İçeriğe atla

Rusalka

Ivan Kramskoi, The Mermaids, 1871
Witold Pruszkowski "Rusałki" 1877

Rusalka (Rusçaруса́лка; Lehçerusałka), Slav mitolojisinde ve folklorunda kadın ruhusu perisi.[1][] Terim bazen Bulgarca, Beyaz Rusça, Rusça ve Ukraynacadan "deniz kızı" olarak çevrilir.

Kökenleri ve görünümü

Vladimir Propp'a göre, orijinal "rusalka", onları doğurganlık ile birleştiren ve 19. yüzyıldan önce rusalki kötülüğü dikkate almayan Pagan Slav kabileleri tarafından kullanılan bir unvandı. Rusalkalar, ilkbaharda sudan çıkmış ve yaşam veren nemi alanlara aktarmış ve böylece ekinleri beslemeye yardımcı olmuşlardır.[2][3]

19. yüzyıl versiyonlarında, bir rusalka, artık ruhaniyetle ilişkili olmayan, artık canlı olmayan, sessiz ve tehlikeli bir varlıktır. Dmitry Zelenin'e göre[4] mutsuz bir evliliğe (sevgilileri tarafından terk edilmiş ya da yaşlı kocaları tarafından tacize veya istismara uğramış olabilirler) bağlı olarak boğularak intihar eden ya da iradesine (özellikle istenmeyen çocuklarla hamile kaldıktan sonra) karşı şiddetli bir şekilde boğulmuş genç kadınlar, rusalki olarak yeryüzündeki belirlenmiş zamanlarını yaşamalıdırlar. nBununla birlikte, başlangıçtaki Slav bilimi, tüm rusalki olaylarının sudan ölümle bağlantılı olmadığını öne sürmektedir.

Çoğu hikâyede, bir ırmak ya da gölün yakınında ölen genç bir kadının ruhunun bu su geçidine sık sık uğramak için geri döneceği anlatılır. Bu ölümsüz rusalka her zaman kötü niyetli değildir ve ölümünün intikamı alınırsa huzur içinde ölmesine izin verilebilir. Ancak asıl amacı genç erkekleri, görünüşü veya sesiyle baştan çıkarmaya, uzun kızıl saçlarıyla ayaklarını dibe sokacakları ve batıracakları suların derinliklerine çekebilmelerini sağlamaktır. Vücudu anında çok kaygan hale gelir ve kurbanın yüzeye ulaşması için vücuduna yapışmasına izin vermez. Daha sonra kurbanın boğulmasını beklemek veya bazı durumlarda güldükçe onları ölümüne kadar gıdıklamak için bekler.[5] Rusalkanın genel güzelliği temsil ettiği düşünülse de, rusalkinin görünüşünü baştan çıkarmaya başladıkları erkeklerin zevkleriyle eşleşecek şekilde değiştirebileceğine de inanılmaktadır. Bu nedenle, Rusalka genel olarak Slav kültüründe saygı görmekten çok korkulan bir durumdur.

Varyasyonları

Rusalka, çizen: Ivan Bilibin, 1934

Çoğu zaman folklor ürünleri rusalkinin tamamen sudan çıkamayacağını söylerken bazı kurgu çalışmaları ağaçlara tırmanıp şarkı söyleyebilen ve sadece suyun altında kalan ayaklarla rıhtımda oturup saçlarını tarayan rusalkiden ve hatta meydanda diğer rusalkilerin oluşturduğu dans halkasına katılmasından bahseder. Bu tür hikâyelerin özel bir özelliği, bu davranışın yılın sadece belirli dönemleriyle, genellikle yaz ile, sınırlı olacağı gerçeğinin etrafında dönmektedir.

