İçeriğe atla

Rouen fabrikası

Fransız porseleni

  • Rouen (1673–1696)
  • Nevers
  • Saint-Cloud (1693–1766)
  • Chantilly (1730–1800)
  • Vincennes (1740–1756)
  • Mennecy (1745–1765)
  • Sèvres (1756–günümüz)
  • Etiolles (1770-)
  • Limoges (1771–günümüz)
  • Clignancourt (1775-)
  • Revol (1789–günümüz)
  • Francois Xavier d'Entrecolles

Rouen fabrikası (1673-1696) Normandiya, Rouen’de yer alan fayans ve Porselen üreten en ilk Fransız fabrika’sıydı.

Yumuşak –hamur porselen (1673–1696)

Rouen yumuşak-hamur porselen hardal kasesi, 17nci yüzyıl sonu, Asselin de Villequiers armalı.

Fransa’nın ilk yumuşak-hamur porseleni ve özellikle frit porselen, "la véritable porcelaine de Chine" ("Çin’in gerçek porseleni")ni taklit etmek için 1673 yılında Rouen’de üretildi.[1][2] Yeni yumuşak-hamur porselen materyali çömlekçi Louis Poterat tarafından icat edildi.[1] Mavi dekorlu tip kullanan yumuşak porselen zaten dönemin fayanslarından faydalanıyordu.[1]

Rouen’de porselen "Porcelaine française" olarak bilinir olmaya geldi.[1] Bunlar, yüksek değerli Çin sert hamur porselen’i ni taklit etmek için bir uğraşta geliştirildi.[1] Bu olaylar 1664 yılında Fransız Doğu Hindistan Şirketi’nin yaradılışını takip etti ve Çin eşyalarının içeriye akmasını doğurdu . Rouen hamuru çok parlak, Sèvres porseleni hariç herhangi Fransız markasından daha parlaktı ve açık bir şekilde Saint-Cloud porseleni’nden daha az kehribar rengindeydi.[1]

Rouen porselen fabrikası 1696 yılında kapandı.[3] Saint-Cloud fabrikası ‘nın aksine, Rouen porseleni sadece küçük ölçekte üretildi ve ticari olarak yaşayabilir olmayı başaramadı.[4] Kuvvetli mavi sır olarak karakterize edildi.[4]

  • Rouen yumuşak-hamur porselen kapaklı kase, 17nci yüyıl sonu.
    Rouen yumuşak-hamur porselen kapaklı kase, 17nci yüyıl sonu.
  • Rouen yumuşak-hamur porselen şişe, 17nci yüzyıl sonu.
    Rouen yumuşak-hamur porselen şişe, 17nci yüzyıl sonu.
  • Rouen yumuşak-hamur porselen şişe,17nci yüzyıl sonu.
    Rouen yumuşak-hamur porselen şişe,17nci yüzyıl sonu.
  • Rouen porselen şişe,17nci yüzyıl sonu.
    Rouen porselen şişe,17nci yüzyıl sonu.

Rouen fayansı

Porselen üretiminin sonundan sonra, çeşitli fayans ürünleri buna rağmen üretilmeye devam etti. Rouen seramikleri, 1713 yılında kurulmuş olan Sinceny fabrikası gibi fabrikalar tarafından, çömlekçiler Rouen’den orada kendi işlerini kurmak için ayrıldığında veya Saint-Cloud fabrikası tarafından yaygın bir şekilde kopya edildi.[5]

  • Rouen fayans ibrik, yaklaşık 1720.
    Rouen fayans ibrik, yaklaşık 1720.
  • Şeker tozu tutamağı, Rouen fayansı yetenekle pişirilmiş mavi desenler ile,yaklaşık 1700.
    Şeker tozu tutamağı, Rouen fayansı yetenekle pişirilmiş mavi desenler ile,yaklaşık 1700.
  • Rouen polikrom fayans seau, Çin ejderhalı, 1725-1740.
    Rouen polikrom fayans seau, Çin ejderhalı, 1725-1740.
  • Rouen polikrom fayans tabak, Çin dekorlu,yaklaşık 1730.
    Rouen polikrom fayans tabak, Çin dekorlu,yaklaşık 1730.

