İçeriğe atla

Roma'nın Yağmalanması (410)

Koordinatlar: 41°53′24″N 12°28′48″E / 41.8900°K 12.4800°D / 41.8900; 12.4800
Roma'nın Yağmalanması (410)
Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşü

Roma'nın Barbarlar tarafından 410 yılında yağmalanması Ressam: Joseph-Noël Sylvestre
TarihGeç 408-24 Ağustos 410 AD
Bölge
SonuçVizigot zaferi
Taraflar
Batı Roma İmparatorluğuVizigotlar
Komutanlar ve liderler
HonoriusI. Alarik
Ataulf
Güçler
Bilinmiyor - 400'den fazla Muhtemelen 40,000 asker[1]
Bilinmeyen sayıda sivil takipçi
Kayıplar
Bilinmiyor Bilinmiyor

Roma'nın Yağmalanması, 24 Ağustos 410 tarihinde gerçekleşmiştir. Şehre Alarik komutasında Vizigotlar saldırdı. O dönem Roma artık Batı Roma İmparatorluğu'nun başkenti değildi; önce 286 yılında Mediolanum, sonra 402 yılında Ravenna başkent olmuştu. Ancak "ölümsüz şehir" olarak zirve pozisyonunu koruyordu ve imparatorluğun manevi başkentiydi. Şehrin yağmalanması, imparatorluğun kendisi kadar dostları, müttefikleri ile dönem için çok büyük bir şoktu.

Bu, 800 yıl önce Roma'nın düşman eline düşmesinden sonraki ilk olaydı. Bir önceki Roma'nın Yağmalanması, M.Ö. 390 veya 387/6 tarihinde, Brennus önderliğinde Galyalılar tarafından gerçekleşmişti. Üç gün süren yağma ve talandan sonra Alaric hızla Roma'dan ayrıldı ve güney İtalya'ya yöneldi. Yanında şehrin zenginliğini ve İmparator Honorius'un kız kardeşi Galla Placidia gibi değerli bir rehineyi de götürdü. Vizigotlar Campania, Lucania ve Calabria'yı yakıp yıktılar. Nola ve Capua yağmalandı. Alaric, yağmadan sadece birkaç ay sonra, 410 yılının sonlarında Consentia'da hastalıktan öldü.[2] Efsaneye göre, hazinesiyle birlikte köleler tarafından Busento nehrinin yatağına gömüldü. Köleler daha sonra hazinenin yerini gizlemek için öldürüldü..[3] Vizigotlar Alaric'in kayınbiraderi Ataulf'u yeni kralları olarak seçtiler. Vizigotlar daha sonra kuzeye doğru ilerleyerek Galya'ya yöneldi. Ataulf 414 yılında Galla Placidia ile evlendi, ancak bir yıl sonra öldü. Vizigotlar 418 yılında güneybatı Galya'da Vizigot Krallığı'nı kurdular ve 451 yılında Katalon Muharebesi'nde Batı Roma İmparatorluğu'nun Hun Attila'ya karşı savaşmasına yardım edeceklerdi.[4]

İtalya'nın Vizigot istilası, etkilenen eyaletlerde arazi vergilerinin istila öncesi değerlerin büyük oranda altında kaldı.[5] Aristokratik cömertlik denilen, üst sınıflar tarafından kamu binalarının ve anıtlarının yerel olarak desteklenmesi, bu bölgelerin yağmalanması ve talan edilmesinden sonra güney-orta İtalya'da sona erdi.[6] Bertrand Lançon, gıda yardımı alan insanların sayısını baz alarak, Roma şehrinin toplam nüfusunun 408'de 800.000'den 419'da 500.000'e düştüğünü tahmin ediyor.[7]

Roma şehri neredeyse 800 yıldır ilk kez yağmalanıyordu ve Batı Roma İmparatorluğu'nun giderek artan kırılganlığını ve askeri zayıflığını ortaya çıkarmıştı. Roma'yı ebedi şehir ve imparatorluklarının sembolik kalbi olarak gören İmparatorluğun her iki yarısındaki insanlar için şok ediciydi. Doğu Roma İmparatoru II. Theodosius, Konstantinopolis'te üç günlük yas ilan etti.[8] Hieronymus keder içinde şöyle yazdı: "Roma yok olabiliyorsa, ne güvende olabilir?"[9]

