İçeriğe atla

Robert Lefkowitz

Robert Joseph Lefkowitz
Robert Lefkowitz
DoğumRobert Joseph Lefkowitz
15 Nisan 1943 (81 yaşında)
New York, ABD
MilliyetAmerikan
VatandaşlıkABD
EğitimColumbia Üniversitesi[1]
Ödüller Nobel Kimya Ödülü (2012)
Kariyeri
DalıBiyoloji
Biyokimya
Çalıştığı kurumlarDuke Üniversitesi[2]
Howard Hughes Medical Institute[3]

Robert Joseph Lefkowitz, (d. 15 Nisan 1943), Amerikalı tıp doktoru ve moleküler biyolog. Hücrelere sinyal yollayan ve alan reseptör moleküllerin varlığını kanıtlamıştır. Araştırmaları özellikle G-proteini reseptörleri üzerinedir. Kimya alanındaki başarılarından dolayı 2012 yılında Nobel Kimya ödülünü bir diğer meslektaşı Brian K. Kobilka'ile paylaşmaya layık görülmüştür.

Hayatı

Robert Lefkowitz 1943 yılında New York Bronx'ta dünyaya gelmiştir. 1959 yılında Bronx lisesinden mezun olduktan sonra, Columbia Üniversitesi'ne burslu olarak kayıt olmuştur. 1962 yılında kimya lisans diplomasıyla mezun olmuş, hemen ardından yine aynı üniversitede Tıp okumaya başlamıştır. 1966 yılında Tıp diplomasını elde etmiştir. 1966-1968 yılları arasında Ulusal Artirit ve Metabolik Hastalıklar Enstitü (National Institute of Arthritis and Metabolic Diseases)'nde çalışmıştır. 1970 yılında hücre yüzeyi receptörlerinin varlığıyla ilgili kanıtını yayınlamıştır. Aynı yıl Boston'da bulunan Massachusetts Genel Hastanesinde kalp damar hastalıkları üzerine staj yapmaya başlamıştır. 1973 yılında Kuzey Karolina'da bulunan Duke Üniversitesi Tıp Merkezine araştırmacı olarak katılmıştır. Bu süreçte daha önce Alfred G. Gilman ve Martin Rodbell tarafından keşif edilen ve Gilman ve Rodbell'e daha sonra Nobel Ödülü kazandıracak olan G-proteini üzerine araştırma yapmaya başlamıştır. 1982 yılında Duke Üniversitesinde Tıp profesörü unvanını elde etmiştir aynı zamanda Biyokimya profesörlük unvanı bulunmaktadır. 1976 yılından itibaren de Howard Hughes Medical Institute'ta danışmanlık yapmaktadır. 1984 yılında daha sonra Nobel ödülünü paylaşacağı Koblinka Lefkowitz'in Duke Üniversitesindeki araştırma grubuna katılmıştır.[4] Nobel ödülü dışında ayrıca;

  • 2009 BBVA Frontiers of Knowledge Ödülü, Biyo-tıp kategorisinde.
  • 2009 Araştırma başarı ödülü, American Heart Association[5]
  • 2007 Ulusal Bilim Madalyası[6]
  • 2007 Shaw Ödülü, Yaşam bilimleri ve Tıp alanında[7]
  • 2007 Albany Medical Center Ödülü, Tıp ve Biyomedikal araştırma alanında[8]
  • 2003 Fondation Lefoulon – Delalande Grand Prix, bilim alanında[9]
  • 2001 Jessie Stevenson Kovalenko ABD madalyası - Ulusal Bilim Akademisi[10]
  • 1992 Bristol-Myers Squibb Ödülü, kalpdamar araştırmaları alanında
  • 1988 Gairdner Foundation Uluslararası Ödülü

gibi ödülleri kazanmıştır.[11]

Bilimsel katkıları

Bovine S-arrestin yapısı

Arrestin

Arrestinler sinyal iletiminde rol alan bir protein ailesidir.[12][13] İlk olarak G-proteini reseptörü kontrolünün iki aşamalı mekanizmasında keşfedilmişlerdir.[14] G-proteinlerinin ve β-arrestinlerin reseptör kapasiteleri 1990'lı yılların sonu 2000'li yılların başlarında Duke üniversiteside bulunan Lefkowitz laboratuvarlarında keşif edilmiştir.[15] β-arrestinler hücreler arası sinyal moleküllerini aktive etme özelliğine sahip proteinlerdir.[16] 1980'lerin ortalarında ve sonrasında Lefkowitz ve araştırma ekibi bu alanda kayda değer katkılar sağlamıştır.[17]

