İçeriğe atla

Rus-Alman Lejyonu

Rus-Alman Lejyonu
Veliaht Prens Rus-Alman Lejyonu askerleri, Richard Knötel, 1890.
Etkin12 Temmuz 1813-18 Nisan 1815
Ülke Rusya
Birleşik Krallık Birleşik Krallık
Prusya
Hannover Krallığı
BağlılıkAltıncı Koalisyon
TipiLejyon
Büyüklük6.000
SavaşlarıAltıncı Koalisyon Savaşı
Komutanlar
KomutanLudwig von Wallmoden-Gimborn
Tören ŞefiTuğgeneral Wilhelm von Arentschildt
Alay AlbayıTümgeneral Wilhelm von Dörnberg
Kıdemli BaşçavuşCarl von Clausewitz

Rus-Alman Lejyonu, sınır dışı edilen Oldenburg Dükü Peter Friedrich Ludwig'in önerisi üzerine ve Çar I. Aleksandr adına kurulmuş bir birlikti.

Oluşumu

Almanya'nın Napolyon tarafından fethinden sonra, Napolyon karşıtı Alman sürgünler, nispeten az sayıda, Çar I. Aleksandr'ın koruması altında Rusya'ya sığındı. Napolyon Rusya'ya savaş ilan edip Rus harekâtı sırasında Neman Nehrini geçtiğinde, aralarında diplomat Heinrich Friedrich Karl vom Stein ve Prusyalı Albay Gneisenau'nun da bulunduğu bir "Alman İşleri Komitesi" oluşturmaya karar verdiler. İlk kez 28 Haziran 1812'de, 1810'da Fransa'ya ilhak edilmesiyle mülksüzleştirilen Oldenburg Dükalığı'nın naibi Pierre d'Oldenburg'un başkanlığında bir araya geldiler.[1] Alman devletlerinde ve Grande Armée'nin Alman birliklerinde ilticaları kışkırtmak için yazışmalar ve propaganda yaptılar. Prag'a sığınan Prusya polisinin eski başkanı Justus von Gruner, Almanya'da propagandayı koordine etti ve Rusya'ya gönderilecek subaylar için bir askeri alım süreci düzenledi, ancak Ağustos 1812'de Metternich'in girişimiyle tutuklandı. Buna ek olarak, her şeyden önce mülkünü geri kazanmaya çalışan Oldenburg'lu Peter, diğer sürgünler tarafından desteklenen Alman birlik projelerine karşı temkinliydi.[2]

Napolyon'un Rusya seferinin başlangıcında, Grande Armée'de Ren Konfederasyonu'ndan veya Grande Armée'ye bağlı Alman bölüklerinde 160.000 Alman vardı. Alman birlikler ağır kayıplar verdiler. Berlin garnizonunun eski komutanı Binbaşı Chazot'a, asker kaçakları ve savaş esirleri arasından gönüllüler arama ve İngilizlerin hizmetindeki Alman Lejyonu modeline göre bir Alman birliği kurma görevi verildi.[3] 1809'dan beri Yarımada Savaşı'nda görev yapan yazar Ernst Moritz Arndt, bu gönüllüler için teşvik edici propaganda metni hazırladı. Onları ülkelerini özgürleştirmeye ve onları Fransızlara tabi bir prense bağlayan yemini bozmaya davet etti. Ancak Arndt'ın kendisi de bu propagandanın başarısının sınırlı olduğunu kabul ediyordu: "Umulandan daha az asker kaçağı geldi. Çok azı geldi. Bu lejyonun askerlerinin çoğu savaş esiriydi." Gerçekten Lejyon 1813'ün başında 8.800 askere ulaşmıştı ve bu Fransız komutası altında Rusya'ya giren Almanların %5,5'ine denkti.[4]

Ruslar henüz Lejyon'u nasıl kullanacaklarını bilmiyorlardı ve bu nedenle Lejyondaki askerlerin ısrarına rağmen 3 ay gereksiz yere Moskova'da tuttular. Ocak 1813'te İngilizler, Lejyon'u teftiş etmesi için Binbaşı Hudson Lowe'u (Napolyon'un Saint Helena'ya gelecekteki bekçisi) gönderdi. Lejyon, Rus İmparatorluk Ordusunun hizmetindeydi, ancak lejyonun giderleri müttefiki Büyük Britanya tarafından ödendi ve donatıldı.[5]

