İçeriğe atla

Roberto Bellarmino

Roberto Bellarmino
Cizvit - Kilise Doktoru
Doğum4 Ekim 1542
Montepulciano, Floransa Dükalığı
Ölüm17 Eylül 1621 (78 yaşında)
Roma, Papalık Devleti
Kutsanma1923
Aziz ilanı1930 Papa XI. Pius tarafından
TürbeSant'Ignazio Kilisesi - Roma - İtalya
Yortu17 Eylül

Roberto Bellarmino, (4 Ekim 1542; Montepulciano - Toskana – 17 Eylül 1621; Roma), İtalyan teolog, Kardinal, Cizvit rahibi ve iman savunucusu (Apolojet).

20. yüzyılda kendisine büyük hayranlık duyan Papa XI. Pius, 1923'te onu kutsadı, 1930'da ise onu Aziz olarak ilan etti.[1] 1931 yılında da Kilise Doktoru ilan etti. Yortusu 17 Eylül'de kutlanır.[2]

Cizvit Bellarmino

Roberto Bellarmino, 1560 yılında Cizvit oldu. Aynı zamanda eğitimini tamamladığı, 1569 yılında Flanders’te bulunan Leuven Üniversitesi'ne gönderilmeden önce 1567-1568 yılları arasında Padova’da Tomist teoloji üzerine (Aziz Thomas Aquinas'a ait bir teoloji) çalıştı. Rahip olarak atanmadan önce bu üniversitede Tomist teoloji profesörü olarak çalıştı.[3]

Protestan reformlarıyla Katolik Kilisesi'ne hakaret ve kişisel saldırıların arttığı bir dönemde teolojik yeterliliği sayesinde tartışmalarda yer aldı, Katolik Kilisesi’nin en doğru ve nezaketli bir biçimde savunmasını gerçekleştirdi. 1586-1593 yılları arasında kendi deneyimlerini de aktardığı gerek dönemi gerek sonrası için değerli bir eser olarak kabul edilen tartışma (günümüzde müzakere, görüşme olarak da geçmekte) sanatının inceliklerine değinen “Disputationes de Contoversiis Christianae Fidei Adversus Hujus Temporis Haereticus” (Sapkınlara Karşı Hristiyan İnancı Üzerine Tartışmalar) isimli çalışması yayınlandı.[4]

Bellarmino'nun Disputationes kitabı

Bellarmino, 1588'de Roma Üniversitesi’nin, günümüzdeki Papalık Gregoryan Üniversitesi’nin Ruhani Direktörü, 1592'de ise üniversitenin Rektörü oldu.[5]

1597 ve 1598'de çocuklar ve yetişkinler için küçük bir kateşizm yayınladı.[6] Papa VIII. Clement, 1870’te organize edilen I. Vatikan Konsiline kadar birçok dile çevrilen ve yaygın olarak kullanılan her iki kılavuzu resmen onayladı.

Kardinal Bellarmino

1597'de Papa VIII. Clement'in yakın danışmanı oldu ve yine onun tarafından 1599'da kardinalliğe getirildi. 1602'de piskopos olarak takdis edildi, ardından Capua Başpiskoposluğu, 1605'te ise Papa V. Pavlus tarafından Roma'ya geri çağrıldı.[5] Galileo teorilerinin tartışıldığı görüşmelere katılan Giordano Bruno'nun 17 Şubat 1600'de infaz edildiği engizisyon duruşmasına katılım sağladı.[7]

Gregoriyan Üniversitesi

Kardinal Bellarmino, sonraki yıllarında Papalık otoritesinin altında özellikle ruhsal konularda, Kilise’nin otoritesini güçlendiren önemli hizmetlerde bulunarak geçirdi. Papa açısından entelektüel yönüyle önemli, fikirleri danışılan bir kişilik olarak görülmesinin yanı sıra, teolojik tartışmalarda yönlendirici bir etkiye sahipti.[5]

Bellarmino son yıllarda daha çok münzevi ve ruhani yaşam üzerine bahseden yazılar kaleme aldı. Birkaç kez Vatikan'dan ayrılmak istediğini bizzat Papa'ya bildirmiş ama bu istek reddedilmişti. Bu durumu Papa V. Pavlus şöyle özetliyordu: “Kilise o olmadan yapamazdı!” Yaşı tamamen ilerleyince hizmetinden emekli edildi ve son aylarını geçirdiği Cizvit Roma çıraklık evresinin geçirildiği evde, 17 Eylül 1621'de yaşamını yitirdi.

