İçeriğe atla

Rudolph von Jhering

Rudolph von Jhering
DoğumuCaspar Rudolph Ritter von Jhering
22 Ağustos 1818(1818-08-22)
Aurich, Hannover Krallığı, Almanya
Ölümü17 Eylül 1892 (74 yaşında)
Göttingen, Hannover, Prusya, Almanya
Çağı19. yüzyıl
BölgesiBatı felsefesi
İlgi alanlarıHukuk felsefesi
Etkilendikleri
Etkiledikleri
  • Philipp Heck, Karl Llewellyn
Jhering'in Göttingen, Almanya'daki mezarı.

Caspar Rudolph Ritter von Jhering[1] (ayrıca Ihering) (d. 22 Ağustos 1818, ö. 17 Eylül 1892) Alman hukukçu.[2] 1872 yılında yazdığı Der Kampf ums Recht (Hukuk için Mücadele) kitabıyla ve bir hukuk uzmanı ve modern sosyolojik ve tarihi hukuk okullarının kurucusu olarak tanınır.

Hayatı ve kariyeri

Jhering Aurich, Hannover Krallığında doğdu. 1836'da Heidelberg Üniversitesi'ne girdi ve Alman öğrencilerin modasına uyarak art arda Göttingen, Münih ve Berlin'i ziyaret etti. Tüm öğretmenleri arasında sadece Georg Friedrich Puchta'nın onu etkilediği söylenir.

Doctor juris olarak doktorasını tamamladıktan sonra, 1844 yılında Berlin'de kendini Roma hukuku için privatdozent ilan etti ve hayatının eserini oluşturduğu söylenebilecek tema olan Geist des römischen Rechts'te halka açık dersler verdi. 1845'te Basel'de, 1846'da Rostock'ta, 1849'da Kiel'de ve 1851'de Giessen'de profesör oldu. Öğretim kürsülerinin her birinde izini bıraktı; diğer çağdaşlarının ötesinde Roma hukukunu canlandırdı.

Bu dönemde Alman hukuk dünyası hala Savigny'nin baskın etkisi altındaydı. Eski okul, bir doğal hukuk sistemi kurmaya çalışan genç profesöre hayretle baktı. Bu, ünlü eseri Geist des römischen Rechts auf den verschiedenen Stufen seiner Entwicklung'un (1852-1865) açılış konuşmasına ilham oldu. Özgünlüğü ve berraklığı, yazarını modern Roma hukukçularının ön saflarına yerleştirdi.

19. yüzyılın ikinci yarısında Jhering'in şöhretinin Savigny'nin ilk yarısındaki kadar yüksek olduğunu söylenir. Yöntemleri neredeyse taban tabana zıttı. Savigny ve okulu tarihsel bir yaklaşımı temsil ediyordu. Jhering'in anlayışı ise insanlığın ahlaki ve sosyal çıkarlarının daha da geliştirilmesi için kullanılacak bir bilim idi.

1868'de Jhering, konferans salonunun sadece normal öğrencilerle değil, tüm meslekler erbapları ve hatta üst düzey yetkililerle dolu olduğu Viyana'da Roma Hukuku kürsü başkanlığını kabul etti. 1872'de Avusturya Kralı I. Franz Joseph ona ırsî asalet unvanı verdi.

Avusturya metropolünün sosyal işlevleri yorucu hale geldi ve Jhering, 1872'de profesör olduğu Göttingen'in iverdiği huzurla, bu ortamı memnuniyetle değiştirdi. O yıl, Der Kampf ums Recht (1872; İng. The Struggle for Law -Hukuk Mücadelesi-, 1879) başlığı altında, takdire şayan bir izleyici kitlesinden önce Viyana'da bir ders vermişti. Başarısı olağanüstü olarak değerlendirilmişti. İki yıl içinde 12 baskı yaptı ve 26 dile çevrildi. Bu en ünlü eserinde Jhering, görev teorisini kişinin haklarının korunmasına, öncelikle haklar ve kişilik arasındaki bağlantıya; ikincil olarak ise hukuk ve hakların dayanışması üzerine kurmuştur. Hakların kişilikle olan ilişkisi araştırılmıştır. Haklar sosyal değerin, onurun bir paketini içerir. Hakları ihlal eden, değerlere, onura saldırmış sayılır.