Bu dönemde Roma İmparatorluğu hâlâ paganlar ve Hristiyanlar arasındaki dini çatışmanın ortasındaydı. Hristiyan bir rahip ve ilahiyatçı olan Paulus Orosius, yağmanın Tanrı'nın gururlu ve küfürbaz bir şehre karşı gazabı olduğuna ve yağmanın çok şiddetli olmamasının sadece Tanrı'nın iyiliği sayesinde olduğuna inanıyordu. Roma zenginliğini kaybetmişti ama Roma egemenliği devam ediyordu.[10] Diğer Romalılar ise yağmanın geleneksel pagan tanrılarından uzaklaşıp Hristiyanlığa yöneldikleri için ilahi bir ceza olduğunu düşünüyordu. Romalı bir pagan tarihçi olan Zosimus, Hristiyanlığın eski geleneksel ayinleri terk ederek İmparatorluğun siyasi erdemlerini zayıflattığına ve İmparatorluk hükûmetinin yağmaya yol açan kötü kararlarının tanrıların ilgisizliğinden kaynaklandığına inanıyordu.[11]

Hristiyanlığa yönelik dini ve siyasi saldırılar, Augustinus'u Hristiyan düşüncesinin temelini oluşturacak olan Tanrı'nın Şehri adlı kitabı yazmaya teşvik etti.[12]

Yağma, Batı Roma İmparatorluğu'nun karşı karşıya olduğu birçok ölümcül sorunun doruk noktasıydı. İç isyanlar imparatorluğu dış istilalar karşısında zayıflatmıştı. Bu faktörler Roma İmparatorluğu'nun batıdaki istikrarına kalıcı olarak zarar verecekti.[13] Bu arada Roma ordusu giderek barbarlaştı ve İmparatorluğa karşı sadakatsizleşti.[14] 455'te Roma'nın Vandallar tarafından daha şiddetli bir şekilde yağmalanmasının ardından 476'da Germen Odoacer'in son Batı Roma İmparatoru Romulus Augustus'u görevden alıp kendisini İtalya Kralı ilan etmesiyle Batı Roma İmparatorluğu nihayet çöktü.

410 yılında gerçekleşen bu yağmalanma, Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşünün önemli bir dönüm noktasıdır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Peter Heather, The Fall of the Roman Empire: A New History of Rome and the Barbarians, (Oxford University Press, 2006), page 224.
  2. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Cambridge University Press 1998 page 127 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  3. ^ Stephen Dando-Collins, The Legions of Rome, (Random House Publisher Services, 2010), p. 576.
  4. ^ Michael Frassetto, The Early Medieval World, (ABC-CLIO, LLC, 2013), pp. 547–548.
  5. ^ The Cambridge Ancient History Volume 14, (Cambridge University Press, 2000), p. 14.
  6. ^ The Cambridge Ancient History Volume 13, (Cambridge University Press, 1998), p. 380.
  7. ^ Bertrand Lançon, Rome in Late Antiquity, Trans. Antonia Nevill, (Rutledge, 2001), pp. 14, 119.
  8. ^ Eric H. Cline and Mark W. Graham, Ancient Empires: From Mesopotamia to the Rise of Islam (Cambridge University Press, 2011), p. 303.
  9. ^ Peter Brown, Augustine of Hippo: A Biography (Rev. ed. University of California Press, 2000), p. 288.
  10. ^ Paulus Orosius, Seven Books of History Against the Pagans 2.3, 7.39–40.
  11. ^ Stephen Mitchell, A History of the Later Roman Empire, AD 284–641 (Blackwell Publishing, 2007), p. 27.
  12. ^ Michael Hoelzl and Graham Ward, Religion and Political Thought (The Continuum International Publishing Group, 2006), p. 25.
  13. ^ Peter Heather, The Fall of the Roman Empire: A New History of Rome and the Barbarians, (Oxford University Press, 2006), p. 229.
  14. ^ The Cambridge Ancient History Volume 13, (Cambridge University Press, 1998), pp. 111–112.

Konuyla ilgili yayınlar

  • The Histories19 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. of Olympiodorus of Thebes
  • Michael Kulikowski, Rome's Gothic Wars: From the Third Century to Alaric, Cambridge University Press, 2007.


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hunlar</span> MS 4-6. yüzyıllar arasında Avrasyada yaşamış göçebe halk