Onun Kalıntıları, Sant'Ignazio kilisesinin şapellerinden birinde bulunur.

Kaynakça

  1. ^ Tutino, Stefania (2010). Empire of Souls: Robert Bellarmine and the Christian Commonwealth (İngilizce). Oxford University Press. s. 289. ISBN 978-0-19-978058-7. 29 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2022. 
  2. ^ New Catholic Encyclopedia - Second Edition. J. Friske (İngilizce). Thomson and Gale. 2003. s. 228 Cilt: 2 ISBN 0-7876-4006-9. 
  3. ^ New Catholic Encyclopedia - Second Edition. s. 226. 
  4. ^ Richgels, Robert W. (1980). "The Pattern of Controversy in a Counter-Reformation Classic: The Controversies of Robert Bellarmine". The Sixteenth Century Journal. 11 (2): 3-15. doi:10.2307/2540028. ISSN 0361-0160. JSTOR 2540028. 
  5. ^ a b c New Catholic Encyclopedia - Second Edition. s. 227 Cilt 2. 
  6. ^ Hıristiyanlık Tarihi. John P. Donnelly. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 422 ISBN 975-8318-86-1. 
  7. ^ Angelo Mercati, « Il sommario del processo di Giordano Bruno », dans Studi e Teste, Vol. 101, 1942

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Jean Daniélou</span> Fransız Cizvit rahip (1905 – 1974)

Jean Daniélou, Papa VI. Paulus tarafından 1969 senesinde Kardinal ilan edilen Fransız Cizvit patrolog, bir tarihçi ve Académie Française’in bir üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">I. Leo</span>

Papa I. Leo, Papa Aziz Leo Magno veya Papa Büyük Leo (d. yak 400 Toskana, Batı Roma İmparatorluğu -ö. 10 Kasım 461 Batı Roma İmparatorluğu, 29 Eylül 440- 10 Kasım 461 döneminde papalık yapan, 1754'te Papa XIV Benediktus tarafından Kilise Doktoru ilan edilen papa ve papalık yapan ilk İtalyan aristokrat. Leo'nun yortusu 10 Kasımdır.

<span class="mw-page-title-main">XI. Clemens</span> 243. Katolik Kilisesi papası (1649-1721; pd. 1700-1721)

Papa XI. Clemens, 1700 - 1721 arasında papa.

<span class="mw-page-title-main">XIV. Clemens</span> 249. Katolik Kilisesi papası (1705-1774; pd. 1769-1774)

Papa XIV. Clemens, asıl adı Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli . 19 Mayis 1769 ile 22 Eylül 1774 arasında papa. Clemens papalık ismini kullanan en son papadır.

<span class="mw-page-title-main">XIV. Benedictus</span> 247. Katolik Kilisesi papası (1675-1758; pd. 1740-1758)

Papa XIV. Benedictus, asıl adı Prospero Lorenzo Lambertini, 17 Ağustos 1740 ile 3 Mayıs 1758 arasında papa.

<span class="mw-page-title-main">V. Paulus</span> Papa

Papa V. Paulus, asıl adı Camillo Borghese, 16 Mayıs 1605 – 28 Ocak 1621 döneminde papa.

<span class="mw-page-title-main">XV. Gregorius</span>

Papa XV. Gregorius, asıl adı Alessandro Ludovisi – ö. 8 Temmuz 1623 Roma, Papalık Devletleri, ). 9 Şubat 1621 - 8 Temmuz 1623 döneminde papa.

<span class="mw-page-title-main">XIII. Innocentius</span> Katolik Kilisesi papası (1721-1724)

Papa XIII. Innocentius,. Asıl adı Michelangelo dei Conti., 8 Mayıs 1721 – 7 Mart 1724 döneminde papa.

