NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.
Baykonur Uzay Üssü, Tyuratam olarak da adlandırılır, Sovyetler Birliği tarafından kurulmuş, bugünkü Kazakistan'da yer alan dünyanın en eski ve bölgedeki en büyük uzay üssüdür. Mevcut Rus uzay programı Roskosmos sebebiyle halen aktif olarak kullanılan uzay üssünde her yıl çok sayıda ticari, askeri ve bilimsel operasyonun gerçekleştirilmektedir.
Vega, Avrupa Uzay Ajansı'nın kullandığı, İtalya Uzay Ajansı ve Avrupa Uzay Ajansı'nın ortaklaşa geliştirdiği ArianeSpace tarafından kullanılan bir harcanabilir fırlatma sistemidir. Geliştirilmesi 1998'de başladı ve 13 Şubat 2012 tarihinde Guyana Uzay Merkezi'nde ilk fırlatma gerçekleşti. ArianeSpace 2018'in sonuna kadar Vega'yı kullanmak istediğini belirtmiştir.
Falcon Heavy, SpaceX tarafından tasarlanmış ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilen bir ağır yük fırlatma aracıdır. Falcon Heavy, Falcon 9 fırlatma aracının bir uyarlamasıdır ve Falcon 9 roket çekirdeğinin yanı sıra, Falcon 9 ilk aşamasından türetilmiş olan, fazladan iki adet sonradan eklenen roketten oluşmaktadır. Bu yapılandırma Alçak Dünya yörüngesine (ADY) çıkarılabilen görev yükü miktarını yaklaşık 54 tona yükseltecektir, bununla karşılaştırılacak olursa Falcon 9 v1.1 aracı 13 ton'a kadar görev yükünü ADY'ye çıkarabilmektedir. Falcon Heavy için ilk fırlatma 6 Şubat 2018 tarihinde başarılı olarak gerçekleşmiştir.
Roskosmos Devlet Uzay Etkinlikleri Kuruluşu, Rusya'nın uzay bilimleri programı ile genel havacılık ve uzay araştırmalarından sorumlu devlet kurumudur.
Naro-1 veya daha önceki adıyla Korea Space Launch Vehicle (KSLV), Güney Kore yapımı iki kademeli katı yakıtlı bir fırlatma roketidir. Naro-1, Güney Kore'nin ilk fırlatma roketi olup aynı zamanda yörüngeye ulaşan ilk Güney Kore yapımı fırlatma aracıdır.
Atlas V, aktif olarak sürmekte olan fırlatma sistemlerinden Atlas Füzesi ailesi içerisinde bulunmaktadır. Roket ilk başlarda sadece Lockheed Martin şirketinin desteğiyle sürmesine karşın, devreye Boeing, United Launch Alliance'nin (ULA), Amerikan Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA)'nin de girmesiyle hız kazanmıştır. Atlas V'in motoru Rus yapımı RD-180 dir ve yakıt olarak kerosen ile sıvı oksijen kullanmaktadır. Atlas V roketinin çapı 7.2 m olup, yüksekliği ise 32.3 m dir. Roket Decatur, Alabama ve Harlingen, Teksas'ta monte (üretim) yapılmıştır.
Dawn, asteroit kuşağının bilinen üç proto-gezegeninden ikisi olan Vesta ve Ceres'i inceleme göreviyle NASA tarafından 2007 yılının Eylül ayında fırlatılan uzay sondasıydı. NASA'nın Discovery programı'nın dokuzuncu göreviyle Dawn uzay aracı, 16 Temmuz 2011'de Vesta yörüngesine girdi ve 2012'nin sonlarında Ceres'e hareket etmeden önce 14 aylık bir araştırma görevini tamamladı. 6 Mart 2015 tarihinde Ceres'in yörüngesine girdi. 2017 yılında NASA planlanan dokuz yıllık görevin, sondanın hidrazin yakıt kaynağı tükenene kadar uzatılacağını duyurdu. NASA 1 Kasım 2018 tarihinde Dawn'ın hidrazin yakıtını tükettiğini ve görevin sona erdiğini duyurdu. Uzay aracı halen Ceres'in etrafında kontrolsüz bir şekilde, fakat kararlı bir yörüngede dolanmaktadır.
Bu yörünge fırlatma sistemlerinin bir karşılaştırmasıdır. Aşağıda geleneksel yörünge fırlatma sistemlerinin tam listesi sunulmuştur. Geleneksel fırlatıcı aileleri kısa, basit listesi için bkz: Yörünge fırlatma aileleri karşılaştırması.
