet Union". 22 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  35. ^ Lynch, Colum. "Why Putin Is So Committed to Keeping Assad in Power". 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  36. ^ "President Ebrahim Raisi speaks to the Russian Duma on increasing bilateral relations, and addresses western expansion". January 2022. 28 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 
  37. ^ "Hassan Rouhani speaks to the Russian Duma on increasing bilateral relations and cooperation with Russia". 19 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Rusya</span> Doğu Avrupa ve Kuzey Asyada yer alan bir ülke

Rusya,

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Putin</span> 2. Rusya devlet başkanı (1999–2008, 2012–görevde)

Vladimir Vladimiroviç Putin, Rusya Federasyonu'nun günümüzdeki devlet başkanı olan Rus politikacı ve eski istihbarat görevlisidir. Putin, 1999-2000 yılları arasında başbakanlık, 2000-2008 yılları arasında başkanlık, 2008-2012 yılları arasında tekrar başbakanlık görevini üstlenmiştir. Başbakanlığı döneminde, iktidar partisi Birleşik Rusya'nın genel başkanlığı görevini üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya-Ukrayna Savaşı</span> Rusya ve Ukrayna arasında Şubat 2014te başlayan uzun süreli çatışma

Rusya-Ukrayna Savaşı, bir yanda Rusya, Beyaz Rusya ve Rus yanlısı güçlerin, diğer yanda Ukrayna'nın dahil olduğu, sürmekte olan bir savaştır. Yevromaydan'ın ardından görevden alınan Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç'in Kırım'daki gerginlik nedeniyle Rusya'dan bölgeye asker göndermesini istemesinin ardından 2014 yılında başlayan ve Şubat 2022'de büyüyen askerî hareketliliktir. Bu savaşa Rusya'nın Kırım'ı ilhakı (2014), Donbass Savaşı (2014-günümüz), siber savaş ve siyasi gerilimler de dahildir. Rusya'nın bölgedeki jeopolitik çıkarlarını, vatandaşlarını ve konuşlandırılmış askerlerini koruduğunu iddia eden Devlet Başkanı Vladimir Putin, müdahale için parlamentodan onay almıştır. 21 Şubat 2022 de Rusya Donetsk ve Luhansk Halk Cumhuriyetlerini resmen tanıdığını açıkladı.24 Şubat 2022 tarihinde ise Rusya lideri Putin Ukrayna'yı istilaya başladıklarını televizyondan duyurdu. 2021'de diplomatik krizin ardından Ukrayna sınırlarına yakın bölgelere askeri yığınak yapan Rusya, 24 Şubat 2022'de geniş çaplı bir şekilde Ukrayna'yı işgal etmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Kırım'ı ilhakı</span>

Kırım'ın ilhakı, Ukrayna'ya bağlı bir yarımada olan Kırım'ın, 18 Mart 2014'te Rusya tarafından ilhak edilmesi olayıdır. O tarihten beri yarımadada Kırım Cumhuriyeti ve Sivastopol federal şehri olmak üzere iki federal birim bulunmaktadır. Bu federal birimler 2016'ya kadar Kırım Federal Bölgesi'ni oluştururken günümüzde Güney Federal Bölgesi'nin parçasıdır. 2014 Doğu Ukrayna protestolarının bir sonucu olan ilhaktan önce, 2014 Ukrayna devriminin sonrasında Rusya'nın Kırım'a askerî müdahalesi gerçekleşti.

<span class="mw-page-title-main">Çin-Rusya ilişkileri</span>

Çin ile Rusya arasındaki diplomatik ilişkiler, Sovyetler Birliği'nin dağılmasından ve 1991'de Rusya Federasyonu'nun kurulmasından sonra oldukça düzelmiş hale gelmiştir. Amerikalı uluslararası ilişkiler araştırmacısı Joseph Nye şu argümanı ileri sürmektedir:

Sovyetler Birliği'nin çökmesiyle birlikte, fiili ABD-Çin ittifakı sona erdi ve bir Çin-Rusya yakınlaşması başladı. 1992'de iki ülke bir "yapıcı ortaklık" peşinde olduklarını ilan ettiler; 1996'ta "stratejik ortaklık"a doğru ilerlediler; 2001'de ise bir "dostluk ve işbirliği" antlaşması imzaladılar.
<span class="mw-page-title-main">Wagner Grubu</span> Rus özel askerî şirketi

