İçeriğe atla

Robert Gascoyne-Cecil, 3. Salisbury Markisi

Salisbury Markizi
Birleşik Krallık Başbakanı
Görev süresi
25 Haziran 1895 - 11 Temmuz 1902
Hükümdar
Yerine geldiğiArchibald Primrose
Yerine gelenArthur Balfour
Görev süresi
25 Temmuz 1886 - 11 Ağustos 1892
Hükümdar Kraliçe Victoria
Yerine geldiğiWilliam Ewart Gladstone
Yerine gelenWilliam Ewart Gladstone
Görev süresi
23 Haziran 1885 - 28 Ocak 1886
Yerine geldiğiWilliam Ewart Gladstone
Yerine gelenWilliam Ewart Gladstone
Kişisel bilgiler
Doğum 3 Şubat 1830(1830-02-03)
Hatfield, Hertfordshire, İngiltere
Ölüm 22 Ağustos 1903 (73 yaşında)
Hatfield, Hertfordshire, İngiltere
Partisi Muhafazakâr
İmzası

Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil, 3. Salisbury Markizi (3 Şubat 1830 - 22 Ağustos 1903), Britanyalı devlet adamıdır.

Toplam on üç yıl boyunca üç kez başbakan olarak görev yaptı. Kendisi dışişleri bakanı olarak hareket etti. "Muhteşem yalnızlık" politikasını sürdürerek, işbirliklerinden veya ittifaklardan kaçındı. Dışişleri bakanı olarak Berlin Kongresi'nde başrol oynadı.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Konuyla ilgili yayınlar