Bölgeye özgü

Rusalki ile ilgili özellikler bölgeler arasında farklılık göstermektedir. Çoğu masalda erkekler olmadan yaşadıkları halde Ukrayna'da çoğu zaman suyla, Belarus'ta orman ve tarla ile bağlantılıdırlar. Arazinin verimli olduğu yerde bakireler çıplak ve güzel görünmektedirler. Rusya'nın daha sert bölgelerinde "büyük göğüslü amazonlar" olarak ortaya çıkmışlardır.[6]

Rusalka Haftası

Rusalkinin en tehlikeli olduğu dönem, haziran ayı başlarındaki Rusalka Haftası (Rusalnaya nedelja) olduğuna inanılmaktadır. Bu sırada, geceleyin huş ağacı ve söğüt ağacının dallarında sallanmaları için suyun derinliklerinden ayrılmaları gerekmektedir. Bu hafta boyunca yüzmek kesinlikle yasaktı çünkü deniz kızları bir yüzücüyü nehir tabanına sürükleyeceklerdi. Rusalnaya'nın kutlanmasının ortak bir özelliği, haftanın sonunda rusalkinin ritüel bir törenle uzaklaştırılması veya gömülmesiydi. Bu etkinlik, 1930'lara kadar Rusya, Belarus ve Ukrayna'da eğlence olarak kaldı.

Edebiyat, müzik ve medyada

  • 1829 – "Rusalka", Orest Somov'un kısa öyküsü.
  • 1831 – "Rusalka", Mikhail Lermontov'un bir şiiri.
  • 1856 – Rusalka, Alexander Dargomyzhsky'nin bir operası.
  • 1895 – Roussalka, Henri Duparc'ın tamamlanmamış bir operası.
  • 1901 – Rusalka, Antonín Dvořák'ın bir operası.
  • 1908 – Su Anasy (tat. Су анасы; anlamı Su Ana, Rusça çevirisi Vodyanaya), Tatar şair Abdullah Tukay'ın bir şiiri.
  • 1943 – Nikolai Medtner'in Üçüncü Piyano Konçertosu, Mikhail Lermontov'un balladına dayanır.
  • 1989 – Rusalka, C. J. Cherryh tarafından Rusalka üçlemelerinin bir parçası olan fantastik roman. 
  • 1996 – Aleksandr Petrov'un yönettiği kısa bir film. 
  • 2005 – The Rusalka Cycle: Songs Between the Worlds, Kaliforniyalı kadın vokal grubu Kitka'nın performans parçası ve CD'si.[7]
  • 2013 – "Fatima Rusalka", alternatif bir metal grubu Alesana'nın single'ı.
  • 2016 – "The Book of Speculation: A Novel", Erika Swyler'ın rusalka karakterleri içeren çıkış eseri.
  • 2018 - "Rusalka, Rusalka / Wild Rushes", The Decemberists'in bir şarkısı

Kaynakça

  1. ^ Vladimir E. Alexandrov (22 Mayıs 2014). The Garland Companion to Vladimir Nabokov. Routledge. s. 597. ISBN 978-1-136-60157-6. 15 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  2. ^ Linda J. Ivanits (15 Şubat 1989). Russian Folk Belief. M.E. Sharpe. ss. 78-81. ISBN 978-0-7656-3088-9. 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  3. ^ Elizabeth Wayland Barber (11 Şubat 2013). The Dancing Goddesses: Folklore, Archaeology, and the Origins of European Dance. W. W. Norton. s. 18. ISBN 978-0-393-08921-9. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  4. ^ Zelenin, D.K, cited in Ivanits, Linda J. (1992). Russian Folk Belief. M.E. Sharpe. s. 76. ISBN 0765630885. 31 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2018. 
  5. ^ "Rusalka". University of Toronto Press. 16 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  6. ^ Joanna Hubbs (22 Eylül 1993). Mother Russia: The Feminine Myth in Russian Culture. Indiana University Press. s. 29. ISBN 0-253-11578-7. 26 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2018. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Hilton, Alison. Russian folk art. Indiana University Press, 1995. 0-253-32753-9.
  • Д.К. Зеленин. Очерки русской мифологии: Умершие неестественною смертью и русалки. Москва: Индрик. 1995.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Rusya</span> Doğu Avrupa ve Kuzey Asyada yer alan bir ülke

Rusya,

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Gogol</span> Ukrayna asıllı Rus roman ve oyun yazarı

Nikolay Vasilyeviç Gogol, Ukrayna asıllı Rus roman ve oyun yazarı. En çok tanınan eserleri Palto, Bir Delinin Hatıra Defteri ve Ölü Canlar’dır.

