Rom (içki)

Rom veya Rum, şeker kamışı, şeker kamışı suyu, melası ve damıtılmasından arta kalan vinas, su ile karıştırılarak oluşturulan damıtılmış içkidir. Kuru üzüm de kullanılır. Şıra 48 saat ile 5 gün arası bir süre mayalandıktan sonra damıtılır.^[1] Meşe fıçılarda eskitilip süzüldükten sonra içmeye hazır hale gelir. Şeker kamışı üretilen yerlerde yaygınca üretimi yapılmaktadır. Alkol derecesi en az %37,5 olduğu için yüksek alkollü bir içkidir.^[2]

Orta Amerika, Latin Amerika ve Karayip Adalarında üretimi ve tüketimi yaygındır. Light rom sınıfından Havana Club ve Bacardi en bilinen çeşididir.

İngilizce konuşulan bölgeler, daha dolgun bir tada sahip daha koyu romlarla bilinir. Fransızca konuşulan bölgeler en çok tarımsal romları (rhum agricole) ile tanınır. Eskiden İspanyol İmparatorluğu'nun bir parçası olan bölgeler, geleneksel olarak oldukça yumuşak bir tada sahip "añejo" romları üretir.

Cachaça, Brezilya'da üretilen roma benzer bir içkidir. Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere bazı ülkeler cachaça'yı bir tür rom olarak sınıflandırır. Panama'dan Seco Herrerano da roma benzer bir içkidir. Charanda, aguardiente de Amerika kıtasında benzer içkidir. Avrupa'da, Çek Cumhuriyeti'nde ve Slovakya'da şeker pancarından yapılan benzer bir içki Tuzemák olarak bilinir.

Şeker kamışı suyundan fermente edilebilir içeceklerin ilk olarak eski Hindistan veya Çin'de yapıldığına inanılmaktadır. Marco Polo, 14. yüzyılda modern İran bölgesinde kendisine muamele edilen "çok iyi şeker şarabı" hakkında da yazıyor.

İlk kez, 17. yüzyılda Karayipler'deki kamış tarlalarında fermantasyon yoluyla rom yapıldı. Tarladaki köleler, şeker üretiminin bir yan ürünü olan melasın fermente edilerek alkole dönüştüğünü ilk kez keşfettiler. Bu alkollü yan ürünün damıtılması konsantre edildi ve safsızlıkların giderilmesine yardımcı olarak ilk gerçek rom elde edildi.^[3] Bazıları romun ilk olarak Barbados'ta yapıldığına inanıyor. Erken Karayip romu, yüksek kalitesiyle ünlü değildi.

Karayipler'de rom üretiminin gelişmesinden sonra, içeceğin popülaritesi sömürge Amerika'ya yayıldı. Rom, ismi 1654'te yaygın olarak kullanılıyordu. İçki talebini karşılamak için, kolonilerdeki ilk rom damıtma fabrikası 1664'te bugünkü Staten Island topraklarında açıldı.^[4] Boston, Massachusetts'te böyle bir fabrika üç yıl sonra ortaya çıktı. Rum üretimi, sömürge New England'daki en büyük ve en müreffeh endüstri haline geldi. Burada üretilen rom çok popülerdi ve hatta 18. yüzyılda dünyanın en iyisi olarak kabul edildi. Rhode Island romu, altınla birlikte bir süre Avrupa'da karşılıklı yerleşimler için kullanıldı. Amerikan Bağımsızlık Savaşı öncesinde Amerikan kolonilerinde Rum tüketiminin her erkek, kadın ve çocuk için yılda 13,5 litre rom ürettiği tahmin ediliyordu.^[5]

Rom üretimi için melas talebini karşılamak için 17. ve 18. yüzyıllarda Avrupa'da şeker talebi arttı, Karayipler'de şeker tarlalarında çalışmak için emek gerekiyordu. Bu ihtiyacı karşılamak için Afrika, Karayipler ve Amerikan kolonileri arasında üçlü bir değişim düzenlendi.^[6]

Köle, melas ve romun satışı büyük kazançlar getirdi ve 1764'te İngiliz Parlamentosu tarafından Şeker Yasası'nın kabul edilmesinin neden olduğu ticari ilişkilerin kopması Amerikan Devrimi'nin nedenlerinden biri oldu.

Romların popülaritesi Amerika'nın bağımsızlığından bu yana azalmadı. Özellikle George Washington, 1789'daki açılış için bir varil Barbados romu getirmeyi talep etti.^[7] Sonuç olarak, Britanya Batı Hint Adaları'nda rom üretimi ve satışına getirilen kısıtlamalar ve Amerikan viskisi üretiminin gelişmesi, romun popülaritesinin azalmasına neden oldu.^[8]

Rumların korsan gemisi ve korsanlıkla ilişkisi, İngiliz korsanlarının değerli malları alıp satmasıyla başladı. Bazıları, roma karşı devam eden bir düşkünlükle korsan oldular. Rom'un Kraliyet Donanması ile ilişkisi, Kraliyet Donanması filosunun Jamaika adasını ele geçirmesiyle 1655'te başladı.^[9]

Donanma romu aslen Batı Hint Adaları'nda üretilen romlardan karıştırılmış bir karışımdı. Başlangıçta 100 derecelik bir güçte sağlandı.^[10]

Yeni Zelanda Kraliyet Donanması, denizcilere günlük ücretsiz rom veren son deniz kuvvetiydi. Kanada Kraliyet Donanması, özel günlerde hala rom rasyonu veriyor.^[11]

Rum, Yeni Güney Galler kolonisinin erken döneminde önemli bir ticaret malı haline geldi. Romun değeri, koloni nüfusu arasında madeni para olmamasına dayanıyordu. Rum, Rum isyanı olarak bilinen Avustralya hükûmetinin tek askeri olarak ele geçirilmesinde yakından yer aldı.