  • Adonis, A. Making Aristocracy Work: The Peerage and the Political System in Britain, 1884–1914 (1993).
  • Benians, E.A. et al. eds. The Cambridge History of the British Empire Vol. iii: The Empire - Commonwealth 1870–1919' (1959) p. 915 and passim; coverage of Salisbury's foreign and imperial policies; online
  • Bentley, Michael. Lord Salisbury's World: Conservative Environments in Late-Victorian Britain (2001). online edition20 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Lord Blake and H. Cecil (eds.), Salisbury: The Man and His Policies (1987).
  • Bright, J. Franck. A History of England: Period V. Imperial Reaction Victoria 1880–1901 (vol 5, 1904); detailed political narrative; 295pp; online19 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; also another copy4 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Brumpton, Paul R. Security and Progress: Lord Salisbury at the India Office (Greenwood Press, 2002) online edition18 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Cecil, Algernon. British Foreign Secretaries 1807-1916 (1927) pp 277–314. online
  • Cecil, C. Life of Robert, Marquis of Salisbury (4 volumes, 1921–32). online
  •  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Salisbury, Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil, 3rd Marquess of". Encyclopædia Britannica. 24 (11. bas.). Cambridge University Press. ss. 72–76.  This is a long biography, written in the context of 1911, with a Conservative point of view.
  • Cooke, A.B. and J. Vincent, The Governing Passion: Cabinet Government and Party Politics in Britain, 1885–86 (1974).
  • Grenville, J. A. S., Lord Salisbury and Foreign Policy: The Close of the Nineteenth Century (1964).
  • Jones, A. The Politics of Reform, 1884 (1972).
  • Kennedy, A. L. Salisbury 1830–1903: Portrait of a Statesman (1953).
  • Gibb, Paul. "Unmasterly Inactivity? Sir Julian Pauncefote, Lord Salisbury, and the Venezuela Boundary Dispute." Diplomacy and Statecraft 16#1 (2005): 23–55.
  • Gillard, D.R."Salisbury's African Policy and the Heligoland Offer of 1890," The English Historical Review, Vol. LXXV, 1960.
  • Thomas P. Hughes, "Lord Salisbury's Afghan Policy," 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Arena, Vol. VI, 1892.
  • Jones, Andrew, and Michael Bentley, ‘Salisbury and Baldwin’, in Maurice Cowling. ed., Conservative Essays (Cassell, 1978), pp. 25–40.
  • Langer, William L. The Diplomacy of Imperialism: 1890–1902 (2nd ed. 1950), a standard diplomatic history of Europe
  • Lowe, C. J.Salisbury and the Mediterranean, 1886–1896 (1965).
  • Marsh, P. The Discipline of Popular Government: Lord Salisbury's Domestic Statecraft, 1881–1902 (1978).
  • Millman, R. Britain and the Eastern question, 1875–1878 (1979).
  • Otte, T. G. "A question of leadership: Lord Salisbury, the unionist cabinet and foreign policy making, 1895–1900." Contemporary British History 14#4 (2000): 1–26.
  • Otte, T. G. "'Floating Downstream'? Lord Salisbury and British Foreign Policy, 1878–1902", in Otte (ed.), The Makers of British Foreign Policy: From Pitt to Thatcher (Palgrave, 2002), pp. 98–127.
  • Paul, Herbert. A History of Modern England (vol 5, 1906), covers 1885–1895. online
  • Penson, Lillian M. "The Principles and Methods of Lord Salisbury's Foreign Policy." Cambridge Historical Journal 5#1 (1935): 87-106. online 4 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  • Roberts, Andrew. Salisbury: Victorian Titan (Weidenfeld and Nicolson, 1999), a standard scholarly biography; 940pp
  • Ryan, A. P. "The Marquis of Salisbury' History Today (April 1951) 1#4 pp 30-36; online.
  • Searle, G. R. (2004). A New England?: Peace and War 1886–1918. Oxford U.P. ISBN 9780198207146. 8 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2020. 
  • Shannon, Richard The Age of Disraeli, 1868–1881: The Rise of Tory Democracy (1992).
  • Shannon, Richard The Age of Salisbury, 1881–1902: Unionism and Empire (1996). 569pp.
  • Smith, Paul. 'Cecil, Robert Arthur Talbot Gascoyne-, third marquess of Salisbury (1830–1903)', Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, September 2004; online edn, October 2009, accessed 8 May 2010.
  • Steele, David. Lord Salisbury: A Political biography (1999). online edition18 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Steele, David. "Three British Prime Ministers and the Survival of the Ottoman Empire, 1855–1902." Middle Eastern Studies 50.1 (2014): 43–60.
  • Wang, Shih-tsung. Lord Salisbury and Nationality in the East: Viewing Imperialism in Its Proper Perspective (Routledge, 2019).
  • Warren, Allen. "Lord Salisbury and Ireland, 1859–87: Principles, Ambitions and Strategies." Parliamentary history 26.2 (2007): 203–224.
  • Weston, C. C. The House of Lords and Ideological Politics: Lord Salisbury's Referendal Theory and the Conservative Party, 1846–1922 (1995).

Tarih yazımı

  • Ellenberger, Nancy W. "Salisbury" in David Loades, ed. Reader's Guide to British History (2003) 2:1153–55
  • Goodlad, Graham, "Salisbury as Premier: Graham Goodlad Asks Whether Lord Salisbury Deserves His Reputation as One of the Great Victorian Prime Ministers," History Review #49. 2004. pp 3+. online20 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Lowry, Donal. The South African War Reappraised (Manchester UP, 2000).
  • Roberts, Andrew. "Salisbury," History Today, (Oct 1999), Vol. 49 Issue 10, p45-51

Ana kaynaklar

  • Paul Smith (ed.), Lord Salisbury on Politics. A Selection from His Articles in the Quarterly Review, 1860–83 (Cambridge University Press, 1972).
  • John Vincent (ed.), A Selection from the Diaries of Edward Henry Stanley, 15th Earl of Derby (1826–93) between September 1869 and March 1878 (London: The Royal Historical Society, 1994).
  • R. H. Williams (ed.), Salisbury–Balfour Correspondence: Letters Exchanged between the Third Marquess of Salisbury and his nephew Arthur James Balfour, 1869–1892 (1988).
  • Harold Temperley, and Lillian M. Penson, eds; Foundations of British Foreign Policy from Pitt (1792) to Salisbury (1902); Or, Documents, Old and New (1938) online edition12 Ocak 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Robert Cecil Salisbury. Essays by the Late Marquess of Salisbury (1905) online
  • Temperley, Harold and L.M. Penson, eds. Foundations of British Foreign Policy: From Pitt (1792) to Salisbury (1902) (1938), primary sources pp 365 ff online