Fransızlar adına savaşan Alman askerleri broşürlerle kendi saflarına çekilmeye çalışılıyordu. Rus hizmetinde olan eski Prusyalı subaylar da bunu doğrudan cephede denediler. 2 Nisan'da Lüneburg Muharebesi'nden sonra Rus-Prusya Fransızlara karşı zafer kazaırken, 400 Sakson mahkûm, kralları Frederick-August hâlâ Napolyon'un müttefikiyken Lejyon'a katıldı.[6] Temmuz 1812'de 30 Hollandalı Mızraklı Muhafız lejyona katıldı. Bunu daha sonra Riga bölgesinde esir alınan 50 Prusyalı piyade ve 40 süvari izledi. Bir Prusya Avcı taburu 22 Ağustos'ta tüm mevcudiyetiyle kaçtı. Ekim ortasında, Lejyon Finlandiya'ya transfer edildi ve tüm ekipmanını bir gemi kazasında kaybetti. Aralık sonunda, lejyonun yaklaşık 4.000 kişiden oluştuğu bildirildi. Ancak 10 Aralık tarihli bir rapor, gücü daha düşük veriyordu: 1.618 erkek, 477 hasta, 68 komutan, 48 subay, 5 hasta ve 4 komutan. O sırada Rusya'da bir tifo salgını şiddetleniyordu, bu nedenle çok sayıda hasta insan vardı. Lejyon, önceki aylarda bu hastalık nedeniyle birçok askerini kaybetmişti.[7]

Ana hat ve güç

Lejyon, Başkomutan Korgeneral Ludwig von Wallmoden-Gimborn (26 Haziran 1813'ten itibaren), Tuğgeneral Wilhelm von Arentschildt ve Tümgeneral Wilhelm von Dörnberg ve Malzeme Sorumlusu Genelkurmay Başkanı Yarbay Carl von Clausewitz olarak görev yaptı. Başkomutanın emir subayı Werner von Haxthausen'di.[8]

Rus-Alman Lejyonu, 8 piyade taburu, 1 avcı bölüğü, 2 hafif süvari alayı ve 2 süvari bataryası ile toplam 9.379 askerden oluşuyordu. Ancak Haziran 1813'te Rusya'dan sadece 5.000 asker savaş alanına gidebildi. Rus cephanelikleri savaş nedeniyle tükenmişti ve yalnızca 1.500 tüfek sağlayabiliyordu. Bu nedenle, yalnızca yaklaşık her üç askerden birinin tüfeği vardı. Silahlar sadece ödünç verilmişti ve Königsberg'de iade edilmeleri gerekiyordu.[9]

Savaşlar

Lüneburg Muharebesi, 2 Nisan 1813

Lejyon, Altıncı Koalisyonun diğer ordularıyla birlikte 1813 Alman Harekatına katıldı. 6 Temmuz'da Peterswaldau Antlaşması uyarınca Büyük Britanya, Rus-Alman Lejyonu'nun giderlerini karşıladı. Böylece lejyonu Büyük Britanya yönetmeye başladı.[10] Şimdi komutayı Ludwig von Wallmoden-Gimborn devraldı. İngiliz Ordusu yeterli sayıda tüfek sağlamasına rağmen, bunların bir kısmının onarıma ihtiyacı vardı. Ağustos 1813'te lejyon hala o kadar yetersiz donanıma sahipti ki, İsveç veliaht prensi tarafından yapılan bir teftiş sırasında askerlerin bir kısmı yaralandı. Silahlar ve obüsler Eylül ayına kadar teslim edilmedi. Lejyon Aşağı Elbe'ye ilerledi ve Mecklenburg ve Holstein'da savaştı.

1813'ün sonlarına doğru, İngiltere Başbakanı Lord Castlereagh ile Hannover Krallığı Bakanı Ernst Friedrich Herbert zu Münster arasında, 6.000 kişi olduğu tahmin edilen Rus-Alman Lejyonunu Hannover ordusuna bağlayan antlaşma imzalandı. Yine de lejyonun finansmanı ve teçhizatı Londra tarafından sağlanmaya devam edecekti.[11]

Tek önemli savaşı 16 Eylül'deki Göhrde Muharebesi'ydi. Muharebe öncesinde İsveç generali Ahrenschild komutasında 6.000 piyade vardı. Wallmoden tarafından komuta edilen ve özellikle İngiliz Kralı'nın Alman Lejyonu ve Lützow Gönüllü Kolordusu dahil olmak üzere Kuzey Ordusu'un bir tümeni, kuşatma altındaki Hamburg ve Magdeburg yerleri arasındaki bağlantıyı yeniden kurmak için Mareşal Davout tarafından gönderilen bir Fransız tümenini durdurur. Sayıca az olan Fransızlar geri çekilmek zorunda kaldı.

