Robert de Craon
| Robert de Craon | |
|---|---|
 | |
| Robert de Craon arması | |
| 2. Tapınak Şövalyeleri büyük üstadı | |
| Görev süresi 1136-1147 | |
| Yerine geldiği | Hugues de Payens |
| Yerine gelen | Évrard des Barres |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Bilinmiyor |
| Ölüm | 13 Ocak 1147 |
| Vatandaşlığı | Fransız |
| Dini | Katolik Kilisesi |
Robert de Craon ya da Robert Burgundio (ö. 13 Ocak 1147) Haziran 1136'dan ölümüne kadar Tapınak Şövalyeleri büyük üstadı. Craon Ailesinin üyesidir, Craon lordu I. Renaud ile Ennoguen de Vitré'nin oğludur.[1]
Robert, 12. yüzyılın başlarında doğmuştur, I. Renaud'un üç oğlunun en küçüğüdür.[2] Akitanya'ya yerleşmiş ve Angoumois lordunun kızı ile nişanlanmıştır ancak Hugues de Payens tarafından Tapınak Şövalyeleri'nin kurulduğunu öğrendikten sonra nişanı atıp Filistin'e seyahat etmiştir. Kısa sürede askeri cesaretini ve dindarlığını gösterdi ve 1136'da Hughes'un ölümünden sonra yeni Büyük Üstat seçildi. Parlak bir organizatör ve yasa koyucu olduğunu kanıtladı ve Tapınak Şövalyeleri'ni Haçlı devletlerinde büyük bir güce dönüştürdü. 29 Mart 1139 günü, Papa II. İnnocentius, Omne Datum Optimum isimli bir papalık fermanı yayınladı, bu fermana göre onları vergiden muaf tuttu ve herhangi bir dini yetki alanından bağımsız hale getirdi. Tapınakçılara ayrıca beyaz bir tunik üzerinde kırmızı bir haç taşıma hakkı verildi, o zamandan günümüze haçlıların popüler simgesi haline gelmiştir.
Askerî lider olarak daha az şanslıydı. Halep Atabegi I. İmâdüddin Zengî'yi yendi ve kampını şövalyelerine yağmalattı; Zengî geri döndü ve düzensiz yağmacıları yok etti. Robert, İspanyol Tapınakçılara Lizbon'a karşı 70 gemi ile deniz seferi düzenlemeleri için yetki verdi ama o seferde başarısızlıkla sonlandı. 1140 yılında Tapınakçılar, sayıca üstün Türk ordusuna karşı Tecua Muharebesi'nde direndiler. 1143 yılında Barselona kontu ve tapınakçı IV. Ramon Berenguer arasında uzun süren müzakerelerden sonra Tapınakçıların İber Yarımadası üzerindeki misyonu belirlendi. Surlu Vilyam'a göre Robert, 1148'de İkinci Haçlı Seferi sırasında Akka Konsili'ne katıldı, ancak Reims'in ölüm ilanı'na göre, Ocak 1147'de öldü ve yerini aynı yılın Nisan ayında Évrard des Barres aldı. Bazı yazarlar ölüm tarihini 13 Ocak 1147 olarak vermektedir.[3]
Kaynakça
- ^ Demurger, Alain (2008). Les Templiers, une chevalerie chrétienne au Moyen Âge. Points Histoire (Fransızca). Paris, Seuil. s. 611. ISBN 9782757811221.
- ^ (de Sainte Marie), Anselme; Fourny, Honoré Caille Du; Courcy, Pol Louis Potier de (1733). Histoire Généalogique Et Chronologique De La Maison Royale De France, Des Pairs, Grands Officiers de la Couronne & de la Maison du Roy: & des anciens Barons du Royaume: Avec Les Qualitez, L'Origine, Le Progrès & les Armes de leurs Familles, Pol Louis Potier de Courcy (Fransızca). Compagnie des Libraires. s. 567.
- ^ Van Grasdorff, Gilles (2015). Secrets & mystères des templiers (Fransızca). Presses du Châtelet. s. 80. ISBN 9782845926172. citing: Dailliez, Laurent (2003). Les Templiers. Tempus (Fransızca). Paris: Perrin. ISBN 226202006X.