Dış bağlantılar

Şablon:Wikisource author

Önce gelen:
Archibald Primrose
Birleşik Krallık Başbakanı
25 Haziran 1895–11 Temmuz 1902
Sonra gelen:
Arthur Balfour

İlgili Araştırma Makaleleri

İlerlemecilik, ilericilik ya da progressivizm, her alanda ileri düzeyde önlemler uygulayarak insanların mevcut durumlarını iyileştirmeyi ve toplumun statüsünü yükseltmeyi amaçlayan, bu doğrultuda toplumsal reformu destekleyen politik felsefedir. Bilim, teknoloji, ekonomik kalkınma ve sosyal organizasyondaki ilerlemelerin insanın yaşam koşullarını geliştirmede büyük öneme sahip olduğunu ifade eden İlerleme Düşüncesine dayanır. Modern siyasette ilerlemecilik, siyasi değişim ve hükûmet eylemlerinin desteği yoluyla sıradan insanların çıkarlarını temsil etmeyi amaçlayan bir sosyal veya siyasi harekettir ve genellikle sol-liberal geleneğin bir parçası bağlamında düşünülür. Ancak bu, ideolojilerin eş anlamlı olduğu anlamına gelmez.

<span class="mw-page-title-main">Gent Antlaşması</span> ABD ile Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı arasındaki 1812 Savaşını sona erdiren barış antlaşması

Gent Antlaşması, 24 Aralık 1814'te Gent'te imzalanan ve ABD ile Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı arasındaki 1812 Savaşı'nı sona erdiren barış antlaşmasıdır. Antlaşma genel olarak iki ülke arasındaki ilişkileri status quo ante bellum durumuna getirdi. Dönemdeki zor ve uzun süren iletişim şartlarından dolayı, barış antlaşmasının ABD'ye ulaşması haftalar aldı ve onaylanana kadar geçen süre içinde 8-18 Ocak 1815'te New Orleans Savaşı yapıldı.

<span class="mw-page-title-main">New Deal</span>

New Deal, Başkan Franklin D. Roosevelt tarafından 1933 ile 1938 yılları arasında ABD'yi Büyük Buhran'dan kurtarmak için yürürlüğe konulan bir dizi program, kamu çalışma projesi, mali reform ve düzenlemeydi. Buhranın içsel piyasa istikrarsızlığından kaynaklandığına ve ekonomiyi rasyonalize etmek ve istikrara kavuşturmak için genelde hükûmet müdahalesinin gerekli olduğuna inanılıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Amerikan istisnacılığı</span>

Amerikan istisnacılığı birbiri ile ilintili üç düşünceden biridir. Birincisi Amerika Birleşik Devletleri tarihi doğal olarak diğer milletlerinkinden farklıdır. Bu bakış açısında, Amerikan istisnacılığı Amerikan Devriminden köken almaktadır, bu şekilde siyasal bilimci Seymour Martin Lipset'in "ilk yeni millet" olarak adlandırdığı oluşuma yol açmış ve özgürlük, siyasal ve sosyal eşitlik, bireycilik, cumhuriyetçilik, demokrasi ve serbest girişimcilik değerleri üzerinde Amerikanizm adıyla, özgün bir Amerikan ideolojisi gelişmiştir. İkinci düşünce ABD'nin dünyayı dönüştürmek için benzersiz bir misyonu olduğudur. Abraham Lincoln'un Gettysburg konuşmasında(1863) ifade ettiği gibi, Amerikalılar "Tanrı'nın şahitliğindeki bu ülkenin yeni bir özgürlük doğuşu yaşamasını sağlayalım ve halkın, halk tarafından halk için yönetimi olduğu bu devlet yeryüzünden silinmesin." ifadesini gerçekleştirmekle görevlendirilmişlerdir. Üçüncü düşünceye göre tarihi ve misyonu Amerika Birleşik Devletleri'ne diğer uluslara göre bir üstünlük sunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri’nde Cumhuriyetçilik</span>