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f "Artificial Soft Paste Porcelain - France, Italy, Spain and England Edwin Atlee Barber p.5-6". 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2010. 
  2. ^ Porcelain Edward Dillon p.239
  3. ^ Antiques a to Z - a Pocket Handbook for Collectors and Dealers Edward Wenham p.105
  4. ^ a b "Metropolitan Museum of Art". 23 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2010. 
  5. ^ Historic Ornament - Treatise on Decorative Art and Architectural Ornament by James Ward p.64

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İzmir</span> İzmir ilinin merkezi olan şehir

İzmir, Türkiye'de Ege Bölgesi'nde yer alan ve İzmir ilinin merkezi olan şehirdir. Ülkenin nüfus bakımından en kalabalık üçüncü şehridir. Ekonomik, tarihî ve sosyo-kültürel açıdan önde gelen şehirlerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Porselen</span> seramik gereç

Porselen, sadece doğal kaynaklı ham maddelerden üretilen bir maddedir. Beyazlığını kullanılan boyalardan değil, kullanılan ham maddelerden alır; 1400 °C civarında pişirilerek pekişir; ışık geçirgenliğine sahiptir ve sağlıklı bir üründür.

Oryantalizm veya Şarkiyatçılık, Yakın Doğu ve Uzak Doğu toplumlarının, kültürlerinin, dillerinin ve halklarının incelendiği Batı kökenli araştırma alanlarının tümüne verilen isimdir. Sanat tarihi, edebiyatı ve kültürel çalışmalarda, Oryantalizm, Doğu dünyasındaki yönlerin taklidi veya tasviridir. Bu tasvirler genellikle Batılı yazarlar, tasarımcılar ve sanatçılar tarafından yapılır. Özellikle, daha spesifik olarak "Orta Doğu" yu tasvir eden Oryantalist tablolar, 19. yüzyıl akademik sanatının popülerlerinden biriydi ve aynı şekilde Batı edebiyatı Doğu temalarına da benzer ilgi göstermiştir. Edward Said'in Oryantalizm adlı kitabının 1978'de yayımlanmasından itibaren, çok sayıda akademik söylem “Oryantalizm” terimini, Batı'nın Orta Doğu, Asya ve Kuzey Afrika toplumlarına yönelik genel tavrına atıfta bulunmak için kullanmaya başlamıştır. Said'in analizinde Batı, bu toplumları statik ve gelişmemiş olarak özümsemekte, böylece emperyal gücün hizmetinde incelenebilecek, tasvir edilebilecek ve çoğaltılabilecek bir Doğu kültürü görüşü üretmektedir. Bu görüşü ile Said, Batı toplumunun gelişmiş, rasyonel, esnek ve üstün olduğu fikrini ifade etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Britanya İmparatorluğu</span> Birleşik Krallık tarafından yönetilmiş devletler ve dominyonlardan oluşan imparatorluk

Britanya İmparatorluğu, Birleşik Krallık veya öncül devletleri tarafından yönetilen dominyonlar, sömürgeler, himayeler ve mandalar ile diğer bağımlı bölgelerden oluşmuş olan imparatorluktur. 16. ve 17. yüzyıllarda İngiltere Krallığı tarafından kurulan denizaşırı sömürgeler ve ticaret karakolları olarak başlamıştı. En güçlü döneminde tarihteki en geniş topraklara sahip devlet olmasının yanı sıra bir yüzyıldan fazla bir süre boyunca dünyanın en önde gelen küresel gücüydü. 1922'de 458 milyon kişi, yani dünya nüfusunun neredeyse dörtte biri, Britanya İmparatorluğu'nun egemenliği altındaydı ve toprakları 33.000.000 km2'lik alanı kapsıyordu. Bu derece geniş bir coğrafyaya hükmettiği için siyasi, dilsel ve kültürel kalıtı hâlen yaygın olarak devam etmektedir. Gücünün doruklarındayken, dünya geneline yayılmış toprakları nedeniyle her zaman en az bir bölgesinde gün ışığı olmasından ötürü "üzerinde güneş batmayan imparatorluk" olarak da tanımlanmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Sasani İmparatorluğu</span> İslamın gelişinden önceki son Fars imparatorluğu, dördüncü büyük İran hanedanı (224–651)

