İçeriğe atla

Robert Strutt

The Lord Rayleigh
Doğum28 Ağustos 1875(1875-08-28)
Essex, İngiltere
Ölüm13 Aralık 1947 (72 yaşında)
MilliyetBritanyalı
EğitimEton College
Tanınma nedeniRayleigh
Rayleigh saçılması
Evlilik
  • Lady Mary Hilda Clements
    (e. 1905; ö. 1919)
  • Kathleen Alice Coppin-Straker (e. 1920)
Çocuk(lar)6
Kariyeri
DalıDeneysel fizik
Kimyasal fizik
Çalıştığı kurumlarImperial College London
Strutt, oğlu Guy ile 1938'de

Robert John Strutt, 4. Baron Rayleigh FRS[1] (28 Ağustos 1875 - 13 Aralık 1947) İngiliz aristokrat ve fizikçidir. "Aktif nitrojeni" keşfetmiş ve gece gökyüzünün parıltısını ilk ayırt eden olmuştur.

Hayatın erken dönemi ve eğitim

Strutt John William Strutt ve eşi Evelyn Georgiana Mary'nin en büyük oğlu olarak Witham, Essex yakınlarındaki aile evi Terling Place'de doğmuştur. Bu nedenle Arthur Balfour ve Eleanor Mildred Sidgwick'in yeğenidir. Eton College ve Trinity College, Cambridge'da eğitim gördü ve burada başlangıçta matematik okudu, ancak iki dönemden sonra alanını Doğa Bilimleri olarak değişti.[2] Daha sonra biyografisini yazdığı J. J. Thomson yanında Cavendish Laboratuvarı'nda fizik alanında araştırma öğrencisi oldu.[3] Bu sıradaki çalışmaları, x-ışınları ve elektronlar üzerindeki erken çalışmaları da dahil olmak üzere, elektriğin gazlar yoluyla boşaltılması üzerineydi. Radyoaktivite üzerine ilk kitaplardan biri olan Becquerel ışınları ve radyumun özelliklerini yazdı (E. Arnold, 1904).[4] 1900 ile 1906 arası Trinity College Üyeliği yapmıştır.[2] Yüksek lisansını 1901'de almıştır.[5]

Kariyeri

Strutt, Mayıs 1905'te Kraliyet Cemiyeti Üyesi seçildi.[1]

1911 ile 1919 yılları arasında Bakerian Lecture vermiştir[1] 1937 ile 1938 yılları arasında İngiliz Bilim Derneği'nin başkanlığını yapmıştır.[6]

Strutt'un 1904-1910 dönemindeki en iyi bilinen çalışması, radyum ve helyum içeriklerinin ölçülmesiyle minerallerin ve kayaların yaşının tahmini üzerinedir.[1] 1908'de Londra'daki Imperial College'da Fizik Profesörü olarak atanmış[2] burada babasının şimdi Rayleigh saçılması olarak bilinen ışık saçılımı üzerine yaptığı çalışmaları takip etmiştir[7] bunun sonucunda Proceedings of the Royal Society'de bazı makaleler yayınlanmıştır. Babası üçüncü Baron Rayleigh'nin "Life of John William Strutt, Third Baron Rayleigh" başlıklı bir biyografisini yayınlamıştır. Robert John Strutt'un gençken çekilmiş fotoğrafları bu kitapta bulunabilir. Hem baba hem de oğlun ışık saçılımı üzerine çalışmaları Young tarafından 1982'de tartışıldı. Robert John Strutt'un yaşlı olduğu bir eskiz de Young'da (1982) bulunabilir.

1910'da Robert Strutt, nitrojen gazındaki bir elektriksel deşarjın, Tek atomlu gaz olduğu düşünülen bir allotrop olan "aktif nitrojen"[8] ürettiğini keşfetmiştir. Aparatı tarafından üretilen "dönen parlak sarı ışık bulutu", patlayıcı cıva nitrür üretmek için cıva ile reaksiyona girmiştir.

1916'da meslektaşı Alfred Fowler ile birlikte çalışan Strutt, batan güneşin ultraviyole spektrumunu inceleyerek atmosferde ozonun varlığını kanıtlayan ilk kişi olmuştur.[1] Strutt, ozonun esas olarak üst atmosferde, şimdi Ozonosfer olarak adlandırılan yerde bulunduğunu kanıtlamıştır.