Daha sonra Harburg (Elbe) kuşatmasına katıldı ve Hollanda'ya doğru yürüdü. Mart 1814'ün ortalarında Ren'i geçti ve Ansvers'i abluka altına almak için Flandre'de savaştı.

Prusya egemenliği

2 Haziran 1814'te Napolyon'un tahttan ilk kez çekilmesinin ardından adı Alman Lejyonu olarak değiştirildi ve Prusya'nın gözetimi altına girdi. Hesse seçmenlerinde ve ardından Berg düklüğünde karargâh kurdu. Ancak işbirlikçiler olarak kabul edildiği için pek hoş karşılanmıyorlardı.

Lağvedilmesi

Napolyon 26 Şubat 1815'te Elba'dan dönmesi ile başlayan Yedinci Koalisyon Savaşı nedeniyle Prusya Kraliyet Ordusu'ndaki 30'uncu ve 31'inci Piyade Alayları, 8'inci Uhlan Alayına ve 18'inci ve 19'uncu Süvari Alayı'na nakledildi. 18 Nisan 1815'te Lejyon dağıtıldı.

Edebi yeniden değerlendirme / kurgu

Yazar Martin Selber, Die Moorjäger (1989) adlı romanında Rus-Alman Lejyonu'nun tarihini işledi.

Galeri

Kaynakça

  1. ^ Histoire de la destruction de Moscou, en 1812, et des événemens qui ont précedé, accompagné et suivi ce désastre; par A. F. De B........ch, ancien officier au service de Russie; traduit de l'allemand par M. Breton (Fransızca). chez Ponthieu, libraire, au Palais-royal. 1822. 
  2. ^ Seaton, Robert Cooper. Sir Hudson Lowe and Napoleon (İngilizce). Рипол Классик. ISBN 978-5-518-45075-2. 
  3. ^ Charras, Jean Baptiste Adolphe (1866). Histoire de la guerre de 1813 en Allemagne (Fransızca). Brockhaus. 
  4. ^ (Versuch) einer militärisch-historischen Darstellung des grossen Befreiungs-Krieges ... Essai d'une exposition historique militaire de la glorieuse guerre d'Affranchissement (etc.) (Almanca). Geograph. Institut. 1815. 
  5. ^ von Quistorp, Barthold (1860). "Die kaiserlich-russisch-deutsche Legion: ein Beitrag zur preußischen Armee-Geschichte". Heymann. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  6. ^ "Отечественная война 1812 года. Русско-немецкий легион". 1812.nsad.ru. 28 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2023. 
  7. ^ Андрей, Сорокин (5 Mayıs 2012). "Русско-Немецкий легион". legitimist.ru. 1 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  8. ^ "Michael Friedrich August von Dobschütz". 8 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  9. ^ Venzky, Gabriele (1966). Die russisch-deutsche Legion in den Jahren 1811-1815 (Almanca). Harrassowitz. 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2023. 
  10. ^ "6. Excerpten Archief Gramsbergen, 1818-1819". 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  11. ^ "Die Offiziere der Deutsch-Russischen Legion ab 1812". 12 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Prusya</span> 1525-1947 yılları arasında Orta Avrupada varlığını sürdürmüş eski bir Alman devleti

Prusya, tarihin değişik dönemlerinde değişik anlamlarda kullanılmış bir isim olmakla birlikte en çok 1713-1867 yılları arasında kendine Prusya Krallığı adını veren ve Orta Avrupa'da hüküm süren Alman devletinin ismidir.