Sasani İmparatorluğu, dördüncü büyük İran Hanedanı ve ikinci Pers İmparatorluğu'nun adıdır. Sasani İmparatorluğu, son Arşaklı hanedanı (Partlar) kralı IV. Artabanus'u yenmesinin ardından I. Ardeşir tarafından kurulmuş, son Sasani hükümdarı Şehinşah III. Yezdigirt'in (632-651), erken Halifelik'le yani ilk İslam Devleti ile girdiği 14 senelik mücadeleyi kaybetmesiyle sona ermiştir. İmparatorluğun sınırları bugünkü İran, Irak, Azerbaycan, Ermenistan, Afganistan, Türkiye'nin doğu bölgesi, Suriye'nin bir kısmı, Pakistan, Kafkaslar, Orta Asya ve Arabistan'ın bir kısmını kapsıyordu. II. Hüsrev'in hükümdarlığı (590-628) sırasında Mısır, Ürdün, Filistin ve Lübnan da kısa süreli olarak imparatorluğa dahil oldu. Sasaniler, imparatorluklarını 'İranşehr' ايرانشهر (Iranshæhr) 'İranlıların (Aryanların) memleketi' diye adlandırırlardı.

<span class="mw-page-title-main">İzmir tarihi</span>

Eski İzmir (Smyrna) kenti, körfezin kuzeydoğusunda yer alan ve yüzölçümü yaklaşık yüz dönüm olan bir yarım adacık üzerinde kurulmuştu. Sonraki yüzyıllar boyunca Meles Çayı'nın ve bugünkü Yamanlar Dağı'ndan gelen sellerin getirdikleri mil ile bugünkü Bornova ovası oluştu ve yarım adacık, bir tepe hâline dönüştü. İzmir'deki ilk yerleşim yeri olarak tespit edilen Bayraklı/Tepekule Höyüğü'nün çevresi 1955 yılından beri yoğun bir gecekondu bölgesidir. Buradaki ilk kazılarda Türk Tarih Kurumu ile Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü'nün (o zamanki adıyla Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüğü) büyük katkıları olmuştur. Günümüzde bu höyüğün üzerinde TEKEL Genel Müdürlüğü'nün İzmir Şarap ve Bira Fabrikası'na ait numune bağı bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Sisley</span>

Alfred Sisley, Empresyonist peysaj ressamıdır, Fransa'da doğdu ve hayatının çoğunu Fransa'da geçirdi ancak İngiliz vatandaşıydı. Manzara resmi yapan Empresyonistler arasında en tutarlısıydı. Nadiren figür tablosu yaptı ve Renoir ve Pissarro 'dan farklı olarak İzlenimciliğin sanatsal ihtiyaçlarını karşıladığını gördü.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ'da Avrupa mutfağı</span> 5. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar Avrupa kültürlerinin besinleri, yeme alışkanlıkları ve yemek pişirme yöntemleri

Orta Çağ Avrupa mutfağı, 5. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar Avrupa kültürlerinin besinlerine, yeme alışkanlıklarına ve yemek pişirme yöntemlerine verilen genel addır. Bu dönem boyunca beslenme düzeni ve pişirme yöntemleri Avrupa genelinde değişimlere uğramış ve tüm bu değişiklikler Avrupa'nın modern mutfak kültürünün temelini oluşturmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Harbin</span>

Harbin, Çin'in Heilongjiang eyaletinin başkenti ve en büyük şehridir. Şehir, Songhua Nehri'nin güney yakası boyunca uzanmaktadır. Harbin, Kuzeydoğu Çin'in en büyük şehri olup Çin'in sekizinci büyük şehridir ve Kuzeydoğu Çin'in siyasi, ekonomik, bilimsel, kültürel ve iletişim merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Transfer baskı</span>

Transfer baskı, kağıt üzerine monokrom baskının yapıldığı kazınmış bakır veya çelik plaka kullanılarak çanak çömlek veya diğer malzemeleri süsleme yöntemidir. Daha sonra parçanın üzerine bastırılarak desen aktarılır.