Fosdüsin- Transdüsin beta-gama kompleksi


G proteini

G proteinleri hücre içinde bulunan ve uyarı iletiminde rol alan moleküllerdir. Bu molleküllerin reseptörlerinin işlevlerini uygun şekilde yerine getirememeleri durumu diyabet, körlük ve alerji gibi daha birçok hastalıkla ilintilidir.[18] G proteinleri ilk defa Alfred G. Gilman ve Martin Rodbell'in araştırmaları sonucu keşfedilmiştir. Birbirinden bağımsız olarak yürütülmüş bu iki bilimsel araştırma 1994 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'ne layık görülmüştür.[19] Lefkowitz de G proteinleri üzerinde araştırmalar yapmış[20] ve 2012 yılında Nobel Kimya Ödülüne layık görülmüştür.[21]

Akademik makaleleri

Lefkowitz oldukça aktif bir bilim insanıdır yalnızca PubMed'de kayıtlı 752 akademik makalesi bulunmaktadır. Ayrıca en fazla alıntı yapılan akademisyenler arasındadır.[22] Bu makalelerden ücretsiz erişim hakkı bulunanların bazıları;[23]

  • Chovnick, A; Lefkowitz, RJ; Fox, AS (1956 Jul). "A Phenogenetic Study of the Lozenge Pseudoalleles in Drosophila Melanogaster. II. Effects on the Development of Tarsal Claws in Heterozygotes.". Genetics 41 (4): 589-604. PMID 17247650
  • Lefkowitz, RJ; Roth, J; Pricer, W; Pastan, I (1970 Mar). "ACTH receptors in the adrenal: specific binding of ACTH-125I and its relation to adenyl cyclase.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 65 (3): 745-52. PMID 4315615
  • Lefkowitz, RJ; Haber, E (1971 Aug). "A fraction of the ventricular myocardium that has the specificity of the cardiac beta-adrenergic receptor.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 68 (8): 1773-7. PMID 4399664
  • Lefkowitz, RJ; Sharp, GW; Haber, E (1973 Jan 10). "Specific binding of -adrenergic catecholamines to a subcellular fraction from cardiac muscle.". The Journal of biological chemistry 248 (1): 342-9. PMID 4144255
  • Lefkowitz, RJ (1974 Oct 10). "Stimulation of catecholamine-sensitive adenylate cyclase by 5'-guanylyl-imidodiphosphate.". The Journal of biological chemistry 249 (19): 6119-24. PMID 4425095
  • Lefkowitz, RJ (1975 Feb 10). "Guanosine triphosphate binding sites in solubilized myocardium. Relation to adenylate cyclase activity.". The Journal of biological chemistry 250 (3): 100-611. PMID 1120774.
  • Lefkowitz, RJ (1975 Mar 1). "Heterogeneity of adenylate cyclase-coupled beta-adrenergic receptors.". Biochemical pharmacology 24 (5): 583-90. PMID 235928.
  • Alexander, RW; Williams, LT; Lefkowitz, RJ (1975 Apr). "Identification of cardiac beta-adrenergic receptors by (minus) [3H]alprenolol binding.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 72 (4): 1564-8. PMID 1055427
  • Mukherjee, C; Caron, MG; Lefkowitz, RJ (1975 May). "Catecholamine-induced subsensitivity of adenylate cyclase associated with loss of beta-adrenergic receptor binding sites.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 72 (5): 1945-9. PMID 1057183
  • Touhara, K; Hawes, BE; van Biesen, T; Lefkowitz, RJ (1995 Sep 26). "G protein beta gamma subunits stimulate phosphorylation of Shc adapter protein.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 92 (20): 9284-7. PMID 7568118