1919'da babasının ölümünün ardından Strutt, Imperial College'daki kürsüsünden istifa etti, ancak evde, babasının eski bir ahır bloğunda kurduğu özel laboratuvarda deneyler yapmaya devam etmiştir.[9] Gaz deşarjı ve flüoresan üzerine daha önceki çalışmaları, gece gökyüzünün parlaklığı üzerinde daha fazla çalışmasına yol açmıştır. Gece gökyüzünden gelen iki tür ışık, aurora veya "kuzey ışıkları" ile gökyüzünün dünyanın herhangi bir yerinde tamamen karanlık olmasını engelleyen hava parlaması arasında ayrım yapan ilk kişi olmuştur. 1929'da, gece gökyüzünden gelen ışığın yoğunluğunu ölçen ilk kişi olmuştur. Bu çalışma, ölümünden sonra "Airglow Rayleigh" ismini almıştır. Yayınlanmamış verilerinin önemi o kadar büyüktü ki, ABD Hava Kuvvetleri Cambridge Araştırma Laboratuvarları onu 1963'te, neredeyse tesadüfen, babasının birçok deneysel defteriyle aynı anda elde etmiştir.[10] Şu anda Colorado Springs, Colorado'daki ABD Hava Kuvvetleri Akademisi'nin McDermott Kütüphanesinde bulunmaktadır.

Hava parlamasını ölçmek için kullanılan bir foton akısı birimi olan rayleigh, onun adını almıştır. Applied Optics'in 1964'te yayınlanan özel bir sayısı 3.[11] ve 4. Baronlar Rayleigh'e ayrılmıştır.[12]

Kişisel hayatı

Strutt, 1919'da babasının ölümü üzerine unvanını devraldı ve 4. Baron Rayleigh oldu. İki kez evlendi: ilk olarak 5 Temmuz 1905'te Leitrim'in 4. Kontu Robert Clements'in kızı Leydi Mary Hilda Clements (1919'da öldü) ve ikincisi, 1920'de Northumberland'dan John Coppin-Straker'ın kızı Kathleen Alice. İlk eşinden varisi John Arthur Strutt, 5. Baron Rayleigh ve Hon dahil beş çocuğu (biri çocuklukta ölenler dahil) vardı. Charles Strutt; ikinci eşinden altıncı çocuğu oldu.[13]

  • Violet Blanche Strutt (1906–1910)
  • John Arthur Strutt, 5. Baron Rayleigh (1908–1988); Ursula Brocklebank ile evlendi, sorun yok
  • Charles Richard Strutt (1910–1981); evli Hz. Jean Elizabeth Davidson (JCC Davidson, 1. Viscount Davidson ve Frances Davidson, Viscountess Davidson'un kızı, kendisi de Willoughby Dickinson, 1. Baron Dickinson'ın kızı). Tek oğulları John Gerald Strutt, 6. Baron'dur (şu anki sahibi).
  • Daphne Strutt (1911–2003); John Lyon-Dalberg-Acton ile evlendikten sonra önemli ölçüde Roma Katolik oldu;[14] 3. Baron Acton, 4. Baron Acton dahil 11 çocukları oldu.
  • Hedley Vicars Strutt (1915–2012); II. Dünya Savaşı'nda İskoç Muhafızları ile görev yaptı
  • Guy Robert Strutt (1921–2007)

