Japon mutfağı, Japonya'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Japonya'nın geleneksel mutfağı (washoku), miso çorbası ve diğer yemekler ile pilav üzerine kuruludur ve mevsimlik malzemelere vurgu yapılmaktadır. Garnitürler genellikle balık, salamura sebze ve et suyunda pişirilmiş sebzelerden oluşur. Japonya bir ada ülkesi olduğundan dolayı balık ile diğer deniz ürünleri içeren yemeklere de çok sık rastlanmakta olup genellikle ızgara yapılır, ancak aynı zamanda saşimi veya suşi olarak çiğ olarak da servis edilir. Deniz ürünleri ve sebzeler de tempura olarak hafif bir hamurda kızartılır. Pirinç dışında, soba ve udon gibi erişteler de bir temel gıda maddesidir. Japonya'da ayrıca, oden adı verilen et suyunda balık ürünleri veya sukiyaki ve nikujagada sığır eti gibi birçok kaynatılmış yemek bulunur.
Meze Doğu Akdeniz'de ve özellikle Türk mutfağında yer alan bir yiyecek grubudur. Genelde soğuk servis edilir. İspanyol tapası ve İtalyan antipastisine benzer. Ana yemek öncesi aperatif olarak yenildiği gibi, çilingir sofralarının da vazgeçilmez öğesidir.
Meksika mutfağı, özellikle eski yerlilerin ve İspanyol koloni devriyle Fransız, Arap ve Karayip geleneklerinin bir sentezi olarak kendini gösterir. Genelde zengin bitki örtüsüne sahip olan bu sıcak, topik ülkenin mutfağında mısır, fasulye, meyve çeşitleri ve belirli sebze türleri önemli bir rol oynar. Meksika'da birbirinden çok farklı bölgesel mutfaklar mevcuttur. Kuzeyde İspanyol mutfağının etkisi görülürken, güneyde yerlilerin mutfağı korunmuştur.
Tayland mutfağı Tayland'ın milli mutfağıdır. Birden fazla Güneydoğu Asya geleneğini harmanlamıştır ve hafif hazırlanmış, güçlü aromatik unsurlar ihtiva eden yemekleriyle tanınır. Tayland mutfağında baharatlar çok yaygın kullanılmaktadır. Diğer Asya mutfaklarında olduğu gibi Taylandlı şefler de yemeklerde denge, detay ve çeşitliliğe çok önem verirler. Tayland yemeklerinde, her bir yemekte ya da tüm sofrada, ekşi, tatlı, tuzlu ve acı olmak üzere dört ana lezzetin dengesi gözetilir.
Takashi Amano (天野尚), Japon fotoğraf sanatçısı, akvarist ve yazar. Akvaryuma olan ilgisi nedeniyle Aqua Design Amano isimli Japon şirketini açmıştır.
Midye tava, midyelerin kızartılması ile hazırlanan bir meze, tava türüdür.Basılı ilk yemek kitabı Melceü’t-Tabbâhîn'de tarifi vardır.
Cabrito, İspanyolca ve Portekizcede "kızarmış yavru keçi" anlamına gelen Liberya ve Latin Amerika mutfağına ait bir yemektir. Yapılışı bölgelere göre değişken olsa da genelde birkaç aylık keçiden yapılır.
Huachinango a la Veracruzana, Meksika'nın Veracruz bölgesine ait klasik bir balık yemeğidir.
Antojitos olarak adlandırılan Meksika sokak yemekleri, sokak satıcıları tarafından ve Meksika'daki küçük geleneksel pazarlarda hazırlanır. Sokak yemekleri arasında taco, tamal, gordita, quesadilla, empalme, tostada, chalupa, elote, tlayuda, cemita, pambazo, empanada, nachos, chilaquiles, fajita ve torta gibi yemeklerin yanı sıra taze meyve, sebze, içecek ve menudo, pozole ve pancita gibi çorbalar yer alır. Gün içinde ana yemek genellikle öğleden sonra yendiği için bu gıdalar çoğunlukla sabah ve akşam yenir.
Arroz a la tumbada, beyaz pirinç ve deniz ürünleriyle hazırlanan geleneksel bir Meksika yemeğidir. Bu spesiyalitede doğranmış domates, soğan, sarımsak ve kırmızı biberden sofrito yapılır. Pirinç ve balık suyu veya normal su eklenir, ardından karides, istiridye, yengeç ve kalamardan herhangi biri eklenir. Yemeğe epazotun taze yaprağı, maydanoz, kişniş ve kekik eklenebilir. Arroz a la tumbada geleneksel olarak kalın bir toprak kap olan cazuela'da pişirilir.
Caldo de pollo tavuk ve sebzeler içeren Latin Amerika çorbası.