PMC Wagner olarak da bilinen Wagner Grubu, bir Rus paramiliter örgütüdür. Çeşitli şekillerde özel bir askeri şirket, bir paralı asker ağı veya Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in fiili bir özel ordusu olarak tanımlanıyor. Grup, özel askeri müteahhitlerin resmi olarak yasak olduğu Rusya'da yasaların ötesinde faaliyet gösteriyor. Wagner Grubu'nun kendisi ideolojik olarak yönlendirilmese de, Wagner'in çeşitli unsurları batı tarafından neo-Naziler ve aşırı sağcı aşırılık yanlıları ile ilişkilendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Rus irredantizmi</span>

Rus irredantizmi, günümüzde Rusya'da Rus İmparatorluğu ve Sovyetler Birliği'ne öykünen irredantist bir düşünce hareketidir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya-Ukrayna ilişkileri</span> ikili ilişkiler

Rusya-Ukrayna ilişkileri, Rusya Federasyonu ile Ukrayna arasındaki ilişkileri ifade etmektedir. Şu anda iki ülke, Rusya'nın Kırım'ı Ukrayna'dan ilhak etmesinden sonra 2014 yılında başlayan Rus-Ukrayna Savaşı'nı sürdürüyor. Rusya Federasyonu ile Ukrayna arasındaki modern ikili ilişki, resmi olarak I. Dünya Savaşı sırasında eski Rusya İmparatorluğu'nun siyasi reform sürecinden geçmesiyle başladı. 1920'de, Ukrayna'nın Rus ve Polonya Kızıl Ordusu tarafından işgali ile iki ülke arasındaki ikili ilişkiler değişti. 1990'larda, hem Sovyet Rusya'nın hem de Sovyet Ukrayna'nın resmi olarak kurucu cumhuriyetleri olduğu Sovyetler Birliği'nin dağılmasının hemen ardından ikili ilişkiler yeniden canlandı. Savaş Devam Etmektedir Şu Anda Savaşta Hareketlilik Yoktur

<span class="mw-page-title-main">Tüm Rusya Halk Cephesi</span>

Tüm Rusya Halk Cephesi, Rusya'da 2011 yılında dönemin Başbakanı Vladimir Putin tarafından Birleşik Rusya'ya "yeni fikirler, yeni öneriler ve yeni yüzler" sağlamak için başlatılan siyasi bir koalisyondur. İktidar partisi ve çok sayıda Rus sivil toplum kuruluşu arasında resmi bir ittifak olması amaçlanmaktadır. 12 Haziran 2013'te Putin liderliğine seçildi.

<span class="mw-page-title-main">2021-2022 Rusya-Ukrayna krizi</span>

2021-2022 Rus-Ukrayna krizi, Rusya ve Ukrayna arasında 2021 ve 2022 arasında gerçekleşmiş siyasi gerginliklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'yı işgali</span> 2022den bu yana Doğu Avrupada süregelen askerî mücadele

Rusya'nın Ukrayna'yı işgali, 2014 yılında başlayan Rusya-Ukrayna Savaşı dahilinde yaşanan anlaşmazlıklar sonrası 24 Şubat 2022 tarihinde Rusya devlet başkanı Vladimir Putin'in Ukrayna'da "özel bir askerî operasyon" ilan etmesiyle başladı. İşgal her iki taraftan on binlerce kişinin ölümüyle sonuçlandı ve Avrupa'nın İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana yaşadığı en büyük mülteci krizine neden oldu. Mayıs ayı sonuna kadar tahminî 8 milyon insan ülke içinde yer değiştirdi ve 3 Ekim 2022 itibarıyla 7,6 milyon Ukraynalı da ülkeyi terk etti. İşgalden sonraki beş hafta içinde Rusya, 1917 Ekim Devrimi'nden bu yana en büyük göçünü verdi. İşgal ayrıca küresel çapta gıda kıtlığına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna'da Uluslararası Ceza Mahkemesi soruşturması</span> Uluslararası Suç Mahkemesi tarafından devam eden soruşturma

Ukrayna'da Uluslararası Ceza Mahkemesi soruşturması veya Ukrayna'daki Durum, Uluslararası Ceza Mahkemesi (UCM) tarafından 21 Kasım 2013'ten bu yana, Onur Devrimi, Rusya-Ukrayna Savaşı, 2014'te Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından ilhakı, Donbas'taki savaş ve 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında "açık bir şekilde" işlenmiş olabilecek savaş suçları ve insanlığa karşı suçlara ilişkin devam eden bir soruşturmadır. Tam soruşturma 2 Mart 2022'de yargı yetkisini aldı.

Volnovaha Muharebesi, Rusya ve DHC güçleri tarafından, 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Doğu Ukrayna Taarruzu'nun bir parçası olarak başlatıldı. Rus ve Donetsk kuvvetleri, Ukrayna - DHC sınırına yakın olan Donetsk Oblastı'ndaki küçük Volnovaha kentinde Ukrayna güçleriyle çatıştı.