<span class="mw-page-title-main">Adolf von Lützow</span>

Ludwig Adolf Wilhelm Freiherr von Lützow, Prusyalı asker. Napolyon Savaşları sırasında yürüttüğü gerilla mücadelesiyle tanınır. Giriştiği harekâtların çoğunda başarısızlığa uğramıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kara Kartal Nişanı</span> Prusya Krallığının en yüksek onur madalyası

Kara Kartal Nişanı, Prusya Krallığı'nın en yüksek onur madalyasıydı. Brandenburg elektörü III. Friedrich tarafından 17 Ocak 1701 tarihinde yürürlüğe konan nişan, son Prusya Kralı Kayzer II. Wilhelm'in 1918 yılında tahttan indirilmesiyle son bulmuştur. Ne var ki, Hollanda sürgününe gönderilen İmparator bu ödülü aile üyelerine vermeyi sürdürmüş ve ikinci eşi Hermine Reuss'u Kara Kartal Nişanı'na sahip ilk kadın yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">1814 Paris Muharebesi</span>

1814 Paris Muharebesi, Napolyon Savaşlarının son dönemindeki muharebelerdendir. Fransızların yenilgisi üzerine başkent Paris düşmüş ve imparator Napolyon Bonapart tahttan feragât etmek zorunda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yüz Gün</span> Napolyonun Yüz Günü

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Prusya Kraliyet Ordusu</span>

Prusya Kraliyet Ordusu, Prusya Krallığı'nın ordusu olarak hizmet etti. Brandenburg-Prusya'nın bir Avrupa gücü olarak gelişmesinde önemli bir rol oynadı.

Büyük Ordu, Napolyon Savaşları sırasında I. Napolyon tarafından oluşturulan ve yönetilen ordu. 1804'ten 1809'a kadar Grande Armée, Fransız İmparatorluğu adına Avrupa üzerinde eşi görülmemiş bir zafer elde eden tarihi bir ordu oldu.

<span class="mw-page-title-main">Haynau Muharebesi</span>

Haynau Muharebesi, 26 Mayıs 1813'te General Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Prusya süvarileri ile General Nicolas Joseph Maison komutasındaki bir Fransız piyade tümeni arasında Aşağı Silezya'daki Haynau'da gerçekleşen savaştır. Çatışma, Fransız piyadelerine sürpriz bir şekilde saldıran ve onları dağıtan Prusyalılar için zaferle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Trachenberg Planı</span>

Trachenberg Planı, Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Alman Harekatı'nda Müttefikler tarafından oluşturulan ve adını Trachenberg Sarayında düzenlenen ve ismini konferanstan alan bir stratejidir. Plan, Fransız imparatoru I. Napolyon ile, imparatorun savaştaki artık efsanevi kahramanlığından duyulan korkudan kaynaklanan doğrudan çatışmadan kaçınmayı savundu. Sonuç olarak Müttefikler, Napolyon'un mareşalleri ve generalleriyle ayrı ayrı çatışmaya girmeyi ve onları yenmeyi planladılar. Böylece Napolyon'un ezici bir güç oluşturma fırsatı vermeden ordusunu zayıflatmayı planladılar. Karar; Lützen Muharebesi, Bautzen Muharebesi ve Dresden Muharebesi'nde Napolyon'un Müttefikleri bir dizi yenilgiye uğratmasından sonra verildi. Plan başarılı oldu ve Müttefiklerin önemli bir sayısal avantaja sahip olduğu Leipzig Muharebesi'nde Napolyon ağır bir şekilde mağlup edildi ve Fransa Almanya'dan Ren'e geri sürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Dennewitz Muharebesi</span>

Dennewitz Muharebesi, 6 Eylül 1813'te Mareşal Michel Ney komutasındaki Fransız kuvvetleri ile İsveç veliahtı Bernadotte, Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow ve Bogislav von Tauentzien komutasındaki Altıncı Koalisyon'un Kuzey Müttefik Ordusu arasında gerçekleşti. Olay, Berlin'in 40 kilometre güneybatısında, Jüterbog yakınlarındaki Prusya'nın Brandenburg eyaletindeki bir köy olan Dennewitz'de meydana geldi. Müttefiklerin zaferi Napolyon'un Berlin'i ele geçirme ve Prusya'yı savaşın dışında bırakma umutlarını sona erdirdiği için, savaş Alman Harekatı'nda bir dönüm noktası oldu, ancak, esasen Prusya kuvvetinin neden olduğu Fransız yenilgisinin şiddeti, Alman müttefiklerinin Napolyon davasına sadakatinin aşınmasına da yol açtı. Dennewitz'den kaynaklanan Fransız kayıpları ve bunun sonucunda ortaya çıkan diplomatik geri dönüşler, Napolyon'un bir ay sonra Leipzig Muharebesi'nde yenilgisine büyük katkıda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Dennewitz</span>

Dennewitz, Almanya'nın federal eyaleti ve eski Prusya eyaleti Brandenburg'da, Jüterbog yakınlarında, Berlin'in güneyinden 40 km uzaklıkta bulunan bir köydür. Teltow-Fläming bölgesi, Niedergörsdorf belediyesinin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hoogstraten Muharebesi</span>

Hoogstraten Muharebesi, 11 Ocak 1814'te François Roguet liderliğindeki bir Fransız ordusu ile Friedrich Wilhelm Freiherr von Bülow liderliğindeki bir Rus-Prusya-İngiliz ordusu arasında yapıldı. Prusya zaferiyle sonuçlanan savaş, Essen ve Turnhout arasında yer alan bir dizi çatışmadan oluşuyordu. Savaş, adını Kempen bölgesinin ana kasabası olan Hoogstraten'den almıştır.

