Rudolf Naumann
Rudolf Naumann | |
|---|---|
| Doğum | 18 Temmuz 1910 Fichtenau, Berlin |
| Ölüm | 24 Nisan 1996 (85 yaşında) Ludwigsburg,  Almanya |
| Milliyet | Alman |
| Mezun olduğu okul(lar) | Berlin Teknik Üniversitesi |
| Meslek | Mimarlık tarihçisi ve Arkeolog |
| Kurul üyeliği | Alman Arkeoloji Enstitüsü |
| Mezhep | Protestan |
| Evlilik | Elisabeth Naumann-Stöffler |
| Çocuk(lar) |
|
| Ebeveyn(ler) |
|
| Akraba(lar) | Kardeşi: Hans Naumann (Sosyolog) |
Rudolf Naumann (d. 18 Temmuz 1910, Fichtenau, Berlin - ö. 24 Nisan 1996, Ludwigsburg), Alman mimarlık tarihçisi ve arkeologdu. Özellikle Alman Arkeoloji Enstitüsü'nde direktör olarak görev yapmıştır. Suriye, Türkiye, İtalya ve İran'da kazı çalışmalarında bulunmuştur.
Sosyolog Hans Naumann'ın kardeşi olan Rudolf Naumann, kıdemli mühendis Arndt Naumann ile kızlık soyadı Porzig olan Jenny Naumann'ın oğludur. ilkokulu Berlin'in güneydoğusundaki Köpenick'te ve ortaokulu Silezya'daki Waldenburg'da okudu.
Biyografi
Rudolf Naumann, 1935 yılında Berlin Teknik Üniversitesi mimarlık bölümünden mezun oldu ve Alman mimarlık tarihçisi Daniel Krencker'in öğrencisiydi. Fransa'da Nîmes'in mimarlık tarihi üzerine yazdığı tezle mühendislik alanında doktorasını aldı.[1] 1935'ten 1937'ye kadar Olimpia'da Alman arkeolog Armin von Gerkan'ın asistanı olarak görev yaptı.[2] 1937'den 1943'e kadar Alman Arkeoloji Enstitüsü'nün İstanbul Dairesi'nde, müdürü Kurt Bittel'in başkanlığında bilimsel danışman olarak görev yaptı ve onunla birlikte Boğazköy'de (Türkiye) kazı yaptı. 1938 yılında Friedrich Karl Dörner ile birlikte Kommagene ve Nemrut Dağı'na araştırma gezisine çıktı.[3] 1941 yılında İzmir/Smyrna Agora'daki kazıları devraldı.[4] 1942 yılında İstanbul Hipodrom'daki Euphemia Kilisesi kazılarında Alman arkeologu ve İstanbul tarihi uzmanı Alfons Maria Schneider'in kazı mimarı olarak görev yaptı.[5]
İkinci Dünya Savaşı sırasında tercüman olarak görev yaptı ve ardından iki yıl Fransa'da savaş esiri olarak kaldı.
Alman Arkeoloji Enstitüsü adına inceleme ve araştırmalar yapmış ve 1948 yılında enstitünün İstanbul bölümüne araştırmacı olarak atanmıştır.
1948 yılında Hannover Teknoloji Üniversitesi'nde Uvo Hölscher ile birlikte Smyrna Roma Agorası ve binaları üzerine yazdığı tez ile habilitasyonunu tamamladı. 1949'dan itibaren Hannover Üniversitesi'nde mimarlık tarihi profesörü ve öğretim görevlisi olarak çalıştı. 1955'te Friedrich Karl Dörner, Max von Oppenheim ve Kurt Bittel ile birlikte Architektur Kleinasiens von ihren Anfängen bis zum Ende der hethitischen Zeit (Türkçe: Başlangıcından Hitit Dönemi Sonuna Kadar Küçük Asya Mimarisi) adlı kılavuzunu yayınladı. Eser, MÖ 6. binyıldan MÖ 9. yüzyıla kadar Küçük Asya'nın erken mimarlık tarihi için kapsamlı bir kaynak malzeme sağlar.