Bu işi beş yıl sonra Der Zweck im Recht (2 cilt, 1877-1883) takip etti. Bu iki eserin Jhering'in bireyselliğini yansıttığı iddia edilir. Kampf ums Recht için, karakterinin sağlamlığını, adalet duygusunun gücünü, hukuki yöntemini ve mantığını gösterdiği söylenir. Her sorumlu kişi, haklarını savunmak için kendisine bir görev üstlenir. Zweck im Recht'in, yazarın akilaneliğini kanıtladığı söylenir. Ancak belki de tüm ayırt edici özelliklerinin en iyi olduğu iddia edilen kombinasyonu Jurisprudenz des taglichen Lebens'de (1870; Eng. Çev., 1904) bulunabilir. Derslerinin büyük bir özelliği, sözde Praktika, Roma hukukundaki sorunlardı ve çözüm önerileri olan bir derleme 1847'de Civilrechtsfalle ohne Entscheidungen başlığı altında yayınlandı.

Leipzig ve Heidelberg'deki kısa süreli görevlerinin yanı sıra Jhering, ölümüne kadar Göttingen'de çalışmaya devam etti.

Diğer eserleri arasında şunlar yer almaktadır: Beiträge zur Lehre vom Besitz, önce Jahrbücher für die Dogmatik des heutigen römischen und deutschen Privatrechts'de ve daha sonra ayrı ayrı yayınlandı; Der Besitzwille ve Handwörterbuch der Staatswissenschaften'de Besitz adıyla yer alan, zamanında çok tartışma yaratan, özellikle Savigny'nin konu hakkındaki görüşlerine zıt olarak ileri sürdüğü görüşlerini açıkladığı makalesi

Ayrıca bakınız: Scherz und Ernst in der Jurisprudenz (1885); Das Schuldmoment im römischen Privat-recht (1867); Das Trinkgeld (1882); ve ardından bıraktığı eserler arasından, v. Ehrenberg tarafından 1894'te yayınlanan bir parça, Vorgeschichte der Indoeuropaer.

Hayatı için ayrıca bkz: M. de Jonge, Rudolf v. Jhering (1888); ve Adolf Merkel, Rudolf von Jhering (1893).

von Jhering, Ida Christina (Frölich) ile evliydi.[3] En büyük oğlu Alman-Brezilyalı zoolog Hermann von Ihering (1850-1930) idi. von Jhering aynı zamanda Avustralyalı şarkıcı ve aktris Olivia Newton-John'un, kızı Helene Ehrenberg ve Alman hukukçu Victor Ehrenberg ile evliliği aracılığıyla büyük-büyük-büyükbabasıydı.

Ekim 2018'de Rudolf von Jhering, çeşitli ülkelerden Roma hukukçuları tarafından anıldı.

Flowers to commemorate Rudolf von Jhering 1818-2018
Rudolf von Jhering anısına çiçekler, 1818-2018
Plaquette at the birthplace of Rudolf von Jhering in Aurich (Germany)
Aurich'te (Almanya), von Jhering'in doğum yerinde anısına bir plaket

Bazı çalışmaları

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

  1. ^ "Archived copy". 4 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  2. ^ Encyclopaedia Britannica. Cambridge, İngiltere: University of Cambridge. 1911. 
  3. ^ "Archived copy". 4 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 

Kaynakça

  • Gabor Hamza: Entstehung ve Entwicklung der modern Privatrechtsordnungen und die römischrechtliche Geleneği, ELTE Eotvos Kiado, Budapeşte, 2009. s. 194-196.
  •  Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Jhering, Rudolf von". Encyclopædia Britannica. 15 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 413–414. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Klasik Antik Çağ</span>

Klasik antik çağ, MÖ 8. yüzyıl ile MS 5. yüzyıl arasındaki Greko-Romen dünyası denen, Antik Yunanistan ve Antik Roma'nın iç içe geçmiş uygarlıklarını kapsayan, Akdeniz merkezli kültürel tarih dönemidir. Bu çağ, hem Yunan hem de Roma toplumlarının geliştiği ve Avrupa, Kuzey Afrika ve Batı Asya'nın büyük bölümünü etkileyen bir dönemdir.