Ayrıca bakınız

  • Labradorit

Kaynakça

  1. ^ a b c d e Egerton, A. C. (1949). "Lord Rayleigh. 1875–1947". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society. 6 (18). ss. 503-538. doi:10.1098/rsbm.1949.0011. JSTOR 768938. 
  2. ^ a b c A. C. Egerton, 'Strutt, Robert John, fourth Baron Rayleigh (1875–1947)', rev. Isobel Falconer "The Oxford Dictionary of National Biography". Oxford Ulusal Biyografi Sözlüğü (çevrimiçi bas.). Oxford University Press. 2004. doi:10.1093/ref:odnb/36360.  Birleşik Krallık Halk Kütüphanesi abonelik veya üyeliği gereklidir
  3. ^ Lord Rayleign (1942) The Life of Sir J. J. Thomson Cambridge University Press
  4. ^ Rayleigh, Robert John Strutt (1904), The Becquerel rays and the properties of radium, University of California Libraries 
  5. ^ "Strutt, The Hon. Robert John (STRT894RJ)". A Cambridge Alumni Database. Cambridge Üniversitesi. 
  6. ^ Lord Rayleigh's Presidential Address at the British Association Meeting held at Cambridge in 1938. Part I, Vision in nature and vision aided by science; Part II, Science and warfare, 1938 
  7. ^ Twersky, V. (1964). "Rayleigh Scattering". Applied Optics. 3 (10). s. 1150. Bibcode:1964ApOpt...3.1150T. doi:10.1364/AO.3.001150. 
  8. ^ Strutt, R. J. (1911). "Bakerian Lecture. A Chemically Active Modification of Nitrogen, Produced by the Electric Discharge". Proceedings of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences. 85 (577). ss. 219-229. Bibcode:1911RSPSA..85..219S. doi:10.1098/rspa.1911.0033. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023. 
  9. ^ Robert John Strutt (1924)The Life of John William Strutt, 3rd Baron Rayleigh Edward Arnold
  10. ^ Howard, J. N. (1964). "The Rayleigh Notebooks". Applied Optics. 3 (10). s. 1129. Bibcode:1964ApOpt...3.1129H. doi:10.1364/AO.3.001129. 
  11. ^ Howard, J. N. (1964). "John William Strutt, third Baron Rayleigh". Applied Optics. 3 (10). s. 1091. Bibcode:1964ApOpt...3.1091H. doi:10.1364/AO.3.001091. 
  12. ^ Strutt, C. R. (1964). "The Optics Papers of Robert John Strutt, fourth Baron Rayleigh". Applied Optics. 3 (10). s. 1116. Bibcode:1964ApOpt...3.1116S. doi:10.1364/AO.3.001116. 
  13. ^ "John Arthur Strutt, 5th Baron Rayleigh of Terling Place". thepeerage. 5 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2010. 
  14. ^ "Obituaries: Daphne Lady Acton". The Daily Telegraph. 22 Mart 2003. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023. 

Konuyla ilgili yayınlar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Thomas Young</span> İngiliz bilgin, fizikçi, fizyolog, filolog (1773 - 1829)

Thomas Young, İngiliz bilgin, fizikçi, fizyolog, filolog. Görme alanları, ışık, katı mekaniği, enerji, fizyoloji, dil, müzikal armoni ve Mısırbilim alanlarında önemli bilimsel katkılarda bulundu, "Özgün ve anlaşılır yenilikler" yaptı. Mısır hiyerogliflerinin, özellikle de Rosetta Taşı'nın deşifresindeki çalışmaları Jean-François Champollion'un çalışmalarının önünü açtı. William Herschel, Hermann von Helmholtz, James Clerk Maxwell ve Albert Einstein tarafından çalışmaları dile getirilen bir bilim adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Genel görelilik</span> kütle-zaman ilişkisini tanımlayan teori

Genel görelilik teorisi, 1915'te Albert Einstein tarafından yayımlanan, kütleçekimin geometrik teorisidir ve modern fizikte kütle çekiminin güncel açıklamasıdır. Genel görelilik, özel göreliliği ve Newton'un evrensel çekim yasasını genelleştirerek, yerçekimin uzay ve zamanın veya dört boyutlu uzayzamanın geometrik bir özelliği olarak birleşik bir tanımını sağlar. Özellikle uzayzaman eğriliğine maruz kalmış maddenin ve radyasyonun, enerjisi ve momentumuyla doğrudan ilişkilidir. Bu ilişki, kısmi bir diferansiyel denklemler sistemi olan Einstein alan denklemleriyle belirlenir.

<span class="mw-page-title-main">William Thomson</span> Britanyalı fizikçi ve mühendis (1824-1907)

William Thomson, İskoçyalı fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Rayleigh saçılması</span>

Rayleigh saçılımı, ışığın veya diğer elektromanyetik radyasyonun, ışığın dalga boyundan daha küçük tanecikler tarafından saçılımını ifade eder. Bu isim, İngiliz fizikçi Lord Rayleigh'ın adına ithafen verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">John William Strutt</span> İngiliz fizikçi

John William Strutt, 3. Baron Rayleigh ya da Lord Rayleigh, bilime kapsamlı katkılarda bulunmuş İngiliz matematikçi ve fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Perdeleme teorileri</span>