1954'ten 1960'a kadar Alman Arkeoloji Enstitüsü'nün Roma bölümünün müdür yardımcısıydı ve bu dönemde orta ve güney İtalya'nın antik kentsel yerleşimlerini inceleme fırsatı bularak, Etrüsk'te gerçekleştirilen ilk araştırmalara katıldı. Alman arkeolog Friedrich Hiller ile işbirliği içinde 1955'ten 1958'e kadar Etrürya'daki Roma şehri Roselle ve Campania'daki Palinuro kazılarında yer aldı.
1961 yılında Alman Arkeoloji Enstitüsü İstanbul bölümüne müdür olarak atandı ve 1975 yılında emekli oluncaya kadar bu görevde kaldı. Türkiye'de İstanbul Üniversitesi'nde profesör olarak görev yaptı ve Ankara'da Alman Arkeoloji Enstitüsü'nün bir bölümünün kurucusu oldu. Hattuša, Aizanoi (1970-1984), Didim (1962-1977), Smyrna (agora kazısı) seferleriyle Anadolu topraklarında çok sayıda kazı gerçekleştirdi; İstanbul'da Hipodrom'daki Aziz Euphemia Kilisesi ve Bodrum Camisi'nde (Myrelaion) yürütülen araştırmalarda;[6] ayrıca Nemrut Dağı ile İran'ın Taht-ı Süleyman kentinde yapılan kazılarda bulundu.[7]
Rudolf Naumann, Stuttgart yakınlarında Affalterbach'ta yaşıyordu, bir Protestandı ve 1949'dan beri kendisini birçok araştırmasında destekleyen Elisabeth Naumann (kızlık soyadı Stöffler) ile evliydi. Kızları Friederike (* 1951, tarihçi Cornelius Steckner ile evlendi) ve Ute Naumann da klasik arkeoloji okumuştur.
Bibliyografya
- Cornelius Steckner, Friederike Naumann-Steckner, Friedrich C. Steckner, Schriftenverzeichnis Rudolf Naumann zum 80. Geburtstag 1990, Bonn, Rudolf Habelt, 1990. ISBN 3-7749-2457-0
- Klaus Rheidt, Bauforschung için Ein Leben. Zum Tod von Rudolf Naumann, «Antike Welt», 27, 1996, s. 252. ISSN 0003-570X
- Wolfram Kleiss, Rudolf Naumann anısına, 18.7.1910 - 24.4.1996, «Istanbuler Mitteilungen», 47, 1997, s. 5–7.
Kaynakça
- ^ Rudolf Naumann: Der Quellbezirk von Nîmes (= Denkmäler antiker Architektur. Band 4). De Gruyter, Berlin / Leipzig 1937.
- ^ Rudolf Naumann: Armin von Gerkan †. In: Gnomon. Band 43, 1971, S. 841–842; Rudolf Naumann: Armin von Gerkan. In: Reinhard Lullies / Wolfgang Schiering (Hrsg.): Archäologenbildnisse. Porträts und Kurzbiographien von Klassischen Archäologen deutscher Sprache. Mainz 1988, S. 226–227.
- ^ Friedrich Karl Dörner, Rudolf Naumann: Forschungen in Kommagene (= Istanbuler Forschungen Bd. 10). 1939.
- ^ Rudolf Naumann, Selahattin Kantar: Die Agora von Izmir. In: Kleinasien und Byzanz (= Istanbul Forschungen Bd. 17). Berlin 1950, S. 70–114.
- ^ Rudolf Naumann, Hans Belting: Die Euphemia-Kirche am Hippodrom zu Istanbul und ihre Fresken. Gebr. Mann, Berlin 1966.
- ^ Rudolf Naumann: Der antike Rundbau beim Myrelaion und der Palast Romanos I. Lekapenos. In: Istanbuler Mitteilungen. Band 50, 1966, S. 424–439.
- ^ Hans Henning von der Osten, Rudolf Naumann (Hrsg.): Takht-i-Suleiman. Vorläufiger Bericht über die Ausgrabungen 1959 (=Teheraner Forschungen. Band 1). Berlin 1961; Rudolf Naumann: Die Ruinen von Tacht-e Suleiman und Zendan-e Suleiman und Umgebung (= Führer zu archäologischen Plätzen im Iran. Band 2). Berlin 1977.