  • Bond, RA; Lefkowitz, RJ (1996 Jul 15). "The third beta is not the charm.". The Journal of clinical investigation 98 (2): 241. PMID 8755628
  • Daaka, Y; Pitcher, JA; Richardson, M; Stoffel, RH; Robishaw, JD; Lefkowitz, RJ (1997 Mar 18). "Receptor and G betagamma isoform-specific interactions with G protein-coupled receptor kinases.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 94 (6): 2180-5. PMID 9122168
  • Ford, CE; Skiba, NP; Bae, H; Daaka, Y; Reuveny, E; Shekter, LR; Rosal, R; Weng, G; Yang, CS; Iyengar, R; Miller, RJ; Jan, LY; Lefkowitz, RJ; Hamm, HE (1998 May 22). "Molecular basis for interactions of G protein betagamma subunits with effectors.". Science (New York, N.Y.) 280 (5367): 1271-4. PMID 9596582
  • Lefkowitz, RJ; Rockman, HA; Koch, WJ (2000 Apr 11). "Catecholamines, cardiac beta-adrenergic receptors, and heart failure.". Circulation 101 (14): 1634-7. PMID 10758041
  • Pierce, KL; Luttrell, LM; Lefkowitz, RJ (2001 Mar 26). "New mechanisms in heptahelical receptor signaling to mitogen activated protein kinase cascades.". Oncogene 20 (13): 1532-9. PMID 11313899
  • Paing, MM; Stutts, AB; Kohout, TA; Lefkowitz, RJ; Trejo, J (2002 Jan 11). "beta -Arrestins regulate protease-activated receptor-1 desensitization but not internalization or Down-regulation.". The Journal of biological chemistry 277 (2): 1292-300. PMID 11694535
  • Baillie, GS; Sood, A; McPhee, I; Gall, I; Perry, SJ; Lefkowitz, RJ; Houslay, MD (2003 Feb 4). "beta-Arrestin-mediated PDE4 cAMP phosphodiesterase recruitment regulates beta-adrenoceptor switching from Gs to Gi.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 100 (3): 940-5. PMID 12552097
  • Povsic, TJ; Kohout, TA; Lefkowitz, RJ (2003 Dec 19). "Beta-arrestin1 mediates insulin-like growth factor 1 (IGF-1) activation of phosphatidylinositol 3-kinase (PI3K) and anti-apoptosis.". The Journal of biological chemistry 278 (51): 51334-9. PMID 14534298
  • Chen, W; Ren, XR; Nelson, CD; Barak, LS; Chen, JK; Beachy, PA; de Sauvage, F; Lefkowitz, RJ (2004 Dec 24). "Activity-dependent internalization of smoothened mediated by beta-arrestin 2 and GRK2.". Science (New York, N.Y.) 306 (5705): 2257-60. PMID 15618519
  • Reiter, E; Lefkowitz, RJ (2006 May-Jun). "GRKs and beta-arrestins: roles in receptor silencing, trafficking and signaling.". Trends in endocrinology and metabolism: TEM 17 (4): 159-65. PMID 16595179
  • Lefkowitz, RJ; Sun, JP; Shukla, AK (2008 Feb). "A crystal clear view of the beta2-adrenergic receptor.". Nature biotechnology 26 (2): 189-91. PMID 18259173.
  • Xie, L; Xiao, K; Whalen, EJ; Forrester, MT; Freeman, RS; Fong, G; Gygi, SP; Lefkowitz, RJ; Stamler, JS (2009 Jul 7). "Oxygen-regulated beta(2)-adrenergic receptor hydroxylation by EGLN3 and ubiquitylation by pVHL.". Science signaling 2 (78): ra33. PMID 19584355
  • Shukla, AK; Xiao, K; Lefkowitz, RJ (2011 Sep). "Emerging paradigms of β-arrestin-dependent seven transmembrane receptor signaling.". Trends in biochemical sciences 36 (9): 457-69. PMID 21764321