<span class="mw-page-title-main">Azerbaycan Ulusal Mutfağı</span> Azerbaycanın ulusal mutfağı

Azerbaycan mutfağı Azerbaycan'ın ulusal mutfağıdır. Avrupa ve Orta Doğu mutfaklarını etkilemiş hem de bu mutfaklardan etkilenmiştir. Ayrıca Azerbaycan mutfağı yörelere göre de farklılıklar gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Kore kültürü</span>

Kore, Dünya'da devam eden en eski uygarlıklardan biri olup, 5.000 yılın üzerinde bir tarihe sahiptir. Arkeolojik kanıtlar Kore yarımadasına 500.000 yıl önce yerleşimin olduğunu ileri sürmektedir. Günümüzdeki Kuzey ve Güney Kore arasındaki politika ayrılığı Modern Kore kültürlerinde ayrılığa neden oldu. Buna rağmen “Kore kültür” geleneği tarihsel olarak iki devlette ortaktır. Kore ve Çin arasındaki tarihsel bağlar Çinden geniş bir şekilde etkilenirken, Kore kendine özgü kültürü geliştirdi ve diğer kültürleri etkiledi.

<span class="mw-page-title-main">Nevers fabrikası</span>

Nevers fabrikası Nevers şehrinde Fransız fayans üretim merkeziydi. Ayrıca 1844 yılında Alexandre Brongniart tarafından bir Porselen fabrikasından bahsedildi, fakat onun hakkında az şey bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Saint-Cloud porseleni</span>

Saint-Cloud porselen Fransız kasabası Saint-Cloud’da 17nci yüzyıl sonundan 18nci yüzyıl ortalarına kadar üretilen bir yumuşak hamur porselen türüydü.

<span class="mw-page-title-main">Şişecam</span> Şirket

Şişecam veya resmi adıyla Türkiye Şişe ve Cam Fabrikaları A.Ş., cam alanında faaliyet gösteren Türkiye merkezli şirketler grubu.

<span class="mw-page-title-main">André Maurois</span> Fransız gazeteci (1885 – 1967)

André Maurois, Fransız roman, hikâye, deneme, biyografi, tarih yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Vazo</span>

Vazo, genellikle çiçek koymak için kullanılan, cam, porselen, toprak gibi farklı malzemelerden, türlü boyut ve şekillerde yapılabilen açık bir kaptır. Sözcük Türkçeye, İtalyanca vaso kelimesinden geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Aztek mutfağı</span>

Aztek mutfağı, 1519'da Avrupa ile etkileşime girmeden önce Meksika Vadisi'ndeki eski Aztek İmparatorluğu ve Nahua halklarının mutfağıdır.

XV.Louis'nin isteği üzerine 1673 yılında kurulan Türkçesi Senegal Şirketi anlamında gelen "Compagnie du Sénégal", birçok Fransız sömürge şirketinden biriydi ve 1685 yılında İngiltere Kralı olan XIV. Louis'nin kuzeni York Dükü II.Jacques tarafından 1672 yılında kurulan Kraliyet Afrika Şirketi'nden bir yıl sonra, köle ticaretini doğrudan hedef alan 17. yüzyılda kurulan ikinci Avrupa şirketiydi. İlk yöneticilerinden biri ünlü amiral Jean-Baptiste du Casse idi.

<span class="mw-page-title-main">Japon çömlekçiliği ve porselenleri</span> Japonyada çömlekçilik ve porselen sanatı

Çömlek ve porselen , Neolitik döneme kadar uzanan en eski Japon zanaatı ve sanat formundan biridir ve Japonya son derece uzun ve başarılı bir seramik üretim geçmişine sahiptir. Fırınlarda toprak, çömlek, taş, sırlı çömlek, sırlı taş, mavi ve beyaz porselen üretilmiştir. Toprak kaplar Jōmon dönemi kadar erken bir dönemde yapılmış ve Japonya'ya dünyanın en eski seramik geleneklerinden birini kazandırmıştır. Japonya, "çay seremonisi"nin süregelen popülaritesi sayesinde, sanat geleneği içinde seramiğin sahip olduğu olağandışı saygınlıkla da öne çıkmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.