Pelerinleme teorileri bilim ve araştırma üzerine dayalı bir elektromanyetik görünmezlik pelerini yaratma fikrine dayanır. Şu andaki çeşitleri arasında metamalzeme pelerinleme, olay pelerinleme, dipolar saçılma iptali, ışık tünelleme iletimi, sensörler ve aktif kaynaklar ve akustik metamalzemeler yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Spektrometre</span> ışığın özelliklerini ölçmek için kullanılan bir alet

Spektrometre ya da tayfölçer, elektromanyetik spektrumun belirli bir bölümü üzerinde ışığın özelliklerini ölçerek spektroskopik analiz yöntemiyle materyalleri belirlemek için kullanılan bir araçtır. Ölçülen değişken çoğunlukla ışığın yoğunluğudur ancak ışığın polarizasyon durumuna da bakılabilir. Bağımsız değişken ise genellikle ışık dalga boyu veya foton enerjisi ile doğrudan orantılı bir birimdir; dalga sayısı ya da elektron volt gibi. Spektrometre spektral çizgiler üretmek ve dalga boyları ve yoğunlukları ölçmek için spektroskopi amacıyla kullanılır. Spektrometre gamma ışınları ve X-ışınlarından uzak infrared ışınlarına kadar çok geniş bir dalga boyu aralığı üzerinde çalışılan araçlar için kullanılan bir terimdir. Alet nispi birimler yerine mutlak birimlerin spektrumunu ölçmek için tasarlanmış ise o zaman spektrofotometre olarak adlandırılır. Spektrofotometrelerin çoğunluğu görülebilir spektrum ve yakın spektral bölgelerinde kullanılmaktadır.

Süperlenskırınım sınırının ötesine giden metamateryallerin kullanıldığı bir mercektir. Kırınım sınırı geleneksel lenslerin ve mikroskopların çözünürlük duyarlılığının limitidir. Farklı yollar ile kırınım sınırının ötesine geçebilen birçok lens çeşidi vardır ancak onları engelleyen ve işlevlerini etkileyen birçok etmen vardır.

<span class="mw-page-title-main">Fiziksel optik</span>

Fizikte fiziksel optik veya dalga optiği, geometrik optiklerin ışın yaklaşımının geçerli olmadığı girişim, kırınım, polarizasyon ve diğer olayları inceleyen bir optik dalı. Bu kullanım, tutarlılık teorisinin alt dalında incelenen optik iletişimde kuantum gürültüsü gibi etkilere yer vermeme eğilimindedir.

<span class="mw-page-title-main">Yüzey plazmonu</span>

Yüzey plazmonları, yalıtkanlık sabitinin işaret değiştirdiği iki yüzey arasında uyarılabilen delokalize elektron salınımlarıdır; bunlara örnek olarak görünür ışıkta dielektrik ve metaller arası yüzeyler verilebilir. Plazmonlar plazma salınımlarının kuantasıdır; bu elektromanyetik dalgaların kuantizasyonunun fotonlar olmasıyla benzer durumdur. Yüzey plazmonları toplu plazmon salınımlarından daha az güce sahiptir; yüzey plazmonlarının aksine bu tip salınımlar Fermi gazlarında boylamasına gerçekleşir.

<span class="mw-page-title-main">Gregory Winter</span> Nobel ödüllü İngiliz biyokimyacı

Sir Gregory Paul Winter Nobel Ödülü sahibi, İngiliz biyokimyagerdir. En bilinen çalışması monoklonal antikorların tedavide kullanımı üzerinedir.

Süper çözünürlüklü mikroskopi, optik mikroskopide görüntülerin kırınım sınırı tarafından empoze edilenlerden daha yüksek çözünürlüklere sahip olmasına izin veren bir dizi tekniktir. Süper çözünürlüklü görüntüleme teknikleri, yakın alan veya uzak alana dayanır. İkincisine dayanan teknikler kırınım sınırının ötesinde çözünürlüğü yalnızca ufak bir miktar geliştirebilirler.