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça

Dip Notlar

  1. ^ "2012 nobels". news.columbia.edu. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  2. ^ "Robert Lefkowitz". today.duke.edu. 22 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  3. ^ "Lefkowitz nobel". hhmi.org. 4 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  4. ^ "Robert-J-Lefkowitz". britannica.com. 26 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  5. ^ "North Carolina Scientist..." heart.org. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. []
  6. ^ "news". dukehealth.org. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  7. ^ "shawprize 2007". shawprize.org. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  8. ^ "albanyprize". amc.edu/. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  9. ^ "lefoulon-delalande.institut". lefoulon-delalande.institut-de-france.fr. 24 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  10. ^ "kovalenko-medal". nasonline.org. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  11. ^ "Lefkowitz Labs". lefkolab.org. 10 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  12. ^ Moore, CA (2007). "Regulation of receptor trafficking by GRKs and arrestins". Annual review of physiology. Cilt 69. ss. 451-82. PMID 17037978. 
  13. ^ Lefkowitz, RJ (22 Nisan 2005). "Transduction of receptor signals by beta-arrestins". Science (New York, N.Y.). 308 (5721). ss. 512-7. PMID 15845844. 
  14. ^ Wilden, U (Mart 1986). "Phosphodiesterase activation by photoexcited rhodopsin is quenched when rhodopsin is phosphorylated and binds the intrinsic 48-kDa protein of rod outer segments". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 83 (5). ss. 1174-8. PMID 3006038. 
  15. ^ Shenoy, SK (1 Kasım 2005). "Seven-transmembrane receptor signaling through beta-arrestin". Science's STKE : signal transduction knowledge environment. 2005 (308). ss. cm10. PMID 16267056. 
  16. ^ DeWire, Scott M. (1 Mart 2007). "β-Arrestins and Cell Signaling". Annual Review of Physiology. 69 (1). ss. 483-510. doi:10.1146/annurev.physiol.69.022405.154749. 
  17. ^ "technology-history". trevenainc.com/. 10 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  18. ^ Wu, Ge (2008). Assay development : fundamentals and practices. Oxford: Wiley-Blackwell. ss. 265-270. ISBN 0-470-19115-5. 
  19. ^ "1994 Tıp Nobel Ödülü". 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2012. 
  20. ^ Touhara, K (26 Ekim 1995). "G protein beta gamma subunits stimulate phosphorylation of Shc adapter protein". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 92 (20). ss. 9284-7. PMID 7568118. 
  21. ^ "Nobel Kimya Ödülü 2012". nobelprize.org. 18 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  22. ^ "highlycited". highlycited.com. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  23. ^ "PubMed". ncbi.nlm.nih. 18 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Svante Pääbo</span> İsveçli genetikçi ve bilim insanı

Svante Pääbo, İsveçli biyolog, genetikçi ve bilim insanı. Evrimsel antropoloji alanında uzmanlaşan Pääbo, paleogenetiğin kurucularından birisidir ve Neandertal genomu üzerinde yoğun bir şekilde çalışmıştır. 2022'de "soyu tükenmiş homininlerin genomları ve insan evrimi ile ilgili keşifleri" nedeniyle Nobel Tıp Ödülü'ne layık görüldü.

Pribnow kutusu veya Pribnow-Schaller kutusu, DNA'da 6 nükleotitten oluşan TATAAT dizilişinin aldığı addır. Bu kutu, TATA kutusunun bir benzeridir. Yapının adı David Pribnow ve Heinz Schaller adlı bilim insanlarının anısına verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Marshall Warren Nirenberg</span> Amerikalı biyokimyacı ve genetikçi (1927-2010)

Marshall Warren Nirenberg,, Yahudi kökenli Amerikalı biyokimyacı ve genetik bilimci.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Hershey</span> Amerikalı kimyager (1908 – 1997)

Alfred Day Hershey, Amerikalı biyolog.

<span class="mw-page-title-main">Ames testi</span>

Ames testi, mutasyona uğrayan bir hücreye diğer bir mutasyon ya da geri mutasyon uygulaması yapılarak hücrenin orijinal haline benzer bir duruma getirilmesi temeline dayanır.

<span class="mw-page-title-main">George Wald</span> araştırmacı

George Wald, Yahudi kökenli Amerikalı bilim insanı. Retina pigmentleri üzerine yaptığı çalışmalarıyla bilinir. 1967 yılında Haldan Keffer Hartline ve Ragnar Granit ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Werner Arber</span>

Werner Arber İsviçreli mikrobiyolog ve genetikçi. Amerikalı araştırmacılar Hamilton Smith ve Daniel Nathans ile birlikte, Werner Arber 1978 yılı Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü restriksiyon endonükleaz enzimlerini keşfi nedeniyle kazanmıştır. Bu araştırmacıların çalışmaları rekombinant DNA teknolojisinin gelişimine öncülük etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Alfred G. Gilman</span> Nobel Fizyoloji ödülü sahibi Amerikan farmakolojist

Alfred Goodman Gilman, ABD vatandaşı farmakolojist. 1994 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü bir diğer Amerikalı biokimyager Martin Rodbell'le paylaşmıştır. Gilman ve Rodbell bu ödülü birbirinden bağımsız olarak yaptıkları araştırmalar sonucu keşfettikleri G proteini nedeniyle kazanmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Martin Rodbell</span> Amerikalı biyokimyager (1925 – 1998)

Martin Rodbell, Amerikalı biyokimyacı. Amerikan ulusal sağlık enstitüsünün çevre sağlığı bölümüne 1985 yılından 1989 yılında kadar başkanlık yapmış, 1989 yılından emekli olduğu 1994 yılına kadar da sinyal transdüksiyonu bölümünün başkanlığını yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Brian Kobilka</span>