<span class="mw-page-title-main">Rusça</span> Doğu Slav dili

Rusça, Hint-Avrupa dil ailesinin Slav dilleri koluna bağlı bir dil. Rusça, Belarus ve Ukrayna dilleri ile yaşayan üç Doğu Slav dilinden biridir. Yaklaşık 260 milyon konuşanı olan Rusça dünyanın en çok konuşulan dillerinden biri olup Rusya, Belarus, Kazakistan, Kırgızistan, Moldova (Gagavuzya) ile kısmî olarak tanınan Abhazya, Güney Osetya, Transdinyester'de resmî dil statüsündedir. Aynı zamanda Birleşmiş Milletler'in altı resmî dilinden biri ve Uluslararası Uzay İstasyonu'nun İngilizce ile birlikte kullanılan iki dilinden biridir. Orta Asya, Kafkasya, Ukrayna ve kısmen Baltık devletlerinde lingua franca olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Rusya Federasyonu Devlet Marşı</span>

Rusya Federasyonu Devlet Marşı, Rusya'nın resmî devlet marşı. Bestesinde, Aleksandr Aleksandrov'a ait Jit stalo luçşe ve Bolşevik Parti Marşı'ndan uyarlanan Sovyetler Birliği Marşı'nın müziği, güftede ise Sovyet marşının söz yazarı Sergey Mihalkov'un yeniden yazdığı sözler kullanılmıştır. Sovyetler Birliği Marşı, 1944 yılından itibaren "Enternasyonal" marşının yerine resmî marş olarak kullanılmaya başlandı. Marş, 1956-1977 yılları arasında destalinizasyon politikaları nedeniyle sözsüz, sadece enstrümantal çalındı. 1977 yılında eski Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Josef Stalin'e atıf yapan sözler çıkartıldı, yine Mihalkov tarafından yazılan komünizmin ve II. Dünya Savaşı'nın zaferlerine vurgu yapan sözlerle değiştirilerek kullanılmaya başlandı.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Slavları</span>

Doğu Slavları Eski Doğu Slavca kökenli Doğu Slav dillerini konuşan etnik gruplara verilen addır. 9. yüzyılda Kiev Knezliği’ni oluşturan Doğu Slavları günümüzdeki Ruslar, Ukraynalılar, Beyaz Ruslar ve Rusinlerin ataları olarak kabul edilirler.

<span class="mw-page-title-main">I. Svyatoslav (Kiev büyük knezi)</span>

I. Svyatoslav ; savaşçı Kiev knezi, I. İgor ve Olga'nın oğlu.

<span class="mw-page-title-main">Lev Gumilyov</span>

Lev Nikolayeviç Gumilëv, Lev Gumilëv olarak bilinen, Rus tarihçi, etnolog, antropolog ve Farsça tercüman ve Avrasyacılığın temsilcisi. Etnik grupların oluşması ve sonlanması ile ilgili alışılagelmişin dışında düşüncelerle Avrasyacılık olarak bilinen politik ve kültürel hareketlerin yükselişiyle ilgili saptamalarda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Rusya hükûmet başkanları listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Rusya hükûmet başkanları listesi, Rusya'nın, 1905'te anayasal monarşiye geçilmesinden beri Çarlık ve Sovyetler Birliği dönemlerinin de dahil edildiği görev yapmış başbakanlarının listesi.

Slav mitolojisi, Slavların Hristiyanlığı kabul etmelerinden önce inandıkları çok tanrılı dinin mitolojisidir. Din, Ön Hint-Avrupa dinleriyle bağlantısı olan pek çok dinle ortak özelliklere sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Balık kürkü</span>

Balık kürkü Rusçada ısınmak için giyilen düşük kaliteli ceket ve diğer kıyafetleri tanımlamak için kullanılan ironik deyim. Günümüzde suni kürkler, özellikle düşük kalitede olanları için de kullanılmaktadır. Deyim, "Fakir adamın kürk ceketi balık kürkündendir" Rus atasözünden gelmektedir.

<i>Grev</i> (film) Sergei Eisensteinin yönettiği 1925 Sovyetler Birliği yapımı sessiz film

Grev, yönetmenliğini Sergei Eisenstein yaptığı, 1925 yılı Sovyetler Birliği yapımı sessiz filmdir. Film Eisenstein'nin ilk uzun metrajlı filmdir. Aynı yıl yönetmen Potemkin Zırhlısı filmini de yönetmiştir. Film altı bölüm halinde konuları aktarır.