Hunlar, MS 4-6. yüzyıllar arasında Orta Asya, Kafkaslar ve Doğu Avrupa'da yaşayan göçebe bir halktır. İlk olarak Volga'nın doğusunda, o zamanlar İskitya'nın bir parçası olan bir bölgede yaşadıkları tahmin edilmektedir. MS 370 yılına gelindiğinde Hunlar Volga bölgesine varmış ve 430 yılına gelindiğinde ise Avrupa'da kısa ömürlü de olsa geniş bir hakimiyet kurmuşlardır. Gotları ve Roma sınırları dışında yaşayan diğer birçok Cermen halkını fethetmiş ve diğerlerinin Roma topraklarına kaçmasına neden olmuştu. Hunlar, özellikle Attila döneminde Doğu Roma İmparatorluğu'na sık ve yıkıcı baskınlar yaptılar. 451'de Hunlar, Batı Roma eyaleti Galya'yı işgal ettiler ve burada Katalonya Tarlaları Savaşı'nda Romalılar ve Vizigotlardan oluşan birleşik bir orduyla savaştılar ve 452'de İtalya'yı işgal ettiler. 453'te Attila'nın ölümünden sonra Hunlar Roma için büyük bir tehdit olmaktan çıkmış ve Nedao Savaşı'ndan sonra imparatorluklarının çoğunu kaybetmişlerdir (454?). Hun isminin varyantları Kafkasya'da 8. yüzyılın başlarına kadar kaydedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Batı Roma İmparatorluğu</span> Roma İmparatorluğunun bağımsız yönetilmiş batı yarısı

Batı Roma İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu'nun 395 yılında İmparator I. Theodosius tarafından ikiye bölünmesiyle ortaya çıkan bir devlettir. Diğer yarısı ise Doğu Roma İmparatorluğu olan devlet, MS 3. ile 5. yüzyıllar arasında var olmuştur. Batı Roma İmparatorluğu, ayrı bir bağımsız İmparatorluk mahkemesi tarafından yönetildikleri herhangi bir zamanda Roma İmparatorluğu'nun batı eyaletlerinden oluşuyordu. Batı Roma İmparatorluğu ve Doğu Roma İmparatorluğu terimleri modern zamanlarda fiilen bağımsız olan siyasi varlıkları tanımlamak için icat edildi; Çağdaş Romalılar İmparatorluğun iki ayrı imparatorluğa bölündüğünü düşünmediler, ancak onu iki ayrı imparatorluk mahkemesi tarafından yönetilen tek bir yönetim olarak idari bir çare olarak gördüler.

<span class="mw-page-title-main">Antik Roma</span> İlk Çağın en büyük ve en güçlü medeniyeti

Antik Roma, MÖ 9. yüzyılda İtalya Yarımadası'nda kurulan Roma şehir devletinden doğarak tüm Akdeniz'i çevreleyen bir imparatorluk hâline gelen medeniyetin adıdır. Yaklaşık 2.200 yıl boyunca varlığını sürdürmüş olan Roma uygarlığı bir monarşiden oligarşi ve cumhuriyetin bileşimi bir demokrasiye ve daha sonra da otokratik bir imparatorluğa dönüşmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşü</span>

MS 5. yüzyılda Akdeniz'de meydana gelen büyük değişiklik genelde Roma'nın çöküşü olarak adlandırılır. Yüzyılın başında Roma İmparatorluğu hâlâ Büyük Britanya'dan Büyük Sahra'ya, İspanya'dan Orta Doğu'ya kadar uzanmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Hun İmparatorluğu</span> Orta Çağda kurulmuş, çeşitli etnik gruplardan oluşmuş bir konfederasyon

Batı Hun İmparatorluğu ya da Avrupa Hun İmparatorluğu, 376 yılında başlayan çeşitli akınlarla Avrupa'daki Hun etkisinin artmasının kuruluşuna zemin hazırladığı, 434 ile 469 yılları arasında hüküm süren Hun kavimlerinin birleşmesi ile oluşmuş bir bozkır konfederasyonu.

<span class="mw-page-title-main">Cermenler</span> bugünkü Almanya, Avusturya, Bohemya ve Cermanyada MÖ 3. yüzyıldan 9. yüzyıla kadar yaşayan halk

Cermenler, bugünkü Almanya, Avusturya, Bohemya ve Cermanya'da MÖ 3. yüzyıldan 9. yüzyıla kadar yaşayan halk veya bu halktan olan kimse.

<span class="mw-page-title-main">Vizigotlar</span> Cermen kabilesi Gotların en büyük iki kolundan birisi ve en iyisidir

Vizigotlar büyük bir Cermen kabilesi olan Gotların en büyük iki kolundan biridir. MS 370 yılından itibaren Kavimler Göçü ile beraber hareket eden en önemli topluluklardandır. Batı Roma İmparatorluğunun çökmesinden sonra Batı Avrupa tarihinin şekillenmesinde önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Honorius</span> Roma imparatoru (395-423) (384-423)

Flavius Honorius, 393-395 yılları arasında Roma imparatoru ve 395'ten ölümüne kadar Batı Roma imparatoruydu. I. Theodosius ve ilk karısı Aelia Flaccilla'nın küçük oğlu ve Doğu Roma imparatoru Arcadius'un kardeşiydi.