Brian Kent Kobilka Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi Moleküler ve Hücresel Fizyoloji bölümlerinde profesör. 2012 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Ayrıca ConfometRx, G protein bağlı reseptörler odaklanan bir biyoteknoloji şirketinin kurucularından. Ulusal Bilimler Akademisi üyeliğine 2011 yılında seçildi. 2012 Nobel Kimya Ödülünü meslektaşı olan bir diğer bilim insanı Robert Lefkowitz ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Roderick MacKinnon</span>

Roderick MacKinnon, 2003 Nobel Kimya ödülünü bir diğer Amerikan bilim insanı Peter Agre ile kazanmaya hak kazanmış Amerikan hekim. Hücre zarlarında bulunan iyon kanalları üzerine yaptığı araştırmalarla tanınmaktadır.

Edwin Gerhard Krebs, Amerikalı biyokimyacı. 1992 yılında Edmond H. Fischer ile birlikte, proteinleri ve çeşitli hücresel süreçleri aktive etmek için tersinir fosforilasyon mekanizmasını keşiflerinden dolayı Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü almaya hak kazanmıştır. Edwin Krebs, aynı zamanda Krebs döngüsü olarak da bilinen sitrik asit döngüsünü keşfeden Nobel ödüllü biyokimyacı Hans Adolf Krebs (1900-1981) ile karıştırılmamalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Barbara McClintock</span> Amerikalı bilim insanı ve sitogenetikçi (1902-1992)

Barbara McClintock, 1983 yılı Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü sahibi Amerikalı bilim insanı. Dünyanın en önemli sitogenetikçilerinden kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">James W. Black</span>

Sir James Whyte Black, İskoçyalı doktor ve farmakolog. Kariyerini birçok üniversitede araştırmacı ve öğretim üyesi olarak geçirmiştir. Black, Glasgow Üniversitesi'nde fizyoloji departmanı kurdu ve burada adrenalinin insan kalbi üzerine etkileriyle ilgilenmeye başladı. 1958 yılında ICI Eczacılık'a çalışmak için gitti ve orada iken kalp hastalıklarının tedavisinde kullanılan bir beta blokör olan propranololü geliştirdi. Black ayrıca mide ülseri tedavisinde kullanılan simetidini de geliştirmiştir. Propranolol ve simetidin buluşları için 1988 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Bruce Merrifield</span> Amerikalı biyokimyager (1921 – 2006)

Robert Bruce Merrifield Amerikan biyokimyager ve akademisyen. Önceden belirlenmiş bir sıralamaya göre amino asit zincirleri ya da polipeptit sentezlenmesine yönelik geliştirdiği metot sayesinde 1984 yılında Nobel Kimya ödülünün sahibi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">James Rothman</span>

James Edward Rothman, Amerika asıllı biyologdur. 2013 yılında Nobel ödülü kazanmıştır. Eğitimini 1971'de Yale Üniversitesi'nde tamamladı.

<span class="mw-page-title-main">Arieh Warshel</span>

Arieh Warshel,, Bir İsrail-Amerikalı asıllı biyokimyacı ve biyofizikçidir. Kendisi Biyolojik moleküller ile ilgilenmeye başlamıştır. Güney Kaliforniya Üniversitesi'nde okumuş ve 2013 yılında Nobel ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Richard Henderson</span> İngiliz biyokimyacı, moleküler biyolog

Richard Henderson, İskoç moleküler biyolog ve biyofizikçi, ayrıca biyomolekül, elektron mikroskobunda öncü bilim insanı. Henderson, 2017 yılında Jacques Dubochet ve Joachim Frank ile birlikte Nobel Kimya Ödülü almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Arrestin beta 1</span>

Arrestin beta 1 , insanlarda ARRB1 geni tarafından kodlanan bir proteindir.

<span class="mw-page-title-main">Gregg L. Semenza</span>

Gregg Leonard Semenza, Johns Hopkins Tıp Fakültesi'nde bir Çocuk Doktoru ve Genetik Tıp Profesörüdür. Hücre Mühendisliği Enstitüsü'nde vasküler program direktörü olarak görev yapmaktadır. Albert Lasker Temel Tıbbi Araştırma Ödülü'nü 2016'da aldı. Kanser hücrelerinin oksijen açısından fakir ortamlara uyum sağlamasına izin veren HIF-1'i keşfiyle tanınıyor. William Kaelin Jr. ve Peter J. Ratcliffe ile "hücrelerin oksijen varlığını nasıl algıladığı ve buna uyum sağladığına dair keşifler" için 2019 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü paylaştı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.