Silezya Ordusu, Bohemya Ordusu gibi 1813'ten 1815'e kadar Napolyon'a karşı Alman Harekatında Müttefik birliklerinin büyük bir birliğiydi.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Ordusu (Bernadotte)</span>

Kuzey Ordusu, Napolyon'un Fransız İmparatorluğu'na karşı savaşmak için Altıncı Koalisyon tarafından oluşturulan ortak ordulardan biridir. Ağustos 1813'teki Trachenberg konferansında oluşturulan planda Müttefikler, Birleşik Krallık tarafından finanse edilen Rus, Prusya ve İsveç ordularından birliklerle ortak bir güç oluşturmaya karar verdiler. Kuzey Ordusu, İsveç veliahtı ve eski Fransız Mareşal Bernadotte tarafından yönetilecekti. Großbeeren ve Dennewitz savaşlarında Berlin'i savunduğu ve Leipzig'in zaferine katkıda bulunduğu 1813 Alman Harekatındna yer aldı. 1814 seferi sırasında Danimarka'ya karşı yerel bir savaşla aynı zamanda Hollanda, Belçika ve kuzey Fransa'da operasyonlar gerçekleştirdi. Napolyon'un tahttan çekilmesinden sonra ordu lağvedildi.

<span class="mw-page-title-main">Hansa Lejyonu</span>

Hansa Lejyonu, 1813 Alman Harekatı sırasında Fransız Napolyon işgaline karşı savaşmak için Hamburg, Bremen ve Lübeck'in Hansa şehirlerinde yetiştirilen bir gönüllüler topluluğudur. 1814'te Altıncı Koalisyon Savaşının bitmesinden sonra feshedildi.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Karl von Tettenborn</span>

Friedrich Karl Freiherr von Tettenborn, Napolyon Savaşları sırasında Avusturya ve Rus ordularında ünlü bir süvari komutanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Göhrde Muharebesi</span>

Göhrde Muharebesi, 16 Eylül 1813'te Alman Harekatı sırasında, 1813'te Vestfalya Krallığı'ndaki Göhrde bölgesinde gerçekleşti. Müttefikler, Korgeneral Ludwig von Wallmoden-Gimborn komutasındaki Prusya ve Rus birlikleri, Rus-Alman Lejyonu, Lützow Gönüllü Kolordusu, İngiliz ve Hanoverliler, Hansa Lejyonu, Mecklenburglu ve İsveçlilerden oluşuyordu. Bu birlik, General Marc Nicolas Louis Pécheux komutasındaki bir Napolyon müfrezesini yendi.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig von Wallmoden-Gimborn</span>

Ludwig Georg Thedel Graf von Wallmoden, Avusturyalı bir süvari generaliydi.

<span class="mw-page-title-main">Vistül Lejyonu</span>

Vistül Lejyonu, 31 Mart 1808 tarihli kararname ile Napolyon Bonapart tarafından krallık ordusunun Polonya ve İtalyan Lejyonu tarafından kurulan bir Polonya askerî birliğiydi. Vestfalya Krallığı'nın Jérôme Bonaparte tarafından inşa edilmesinden bir yıl önce kuruldu. 18 Haziran 1813'te feshedildi.

<span class="mw-page-title-main">1813 Alman Seferi</span> çatışma

Alman seferi (Almanca: Befreiungskriege, 'Kurtuluş Savaşları' 1813'te yapıldı. Aralarında Avusturya ve Prusya'nın yanı sıra Rusya ve İsveç'in de bulunduğu Altıncı Koalisyon üyeleri, Almanya'da, Fransız İmparatoru Napolyon, mareşalleri ve diğer Alman devletlerinin çoğunun ittifakı olan Ren Konfederasyonu ordularının ve Birinci Fransız İmparatorluğu'nun egemenliğine son verdi.