<span class="mw-page-title-main">III. Valentinianus</span>

Flavius Placidius Valentinianus veya kısaca III. Valentinianus, 425-455 yılları arasında Batı Roma imparatoru idi. Batı Roma'nın son imparatorlarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Kırım Gotları</span>

Kırım Gotları, Karadeniz çevresindeki topraklarda, özellikle de Kırım'da, yaşamış olan Got kabilesi. Dilleri olan Kırım Gotçası 17/18. yüzyılda tükenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Justa Grata Honoria</span>

Justa Grata Honoria, yaygın olarak Honoria olarak adlandırılmıştır. Batı Roma İmparatoru III. Valentinianus’ün ablasıdır. Hun İmparatoru Atilla’ya yaptığı evlenme teklifi ile ünlüdür.

<span class="mw-page-title-main">Roma'nın Yağmalanması (455)</span> 455te yaşanon, Vandalların Romayı talan etmesi olayı

Roma'nın Yağmalanması, 455 yılında Kartaca'da yeni kurulan Vandal Krallığı'nın kralı Genserik komutasındaki Vandalların Roma'yı talan etmesi.

<span class="mw-page-title-main">Genserik</span> Vandalların ve Alanların Kralı

Genserik, ayrıca Geiserik ya da Gaiserik, 428 ile öldüğü 477 yılına kadar Vandallar ve Alanlar'ın kralı. 5. yüzyılda Vandal Krallığı'nı kurarak Batı Roma İmparatorluğu'nun başına bela olmuştur. 50 yıla yaklaşan hükümdarlığı boyunca, görece önemsiz Cermenleri Akdeniz'in önemli gücü haline getirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Praefectus urbi</span>

Praefectus urbanus ya da praefectus urbi, Roma şehri praefectusu ve sonra Konstantinopolis'in bu görevlisi için kullanılmıştır. Makam Roma Krallığı döneminde ortaya çıkmış, cumhuriyet ve imparatorluk boyunca devam etmiştir ve İlk çağın yüksek önemli bir ünvanı olmuştur. Makam Batı Roma İmparatorluğu çökene kadar ayakta kalmıştır ve Roma'nın son praefectus urbanus'unun 599 yılında Iohannes isimli birisi olduğu kaydedilmiştir. Doğu'da, Konstantinopolis'te, makam 13. yüzyıla kadar ayakta kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çernyahov kültürü</span>

Çernyahov kültürü yahut Sântana de Mureș kültürü, MS 2 ila 5. yüzyıllar arasında günümüz Ukrayna, Romanya, Moldova ve Belarus'un bir kısmı olmak üzere, Karadeniz'in batı ve kuzeyinde bulunan bu Doğu Avrupa ülkelerinin topraklarına tekabül eden yerlerde tespit edilmiş bir arkeolojik kültürdür. Kalıntıların Sarmatlar, Slavlar, Gotlar ve Daçyalılar gibi halkların kültürel karışımı sonucu ortaya çıktığı tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Fiesole Muharebesi (406)</span> muharebe

Fiesole Muharebesi, Batı Roma İmparatorluğu'nun Gotlar tarafından istilasının bir parçası olarak MS 406'da yapıldı. General Flavius Stilicho, Pollentia ve Verona savaşlarında Vizigotları püskürttükten sonra, Radagais liderliğinde Floransa'ya saldıran yeni bir Vandal ve Got saldırısıyla karşılaştı. Stilicho nihayetinde Hunlu Uldız ve Goth Sarus'un desteğiyle Fiesole'deki işgalcileri yendi. Radagaisus savaştan sonra idam edildi ve ordusundan sağ kalanlar I. Alarik'e kaçtı.

<span class="mw-page-title-main">Ataulf</span>

Ataulf 411'den 415'e kadar Vizigot Kralı. Hükümdarlığı sırasında Vizigot devletini bir kabile krallığından Geç Antik Çağ'ın önemli bir siyasi gücüne dönüştürmüştür.

Placidia, 425'ten 455'e kadar Batı Roma imparatoru III. Valentinianus'un kızı ve 454/455'ten itibaren 472'de Batı Roma imparatoru olan Olybrius'un karısıdır. Geç Antik Çağ'da Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşü sırasında Roma'nın batısındaki son imparatorluk eşlerinden birisidir.

Galla, I. Theodosius'un ikinci eşi olan Roma imparatoriçesidir. I. Valentinianus ve ikinci eşi Justina'nın kızıdır.

Padua'nın yağmalanması, Attila'nın 452'de İtalya yarımadasını işgal ettiği sırada gerçekleşen olaylardan birisidir. Aquileia'nın Yağmalanması'nın ardından gerçekleşti. Daha sonra Milano Kuşatması gerçekleşti.