<span class="mw-page-title-main">Leopold von Ranke</span> Alman tarihçi ve kaynak bazlı modern tarihin kurucusu

Leopold von Ranke, 19. yüzyıl Alman tarihçisi. Ranke ile birlikte tarih incelemelerinde birincil kaynakların önemi, hikâyeci tarih ve özellikle uluslararası politikanın tarihte yeri özel anlam kazandı. Kaynağına, “aslında ne ise” ona sadık bir tarih yazımı üzerine düşünceleri ile kendinden sonraki tarih yazımının niteliğine önemli katkılarda bulundu.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Nietzsche'nin kütüphanesi</span>

Alman filozof Friedrich Nietzsche, ölümünden sonra dahi korunmuş ve günümüze kadar ulaşmış geniş bir özel kütüphaneye sahipti. Bugün bu kütüphane, yaklaşık 170'i, çoğu önemli olmak üzere, onun tarafından yapılan açıklamalar içeren yaklaşık 1,100 ciltten oluşmaktadır. Lakin okuduğu kitapların ancak yarısından azı kütüphanesinde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Carl von Savigny</span> Alman hukukçu

Friedrich Carl von Savigny, Alman hukukçu.

<span class="mw-page-title-main">Conrad Ferdinand Meyer</span> İsviçreli yazar (1825-1898)

Conrad Ferdinand Meyer (d. 11 Ekim 1825 – ö. 28 Kasım 1898), İsviçreli roman yazarı ve şair.

<span class="mw-page-title-main">Niklas Luhmann</span>

Niklas Luhmann, Alman sosyolog. Yönetim uzmanlığı ve sosyolojik sistem kuramının önde gelen düşünürü. 70 kitap ve 400'e yakın makale yazan Luhmann, hukuk, ekonomi, politika, sanat, din, ekoloji, kitle iletişim araçları ve aşk gibi çok çeşitli konuları incelemiştir. Önceleri Talcott Parsons'tan etkilenen Luhmann kısa zamanda kendi sosyal sistem teorisini geliştirmeye başlamıştır.

Ahmet Rona Serozan, Türk medeni hukuk profesörü, hukukçu ve avukat. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde 42 yıl Medeni Hukuk Anabilim Dalı'nda görev yaptı.

Mehmet Kudret Ayiter, Roma hukuku profesörü ve bilim insanı. Dokuz Eylül Üniversitesi'nin kurucu üyelerindendir.

Bertil Emrah Oder Türk hukukçu.

Richard Honig Alman asıllı bir ceza hukukçusudur.

Ingeborg Schwenzer Alman hukukçu, İsviçre Basel Üniversitesi'nde Özel Hukuk ve Karşılaştırmalı Hukuk kürsüsünde profesör.

<span class="mw-page-title-main">Thilo Marauhn</span>

Thilo Marauhn Alman uluslararası hukuk bilimcisi ve akademisyen. Almanyanın Giessen kentinde bulunan Justus-Liebig-Üniversitesinin Hukuk Fakültesinde Kamu Hukuku ve Uluslararası Hukuku dalında profesörlük görevini sürdürüyor ve Hessen Barış ve Uyuşmazlık Araştırma Vakfı Leibniz Enstitüsünde bulunan uluslararası hukuk araştırma grubunu yönetiyor.

Gott fähret auf mit Jauchzen, Johann Sebastian Bach'ın BWV 43 numaralı kantatı.

Stephan Luca, Alman oyuncu.

Detlef Leenen, Alman Medeni hukuk profesörü ve Berlin Özgür Üniversitesi'nin en eski profesörlerinden biridir.

Adolf Hitler'e ait altı şiir vardır. Bunlardan beşi, o I. Dünya Savaşı sırasında orduda bir asker iken yazılmış olup biri ise siyasi yaşamın içerisindeyken yazılmıştır (1923).

<span class="mw-page-title-main">Mogontiacum</span>

Mogontiacum Mainz şehrinin neredeyse 500 yıla varan Roma döneminde taşıdığı Latince adıdır. Mogontiacum MS 90 yılından itibaren Germania Superior'un başkentliğini yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Georg Jellinek</span> Alman kamu hukuku avukatı (1851-1911)

Georg Jellinek, Alman kamu hukuku avukatı. Avusturya kökenli olduğu ve Avusturya'da kamu hukuku için örnek bir isim olduğu iddia edilir.

<span class="mw-page-title-main">Bernhard Windscheid</span>

Bernhard Windscheid Alman hukukçu ve pandekt hukuk akımının bir üyesiydi.

Rudolf Kautzsch Orta Çağ Alman mimarisi ve minyatür sanatı hakkında uzmanlaşmış Alman sanat tarihçisi. En önemli eseri sütun başlıklarını ele aldığı 1936 yılında yayınlanan Kapitellstudien adlı eseridir.