Cumhuriyetçilik, Amerika Birleşik Devletlerinin rehber siyasi ideolojisidir. Amerikan Devriminden itibaren Amerikan sivil düşüncesinin büyük bir kısmını meydana getirmiştir. Merkezi değerler olarak özgürlük ve doğal hakları almaktadır; halkı topluca egemen kılmaktadır, monarşi, aristokrasi ve siyasi iktidarın akrabalık ile devredilmesine karşıdır, yurttaşların sivil görevlerini yerine getirmede bağımsız olmalarını beklemektedir ve siyasi yozlaşmaya karşıdır. Amerikan cumhuriyetçiliği 18. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri'nin kurucu babaları tarafından oluşturulmuş ve uygulanmıştır. Onlar için, bir grup tarihçiye göre, "cumhuriyetçilik bir hükümet biçiminden daha büyük bir şeyi temsil ediyordu. Bir yaşama biçimi, özlü bir ideoloji, özgürlüğe teklifsiz bağlılık ve aristokrasiyi tümden ret."

<span class="mw-page-title-main">Polonya'nın parçalanması</span> Polonya-Litvanya Birliğinin 18. yüzyıl sonundaki üç zorunlu bölünmesi

Polonya'nın parçalanması, Lehistan-Litvanya Birliği'nin 18. yüzyılın sonunda Rus İmparatorluğu, Prusya ve Avusturya İmparatorluğu tarafından parçalanmasıdır. Bu parçalanma 123 yıl boyunca egemen olan Lehistan ve Litvanya'nın ortadan kaldırılmasıyla sonuçlanarak devletin varlığını sona erdirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Roger Scruton</span>

Roger Vernon Scruton, İngiliz filozof, yazar ve hayvan hakları aktivisti. Estetik ve siyaset felsefesi, özellikle de gelenekçi muhafazakâr görüşlerin ilerlemesi konusunda uzmanlaşmış ve eserler kaleme almıştır.

Alexander George Thynn, 7. Bath Markisi ya da Alexander George Thynne, İngiliz siyasetçi, yazar, sanatçı ve iş insanı.

George Ivar Louis Mountbatten, 4. Marquess of Milford Haven, 1970'ten önce Earl of Medina, İngiliz Kraliyet Ailesi mensubu ve iş insanı.

<span class="mw-page-title-main">Agadir Krizi</span>

Agadir Krizi ya da İkinci Fas Bunalımı Nisan 1911'de önemli bir Fransız askerî gücünün Fas'ın iç kesimlerine konuşlandırılmasıyla tetiklenen kısa bir uluslararası krizdir. Almanya, Fransa'nın genişlemesine itiraz etmedi, ancak kendisi için toprak tazminatı istedi. Berlin savaşla tehdit etti, bir savaş gemisi gönderdi ve öfkeli Alman milliyetçilerini harekete geçirdi. Berlin ve Paris arasındaki müzakereler krizi çözdü: Fransa, toprak imtiyazları karşılığında Fransa'yı koruyucusu olarak Fransız Kongosu'ndan Almanya'ya devrederken, İspanya, Fas'la olan sınırındaki değişiklikten memnun kaldı. Ancak İngiliz kabinesi, Almanya'nın Fransa'ya yönelik saldırganlığından alarma geçti. David Lloyd George, Alman hareketini tahammül edilemez bir aşağılama olarak kınayan dramatik bir "Mansion House" konuşması yaptı. Savaştan söz edildi ve Almanya geri adım attı. Berlin ile Londra arasındaki ilişkiler bozuldu.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Gorçakov</span> Rus diplomat, bakan, şansölye (1798-1883)

Prens Aleksandr Mihayloviç Gorçakov Aristokrat Gorçakov ailesinden bir Rus diplomat ve devlet adamıdır. 19. yüzyılın ortalarının en etkili ve saygın diplomatlarından biri olarak kalıcı bir üne sahiptir. Akademisyenler, Karadeniz'in askersizleştirilmesinin sona ermesinin Gorçakov'un en büyük başarısı olduğu konusunda hemfikirdirler, ancak dışişleri bakanı olarak çok uzun süre kaldığını eklerler.