<span class="mw-page-title-main">VIII. Clemens</span> 1592-1605 yıllarında görev yapmış Floransalı Papa

Papa VIII. Clemens, asıl adı Ippolito Aldobrandini ; 30 Ocak 1592 – 3 Mart 1605 döneminde papa.

<span class="mw-page-title-main">VII. Urbanus</span>

Papa VII. Urbanus; gerçek adı ile Giovanni Battista Castagna, 15-27 Eylül 1590 döneminde Roma Katolik Kilisesi'nde 13 gün süren papalık yapmıştır. Bu papalık tarihinde en kısa süren papalıktır.

<span class="mw-page-title-main">V. Sixtus</span>

Papa V. Sixtus;(İtalyanca:Sisto V; Fransızca:Sixte V), gerçek adı ile Felice Peretti di Montalto, 24 Nisan 1585 - 27 Ağustos 1590 döneminde Roma Katolik Kilisesi'nde 228. papadır.

<span class="mw-page-title-main">II. Marcellus</span>

Papa II. Marcellus veya doğum adı ile Marcello Cervini degli Spannochi, 5 Nisan-1 Mayıs 1555 arasında 20 gün kadar gayet kısa bir dönemde Papalık yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Peter Canisius</span>

Peter Canisius, ayrıca Pierre Kanis olarak da bilinir., Cizvit bir Profesör, vaazcı ve yazar. Ömrünün önemli bir kısmını Cizvit olarak Almanya ve İsviçre'de geçirmiştir. Popüler bir Kateşizm yazarı olmakla beraber Katolik Kilisesi'nde reform hareketlerini desteklemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Karl Rahner</span>

Karl Rahner, Alman bir Cizvit rahip olup, Henri de Lubac, Hans Urs van Balthasar ve Yves Congar ile Katolik Kilisesi’nin 20. yüzyıldaki en etkili teologlarından birisi olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Hans Urs van Balthasar</span> İsviçreli Katolik ilahiyatçı (1905-1988)

Hans Urs von Balthasar, İsviçreli Katolik filozof ve ilahiyatçı din adamıdır. Hayatının 21 senesi boyunca Cizvit bir peder olarak yaşamını sürdürmüştür. Yaşamının sonuna geldiğinde, Papa II. Ioannes Pavlus tarafından Kardinal ilan edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Henri de Lubac</span> Fransız kardinal (1896 – 1991)

Henri de Lubac, Papa II. Ioannes Paulus tarafından 1983 senesinde Kardinal ilan edilen Fransız Cizvit. Karl Rahner, Hans Urs van Balthasar ve Yves Congar ile birlikte, 20. yüzyılın en önemli Katolik ilahiyatçıları arasında yer almaktadır. Uzman olarak katıldığı İkinci Vatikan Konsili'nin şekillenmesinde, yazıları ve doktriner araştırmalarından oluşan çalışmaları önemli bir rol oynamıştır.

Yves Congar Fransız Dominikan Teolog ve Kardinal. Karl Rahner, Henri de Lubac ve Hans Urs van Balthasar ile birlikte 20. yüzyılın en önemli Roma Katolik ilahiyatçılarından biri olduğu düşünülmektedir. En çok, İkinci Vatikan Konsili’ne olan etkisi ile tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Brindisili Lorenzo</span>

Brindisili Lorenzo, İtalyan teolog, vaazcı, diplomat, Fransiskenlerin bir kolu olan Kapusen tarikati üyesi.

<span class="mw-page-title-main">Jan Berchmans</span>

Jan Berchmans,, Flaman bir Cizvit Azizdi. 1888'de Papa XIII. Leo tarafından aziz ilan edildi. Yortusu 13 Ağustostur.

<span class="mw-page-title-main">Aloysius Gonzaga</span>

Aloysius Gonzaga, İsa Cemiyeti'nin üyesi ve bir İtalyan aristokrattı. 1604'te taziz ilan edilmesinden sonra Papa XIII. Benedictus tarafından 1726'da aziz ilan edildi. Yortusu 21 Haziran'dadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.