<span class="mw-page-title-main">Fotonik kristal</span>

Fotonik kristaller, ışığın hareketini kontrol eden periyodik yapılardır. Işığın bu yapılarla etkileşimi, Katı hâl fiziğinde kristal yapıların elektronlarla etkileşimine benzetilebilir; yapının periyodikliği, ışığın ilerleyemeceği bir fotonik bant aralığı oluşturur; bu bant aralığında bulunan dalga boylarındaki fotonlar fotonik kristalde ilerleyemez. Fotonik kristaller, doğada bazı canlılarda bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">John Pendry</span>

Sir John Pendry, İngiliz fizikçi. Imperial College London'da teorik katı hâl fiziği anabilim dalında profesörlük yapan Pendry, metamalzemeler ve perdeleme teorileri üzerine yaptığı çalışmalar ile tanınmaktadır. 2004 yılında Sir unvanını alan fizikçi, 2014 yılında nano-optik alanına olan katkılarından dolayı Norveç Bilimler Akademisi tarafından Kavli Nanobilim Ödülü'ne layık görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Nanofotonik</span>

Nanofotonik ya da nano-optik, ışığın nanometre boylarındaki özelliklerini ve bu boyutlardaki maddelerle etkileşimini inceleyen fotonik ile nanoteknolojinin bir alt dalıdır. Optik, malzeme bilimi ile elektrik mühendisliği ile yakın bir ilişki içinde olan nanofotoniğin uygulamaları arasında dalga boyundan küçük nano-anten sensörleri, nanometre boyutlu dalga kılavuzları, yeni nesil fotolitografi teknikleri, yüksek çözünürlüklü mikroskoplar ve metamalzemeler bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Faraday Lectureship Ödülü</span>

Daha önce sadece Faraday Lectureship olarak bilinen Faraday Lectureship (Konferans) Ödülü, her iki yılda bir Royal Society of Chemistry tarafından "fiziksel veya teorik kimyaya olağanüstü katkılar" nedeniyle verilir. Adını Michael Faraday'den alan ilk Faraday Konferans ödülü, 1869'da, Faraday'ın ölümünden iki yıl sonra ilk kez Jean-Baptiste Dumas'a verilmiştir. 2020 itibarıyla ödül 3000 £ değerindedir ve ödülü alan kişi ayrıca bir madalya ve sertifika da almaktadır. Adından da anlaşılacağı gibi, alıcı aynı zamanda çalışmalarını anlatan halka açık bir konferans verir.

<span class="mw-page-title-main">Chappuis emilimi</span>

Chappuis emilimi elektromanyetik spektrumun görünür kısmında güneş ışığının küçük bir kısmını emen ozon tabakasında özellikle belirgin olan ozon tarafından elektromanyetik radyasyonun emilmesini ifade eder. Chappuis absorpsiyon bantları, 400 ile 650 nm arasındaki dalga boylarındadır. Bu aralık içinde, 575 ve 603 nm'de benzer yüksekliğe sahip iki absorpsiyon maksimumu vardır.

<span class="mw-page-title-main">Lazer kılavuz yıldızı</span>

Lazer kılavuz yıldızı, ışığın atmosferik bozulmasını düzeltmek için büyük teleskoplarda kullanılan ve astronomik adaptif optik sistemlerinde kullanılmak üzere oluşturulan yapay bir yıldız görüntüsüdür. Adaptif optik (AO) sistemleri, kılavuz yıldız adı verilen bir dalgalanma cephesi (wavefront) referans ışık kaynağını gerektirir. Doğal yıldızlar bu amaç için nokta kaynak olarak kullanılabilir, ancak yeterince parlak yıldızlar gökyüzünün her yerinde mevcut değildir, bu da doğal kılavuz yıldız uyarlamalı optiklerin kullanışlılığını büyük ölçüde sınırlar. Bunun yerine, atmosfere bir lazer tutularak yapay bir kılavuz yıldız oluşturulabilir. Işından gelen ışık, üst atmosferdeki bileşenler tarafından teleskopa geri yansıtılır. Bu yıldız, teleskobun işaret etmek istediği herhangi bir yere konumlandırılabilir ve gökyüzünün çok daha büyük bir kısmını uyarlanabilir optiklere açar.

Gordon Miller Bourne Dobson, ozon üzerinde önemli çalışmalar yapan İngiliz fizikçi ve meteorologdur.

<span class="mw-page-title-main">Miles Padgett</span>

Miles John Padgett, Glasgow Üniversitesi Fizik ve Astronomi Okulu'nda Royal Society Optik Araştırma Profesörüdür. 2011 yılında Kelvin Doğa Felsefesi Kürsüsü'ne getirilmiştir ve 2014'ten 2020'ye kadar Glasgow'da araştırma Müdür Yardımcısı olarak görev yapmıştır.