Sömürge döneminde ticari şeker üretimi ile birlikte ticari rom üretimi Japon yönetiminde Tayvan'da tanıtıldı. Tayvan alkollü içecek endüstrisinin demokratikleşmesi ve tekelleşmesinden sonra endüstri çeşitlendi.^[12]

Romu tanımlamak için kullanılan dereceler ve varyasyonlar, bir romun üretildiği yere bağlıdır.^[13] Bu farklılıklara rağmen, çeşitli rom türlerini tanımlamak için aşağıdaki terimler sıklıkla kullanılır:

Kahverengi, siyah veya kırmızı rom gibi renkleriyle de bilinen koyu romlar, altın romlardan bir derece daha koyu sınıflardır. Genellikle karamelize şeker veya melastan yapılırlar.^[14]

Aromalı romlara muz, mango, portakal, ananas, hindistancevizi, yıldız meyvesi veya misket limonu gibi meyve aromaları aşılanır. Bunlar genellikle %40 ABV'den azdır (80 derece).

"Amber" rom olarak da adlandırılan altın romlar, genellikle eskitilmiş orta gövdeli romlardır. Bunlar koyu renklerini ahşap fıçılarda yaşlanmaktan alırlar. Daha fazla tada sahiptirler ve hafif romdan daha güçlüdürler.^[15] Hafif rom ile daha koyu çeşitler arasında orta yol olarak kabul edilebilirler.

Genel olarak "gümüş" veya "beyaz" rom olarak da adlandırılan hafif romlar, genel bir tatlılık dışında çok az tada sahiptir. Hafif romlar bazen herhangi bir rengi çıkarmak için eskitildikten sonra filtrelenir.

Aşırı korumalı romlar, standart %40 ABV'den (80 derece) çok daha yüksektir ve çoğu %75'e (150 derece) ve %80'e (160 derece) kadar mevcuttur. İki örnek Bacardi 151 veya Pitorro içkisidir. Genellikle karışık içeceklerde kullanılırlar.^[16]

Premium romlar, konyak ve İskoç viskisi gibi özel bir market kategorisinde yer almaktadır. Bunlar genellikle özenle üretilmiş ve eskitilmiş romlar satan butik markalardandır.

Baharatlı romlar, tatlarını baharat ve bazen de karamel ilavesiyle elde ederler. Çoğu daha koyu renklidir ve altın romlara dayanır.^[17]

Çoğu rom şeker kamışından yapılan melastan üretilir. Fermantasyon sürecini başlatmak için temel bileşene maya ve su eklenir. Bazı rom üreticileri, fermantasyonu yabani mayaların yapmasına izin verirken, çoğu, belirli maya suşlarını kullanır. Önceki fermentasyonlardan elde edilen maya açısından zengin köpük olan Dunder, Jamaika'daki geleneksel maya kaynağıdır. 2-etil-3-metil bütirik asit, etil butirat ve etil heksanoat esterleri gibi fermantasyon ürünleri romun tatlı ve meyvemsiliğine yol açar.^[18]

Rom üretiminin diğer tüm yönlerinde olduğu gibi, damıtma için standart bir yöntem kullanılmamaktadır. Bazı üreticiler saksı imbikleri kullanarak partiler halinde çalışırken, çoğu rom üretimi sütun damıtma kullanılarak yapılır.

Birçok ülke romun en az bir yıl eskitilmesini şart koşuyor. Bu yaşlandırma, yaygın olarak kullanılmış burbon fıçılarında gerçekleştirilir, ancak diğer ahşap fıçılarda veya paslanmaz çelik tanklarda da yapılabilir.^[19] Yaşlanma süreci romun rengini belirler. Meşe fıçılarda eskitildiğinde kararır, paslanmaz çelik tanklarda eskitilen rom ise neredeyse renksiz kalır.

Eskitmeden sonra, yapım sürecindeki son adım olan tutarlı bir lezzet sağlamak için rom normal olarak karıştırılır. Karıştırma ve eskitme sırasında kazanılan herhangi bir rengi gidermek için hafif romlar filtrelenebilir. Koyu romlarda renk için karamel eklenebilir.^[20]

Isı ve ışık kullanılarak yapay yaşlandırma ile önemli ölçüde daha kısa zaman aralıklarında eski romun moleküler bileşimini eşleştirmeye yönelik girişimlerde bulunulmuştur.

• Rom markaları listesi
• Rom baba
• Rom kokteylleri listesi
• Likörler listesi