PSLV, Hindistan yapımı dört kademeli bir fırlatma roketidir. Roket Hindistan Uzay Araştırma Örgütü (ISRO) geliştirilmiş olup önceki Sovyet yapımı roketlerin yerini almıştır. PSLV, küçük boyutlu uyduları yer durağan aktarım yörüngesine fırlatma özelliğine sahiptir.
Space Launch System (SLS), NASA tarafından geliştirilen tek kullanımlık aşırı ağır yük fırlatma aracıdır. SLS, 2022 itibarıyla operasyonel hizmetteki herhangi bir roketten daha fazla yük taşıma kapasitesine ve aynı zamanda daha fazla havalanma itiş gücüne sahiptir. Artemis aya iniş programının ana fırlatma aracı olan SLS, mürettebatlı Orion uzay aracını ay ötesi yörüngeye fırlatmak için tasarlanmıştır. İlk mürettebatsız görev olan Artemis 1, 16 Kasım 2022'de fırlatıldı.
Bu liste alt yörüngesel araştırma uçuşlarında kullanılan sondaj roketlerinin listesidir.
Angara, Rus yapımı bir uzay fırlatma aracı serisidir. Hruniçev Devlet Araştırma ve Üretim Uzay Merkezi tarafından geliştirilmiştir. Roketlerin alçak Dünya yörüngesine 3.800 ila 24.500 kg arasında yüklenmesi ve mevcut birkaç fırlatma aracının yerini almak üzere Soyuz 2 türevleri ile birlikte kullanılması hedeflenmektedir.
Plesetsk Uzay Üssü, Rusya'nın Arhangelsk Oblastı'na bağlı Mirni kentinde bulunan bir uzay üssüdür. Üs, 1957 yılında inşa edilmiş olup Arhangelsk'in 200 km güneyinde yer almaktadır.
Svobodni Uzay Üssü, Rusya'nın Amur Oblastı'nda bulunan bir uzay üssüydü. Üs, Svobodni kentinin 15 km kuzeyinde yer almaktaydı. Başlangıçta Svobodni-18 adıyla kıtalararası balistik füzeler için bir fırlatma üssü olarak inşa edildi. Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından Kazakistan sınırları içerisinde kalan Baykonur Uzay Üssü'nün yerine geçmesi planlandıysa da 2007'de kapatıldı. 2018'de üssün yerini Vostoçni Uzay Üssü alacaktır.
Alcântara Fırlatma Merkezi, Brezilya'nın Maranhão eyaletine bağlı Alcântara kentinde bulunan bir uydu fırlatma merkezidir. 1982 yılında inşa edilmiş olup ekvatora en yakın fırlatma üssüdür ve Guyana Uzay Merkezi tarafından paylaşılan bir özellik olan jeosenkron uyduların fırlatılmasında önemli bir avantaj sağlamaktadır.
UR-100N, Sovyetler Birliği yapımı bir kıtalararası balistik füzedir. Füze, 1970'lerde geliştirilmiş olup Rokot fırlatma aracının temelini oluşturmuştur.
Hruniçev Devlet Uzay Araştırma ve Üretim Merkezi, Rusya merkezli bir uzay aracı, fırlatma aracı, roketler ve balistik füze imalatçısıdır. Şirketin merkezi Moskova'da yer almaktadır.
Soyuz-2 (14A14), Rus Soyuz roketinin 21. yüzyıl versiyonudur. Temel formunda, yükleri düşük Dünya yörüngesine yerleştirmek için üç aşamalı bir taşıyıcı rokettir. Soyuz'un önceki sürümleriyle karşılaştırıldığında, ilk aşama güçlendiriciler ve iki çekirdek aşama, geliştirilmiş enjeksiyon sistemlerine sahip yükseltilmiş motorlara sahiptir. Dijital uçuş kontrolü ve telemetri sistemlerine sahip Soyuz, daha önceki Soyuz roketlerinin aksine sabit bir fırlatma platformundan fırlatılabiliyor.
RL10, itici gazlar olan kriyojenik sıvı hidrojen ve sıvı oksijen yakan, Aerojet Rocketdyne tarafından Amerika Birleşik Devletleri'nde inşa edilen sıvı yakıtlı kriyojenik bir roket motorudur. Modern versiyonlar vakumda motor başına 110 kilonewton (25.000 lbf) kadar itme gücü sağlar. Atlas V'in Centaur üst fazı ve Delta IV'ün DCSS'si için üç RL10 versiyonu üretildi. Uzay Fırlatma Sisteminin Keşif Üst Fazı, OmegA roketinin üst fazı ve Vulcan roketinin Centaur V'i için üç versiyon daha geliştirilmektedir.