<i>İlk Vakayiname</i> Edebi çalışma

Geçmiş Yılların Hikâyesi yahut İlk Vakayiname ya da Nestor Kroniği yaklaşık 850 ile 1110 arasında Kiev Knezliği'nin tarihidir, başlangıçta 1113 yılında Kiev'de bir araya getirilmiştir. Çalışma, Doğu Slavları'nın tarihinin yorumlanmasında temel kaynak olarak kabul edilir ve Rus tarihini el alırken başvurulan ilk kaynaktır. Eserin ilk nüshasını derleyen kişinin ismi yıllık metinlerinde Rahip Nestor olarak gösterildiğinden Nestor Kroniği olarak da anılmaktadır. Derleme niteliğini haiz ve eski Rus yıllıklarından bilgileri aktaran yıllık, Moskova'daki Sinodal Kütüphanesi'nde bulunduğundan İngilizce literatüründe Synodal Transcript olarak adlandırılmıştır.

<i>Klyatva</i> Mikheil Chiaurelinin yönettiği 1946 Sovyetler Birliği yapımı film

Klyatva, yönetmenliğini Mikheil Chiaureli'nin yaptığı 1946 Sovyetler Birliği yapımı film. Film, Stalin kişi kültünün bir örneğidir.

<span class="mw-page-title-main">Sadko</span>

Sadko, bir Rus Orta Çağ destanı Bylina'nın ana karakteridir. Novgorodlu bir maceraperest, tüccar ve gusli müzisyenidir.

<span class="mw-page-title-main">Naşi</span>

Naşi, Rusya merkezli bir siyasi gençlik hareketi örgütüdür. Örgüt, 15 Nisan 2005 tarihinde kurulmuş olup kendini demokratik, anti-faşist ve anti-oligark-kapitalist hareket olarak tanımlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Lada (mitoloji)</span>

Lada, Baltık ve Slav mitolojisinde yer alan güzellik ve doğurganlık tanrıçasıdır. Eril eşi Lado'dur. Lada ve Lado bazen tanrısal ikizler olarak görülürken bazen de bir ana tanrıça ile oğul olarak anılır. Ekim, hasat ve düğünlerle ilgili şarkılarda ikili, sıkça birlikte anılır. Lada ve Lado birlikte Güneş, su ve tahıl ile ilgili birçok tanrının bir yönünü oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Volhinya Guberniyası</span>

Volhinya Guberniyası, Rus İmparatorluğu'nun guberniyalarından biriydi. Guberniya, günümüz Ukrayna'nın kuzeybatısını kapsamaktaydı. Guberniyanın merkezi önce Novograd-Volinski, sonradan Jitomir idi.

<span class="mw-page-title-main">Kuban Kazakları</span>

Kuban Kazakları veya Kubanlar, Rusya'nın Kuban bölgesinde yaşayan Slav Kazaklarına verilen isim. Kuban Kazaklarının çoğu, 18. yüzyılın sonlarında Batı Kuzey Kafkasya'ya yerleşen farklı büyük Kazak gruplarının torunlarıdır. 1649'dan itibaren Kazak Hetmanlığı sınırlarında, 1792'den itibaren ise Karadeniz Kazakları, Ukrayna'nın Zaporojya Kazakları ile aynı bölgede yaşamaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Ukrayna folkloru</span> Ukrayna halk gelenekleri

Ukrayna folkloru, Ukrayna'da ve etnik Ukraynalılar arasında gelişen bir halk geleneğidir. Ukrayna'da bulunan en eski folklor örnekleri, Doğu Slavların eski Slav mitolojisine dayanan pan-Slavların folklor katmanıdır. Zaman içinde, Ukraynalılar kendi farklı halk kültürünün bir katmanını geliştirdiler. Folklor, komşu ülkelerden gelen güçlü asimilasyon baskıları karşısında Ukrayna'da kültürel bir farklılığın tanımlanması ve korunmasında önemli bir araç olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Polikarpov</span>

Nikolai Nikolaevich Polikarpov ; 9 Haziran [E.U. 28 Mayıs] 1892 – 30 Temmuz 1944) Sovyetler havacılık mühendisi ve "Savaşçıların Kralı" olarak bilinen uçak tasarımcısı idi. И-16 veya И-шестнадцать "Küçük Eşek" savaşçısına fonetik olarak yakın I-15 ve I-16 Ishak savaş uçağı serisini tasarladı.