Agueachile Latin Amerika'ya özgü "ceviche"nin Meksika usulü yapılmış şeklidir. Meksika'nın Sinaloa bölgesinde geliştirilmiştir. Temel olarak karides, misket limonu suyu ve acı biber ile hazırlanan mezeye kırmızı soğan, biber ve salatalık da doğranabilir. Normal bir cevicheden farklı şekilde aguachilede kullanılan karides uzun süre marine edilmez veya asitte pişirilmez. Limon suyu servisten hemen önce sıkıldığı için karideslerin pişmesi için yeterli süre geçmez. Normalde taze karidesten yapılması gerekir. Dondurulmuş karidesin dokusu ve tadı değişeceği için ek işlemden geçmesi gerekir. Yemek acı biber suyu adını yapılışından alır. Doğranmış yeşil acı biber su ile karıştırıldığında yeşil rengi suya geçer. Karideslerde bu suyun içinde servis edilir. Meze olarak bira veya tekila eşliğinde tüketilir. Karides yerine deniz tarağı gibi başka malzemelerin kullanıldığı ve avokado gibi farklı malzemelerin de eklendiği versiyonları vardır. Tariflerin ortak noktası aguachile adının da belirttiği gibi acı biber suyudur.
Guasanas, yeşil nohut, su ve tuzdan oluşan bir Meksika yemeğidir. Nohutlar buharda pişirilir ve servis edilmeden önce kabukları açılır.
Rajas con crema, krema ile dilimlenmiş poblano biberinden oluşan bir Meksika yemeğidir. Meksika'da, özellikle ülkenin orta ve güney kesimlerinde çok popülerdir. Tinga, mole, chicharrón ve papas con chorizo ile birlikte en çok taquizas sırasında servis edilen yemeklerden biridir. Yemeğin hazırlanışında biberlerin kavrulması, soyulması ve dilimlenmesi, dilimlenmiş soğanla birlikte sotelenmesi ve krema ile kaynatılması yer alır. Bazen lezzet için tavuk suyu eklenir.
Baja Med, chicharrón ve cotija peyniri gibi Meksika mutfağının zeytinyağlı Akdeniz mutfağından ve limon otlu Asya mutfağından oluşan füzyon mutfakdır. Baja Med yemekleri, Baja California'nın taze ürünlerini ve deniz ürünlerini içermektedir.
Cahuamanta, manta vatozu ve karides ile yapılan tipik bir Meksika deniz ürünü yemeğidir. Genellikle manta vatozu, karides ve sebze içeren çorba olarak hazırlanır. Taco olarak da hazırlanabilir. Et suyu tek başına servis edildiğinde, "çıplak" anlamına gelen Yaqui dilinden alınan bichi olarak adlandırılır.
Al ajillo, Latin Amerika ülkelerinin mutfaklarına özgü bir çeşnidir. Meksika'da guajillo kırmızı biberi ve ajo'yu (sarımsak) birleştirir. Diğer Latin Amerika ülkelerinde yemek benzerdir, ancak diğer biberleri kullanır, örneğin Peru yemeklerinde aji panca veya aji mirasol, kurutulmuş aji amarillo formları kullanılır. Muhtemel kökeni, sömürgecilik yoluyla, sarımsak ve acı biber yağında pişirilmiş karides olan İspanyol yemeği gambas al ajillo'dur.
Picadillo birçok Latin Amerika ülkesinde ve Filipinler'de geleneksel bir yemektir. Kıyma, domates, kuru üzüm, zeytin ve bölgeye göre değişen diğer malzemelerle yapılır. Genellikle pirinçle servis edilir veya taco, tuzlu hamur işleri veya kroket gibi yemeklerde dolgu olarak kullanılır. İsim, "kıymak" anlamına gelen İspanyolca picar kelimesinden gelmektedir.
Mixiote, Meksika'nın merkezinde, özellikle Meksika Vadisi'nde geleneksel ocakta pişirilmiş et yemeğidir. Fırında da hazırlanabilir. Genellikle koyun eti veya tavşandan yapılır ancak tavuk, kuzu eti ve domuz eti de kullanılır. Et, kemikle kuşbaşı edilir ve pasilla ve guajillo acı biberleri, kimyon, kekik, mercanköşk, defne yaprağı, karanfil ve sarımsak ile tatlandırılır. Daha sonra maguey veya yüzyıl bitkisinin yapraklarının sert yarı saydam dış kabuğundan yapılmış küçük paketlere sarılır ve bu da ona eşsiz bir tat verir. Doğranmış nopal genellikle paketlenmeden önce etin içine dahil edilir.
Muk veya mook, tahıl, fasulye veya karabuğday, susam ve meşe palamudu gibi kabuklu yemiş nişastasından yapılan ve jöle benzeri bir kıvama sahip bir Kore yemeğidir. Muk'ın tek başına çok az tadı vardır, bu nedenle muk yemekleri soya sosu, susam yağı, doğranmış taze soğan, ufalanmış nori ve acı biber tozu ile tatlandırılır ve çeşitli sebzelerle karıştırılır.