<span class="mw-page-title-main">Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin süreci</span>

24 Şubat 2022'de Rusya, Ukrayna'yı işgal etti. Bu zaman çizelgesi hareketli bir çizelgedir, bu yüzden hiçbir zaman eksiksiz olmayabilir. Lütfen, bazı olayların yalnızca geriye dönük olarak tam olarak anlaşılabileceğini ve/veya keşfedilebileceğini unutmayın.

<span class="mw-page-title-main">Belarus-Rusya ilişkileri</span>

Belarus-Rusya ilişkileri, Belarus ve Rusya arasındaki ikili ilişkileri ifade eder. İki ülke bir kara sınırını paylaşıyor ve uluslarüstü Birlik Devletini oluşturuyor. İki ülke arasında ikili anlaşmalar imzalandı. Rusya, Belarus'un en büyük ve en önemli ekonomik ve siyasi ortağıdır. Her ikisi de Bağımsız Devletler Topluluğu, Avrasya Gümrük Birliği, Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü ve Birleşmiş Milletler dahil olmak üzere çeşitli uluslararası kuruluşların üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Belarus-Ukrayna ilişkileri</span>

Belarus-Ukrayna ilişkileri, Belarus ve Ukrayna arasındaki dış ilişkilerdir. Her iki ülke de Bakü Girişimi ve Orta Avrupa Girişimi'nin tam üyesidir. 2021'in son günlerinde, Ukrayna ve Rusya arasındaki ilişki hızla bozulmaya başladı ve Şubat 2022'nin sonlarında tam ölçekli bir istila ile sonuçlandı. Belarus; topraklarında Rus birliklerinin ve teçhizatının konuşlandırılmasına, topraklarının Kuzey Ukrayna'ya yönelik saldırılar için bir sıçrama tahtası olarak kullanılmasına izin verdi ancak Ukrayna'da Belarus birliklerinin varlığını reddetti.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'yı işgaline Çeçen katılımı</span>

Yaygın olarak Çeçenya olarak bilinen Çeçen Cumhuriyeti, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında çeşitli rollerde yer alan Rusya'nın federal bir cumhuriyetidir. Kadirovcu güçler Rus istila güçlerinin yanında savaştı. Dzhokhar Dudayev Taburu ise Ukraynalı savunucuların yanında savaştı. Bu sebeple uluslararası güçlerin istila ile Birinci ve İkinci Çeçen Savaşı arasında bir takım karşılaştırmaları var.

<span class="mw-page-title-main">İzyum Muharebesi (2022)</span> 2022 Rusyanın Ukraynayı işgalinde muharebe

İzyum Muharebesi, Rusya ile Ukrayna arasında, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Kuzeydoğu Ukrayna Taarruzu'nun ve Doğu Ukrayna Taarruzu'nun bir parçası olarak meydana gelen askeri bir çatışmaydı. Muharebe, şehrin bir ulaşım düğümü olarak önemi nedeniyle İzyum kasabasının kontrolü için Mart 2022'de başladı. Rus ordusu, Harkov Oblastı'ndaki kuvvetlerinin Donbas bölgesindeki birlikleriyle bağlantı kurabilmesi için İzyum'u ele geçirmek istedi.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Güney ve Doğu Ukrayna'yı ilhakı</span> Luhansk, Donetsk, Zaporjiya, ve Herson oblastlarının Rusya tarafından ilhak etmesi

30 Eylül 2022'de Rusya Federasyonu, Ukrayna topraklarının yaklaşık %15'ini oluşturan kısmen işgal altındaki Ukrayna oblastlarından Luhansk, Donetsk, Zaporjiya ve Herson'u ilhak etmek için katılım antlaşması imzaladı. Rusya, çatışmaların sürdüğü dört bölgeden hiçbirini tamamen kontrol altına almadı ve bölgedeki nüfusun çoğu ve 2022 Rusya-Ukrayna Savaşı'nın başlangıcından bu yana kaçtı. İlhak, dört bölgenin başkanının ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in katılımıyla Moskova'da yapılan bir törenle resmîleştirildi. Ukrayna, Avrupa Birliği ve Birleşmiş Milletler, ilhak töreninin yasal bir değeri olmadığını belirtti.

<span class="mw-page-title-main">Özel bir askerî operasyon yürütmek üzerine</span>

"Özel bir askerî operasyon yürütmek üzerine" Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin tarafından 24 Şubat 2022'de, Rusya-Ukrayna Savaşı'nı büyük ölçüde tırmandıran Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinden hemen önce yayımlanan bir televizyon yayınıydı.