<span class="mw-page-title-main">Liberya-Türkiye ilişkileri</span>

Liberya-Türkiye ilişkileri, Liberya ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin Gana Büyükelçisi 2013'ten beri Liberya'ya akredite edilmiştir. Brüksel'deki Liberya Büyükelçilisi ise Türkiye'ye akredite edilmiştir. 22 Haziran 2018 tarihinde Resmi Gazete'de yayınlanan karara göre Türkiye en kısa zamanda Liberya'nın başkenti Monrovia'da büyükelçilik açacaktır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye-Uganda ilişkileri</span>

Türkiye-Uganda ilişkileri, Türkiye ile Uganda arasındaki dış ilişkilerdir. Türkiye'nin Kampala'da, Uganda'nın ise Ankara'da büyükelçiliği vardır.

<span class="mw-page-title-main">Laos-Türkiye ilişkileri</span>

Laos-Türkiye ilişkileri Laos ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Diplomatik ilişkiler ilk olarak 1947'de kuruldu, ardından 1958'de büyükelçilik rütbesine yükseldi. 27 Aralık 2017 tarihinde Türkiye Laos'un başkenti Vientiane'de yerleşik bir büyükelçilik kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Nijerya-Türkiye ilişkileri</span>

Yasal düzeyde diplomatik ilişkiler 1958 yılında kuruldu ve daha sonra 1960'ta büyükelçi rütbesine yükseldi. Türkiye, 1962'de Nijerya'nın başkenti Lagos'ta bir büyükelçilik açtı. Türkiye Büyükelçiliği, Nijerya'nın Abuja'yı yeni başkent ilan etmesinden sonra 2001 yılında Abuja'ya taşındı.

<span class="mw-page-title-main">Saint Vincent ve Grenadinler-Türkiye ilişkileri</span>

Saint Vincent ve Grenadinler–Türkiye ilişkileri,, Saint Vincent ile Grenadinler ile Türkiye arasındaki ikili ilişkileri ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Birleşik Krallık dışişleri bakanı</span>

Dışişleri, Milletler Topluluğu ve kalkınma işlerinden sorumlu devlet sekreteri, aynı zamanda dışişleri bakanı olarak da anılır, Birleşik Krallık Hükûmeti Kraliyet bakanı ve Dışişleri, Milletler Topluluğu ve Kalkınma Dairesi başkanıdır. Hükûmetin en kıdemli bakanlarından biri ve Büyük Devlet Ofisi olarak görülen görevdeki görevli, bakanlık sıralamasında dördüncü, Birleşik Krallık Kabine üyesidir.

Liberal Birlik Partisi 1886'da Liberal Parti'den ayrılan bir grup tarafından kurulan bir Britanyalı siyasi partidir. Lord Hartington ve Joseph Chamberlain tarafından yönetilen parti, İrlanda Özyönetim Hareketi'ne karşı Muhafazakâr Parti ile siyasi bir ittifak kurdu. İki parti 1895-1905 yılları arasında on yıllık koalisyon Birlik Hükûmeti'ini kurdular, ancak Mayıs 1912'de Liberal Birlik ve Muhafazakar partiler arasında tam bir birleşme kabul edilene kadar ayrı siyasi fonları ve kendi parti örgütlerini muhafaza ettiler.

<span class="mw-page-title-main">Sömürgecilik tarihi</span>

Tarihî sömürgeleştirme olgusu, tüm dünyaya ve zamana yayılan bir olgudur. Antik Çağ ve Orta Çağ dönemlerinde sömürgecilik, Fenikeliler, Yunanlılar, Türkler ve Araplar tarafından uygulandı.

<span class="mw-page-title-main">Uluslararası ilişkiler (1814-1919)</span>

Bu başlık, 1814-1919 yılları arasında dünya diplomasisini ve daha genel olarak büyük güçlerin uluslararası ilişkilerini kapsamaktadır. Bu dönem, Napolyon Savaşları’nın ve Viyana Kongresi’nin (1814-1815) sona ermesinden Birinci Dünya Savaşı’nın ve Paris Barış Konferansı’nın (1919-1920) sonra ermesine kadar olan dönemi kapsamaktadır.